Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2013 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marta Rogozik

Protokolant: Damian Kotarski

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa małoletniej K. K. (1) reprezentowanej przez przedstawicielkę ustawową M. H.

przeciwko M. K. (1)

o podwyższenie alimentów

I.  zasądza od pozwanego M. K. (1) tytułem podwyższonych alimentów na rzecz małoletniej K. K. (1) kwotę po 700- (siedemset) zł miesięcznie, poczynając od 6 września 2012 r., płatne do dnia 10-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, do rąk ustawowej przedstawicielki małoletniej powódki – M. H., w miejsce alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie XIIIRC 5/05 w kwocie po 500.- zł miesięcznie ;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  koszty procesu między stronami wzajemnie znosi;

IV.  nakazuje pozwanemu aby uiścił na rzecz Skarbu Państwa kwotę 120.- zł tytułem opłaty sądowej;

V.  wyrokowi w pkt. I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.-

Zarządzenie :

1.  odnotować ;

2.  tyt. wyk. doręczyć powódce ;

3.  kal. 21 dni .-

.....................................................

podpis Sędziego

Sygn akt IIIRC 632/12

UZASADNIENIE

M. H. działając przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata, wniosła o zasądzenie od pozwanego M. K. (1) na rzecz małoletniej powódki K. K. (1) alimentów w kwocie po 1.500 zł miesięcznie w miejsce alimentów w wysokości po 500 zł zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków z dnia 12 grudnia 2006r., sygn. akt XIII RC 5/05. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu według norm przepisanych

W uzasadnieniu wskazała, iż od chwili wydania ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, w znaczny sposób wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletniej, która uczęszcza do gimnazjum, co wiąże się z koniecznością opłacenia korepetycji z matematyki i fizyki, z którymi to przedmiotami małoletnia ma problemy.

Odnośnie swoich możliwości zarobkowych podała, iż w 2007 r. przebyła ciężki wypadek komunikacyjny, w związku z którym do chwili obecnej jest zmuszona korzystać z rehabilitacji, co nie pozostało bez wpływu na jej możliwości zarobkowe.

W odpowiedzi na pozew, pozwany działając pierwotnie sam, a następnie przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie adwokata, wniósł o oddalenie powództwa podnosząc, iż stale partycypuje on w kosztach utrzymania córki w kwocie przekraczającej wysokość zasądzonych alimentów. Pozwany wskazał, iż zabiera małoletnią na wakacje, weekendy, kupował jej książki oraz odzież.

Odnośnie swoich możliwości zarobkowych, wskazał pozwany, iż jego miesięczne wynagrodzenie, z uwagi na zatrudnienie w wymiarze ¼ etatu wynosi ok. 374 zł netto, a więc mając jednakże na uwadze, iż jest zobowiązany do płacenia alimentów na dwójkę dzieci, w łącznej kwocie ok. 900 zł i musi korzystać z pomocy finansowej rodziny.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny w sprawie:

Małoletnia K. K. (1) ur. (...) pochodzi ze związku małżeńskiego M. H. oraz M. K. (1)

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia – k. 11).

Wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 12 grudnia 2006 r. w sprawie XIII RC 5/05, którym to rozwiązano przez rozwód małżeństwo M. K. (1) i M. H., zasądzono od pozwanego na rzecz małoletniej K. K. (1) alimenty w wysokości 500 zł miesięcznie.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnią powierzono matce M. H. z jednoczesnym jej ograniczeniem pozwanemu do współdecydowania o istotnych sprawach małoletniej, w tym osobistych z nią kontaktów

(dowód: akta sprawy XIII RC 5/05).

W chwili wydawania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego, to jest w dniu 12 grudnia 2006 r. małoletnia K. K. (1) miała 8 lat. Uczęszczała do zerówki, a następnie w trakcie trwania postępowania rozwodowego rozpoczęła edukację w szkole podstawowej. Jej miesięczne usprawiedliwione potrzeby wynosiły ok. 1.000 zł i składały się na nie m.in. koszty: zakupu odzieży- 100zł, lekarstw i opieki medycznej – 140 zł, żywności – 330 zl, koszty wyprawki szkolnej, wakacji.

Dziewczynka uczęszczała do szkoły prywatnej, w której czesne wynosiło 1.300 zł.

Małoletnia od września 2003 r. mieszkała z matką w mieszkaniu jej rodziców tj. dziadków macierzystych. M. H. nie partycypowała w kosztach utrzymania mieszkania.

Dziewczynka uczęszczała do (...) z uwagi an fakt, iż była dzieckiem bardzo nerwowym. Objęto ją także terapią psychologiczną

(dowód: akta sprawy XIII RC 5/05).

Matka małoletniej M. H. w chwili wydania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego, posiadała status osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku. Podejmowała się prac dorywczych, z których utrzymywała dochód w wysokości ok. 400 zł. miesięcznie. Do 2006 r. miała także zarejestrowana działalność gospodarczą z zakresu aranżacji wnętrz

(dowód: akta sprawy XIII RC 5/05, przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej – k. 220-22).

Pozwany M. K. (1) w chwili wydawania poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego pozostawał bez pracy, na utrzymaniu siostry. Do 2006 r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie transportu samochodowego, sprzedaży bram garażowych, samochodów osobowych i automatów napędowych, z którego to tytułu osiągał dochód w wysokości 5 tys. zł brutto miesięcznie. W grudniu 2005 r. pozwany przebył wypadek komunikacyjny, po którym nie mógł pracować. Wyrejestrował działalność gospodarczą żeby nie generować kosztów.

Mieszkał w D., w domu, którego był współwłaścicielem. W gospodarstwie domowym pozostawał sam.

Oprócz małoletniej powódki pozwany miał na utrzymaniu syna w wieku 16 lat, na którego miał zasadzone alimenty.

Pozwany w styczniu 2005 r. spłacił kredyt zaciągnięty przez M. H. w czasie małżeństwa, którego to zobowiązania był poręczycielem. Wysokość kredytu wraz z odsetkami wyniosła 133.363,16 zł. W celu spłaty kredytu pozwany sprzedał stanowiące jego własność nieruchomości za łączną kwotę 110.000 zł. Zaciągnął nadto zobowiązanie u siostry K. K. (2) na kwotę 160.000 zł.

(dowód: akta sprawy XIII RC 5/05, zaświadczenie banku z dnia 10 marca 2005 r. – k. 121, zeznania świadka K. K. (2)(obecnie K.) – k. 197-197verte, przesłuchanie pozwanego – k. 234-239).

Obecnie małoletnia K. K. (1) ma 15 lat, uczęszcza do II klasy Gimnazjum. U małoletniej zdiagnozowano silnie postępującą wadę wzroku, z którą wiąże się konieczność wymiany szkieł korekcyjnych dwa razy do roku. Koszt zakupu nowych szkieł to ok. 250 zł. Ponadto w czasie zajęć sportowych w szkole małoletnia musi korzystać z soczewek kontaktowych, za które płaci 125 zł. miesięcznie. Płyn do soczewek to wydatek w wysokości 19 zł. Raz w roku jeździ na konsultacją okulistyczną do Centrum (...) w K.. Koszt dojazdu wynosi 250 zł. Dziewczynka z uwagi na wadę postawy pozostaje pod opieką poradni ortopedycznej, z której uzyskała skierowanie na rehabilitację. Koszt zajęć korekcyjnych to 50 zł za 10 wejść. Ponadto uczęszcza na basen, którego koszt wynosi ok. 40 zł miesięcznie. Małoletnia, z powodu epizodów utraty przytomności, postaje pod opieką neurologa. Cierpi także na schorzenia laryngologiczne – częste infekcje ucha oraz wymaga usunięcia trzeciego migdała. Koszt przeprowadzenia zabiegu w placówce prywatnej to ok. 2690 zł. Czas oczekiwania na taki zabieg w ramach refundacji NFZ w (...) Szpitalu (...) we W., to 40 dni w przypadkach pilnych oraz 380 dni w przypadkach stabilnych. Małoletnia w okresie 2009-2012 nosiła stały aparat ortodontyczny. Koszty z nim związane w całości poniosła jej matka. Ponadto w związku z ubytkami zębów po zdjęciu aparatu małoletnia pozostawała pod opieką stomatologa. W kosztach tego leczenia kwotą 630 zł partycypował pozwany. Leczenie stomatologiczne zakończono we wrześniu 2012 r., a jego koszt przekroczył 1.000 zł.

Małoletnia cierpi na trądzik, w związku z powyższym, na zakup specjalistycznych kosmetyków wydatkuje co miesiąc kwotę ok. 80 zł. Z uwagi na częste infekcje górnych dróg oddechowych koniecznym jest zakup leków za kwotę ok. 100 zł miesięcznie.

Małoletnia, w ramach opłacanego przez pracodawcę jej matki ubezpieczenia prywatnego w centrum M. ma zapewniony dostęp do lekarza pediatry oraz lekarzy innych specjalności jak ortopeda, dermatolog, neurolog oraz większości badań diagnostycznych.

Matka małoletniej w procesie leczenia schorzeń córki korzysta jedynie z prywatnej opieki medycznej, sporadycznie wykorzystuje świadczenia NFZ.

Koszt zakupu podręczników i przyborów szkolnych dla małoletniej zaspokaja kwota ok. 80 zł miesięcznie, zaś kwotę ok. 50 zł wydatkuje na potrzeby kulturalno – rozrywkowe, jak wyjście do teatru. Małoletnia uczęszcza na korepetycje z niemieckiego i fizyki, co wiąże się z wydatkiem w wysokości 176 zł miesięcznie. Potrzeby dziewczynki w zakresie zakupu odzieży zaspokaja kwota ok. 200 zł miesięcznie, zaś zakup kosmetyków to wydatek rzędu 50 zł miesięcznie.

Małoletnia w czasie ferii i wakacji letnich wyjeżdża na kolonie i obozy, co wiąże się z wydatkiem w wysokości 1.800 zł rocznie, a więc ok. 150 zł miesięcznie.

K. K. (1) nie ma obecnie wykupionych obiadów w szkole. Jada w domu, z tym że od poniedziałku do piątku przebywa u babki macierzystej, która w tym czasie ponosi koszty jej wyżywienia, a nadto zapewnia małoletniej kieszonkowe na drobne wydatki w szkole. Babka małoletniej co 3 dni robi zakupy żywieniowe dla 3 osób za kwotę 80 zł.( 10 razy w miesiącu, wydaje 80zł =800 : 3 osoby =267zł miesięcznie) Małoletnia spożywa dużo warzyw i owoców.

Powódka uczęszcza na prywatna terapie psychologiczną albowiem zdaniem jej matki ma problemy z adaptacją wśród rówieśników, jest zamknięta w sobie i miewa wybuchy agresji. Zdaniem pedagoga szkolnego, zachowania dziewczynki nie odbiegają od normy i nie wymaga ona terapii psychologicznej. Matka małoletniej za jedną wizytę u psychologa płaci 100 zł, małoletnia najczęściej korzysta z terapii 4 razy w miesiącu

(d owód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki – k. 220-226, zeznania świadka M. K. (2) – k. 195-196, zeznania świadka E. J. – k. 196-196verte, zeznania świadka D. K. –263, zeznania świadka D. W. – k. 261-263, skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne – k. 19, dowód uiszczenia opłaty za gimnastykę korekcyjną – k. 20, zaświadczenie o stanie zdrowia małoletniej- k. 22-24, zaświadczenie lekarza okulisty – k. 25, faktury za okulary – k. 26, zaświadczenie o leczeniu ortodontycznym – k. 31, faktura za leczenie stomatologiczne – k. 29, k. 36-37, faktura za zakup leków – k. 30, faktury za wizyty laryngologiczne – k. 32-33, faktura za wizytę u lekarza pediatry – k. 34, faktury za zakup podręczników i przyborów szkolnych – k. 38-41, k. 56-57,k. 170, faktury za wyjazdy wypoczynkowe małoletniej – k. 50-54, Zgłoszenie do centrum korepetycji P. – k. 126, faktura za zakup soczewek kontaktowych – k. 165,dowód wpłaty za korepetycje – k. 171, zaświadczenie lekarskie (...) Centrum Laryngologii wraz z kosztorysem zabiegu - . k. 177, pismo Akademickiego szpitala im. J. M. – R. we W. z dnia 11 marca 2013 r. – k. 258).

Matka małoletniej M. H. ma obecnie 40 lat. Posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne. Od 2007 r. do sierpnia 2012 r. pozostawała osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku. Utrzymywali ją rodzice. Do 2006 r. miała zarejestrowaną działalność gospodarczą w zakresie aranżacji wnętrz, a następnie, podjęła nieformalne zatrudnienie w spółce brata, gdzie także zajmowała się aranżowaniem pomieszczeń. Z powyższego tytułu uzyskiwała dochód w wysokości 2.500 zł netto, równocześnie przez pewien okres była zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. Powyższą pracę wykonywała do grudnia 2007 r., kiedy to uległa wypadkowi komunikacyjnemu, w związku z którym do chwili obecnej uczęszcza na rehabilitację. W związku z rehabilitacją nie ponosi żadnych kosztów.

Matka małoletniej stawała na komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, która uznała ją za zdolną do pracy.

Od września 2011 r. powódka według jej oświadczenia pracuje w przedsiębiorstwie (...), z którym pozostaje w nieformalnym związku. Od 24 sierpnia 2012 r. przedstawicielka ustawowa małoletniej pracuje na podstawie umowy – zlecenia o realizację spektakli teatralnych. Dochód powódki z powyższego tytułu wynosi 1.000 zł brutto. Przed powyższą datą wynosił 210 zł brutto. Ponadto, okresowo dostaje premie uznaniowe w wysokości 200-300 zł. Matka małoletniej pracuje od 3 do 7 godzin dziennie, a nadto z uwagi na konieczność wyjazdów sporadycznie spędza w pracy 24 h/dobę.

W 2011 r. M. H. uzyskała łączny dochód w wysokości 695, 04 zł.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej zajmuje mieszkanie stanowiące własność jej matki. Koszt utrzymania tego mieszkania wynosi ok. 600 zł i pokrywa go M. H., jednakże z powyższego tytułu posiada zadłużenie w wysokości 2.500 zł. Jest ponadto zadłużona na kilkadziesiąt tysięcy złotych u swoich rodziców, którzy deklarują, iż nie będą dochodzić zwrotu pożyczki. Dług posiada także u swojego partnera.

Matka małoletniej była właścicielką mieszkanie, które wniosła aportem do spółki swojego brata, który je sprzedał za 280 000zł, nie dając siostrze z powyższego tytułu żadnych pieniędzy. M. H. sprzedała udziały w w/w spółce za co otrzymała 37.000 zł. Nigdy nie dochodziła zwrotu środków należnych jej ze sprzedaży mieszkania.

Przedstawicielka ustawowa małoletniej jest nadto właścicielem lokalu o powierzchni 22 m ² w S.. Nie ma on kanalizacji, prądu ani wody. Istnieje zagrożenie, że lokal może być zajęty z tytułu zaległości w Urzędzie Skarbowym.

M. H. z tytułu wypadku komunikacyjnego uzyskała odszkodowanie w łącznej kwocie 90.000 zł.

W 2012 r. M. H. przebywała z M. K. (2) przez 10 dni na wakacjach w Chorwacji. Koszty wyjazdu pokrył w całości M. K. (2)

(d owód: przesłuchanie przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki – k. 220-226, zeznania świadka M. K. (2) – k. 195-196, zeznania świadka E. J. – k. 196-196verte, umowa zlecenia z dnia 24 sierpnia 2012 r. – k. 13-14, zawiadomienie o przyznaniu odszkodowania – k. 160, zaświadczenie o zarobkach – k. – 182, zawiadomienie US z dnia 14 listopada 2012 r. – k. 184, deklaracje PIT za 2008-2011 – k. 185-190).

Pozwany M. K. (1) ma obecnie 46 lat. Posiada wykształcenie średnie, rolnicze. Oprócz małoletniej powódki, pozwany ma na utrzymaniu 22-letniego syna, który studiuje w systemie dziennym. Na w/w ma zasądzone alimenty w wysokości 350 zł, egzekwowane za pośrednictwem komornika.

Pozwany, w związku z powikłaniami po wypadku komunikacyjnym, któremu uległ w 2005 r., cierpi na schorzenie kręgosłupa – zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego, wpukliny wielopoziomowe. Lekarz orzecznik ZUS stwierdził u pozwanego 7% stałego uszczerbku na zdrowiu. Nie stwierdzono natomiast u pozwanego niezdolności do pracy. Skierowano go jedynie na rehabilitację leczniczą w ramach prewencji rentowej ZUS.

Po spłaceniu zadłużenia w banku i sprzedaży nieruchomości, pozwanemu pozostało ok. 140.000 zł, z których to pieniędzy żył do lutego 2012 r. W związku z wypadkiem, pozwany otrzymał odszkodowanie w wysokości 4400 zł, które częściowo spożytkował na urlop w Chorwacji, na którym był z małoletnią powódką oraz B. P. i jej córką. Koszty dojazdu pokryła w całości jego partnerka.

Pozwany uczęszcza na odpłatną rehabilitację. Miesięcznie ponosi z tego tytułu wydatki rzędu 500 zł.

Obecnie od 1 października 2011 r. pozwany jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na ¼ etatu w BM B. P., z którą pozostaje w nieformalnym związku. Z powyższego tytułu otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 347 zł brutto. Pracuje 10 godzin tygodniowo. W 2011 r. pozwany osiągnął dochód w wysokości 707,25 zł

W sierpniu 2011 r. pozwany przedstawił ofertę w przetargu ogłoszonym przez Stowarzyszenie (...) dotyczącym wykoszenia roślinności inwazyjnej na obszarze izersko - ślężańskim. Przedstawiona przez pozwanego oferta opiewała na 220.000 zł.

Pozwany mieszka wraz z matką oraz córką kuzyna w mieszkaniu przy ul. (...) we W., które stanowi własność jego matki. W mieszkaniu tym przebywa także często córka B. P., która czasami jada tam posiłki i pozostaje na noc.

Pozwany obecnie rzadko widuje się z małoletnią. Poza zasądzonymi alimentami kupuje małoletniej odzież, karty do telefonu, a także sfinansował kwotą 630 zł jej leczenie stomatologiczne

(dowód: przesłuchanie pozwanego – k. 234-239, zeznania świadka K. K. (2)(obecnie K.) – k. 197-197verte, zeznania świadka B. P. – k. 213-216, zeznanie podatkowe za 2011 r. – k. 75-77, informacja odnośnie kosztów leczenia stomatologicznego małoletniej – k. 78, zaświadczenie lekarskie – k. 80, 82, wyniki badania rezonansu magnetycznego – k. 83, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 9 czerwca 2008 r., umowa o pracę z dnia 30 września 2011 r. – k. 87-88, zaświadczenie o zarobkach – k. 102, skierowania do poradni specjalistycznej – k. 104-105, zawiadomienie ZUS z dnia 25 maja 2006 r. – k. 108verte).

W Powiatowym Urzędzie Pracy we W. jest obecnie dostępnych wiele ofert pracy dla technika mechanizatora rolnictwa oraz dla osoby bez zawodu za wynagrodzeniem w wysokości od 1.600 do 2.500 zł brutto

dowód: informacja PUP we W. z dnia 21 listopada 2012 r. – k. 151.

Sąd zważył:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Podstawą materialnoprawną żądania był przepis art. 138 k.r.o., stanowiący, iż w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony jak i zobowiązany do alimentacji może żądać zmiany orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego.

Przedmiotem badania sądu w niniejszej sprawie było ustalenie czy od daty poprzedniego orzeczenia dotyczącego wysokości świadczeń alimentacyjnych, nastąpiła zmiana stosunków, uzasadniająca zmianę dotychczasowego zakresu obowiązku alimentacyjnego pozwanego. W myśl utrwalonego orzecznictwa i piśmiennictwa, zmianą stosunków jest zmiana okoliczności, od których zależy istnienie i zakres obowiązku alimentacyjnego, a więc zmiana możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanych, a także – zmiana usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 lipca 1974 r., sygn. akt II CO 9/74, publ. LEX nr 7560, a także: J. Pietrzykowski w: Kodeks rodzinny i opiekuńczy z komentarzem, pod red. J. Pietrzykowskiego, Warszawa 1990, str.561).

Ostatnie orzeczenie dotyczące obowiązku alimentacyjnego pozwanego M. K. (1) wobec małoletniej powódki zostało wydane w grudniu 2006 r., a więc prawie 6,5 roku temu. Wobec powyższego zasadne było przyjęcie, iż potrzeby małoletniej wzrosły już ze względu na sam upływ czasu od daty wyrokowania, a co za nim idzie, wzrost cen towarów i usług, przy czym wskazać należy, że zmiany powyższe dotyczą też pozwanego. We wskazanym czasie potrzeby małoletniej wzrosły także z uwagi na rozpoczęcie przez nią nauki w gimnazjum, a co za tym idzie uczęszczanie na korepetycje czy potrzebę zakupu podręczników i materiałów szkolnych, które z cała pewnością są droższe niż w szkole podstawowej. Jak bowiem wyjaśnił Sąd Najwyższy, już sama różnica wieku małoletnich spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość renty alimentacyjnej uzasadnia wzrost potrzeb związany z uczęszczaniem do szkoły, pobieraniem dodatkowych lekcji itp., co pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 1 czerwca 1965 r., I CZ 135/64, nie publ.).

W tym miejscu wskazać należy, iż małoletnia w okresie wydania poprzedniego orzeczenia uczęszczała do szkoły prywatnej, w której czesne wynosiło 1.300 zl. Mając jednak na uwadze ówczesną sytuację materialną stron, wydatku tego w ocenie Sądu nie można było uznać za usprawiedliwiony, czemu także i Sąd Okręgowy dał wyraz ustalając wysokość alimentów na 500 zł.

Wracając do oceny zmian, jakie zaistniały w potrzebach dziewczynki od 2006 r. dodać należy, iż małoletnia ma mocno postępującą wadę wzroku, co wiąże się z koniecznością częstej wymiany okularów i zakupem szkieł kontaktowych. Zdiagnozowane u dziewczynki wady postawy wymagają chodzenia na basen co także wiąże się z wydatkami. Oczywistym jest, że małoletnia w stosunku do chwili ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów ma zwiększone potrzeby żywieniowe, co wiąże się z intensywnym rozwojem i wejściem w okres dojrzewania. Skutkiem powyższego jest także pojawienie się u powódki trądziku, który wymaga stosowania specjalnych kosmetyków. Istotną zmianą po stronie małoletniej jest fakt iż obecnie przez 5 dni w tygodniu zamieszkuje u swojej babci pozostając pod jej opieką. Matka swój obowiązek związany z wychowaniem córki spełnia jedynie w czasie weekendów.

Po analizie całokształtu materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie Sąd doszedł do przekonania, iż potrzeby małoletniej wzrosły i w chwili obecnej wynoszą ok. 1.300 zł. Wskazać należy, iż pozwany, pomimo zakwestionowania wysokości poszczególnych usprawiedliwionych potrzeb małoletniej, de facto nie kwestionował zwiększenia się tych potrzeb.

Mając na uwadze powyższe , Sąd ustalił, iż na miesięczne koszty utrzymania małoletniej składają się: odzież, obuwie – 200 zł miesięcznie, koszt wakacji – ok. 150 zł miesięcznie( 1800zł /12 miesięcy), koszt zakupu okularów – 40 zł miesięcznie( 500 zł rocznie), koszt soczewek kontaktowych i płynu do soczewek– 80 zł miesięcznie( nie zuzywa całej paczki stosując soczewki tylko do zajęć sportowych), podręczniki i przybory szkolne – 80 zł/msc., 40 zł miesięcznie – zajęcia na basenie, 80 zł miesięcznie – zakup kosmetyków, 50 zł miesięcznie – potrzeby rozrywkowo – kulturalne, koszt korepetycji – 176 zł miesięcznie, wyżywienie – ok. 400 zł miesięcznie( baka małoletniej, która żywi dziewczynkę- wredni wydając 260zł za 20 dni w miesiącu, pozostałe wydatki ponosi matka w czasie weekendów). Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że koszt utrzymania małoletniej wynosi ok. 1300zł miesięcznie.

Ustalając powyższe, Sąd nie podzielił, więc argumentacji pozwanego, jakoby koszty utrzymania małoletniej nie przekraczały kwoty 1.000 zł miesięcznie. Wysokość wydatków na zakup okularów Sąd obniżył w odniesieniu do szacunków matki małoletniej do kwoty 500zł rocznie , nie dając wiary w kwestii dokonywania zakupu okularów 3 razy w roku za kwotę 250zł. Podobnie zawyżone wydają się wskazane przez przedstawicielkę ustawową wydatki na soczewki kontaktowe albowiem, co jest powszechnie wiadome, produkowane są soczewki o miesięcznej dacie przydatności i brak zdaniem Sądu podstaw do uznania zasadności zakupu aż trzech par soczewek na miesiąc( a tak wynika z przedłożonej faktury), tym bardziej, ze małoletnia użytkuje je jedynie podczas zajęć sportowych. Nieuzasadnione zdaniem Sądu są także ponoszone przez matkę małoletniej wydatki na prywatną opiekę medyczną podczas, gdy dziewczynka ma wykupione przez pracodawcę matki prywatne ubezpieczenie w centrum M. zapewniające dostęp do wszelkich niezbędnych jej specjalności, poza stomatologiem, a także badań diagnostycznych. Co zaś się tyczy kosztów gimnastyki korekcyjnej, to małoletnia posiada skierowanie pozwalające jej na odbywanie tych zajęć w ramach NFZ, podobnie korzystając z wizyt okulistycznych dwa razy do roku, może to czynić w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Sąd nie uznał także za uzasadnione wydatku na prywatny zabieg usunięcia trzeciego migdała. Jak bowiem wynika z ustaleń Sądu, istnieją we W. miejsca, gdzie na taki zabieg w ramach refundacji NFZ, w zależności od nagłości przypadku czeka się ponad miesiąc lub rok. Fakt, iż powódka pragnie przeprowadzić zabieg w konkretnej placówce, w której okres oczekiwania na zabieg bezpłatny wynosi 4 lata nie może być wystarczający do uznania tego wydatku za zasadny i obarczanie jego finansowymi skutkami pozwanego.

Sąd nie uznał za usprawiedliwione także wydatkowych przez M. H. środków na terapię psychologicznę dziewczynki. Jak bowiem wynika z zeznań pedagoga szkolnego małoletnia jest prawidłowo nawiązującą relację, normalną dziewczynką i w niczym nie odstaje od rówieśników. Świadek zaprzeczył także aby małoletnia , miewała w szkole ataki agresji jak wskazała jej matka. W tym stanie rzeczy , Sąd uznał, iż w przypadku małoletniej uczęszczanie na terapię psychologiczną i to z tak dużą częstotliwością jest nieuzasadnione.

Dokonując ustaleń zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletniej, Sąd nie wliczył kosztów opieki stomatologicznej oraz ortodontycznej albowiem jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego leczenie stomatologiczne zostało już zakończone, a ponadto małoletnia ma już zdjęty aparat korekcyjny, a matka małoletniej nie przedłożyła żadnych dowodów potwierdzających konieczność uiszczania co miesiąc kwoty 200 zł na dalsze leczenie ortodontyczne. Bezspornym było, iż koszty ortodonty i stomatologa poniosła w głównej mierze matka małoletniej, jednakże dla dochodzenia wydatkowanych już na dziecko kwot, Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy przewiduje osobny tryb. Podobnie rzecz się ma w przypadku kosztów zakupu roweru dla małoletniej. Należy bowiem pamiętać, że alimenty, co do zasady służą zabezpieczeniu potrzeb bieżących i przyszłych, nie zaś tych już zaspokojonych.

Odnośnie potrzeb żywieniowych małoletniej, Sąd oparł się na kalkulacji przedstawionej przez jej babkę , która wskazała, iż dziewczynka od poniedziałku do piątku przebywa pod jej opieką. Z przedstawionych przez w/w wyliczeń wynika, iż kwota 400 zł miesięcznie w zupełności zaspokoi potrzeby dziecka w tym zakresie. Sam fakt natomiast uczestnictwa E. J. w utrzymaniu małoletniej nie ma wpływu na obowiązek pozwanego w tym zakresie. Rodzice mogą być zwolnieni od świadczeń alimentacyjnych w stosunku do dziecka tylko wtedy, gdy dziecko posiada własny majątek, a dochody z tego majątku wystarczają na całkowite pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. We wszelkich innych wypadkach na rodzicach ciąży stanowczy obowiązek, ograniczony tylko ich możliwościami zarobkowymi i majątkowymi stosownie do art. 135 § l k. r. i op., utrzymania dziecka. W szczególności nie może zwolnić rodziców od obowiązku świadczeń alimentacyjnych okoliczność, że dziecko jest faktycznie utrzymywane, przez kogo innego. " (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2000 roku, sygn. akt I CKN 1177/99).

Wystarczająca w ocenie Sadu wydaje się nadto kwota 200 zł wydatkowana na zakup odzieży dla dziewczynki, co w skali roku daje kwotę 2.400 zł. Oczywistym jest, iż odzież i obuwie nie musi być kupowane co miesiąc i mając na uwadze okresowość tych wydatków, w przypadku 15 – letniej dziewczynki w/w kwota wydaje się być wystarczająca.

Pozostałe wskazane przez przedstawicielkę ustawową koszty utrzymania małoletniej nie wzbudziły wątpliwości. W szczególności, Sąd uznał, iż małoletnia w związku z trądzikiem ma prawo do zakupu specjalistycznych kosmetyków, a także , że w zakresie jej usprawiedliwionych potrzeb mieści się prawo do rozwoju społeczno – kulturalnego, uczęszczania na korepetycje, na basen oraz możliwość wypoczynku dwa razy do roku.

Pomimo przyjęcia, iż potrzeby małoletniej bez wątpienia wzrosły od czasu poprzedniego orzeczenia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego to Sąd zobligowany był, do ustalenia możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji. Pamiętać, bowiem należało, że zakres obowiązku alimentacyjnego, w każdej sytuacji jest wypadkową dwóch czynników - usprawiedliwionych potrzeb uprawionego oraz możliwości majątkowych zobowiązanego. Przy czym istotne dla niniejszej sprawy był fakt, iż jak to podkreśla się z całą mocą w judykaturze (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 9. stycznia 1959, III CR 212/59, OSPiKA 196, poz. 41), że w ocenie aktualnych możliwości zarobkowych pozwanego należy mieć na uwadze nie tylko jego aktualne zarobki.

Dokonując oceny możliwości zarobkowych pozwanego, Sąd uznał, iż jest on w stanie płacić alimenty w wysokości 700 zł miesięcznie. Sąd miał przy tym na uwadze fakt, iż pozwany ma na utrzymaniu jeszcze jedno dziecko jednakże okoliczność ta nie może, prowadzić do negatywnych konsekwencji wobec małoletniej powódki, tym bardziej, iż istniała ona już w chwili poprzedniego orzekania w przedmiocie alimentów.

Abstrahując od powyższego, pozwany w ocenie Sądu ma większe możliwości zarobkowe aniżeli wynoszą jego rzeczywiste zarobki, a jego sytuacja finansowa jest znacznie lepsza aniżeli starał się to wykazać na potrzeby niniejszego procesu. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, ze pozwany w latach 2005-2006 dysponował kwotą 270.000 zł(110.000 ze sprzedaży nieruchomości oraz 160.000 od siostry) z czego, jak wynika z zaświadczenia banku, 130.000 przekazał na spłatę kredytu żony. Niezrozumiałym jest jednocześnie, dlaczego pozwany nigdy nie dochodził zwrotu powyższej kwoty od M. H., skoro w umowie kredytu był jedynie poręczycielem, a wiec dysponuje roszczeniem zwrotnym wobec byłej żony. Wydawać się więc może, że jego sytuacja jest na tyle dobra, że może sobie pozwolić na darowanie kwoty 130.000 zł ,jak sam podał, de facto byłemu szwagrowi bo to dla niego M. H. miała zaciągnąć kredyt. Ponadto, niezrozumiałym dla Sądu było zapożyczenie się u siostry, po sprzedaży działek za 110.000 zł na dodatkowo kwotę 160.000 zł. Pozwany wskazał jedynie, iż musiał tez spłacić swoich wierzycieli, czego jednak nie udokumentował. Ponadto, nieuzasadnione zdaniem Sądu, wobec braku orzeczenia niezdolności do pracy jest powoływanie się przez pozwanego na choroby kręgosłupa, jako okoliczność utrudniająca mu zatrudnienie. Jeśli bowiem rzeczywiście stan zdrowia uniemożliwia mu wykonywanie pracy zarobkowej, winien postarać się o należne z tego tytułu świadczenia. Co więcej, pozwany stronił od pracy zarobkowej od chwili rozwodu do 2011 r., kiedy to podjął zatrudnienie u swojej konkubiny i to w wymiarze ¼ etatu. Do tej chwili, jak wskazał, żył z oszczędności, które skończyły się w 2012 r. i wynosiły 90.000 zł, podczas gdy z wyliczeń Sądu wynika, iż winien dysponować kwotą 140.000 zł( 270.000 – 130.000). Po tej dacie jednak pomimo zarobków na poziomie ok. 350 zł jest w stanie płacić alimenty na dwoje dzieci w kwocie przekraczającej łącznie dwukrotność jego pensji, czy przekazać małoletniej dodatkowo 630 zł na stomatologa, wreszcie korzystać z odpłatnej rehabilitacji. Jednocześnie, pozwany nie wykazał, aby posiadał jakieś zadłużenia, poza starymi zobowiązaniami wobec Urzędu Skarbowego. Powyższe, w ocenie Sądu daje klarowny wyraz braku rzetelnego przedstawienia przez pozwanego jego sytuacji materialnej, która w ocenie Sądu jest znacznie lepsza niż kreowana na potrzeby niniejszego procesu, tym bardziej, ze z zebranego materiału dowodowego wynika, że pozwany we własnym imieniu startuje w przetargach o wykonanie usług z zakresu działalności jego pracodawcy, i są to oferty wysokie. Możliwości zarobkowe pozwanego z całą pewnością pozwalają mu na płacenie alimentów w kwocie o 200 zł wyższej, przy czym Sąd miał na uwadze, ze pozwany łoży dodatkowe kwoty na utrzymanie córki jak choćby udział w leczeniu stomatologicznym, czy okazjonalny zaspokajaniu innych jej potrzeb.

Pozostała cześć usprawiedliwionych potrzeb małoletniej winna zostać zaspokojona przez matkę, która w sposób ograniczony spełnia swój obowiązek alimentacyjny przez codzienną troskę i wychowywanie córki, gdyż dziewczynka przez 5 dni w tygodniu pozostaje pod opieką babci. Matka małoletniej nie przedstawia swojej sytuacji materialnej w sposób rzetelny, o czym świadczy choćby zaspakajanie potrzeb małoletniej w zakresie wykraczającym poza jej usprawiedliwione potrzeby i znacznie przekraczającym wskazane przez nią zarobki. Wątpliwości Sądu wzbudziły w szczególności wyjaśnienia matki małoletniej odnośnie przeznaczenia kwoty 280.000 zł pochodzącej ze sprzedaży jej mieszkania, gdzie w pierwszej kolejności wyjaśniała, iż przeznaczyła je na rehabilitacje córki, po czym sprostowała, iż się pomyliła, ze pieniędzy tych, jako pośrednio wniesionych aportem do spółki brata, nigdy nie otrzymała z powrotem, a więc nigdy nimi nie dysponowała. Jednocześnie, nigdy nie dochodziła ich zwrotu, zadowalając się spłatą udziału w wysokości 20.000, a następnie jak wskazała nie 20.000 lecz 37.000 zł Zdaniem Sądu okoliczność nieuzyskania kwoty 280.000 zł należnej z tytułu własności nieruchomości została by zapamiętana przez każdego i nie mogłaby być przedmiotem tak istotnej pomyłki, a już szczególnie przez osobę borykająca się z problemami finansowymi, jak starała się przedstawić siebie matka małoletniej w toku procesu. Zdaniem Sądu człowiek tak zadłużony u rodziny i znajomych jak matka małoletniej starałby się odzyskać wszelkie wierzytelności i nie myliłby tak istotnych faktów. Powyższe w ocenie Sądu pozwala na uznanie, iż sytuacja M. H. jest znacznie lepsza aniżeli ta która przedstawiła w procesie, tym bardziej, że, jak sama wskazała nie została uznana za niezdolna do pracy, a posiadane przez nią wykształcenie pozwala w ocenie Sądu na znalezienie lepiej płatnej pracy niż obecna.

Dokonując rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, Sąd oparł się w głównej mierze na wyjaśnieniach stron i zeznaniach świadków w zakresie w którym pozostawały spójne i logiczne oraz dowodach z faktur potwierdzających wysokość potrzeb małoletniej, a nadto zaświadczeń o stanie zdrowia małoletniej, jej rodziców i wysokości wynagrodzenia pozwanego i matki małoletniej. Wiarygodności powyższych dokumentów nikt w toku procesu nie kwestionował.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadków oraz wyjaśnieniom stron odnośnie niepozostawania przez nie w nieformalnych związkach. Analiza materiału dowodowego wykazała, iż zarówno M. K. (3) jak i B. P. nie są jedynie znajomymi stron, lecz pozostają z nimi w stosunkach partnerskich. O powyższym świadczą ich relacje finansowe jak zatrudnienie, sponsorowanie wakacji, udzielanie de facto bezzwrotnych pożyczek , użytkowanie samochodów, czy wreszcie bliskie relacje z dziećmi partnerów. Powyższe w ocenie Sądu wprost przesądza, że strony nie są osobami samotnymi, a zatajanie w/w faktów jest także elementem próby dowodzenia swojej złej sytuacji materialnej

Sąd oddalił wniosek pełnomocnika powódki o zwrócenie się do NFZ celem uzyskania informacji o terminie oczekiwania na refundację zabiegu wycięcia trzeciego migdała. Uzyskane bowiem przez Sąd dane odnośnie istnienia we W. choćby jednej placówki wykonującej te zabiegi w okresie znacznie krótszym niż wskazany przez powódkę było wystarczające do oceny powyższego faktu. A ocena zasadności przeprowadzenia tego zabiegu w centrum laryngologii M. został przedstawiona we wcześniejszych fragmentach uzasadnienia. Ponadto w ocenie Sądu harmonogram i czas oczekiwania na zabiegi refundowane jest zależny od konkretnych placówek i zależy od czynników takich jak ilości personelu czy wysokości kontraktu z NFZ i Narodowy Fundusz Zdrowia nie jest właściwym podmiotem do udzielenia takich informacji.

Reasumując, po przeprowadzeniu dokładnej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, Sąd uznał, iż od daty wydania poprzedniego rozstrzygnięcia w przedmiocie obowiązku alimentacyjnego pozwanego, zaistniała taka zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 k.r.o, która uzasadnia podwyższenie alimentów do łącznej kwoty 700 zł, co znalazło wyraz w pkt I wyroku. Powyższe skutkowało oddaleniem powództwa w pozostałej części, co Sąd uczynił w pkt II sentencji.

W punkcie III wyroku, z uwagi na częściowe uwzględnieni powództwa , Sad zniósł wzajemnie, na zasadzie art. 100 k.p.c. koszty procesu pomiędzy stronami.

Sąd kierując się dyrektywami wskazanymi w art. art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądach w sprawach cywilnych, obciążył pozwanego opłatą od pozwu, od której małoletnia powódka była zwolniona. Z uwagi na podwyższenie alimentów o 200 zł, Sąd na podstawie art. 22 k.p.c. w zw. z art. 13 ust. 1 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ustalił wysokość opłaty na kwotę 120 zł( 200 złx12 = 2400 zł x 5%=120 zł).
W oparciu o przepis art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Zarządzenia/

1.  odnot.;

2.  doręczyć pełn. stron

3.  kal. 14 dni.