Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 1198/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 czerwca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Danuta Dadej-Więsyk

Protokolant st. sekr. sąd. Anna Padrak

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 roku w Lublinie

sprawy A. K. (1) z udziałem J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w L.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

na skutek odwołania A. K. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.

z dnia 10 kwietnia 2014 roku znak:(...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż J. W., jako pracownik u płatnika składek A. K. (1) podlega obowiązkowym ubezpieczeniom od dnia 7 stycznia 2014 roku.

Sygn. akt VII U 1198/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 kwietnia 2014 roku, znak:(...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. na podstawie art. 83 ust. 1 w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 13 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 roku, Nr 205, poz. 1585) stwierdził, że J. W. jako pracownik u płatnika składek A. K. (1), nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 7 stycznia 2014 roku. W uzasadnieniu wskazano, że takie okoliczności jak rozpoczęcie korzystania przez J. W. ze zwolnienia lekarskiego w krótkim czasie od zatrudnienia, brak konieczności zatrudnienia pracownika na tym stanowisku na zastępstwo oraz brak dowodów faktycznego wykonywania pracy, usprawiedliwiają twierdzenie, że zawartą pomiędzy J. W. a płatnikiem składek A. K. (1) umowa o pracę cechuje pozorność i jako nieważna nie wywołała zamierzonego skutku w postaci objęcia pracowniczym ubezpieczeniem społecznym (decyzja – akta rentowe).

W odwołaniu płatnik A. K. (1) zaskarżył decyzję organu rentowego w całości i wnosił o jej uchylenie. W uzasadnieniu nie zgodził się ze stanowiskiem organu co do braku dowodów na okoliczność faktycznego świadczenia pracy przez J. W., podnosząc, że zostały złożone oświadczenia klientek co do tej okoliczności. Odniósł się również do stanowiska organu w zakresie braku konieczności zatrudnienia pracownika na czas nieobecności ubezpieczonej podnosząc, że na początku 2014 roku istniał konieczność zatrudnienia pracownika, jednakże w chwili obecnej zmieniły się okoliczności w związku z nawiązaniem kontaktu z dostawcą, który sam dowozi towar, co umożliwia pobyt płatnika w sklepie (odwołanie – k. 2 – 3 akt sądowych).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o jego oddalenie, podnosząc argumenty które legły u podstaw zaskarżonej decyzji (odpowiedź na odwołanie – k. 4 – 5 a.s.).

Do udziału w sprawie w charakterze zainteresowanej wezwana została J. W..

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

A. K. (1) dokonał rejestracji pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie handlu w dniu 12 grudnia 2013 roku i w związku z tym na potrzeby faktycznego jej rozpoczęcia wynajął lokal w K. przy ul. (...). W tym miesiącu zajmował się przygotowywaniem lokalu, tj. malował go i montował wieszaki. Od żony A. K. (2), która uprzednio prowadziła działalność gospodarczą w zakresie handlu, uzyskał informację o osobie J. W. jako dobrym pracowniku, bowiem w okresie od dnia 1 września 2012 roku do dnia 22 października 2013 roku zainteresowana była zatrudniona w Przedsiębiorstwie Usługowo – Handlowym (...) na stanowisku sprzedawcy. Przed zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę u żony płatnika zainteresowana odbywała organizowany przez Powiatowy Urząd Pracy w (...) – miesięczny staż. Płatnik po uzyskaniu numeru telefonu od żony skontaktował się przed Świętami Bożego Narodzenia z zainteresowaną i zaproponował jej pracę. J. W. przystała na propozycję i w okresie między świętami a nowym rokiem pomagała A. K. (1) w przygotowaniu towaru, zakupionego przez niego około 18, 19 grudnia 2013 roku. W ciągu 3, 4 dni po 4 do 8 godzin dziennie razem z płatnikiem rozpakowywała, segregowała, prasowała, metkowała i wieszała na wieszaki zakupiony towar. Za wykonaną pracę nie otrzymała wynagrodzenia ponieważ pomoc przy wykonaniu tych czynności wynikła z jej wdzięczności za propozycję płatnika zatrudnienia jej na podstawie umowy o pracę.

W dniu 3 stycznia 2014 roku zainteresowana przeszła wstępne badania profilaktyczne na podstawie wyniku który orzeczono brak przeciwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku przedawcy artykułów przemysłowych.

W dniu 5 stycznia 2014 roku w lokalu sklepu (...), w obecności żony płatnika A. K. (2), zawarli umowa o pracę na czas nieokreślony, w oparciu o którą ubezpieczona została zatrudniona u płatnika składek, poczynając od tego dnia, w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku sprzedawcy w branży przemysłowej za wynagrodzeniem w wysokości (...) złotych brutto. Strony umowy określiły miejsce świadczenia pracy w lokalu w K. przy ul. (...) oraz termin rozpoczęcia pracy na dzień 5 stycznia 2014 roku. Do obowiązków ubezpieczonej należała obsługa nabywców w handlu bezpośrednim metodą tradycyjną lub pośrednią metodą samoobsługową, przyjmowanie dostaw towarów oraz przygotowywanie ich do sprzedaży, dokumentowanie obrotu towarowego poprzez wpisy do księgi ewidencji sprzedaży, rozliczenie i zabezpieczenie utargu, przyjmowanie i rozpatrywanie reklamacji, udzielanie informacji, kontakt z klientem, ekspozycja towarów, dbanie o wizerunek punktu sprzedaży i obsługę klienta oraz utrzymanie porządku na stanowisku pracy zgodnie z normami bhp i przeciwpożarowymi. Opisane obowiązki miała wykonywać ubezpieczona w godzinach otwarcia sklepu od 9.00 do 17.00.

J. W. została zgłoszona do ubezpieczeń społecznych z powyższego tytułu od dnia 7 stycznia 2014 roku. W tym dniu miało miejsce otwarcie sklepu i zjawiło się wielu klientów. Ubezpieczona stawiała się do pracy o ustalonej godzinie, tj. 9.00. Tego dnia w sklepie pracowali ubezpieczona oraz płatnik. Zainteresowana zajmowała się obsługą klientów, tj. pomagała w wyborze konkretnych ubrań oraz ich poszukiwaniu, przewieszała z dużych wieszaków na kółkach ubrania na wieszaki, które nie mieściły się w sklepie, gdyż większość towaru była umieszczona na zapleczu oraz sprzedawała towar, zapisują każdą sprzedaż na kartce, co stanowiło podstawę wpisu w książce ewidencji sprzedaży. W tym czasie płatnik stał za ladą i również dokonywał sprzedaży. Około godziny 16.30 zainteresowana rozpoczęła zamiatanie i układanie towaru a pracę zakończyła około godziny 17.00. Nie zajmowała się natomiast liczeniem utargu, który w tym dniu wyniósł (...)złotych, a ubezpieczona sprzedała około 100 stuk towaru. Kolejnego dnia, tj. 8 stycznia 2014 roku zainteresowana stawiała się do pracy również o godzinie 9.00 i zajmowała się sprzedażą towaru, pomocom klientów oraz prasowaniem i wieszaniem towaru. W tym dniu w sklepie oprócz ubezpieczonej pracował płatnik. Zainteresowanie klientów było mniejsze i przychów wyniósł(...)złotych, a ubezpieczona sprzedał kilkanaście sztuk towaru. W tym dniu zainteresowaną bolał brzuch, na co zareagowała wzięciem lekarstwa licząc na jego neutralizację. Również w dniu 9 stycznia 2014 roku J. W. stawiła się do pracy o ustalonej godzinie i sprzedawała towar a w sytuacji braku klientów pomagała płatnikowi wieszać wynoszony z zaplecza towar w sklepie. Pracodawca zauważył, że zainteresowana czuje się źle, której dokuczały bóle brzucha i przed godziną 15.00 została zwolniona przez płatnika do domu. Po opuszczeniu pracy zainteresowana podjęła decyzję o kontakcie z ginekologiem, dr n med. T. M., który prowadzi pacjentkę od 2013 roku, tj. od (...), w przekonaniu o tym, że zaistniała sytuacja związana jest z(...). Wizyta została ustalona w tym dniu na godzinę 19.00 w gabinecie ginekologa, mieszczącym się w L. przy ul. (...). Około godziny 17.00 zainteresowana skontaktowała się telefonicznie z płatnikiem i poinformowała, że jest umówiona na wizytę u ginekologa, nie podając jej przyczyn. W trakcie wizyty ginekolog stwierdził, że zainteresowana jest w (...), która jest zagrożona i przypisał tabletki na podtrzymanie oraz wystawił zaświadczenie o niezdolności do pracy z powodu(...). Od tego dnia zainteresowana przebywała na zwolnieniu lekarskim jako osoba niezdolna do pracy i do jej świadczenia już nie powróciła. O stanie (...) zainteresowanej płatnik dowiedział się w dniu 10 stycznia 2014 roku.

Bezpośrednio po dniu 9 stycznia 2014 roku płatnik nie zatrudnił pracownika na czas zastępstwa nieobecnej zainteresowanej. Od tego dnia przy prowadzeniu działalności, tj. przy przygotowaniu sklepu (...) pomagała w godzinach popołudniowych w soboty i niedziele jego żona. Wspólnie segregowali, prasowali, metkowali, wyceniali i wieszali ubrania. Natomiast w godzinach jego otwarcia, tj. od 9.00 do 17.00 od poniedziałku do piątku oraz od 9.00 do 14.00 w soboty, do maja 2014 roku pracował sam. W tym okresie płatnik po towar jeździł sam, co wiązało się z koniecznością zamknięcia sklepu bądź po godzinie 17.00. Na początku maja 2014 roku płatnik zgłosił w Powiatowym Urzędzie Pracy zapotrzebowanie na pracownika. W związku z tym w okresie od dnia 2 czerwca 2014 roku do 5 sierpnia 2014 roku w sklepie płatnika świadczyła pracę na stanowisku sprzedawcy w branży przemysłowej w ramach odbywania stażu przez bezrobotnego u organizatora S. K.. Następnie z dniem 8 września 2014 roku płatnik zatrudnił na podstawie umowy o pracę B. C., która świadczyła pracę do dnia 12 grudnia 2014 roku. W okresie od dnia 15 stycznia 2015 roku do marca 2015 roku zatrudniona została na podstawie umowy o pracę w wymiarze ¼ etatu D. M., która świadczyła pracę przez 3 godziny w ciągu dnia pracy. Obie osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę zostały zgłoszone do ubezpieczeń społecznych. Od kwietnia 2015 roku płatnik przebywa na zwolnieniu lekarskim i nikogo nie zatrudnia.

(umowa o pracę, zakres czynności, zaświadczenia ZUS ZLA, zaświadczenie lekarskie – akta osobowe – k. 40 a.s.; ewidencja sprzedaży – k. 40 a.s.; druk ZUS P ZUA dot. B. C. i D. M.; świadectwo pracy – k. 64 – 65 a.s.; druk ZUS ZUA, karta przebiegu(...) – a.r.; wyjaśnienia i zeznania J. W. – k. 35v. – 36v., 61v. – 62 a.s., wyjaśnienia i zeznania A. K. (1) – k. 36v. – 38, 61v. a.s.; zeznania świadka A. K. (2) – k. 60v. – 61 a.s.)

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o powołane dowody z dokumentów. Ich autentyczność w toku procesu nie była kwestionowana przez strony. Ich forma oraz treść nie wzbudziła ponadto wątpliwości co do ich autentyczności z urzędu, wobec czego zostały one uznane za wiarygodne w całości i jako takie stanowiły pełnowartościowe źródło informacji o okolicznościach faktycznych w sprawie.

Nadto Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o wyjaśnienia i zeznania zainteresowanej i płatnika, którym dał wiarę w całości. Ich zeznania są bowiem logiczne, konsekwentne, wzajemnie się uzupełniają oraz korelują z treścią powołanych wyżej dokumentów. Nadto organ rentowy nie podniósł żadnych okoliczności, które poddawałby w wątpliwość ich zeznania. Również Sąd nie stwierdził podstaw do kwestionowania ich wiarygodności w zakresie dokonanych ustaleń. Sąd dokonał ustaleń w zakresie polecenia zainteresowanej jako pracownika płatnikowi A. K. (2) z tego względu, że jako były pracodawca J. W. posiadała niezbędne informacje na temat jej kompetencji. Zainteresowana nie była dla świadka osobą nieznaną. Z tych względów Sąd dał im wiarę w tym zakresie.

W zakresie okoliczności pracy ubezpieczonej w okresie objętym sporem Sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. K., która choć zeznała, że widziała skarżącą w czasie wykonywania przez nią w sklepie przy ul. (...) w K., to jednak z pozostałych wynikający z zeznań okoliczności wynika, że odnoszą się one do okresu pracy skarżącej w sklepie płatnika w którym prowadził działalność gospodarczą, tj. przy ul. (...) w K.. Świadek bowiem zeznała, że była przez ubezpieczoną w zimie 2014 roku obsługiwana i widziała jak J. W. podchodziła do klientów, poprawiała ubrania, które spadały z wieszaków, doradzała klientom, przyjmowała pieniądze za towar, w tym również od niej, co wywołało u świadka wrażenie, że zachowanie skarżącej odpowiada zachowaniu się pracownika w miejscu pracy podczas wykonywania obowiązków służbowych. Okoliczność, że widziała ubezpieczoną tylko raz nie wyłączą uznania zeznań za wiarygodnych ponieważ B. K. zna skarżącą z osiedla i nie jest dla świadka osobą którą w czasie pobytu w sklepie płatnika widziała po raz pierwszy w życiu.

Sąd nie uznał natomiast za usprawiedliwione do przyjęcia za podstawę ustaleń faktycznych w sprawie zeznań świadka M. W. (k. 61 – 61v.). Świadek nie potrafiła określić dokładnej daty w jakie miała kontakt z zainteresowaną w związku z jej pracą u płatnika. Jednocześnie świadek zeznała, że widziała J. W. pracującą przy sprzedaży ubrań podczas zakupów w sklepie przy ul. (...), tj. lokalu w którym działalność gospodarczą prowadziła świadek A. K. (2), zatrudniająca zainteresowaną do dnia 22 października 2013 roku. Z tego względu jej zeznania nie można było uznać za wiarygodne, bowiem zestawienie wszystkich okoliczności ustalonych w sprawie w sposób jednoznaczny wskazuje, że poczynione przez siebie obserwacje co do pracy J. W. u A. K. (2) w sklepie przy ul. (...) przeniosła na okres objęty sporem, tj. styczeń 2014 roku, kiedy to zainteresowana świadczyła pracę w sklepie męża świadka przy ul. (...). Dodatkowo usprawiedliwia tę ocenę okoliczność, iż świadek zeznała, że widziała skarżącą w sklepie kilka raz, jednocześnie zaznaczając, że przychodziła do sklepu gdy był nowy towar, podczas gdy z zeznań płatnika wynika, że dniem dostawy był wtorek i środa, i w tylko w te dni skarżąca pracowała w styczniu 2014 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie A. K. (1) jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Istota sporu, biorąc pod uwagę treść zaskarżonej decyzji oraz odwołania, sprowadzała się do oceny czy zawarta między płatnikiem a zainteresowaną, J. W. umowa o pracę, kreująca stosunek pracy od dnia 5 stycznia 2014 roku, miała charakter pozorny w rozumieniu art. 83 § 1 k.c.

Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie poglądem pozorność umowy wzajemnej w rozumieniu art. 83 § 1 k.c. występuje wówczas, gdy strony umowy składając oświadczenia woli nie zamierzają osiągnąć skutków, jakie prawo wiąże z wykonywaniem tej umowy. W odniesieniu do umowy o pracę oświadczenia te zawierają określone w art. 22 k.p. elementy umowy o pracę, tj. zobowiązanie pracownika do wykonywania pracy i zobowiązanie pracodawcy do wypłacania wynagrodzenia, natomiast ich pozorność polega na tym, że strony nie zamierzają osiągnąć skutków wynikających z umowy o pracę. Przy ich składaniu obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba figurująca jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 sierpnia 2005 roku, sygn. II UK 321/04).

W ustalonym stanie faktycznym sprawy wskazane cechy pozorności umowy o pracę, wbrew stanowisku organu rentowego, wyrażonym w zaskarżonej decyzji, się nie ziściły. Jak bowiem ustalono w wykonaniu umowy o prace zawartej w dniu 5 stycznia 2014 roku w okresie od dnia 7 stycznia 2014 roku do dnia 9 stycznia 2014 roku J. W. świadczyła pracę w sklepie przy ul. (...) w K. na rzecz płatnika A. K. (1), który z wykonanej pracy korzystał. W dniu 7 stycznia 2014 roku w związku z otwarciem sklepu ubezpieczona stawiała się do pracy o ustalonej godzinie, tj. 9.00 i zajmowała się obsługą klientów, tj. pomagała w wyborze konkretnych ubrań oraz ich poszukiwaniu, przewieszała z dużych wieszaków na kółkach ubrania na wieszaki oraz sprzedawała towar, zapisują każdą sprzedaż na kartce, co stanowiło podstawę wpisu w książce ewidencji sprzedaży. Około godziny 16.30 zainteresowana rozpoczęła zamiatanie i układanie towaru i pracę zakończyła około godziny 17.00. Nie zajmowała się natomiast liczeniem utargu. Kolejnego dnia, tj. 8 stycznia 2014 roku zainteresowana stawiał się do pracy również o godzinie 9.00 i zajmowała się sprzedażą towaru, pomocom klientów oraz prasowaniem i wieszaniem towaru. Również w dniu 9 stycznia 2014 roku stawiła się do pracy o ustalonej godzinie i sprzedawała towar, a w sytuacji braku klientów pomagała płatnikowi wieszać wynoszony z zaplecza towar w sklepie. Mając na uwadze ustalone okoliczności należało przyjąć, że nie do utrzymania pozostaje stanowisko organu rentowego przyjęte w zaskarżony rozstrzygnięciu o braku faktycznego świadczenia pracy.

Nie zasługuje na uwzględnienia również argument Zakładu na usprawiedliwienie wyłączenia zainteresowanej z ubezpieczenia w postaci brak konieczności zatrudnienia pracownika na zastępstwo nieobecnej od dnia 10 stycznia 2014 roku J. W.. Jak bowiem ustalono taka potrzeba istniała już bezpośrednio po rozpoczęciu korzystania przez zainteresowaną ze zwolnienia, jednakże płatnik realizował ją przy pomocy żony, która pomagała w sklepie w godzinach popołudniowych w soboty i niedziele. Wspólnie segregowali, prasowali, metkowali, wyceniali i wieszali ubrania. Natomiast w maju 2014 roku płatnik podjął działania mające na celu zaangażowanie w pracę osoby skierowanej z Urzędu Pracy, których skutkiem było to, że w okresie od dnia 2 czerwca 2014 roku do 5 sierpnia 2014 roku w sklepie płatnika świadczyła pracę na stanowisku sprzedawcy w branży przemysłowej w ramach odbywania stażu przez bezrobotnego u organizatora S. K.. Następnie z dniem 8 września 2014 roku płatnik zatrudnił na podstawie umowy o pracę B. C., która świadczyła pracę do dnia 12 grudnia 2014 roku a w okresie od dnia 15 stycznia 2015 roku do marca 2015 roku zatrudniona została na podstawie umowy o pracę w wymiarze ¼ etatu D. M., która świadczyła pracę przez 3 godziny w ciągu dnia pracy. Obie osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę zostały zgłoszone do ubezpieczeń społecznych.

Również podniesiony w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji argument rozpoczęcia korzystania przez J. W. ze zwolnienia lekarskiego w krótkim czasie od zatrudnienia, sam w sobie nie może stanowić uzasadnienia dla twierdzenia o pozorności umowy o pracę. Potwierdzają to poczynione ustalenia, z których wynika w sposób jednoznaczny zamiar świadczenia pracy na rzecz płatnika w chwili zawierania umowy o pracę oraz jej faktyczne wykonywanie. Zainteresowana przed wizytą u ginekologa w dniu 9 stycznia 2014 roku nie wiedziała o stanie (...) czuła się dobrze i była w stanie umożliwiającym świadczenie pracy, na co wskazuje jej aktywność w grudniu 2013 roku, kiedy to pomagała płatnikowi przy przygotowaniu zakupionych ubrań do sprzedaży, zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwskazań do pracy na stanowisku określonym w umowie przez strony oraz świadczenie pracy w ramach zawartej umowy o pracę w okresie od dnia 7 stycznia 2014 roku do dnia 9 stycznia 2014 roku. Nawet gdyby przyjąć za zasadne, że J. W. wiedziała o stanie (...) w chwili zawierania umowy o pracę w dniu 5 stycznia 2014 roku to nie sposób jednocześnie założyć, że sama ta okoliczność stanowi przeszkodę do zawarcia umowy o pracę, a w przypadku jej zawarcia może być automatycznie poczytywana za przyczynę pozorności takiego aktu. Istotne jest bowiem tylko to czy w chwili zawierania umowy pracownik jest zdolny do realizacji swoich obowiązków z niej wynikających, tj. świadczenia pracy, co w rozpoznawanej sprawie miało miejsce oraz faktyczna realizacja tej zdolności. Natomiast okoliczność zaistnienia krótkiego czasu rozpoczęcia korzystania ze zwolnienia od zawarcia umowy o pracę jest wynikiem okoliczności niezależnych od zainteresowanej, czyli jej stanu zdrowia, potwierdzonego przez ginekologa. Sekwencja okoliczności faktycznych zaistniały w rozpoznawanej sprawie nie może w ocenie Sądu czynić ustalonego przez strony tytułu do ubezpieczenia nieważnym w sytuacji gdy zainteresowana pracę faktycznie świadczyła w ramach realizacji takiego zamiaru.

Z tych względów mając na uwadze wypracowany w orzecznictwie pogląd, który Sąd w pełni podziela, wyłączone było w realiach rozpoznawanej sprawy wynikających z poczynionych ustaleń, wbrew stanowisku organu rentowego, przyjęcie pozorności oświadczeń woli stron stosunku pracy o zawarciu umowy o pracę, w sytuacji gdy pracownik faktycznie podjął umówioną pracę i świadczył ją w ramach stosunku pracy, a pracodawca świadczenie to przyjmował, wypłacając wynagrodzenie (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 marca 2001 roku, sygn. II UKN 258/00).

A zatem ustalenie, że umowa o pracę z dnia 5 stycznia 2014 roku, zawarta pomiędzy A. K. (1) a J. W. nie miała charakteru pozornego, skutkuje wyłączeniem możliwości uznania jej za umowę nieważną i nie stanowiącą tytułu do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, chorobowego i wypadkowego, wobec czego zaskarżoną decyzję stwierdzającą, że J. W. jako pracownik u płatnika składek A. K. (1) nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia 7 stycznia 2014 roku, należało uznać za niezasadną.

Z tych względów Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i na mocy wyżej wskazanych przepisów oraz art. 477 14 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.