Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 8 kwietnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Gabriela Sobczyk

Sędziowie: SO Krystyna Hadryś (spr.)

SO Andrzej Dyrda

Protokolant Aleksandra Sado-Stach

po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2015 r. na rozprawie sprawy

z wniosku G. P. (1)

z udziałem G. P. (2)

o podział majątku wspólnego

na skutek apelacji uczestniczki postępowania G. P. (2)

od postanowienia Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 5 sierpnia 2014 r., sygn. akt I Ns 1067/12

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie o tyle tylko, że :

a)  ustaloną punktem 3 kwotę nakładów określić w wysokości 85.045,15 zł (osiemdziesiąt pięć tysięcy czterdzieści pięć złotych piętnaście groszy);

b)  zasądzoną punktem 4 kwotę spłaty i rozliczenia nakładów obniżyć do 2964,59 zł (dwa tysiące dziewięćset sześćdziesiąt cztery złote pięćdziesiąt dziewięć groszy);

2.  oddalić apelację w pozostałym zakresie;

3.  przyznać adwokatowi R. R. kwotę 1476 zł (tysiąc czterysta siedemdziesiąt sześć złotych) w tym 276 zł (dwieście siedemdziesiąt sześć złotych) tytułem podatku od towarów i usług jako wynagrodzenie kuratora nieznanej z miejsca pobytu uczestniczki postępowania G. P. (2) w postępowaniu odwoławczym, polecając wypłatę kwoty z sum budżetowych Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej.

SSO Andrzej Dyrda SSO Gabriela Sobczyk SSO Krystyna Hadryś

Sygn. akt III Ca 1746/14

UZASADNIENIE

Wnioskodawca G. P. (1) domagał się ustalenia, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi roszczenie o wypłatę wartości rynkowej lokalu mieszkalnego, położonego w R. przy ul. (...) oraz wniósł o dokonanie podziału majątku wspólnego w ten sposób, aby roszczenie w stosunku do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R. przyznać wnioskodawcy w całości bez spłaty na rzecz uczestniczki postępowania, gdyż po uprawomocnieniu się wyroku rozwodowego dokonał częściowej spłaty długów, zaciągniętych przez uczestniczkę w trakcie trwania małżeństwa.

W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca podał, że już w trakcie trwania małżeństwa po wyjeździe uczestniczki rozpoczął spłatę zadłużenia mieszkaniowego oraz zaciągniętych przez uczestniczkę kredytów. Wskazał, że spłacił na rzecz (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R. kwotę 7.541,97 zł, zaś komornik w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego wyegzekwował na rzecz tego wierzyciela kwotę 87,77 zł. Podał, że oprócz ww. kwot regulował na bieżąco opłaty za mieszkanie, które wyniosły 17.116,44 zł z tytułu kosztów eksploatacyjnych oraz 4.524,38 zł z tytułu funduszu remontowego.

Zarządzeniem z dnia 19 grudnia 2012 r. ustanowiono dla uczestniczki nieznanej z miejsca pobytu kuratora w osobie adwokata.

Kurator uczestniczki G. P. (2) nie kwestionował, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi roszczenie o wypłatę wartości rynkowej lokalu mieszkalnego, położonego przy ul. (...) w R.. Nie kwestionował również wartości tego roszczenia, jednakże aprzeczył, aby wnioskodawca poniósł jakiekolwiek nakłady na majątek wspólny i wniósł o ich nieuwzględnienie. W uzasadnieniu pisma kurator wskazał, że wnioskodawca nie wykazał, aby dokumenty przedstawione przez niego wskazywały na to, że długi zaciągane były za zgodą uczestniczki.

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 5 sierpnia 2014r. Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej ustalił, że w skład majątku wspólnego G. i G. małżonków P. wchodzi wierzytelność w stosunku do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej o zwrot wartości rynkowej lokalu mieszkalnego, położonego w R. przy ul. (...) w kwocie 79.115,82 zł; dokonał podziału majątku wspólnego G. i G. małżonków P. w ten sposób, że wierzytelność opisaną w punkcie pierwszym postanowienia przyznał wnioskodawcy G. P. (1); ustalił, że wnioskodawca z majątku osobistego poczynił na majątek wspólny nakłady w wysokości 121.777,76 zł; zasądził od uczestniczki postępowania G. P. (2) na rzecz wnioskodawcy G. P. (1) kwotę 21.330,97 zł tytułem spłaty i rozliczenia nakładów poniesionych przez wnioskodawcę z majątku osobistego na majątek wspólny; zasądził od uczestniczki postępowania na rzecz wnioskodawcy kwotę 500 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych; przyznał adw. R. R. z Kancelarii Adwokackiej z R. wynagrodzenie w wysokości 2.400 zł oraz 552 zł tytułem podatku VAT za pełnienie funkcji kuratora dla nieznanej z miejsca pobytu uczestniczki, polecił kasie Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej wypłatę kwoty określonej w punkcie 6 postanowienia z sum budżetowych Skarbu Państwa.

Zaskarżone orzeczenie zapadło przy ustaleniu, iż wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 14 września 2009 r. sygn. akt I RC 2467/08 rozwiązano przez rozwód małżeństwo wnioskodawcy G. P. (1) z uczestniczką postępowania G. P. (2), zawarte w dniu 12 października 1985 r. w Urzędzie Stanu Cywilnego w Ś.. Wyrok uprawomocnił się z dniem 6 października 2009 r. Strony nie zawierały umów majątkowych małżeńskich. Finansami w rodzinie zajmowała się uczestniczka. W skład majątku wspólnego stron wchodzi roszczenie w stosunku do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R. o wypłatę wartości rynkowej lokalu mieszkalnego, położonego w R. przy ul. (...) o wartości 79.115,82 zł. Wartość rynkowa lokalu mieszkalnego wynosi 108.870 zł, zaś wniesiony wkład stanowił 72,67 % wartości rynkowej lokalu a zatem 79.115,82 zł.

Uczestniczka w trakcie trwania związku małżeńskiego prowadziła działalność gospodarczą, prowadząc kiosk (...). Rozpoczynając działalność potrzebowała poręczenia dwóch osób na kwotę 25.000 zł, którego udzielili jej C. H. i J. M.. Początkowo działalność nie przynosiła strat. Następnie uczestniczka prosiła J. i C. H., aby poręczyli zawierane przez nią umowy, bądź też zawierali umowy pożyczek dla podreperowania jej budżetu. J. i C. H. w sytuacji, gdy byli pożyczkobiorcami otrzymując pieniądze przekazywali je bezpośrednio uczestniczce jeszcze w instytucjach, które udzielały pożyczek. Początkowo uczestniczka wywiązywała się z umów spłacając należne raty bezpośrednio do poszczególnych instytucji, bądź też dając pieniądze C. H.. Kiedy raty przestały być przez uczestniczkę spłacane J. i C. H. otrzymywali z banków monity. Nie widząc innego wyjścia z sytuacji świadkowie J. i C. H. spłacili wszystkie należności, które dzięki nim uzyskała uczestniczka. W związku ze spłatą zadłużenia – niedoboru wraz z należnymi kosztami sądowymi w kwocie 13.358 zł za G. P. (2) w wyznaczonym terminie (...) S.A. w W. anulował C. H. całość należnych odsetek oraz wezwał go do odbioru pozostałych weksli. J. i C. H. nie występowali przeciwko G. i G. P. (2) do Sądu o zapłatę, wiedząc, że uczestniczka wyjechała, zaś wnioskodawca zawarł z nimi porozumienie o ratalną spłatę należności, z którego się wywiązuje. Wnioskodawca miesięcznie spłaca z tytułu zawartego porozumienia kwoty po 300 zł. Dwukrotnie dokonał wpłat 3.200 zł i 800 zł.

W porozumieniu z dnia 26 września 2012 r. zostały wskazane wszystkie umowy, z których kwoty przeznaczone zostały na rzecz stron postępowania, a które zostały spłacone przez świadków H. tj. umowy z (...) S.A. w W.: z dnia 10 października 2004 r., 20 kwietnia 2005 r. na kwotę 5.384,08 zł, 20 kwietnia 2005 r.na kwotę 1.491,75 zł, należność zapłacona na rzecz (...) S.A. w W. na kwotę 13.358 zł, umowa pożyczki z (...) Bank SA z dnia 11 lutego 2004 r. na kwotę 6.397,15 zł, umowa pożyczki zawarta z Bankiem Spółdzielczym w T. na kwotę 6.259,15 zł, umowa kredytu z dnia 14 września 2001 r. zawarta z (...) Bankiem S.A. w G. na kwotę 5.636 zł, umowa kredytu z Bankiem Spółdzielczym w K. na kwotę 1.846,50 zł, umowa pożyczki z B. W. na kwotę 3.700 zł z umownymi odsetkami w wysokości 50 % w skali roku oraz kosztami procesu, kwota 2.108 zł wraz odsetkami oraz kosztami tytułem spłaty weksla oraz kwoty 3.021 i 3.203,19 zł zapłacone na rzecz Banku (...) S.A. w K..

J. M. również był poręczycielem zobowiązań uczestniczki w stosunku do (...) S.A. w W.. Na podstawie porozumienia z ww. spółką (...) spłacił kwotę 13.358 zł i następnie wystąpił do Sadu, domagając się od G. i G. P. (2) zapłaty ww. kwoty. Po uzyskaniu w dniu 27 marca 2008 r. nakazu zapłaty skierował do Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Rudzie Śląskiej G. C. wniosek egzekucyjny. Na podstawie prowadzonego pod sygn. akt egzekucyjnych Km 1791/08 postępowania uzyskał od G. P. (1) kwotę 6.926,24 zł. Na prośbę stron postępowania H. Z. zaciągnęła w L. Bank umowę pożyczki z przeznaczeniem dla stron postępowania. Pożyczka nie została spłacona w terminie. Raty wnioskodawca regulował H. Z. w trakcie małżeństwa. Część rat została zapłacona po prawomocności wyroku rozwodowego. Sprawa zapłaty z powództwa G. P. (1) przeciwko G. P. (2) była przedmiotem postępowania przed Sądem Rejonowym w Rudzie Śląskiej. Na rozprawie w dniu 21 grudnia 2011 r. G. P. (1) cofnął pozew ze zrzeczeniem się roszczenia, zatem roszczenie wnioskodawcy w tym zakresie wygasło. Roszczenie wnioskodawcy o zwrot połowy spłaconej pożyczki udzielonej przez J. M. (drugiej należności J. M. w stosunku do stron niniejszego postępowania) było przedmiotem postępowania przed Sądem Rejonowym w Rudzie Śląskiej – sygn. akt I C 629/11 i zakończone zostało wydanym przez Sąd w dniu 19 czerwca 2012 r. wyrokiem uwzględniającym powództwo. Ww. rozliczenie nie mogło zatem być przedmiotem niniejszego postępowania.

Wnioskodawca ponosił koszty utrzymania lokalu, położonego w R. przy ulicy (...). I tak w okresie od października 2009 do lipca 2014 roku poniósł z tego tytułu łącznie kwotę 36.732,61 zł. Wnioskodawca poniósł dodatkowe koszty, związane ze spłatą zadłużenia w (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R., ale dokonał tego przed prawomocnością wyroku rozwodowego.

Wnioskodawca po prawomocności wyroku rozwodowego dokonał też częściowej spłaty zaciągniętych w związku małżeńskim z uczestniczką kredytów i pożyczek na łączną kwotę 85.045,15 zł. Tak spłacił kwotę 2.762,46 zł na rzecz (...) S.A. oddział w Polsce z siedzibą w W., kwotę 10.252,91 zł na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w B., kwotę 3.069,30 zł na rzecz (...) Spółki Akcyjnej w W., kwotę 29.985,31 zł na rzecz G. S., kwotę 6.080,64 na rzecz Biura Doradztwa i Finansów (...).J. w C., kwotę 3.878,77 zł na rzecz (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w W., kwotę 397,64 zł na rzecz (...) Spółdzielni Mieszkaniowej w R., kwotę 4.415,54 zł na rzecz B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G., kwotę 1.253,39 na rzecz B. (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego w G. oraz kwotę 949,66 zł na rzecz A. Ć.. W okresie od lutego 2014 do czerwca 2014 r. na poczet ww. należności Komornik wyegzekwował od wnioskodawcy dodatkowo 5.470,93 zł. W dniu 2 listopada 2010 r. uczestniczka została administracyjnie wymeldowana z pobytu stałego w R. przy ul. (...). Nie dokonała zameldowania na pobyt stały lub czasowy w nowym miejscu pobytu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, Sąd pierwszej instancji wskazał, że jedyny składnik majątku wspólnego – roszczenie o wypłatę wartości rynkowej lokalu mieszkalnego położonego w R. przy ul. (...) nie był przez strony kwestionowany. Nie była kwestionowana również wartość wskazanego roszczenia. Sąd Rejonowy dokonując podziału majątku uwzględnił fakt, że to wnioskodawca zajmuje lokal, z którym związane jest roszczenie oraz co do którego może w przyszłości liczyć na uregulowanie stanu prawnego poprzez przyjęcie w poczet członków spółdzielni, ponadto taki sposób podziału został zaakceptowany przez kuratora ustanowionego dla uczestniczki postępowania. W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca wniósł o rozliczenie w podziale majątku dokonywanych przez niego dalszych opłat za zajmowany lokal w okresie od października 2009 r. do lipca 2014 r. Sąd Rejonowy dokonując rozliczeń oparł się przede wszystkim na zaświadczeniach wydanych przez R. Spółdzielnię Mieszkaniową w R.. Wartość ww. nakładów wyniosła 36.732,61 zł. Sąd pierwszej instancji wskazał, że mimo przedłożenia przez wnioskodawcę zaświadczeń, dotyczących nakładów poczynionych przez niego na sporny lokal w okresie do 6 października 2009 r. żądanie to nie mogło zostać uwzględnione, gdyż w tym czasie strony były małżeństwem a zatem nakłady dokonane były z majątku wspólnego na majątek wspólny. W zakresie poczynionych przez wnioskodawcę nakładów na spłatę kredytów i pożyczek na rzecz J. i C. H., J. M., S. S. w łącznej kwocie 85.045,15 zł Sąd od wskazanych przez wnioskodawcę nakładów odliczył kwoty uiszczone w trakcie trwania małżeństwa i ostatecznie wartość nakładów wnioskodawcy Sąd meriti ustalił na 121.777,76 zł. W ostatecznym rozrachunku przy uwzględnieniu dokonanych nakładów z majątku osobistego wnioskodawcy na majątek wspólny oraz dokonanego przez Sąd pierwszej instancji podziału majątku wspólnego małżonków orzeczono jak w punkcie 4 sentencji postanowienia. Uwzględniając wartość prawa przyznanego wnioskodawcy i poczynione przez niego nakłady, Sąd Rejonowy ustalił kwotę należną mu od uczestniczki na 21.330,97 zł, gdyż wartość majątku wspólnego ustalono na 79.115,82 zł zatem udział wnioskodawcy winien wynosić 39.557,91 zł, gdy tymczasem przyznano mu prawo o wartości to 79.115,82 zł, a gdyby wnioskodawca nie dokonał nakładów w postaci spłaty kredytów i pożyczek to on winien spłacić uczestniczce kwotę 39.557,91zł, co jednakże przy uwzględnieniu jego nakładów na majątek wspólny w kwocie 121.777,76 zł powoduje, iż to uczestniczka winna zwrócić wnioskodawcy połowę nakładów tj. 60.888,88 zł, pomniejszoną o wartość jej udziału w majątku wspólnym – zatem 21.330,97 zł. Przy ustalaniu rozmiaru obciążania stron kosztami procesu Sąd Rejonowy oparł się o przepis art. 520 § 2 k.p.c., zasądzając od uczestniczki na rzecz wnioskodawcy kwotę 500 zł tytułem zwrotu połowy opłaty od wniosku.

Apelację od powyższego orzeczenia wywiodła uczestniczka, zaskarżając je w całości. Zarzuciła naruszenie art. 11 ust.2 ustawy i spółdzielniach mieszkaniowych poprzez ustalenie, że wartość lokatorskiego spółdzielczego prawa do lokalu wynosi 79.115,82 zł podczas gdy wynosi 108.870 zł; naruszenie art. 45 ust.1 i 3 k.r.o. poprzez uwzględnienie jako nakład na majątek wspólny dokonanych przez wnioskodawcę wpłat tytułem kosztów utrzymania lokalu przy ul. (...), podczas gdy koszty te były osobistym zobowiązaniem wnioskodawcy wobec spółdzielni mieszkaniowej wynikającym z faktu, że korzystał z tego lokalu be tytułu prawnego; błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, iż wnioskodawca poniósł wydatki na spłatę wspólnych długów obojga uczestników oraz że poniesione przez wnioskodawcę wydatki na spłatę długów stanowiły nakłady w rozumieniu art.45 ust.3 w zw. z art. 1 k.r.o. oraz naruszenie art. 199§ 1 pkt.2 k.p.c. poprzez uznanie za nakłady z majątku osobistego na majątek wspólny długów pokrytych przez wnioskodawcę w zakresie jakim Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej orzekł o nich w sprawie o sygn. akt I C 122/08.

Wniosła o zmianę zaskarżonego orzeczenia poprzez ustalenie, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi wierzytelność w stosunku do Rudziej Spółdzielni Mieszkaniowej o wypłatę wartości rynkowej lokalu mieszkalnego położonego w R. przy ulicy (...) o wartości 108.870 zł, przyznanie tej wierzytelności wnioskodawcy i zasądzenie od niego na rzecz uczestniczki spłaty w wysokości 55.435 zł, oddalenie wniosku wnioskodawcy o zasądzenie na jego rzecz zwrotu równowartości poniesionych przez niego nakładów, wniosła także o przyznanie kuratorowi od Skarbu Państwa wynagrodzenia za pełnienie funkcji kuratora w postępowaniu apelacyjnym. W uzasadnieniu wskazała, że w wypadku wygaśnięcia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia wypłaca osobie uprawnionej wartość rynkową tego lokalu, co oznacza, że wartość wierzytelności o wypłatę wartości rynkowej lokalu wynieść powinna 108.870 zł. Ponadto wnioskodawca po rozwodzie stron wyłącznie sam mieszkał i korzystał z powyżej wskazanego lokalu mieszkalnego, a wydatków na zaspokojenie jego osobistych potrzeb mieszkaniowych nie można żadną miarą zaliczyć jako nakład z jego majątku osobistego na majątek wspólny. Wnioskodawca nie wykazał nadto, że poszczególne długi jakie spłacał były zaciągnięte przez uczestniczkę bądź za jej zgodą. Zarzucił, że Sąd Rejonowy wziął pod uwagę stan zadłużenia i spłat od dnia wyroku rozwodowego, co oznacza że w zakresie wpłat dokonanych komornikowi za okres od uprawomocnienia się wyroku rozwodowego do dnia 24 maja 2011r. Sąd orzekł o nich mimo, iż były przedmiotem postępowania w sprawie I C 494/11.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Apelacja uczestniczki zasługiwała jedynie na częściowe uwzględnienie.

Wprawdzie większość ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd pierwszej instancji jest prawidłowa i zasługuje na aprobatę, ponieważ ustalenia te znajdują oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, które to dowody Sąd ten ocenił w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 k.p.c., jednakże apelująca zasadnie podnosiła, że Sąd Rejonowy dopuścił się uchybień dotyczących ustaleń faktycznych w zakresie wysokości nakładów poniesionych przez wnioskodawcę.

Sąd Odwoławczy uzupełnił postępowanie dowodowe, a to : przeprowadził uzupełniający dowód z przesłuchania wnioskodawcy, który podał, że od wyjazdu żony w 2005r. zamieszkuje w przedmiotowym lokalu sam wraz z synem i samodzielnie uiszcza wszelkie opłaty wiążące się z zamieszkiwaniem w lokalu. Wnioskodawca spłaca również zadłużenia zaciągnięte przez uczestniczkę. Obecnie pojawili się nowi wierzyciele i toczą się przeciwko niemu nowe postępowania. Sąd Odwoławczy przeprowadził dowód z informacji (...) Spółdzielni Mieszkaniowej, z której wynika, iż zgodnie z oświadczeniem złożonym w dniu 21 marca 2010r. w lokalu mieszkaniowym nr (...) przy ul. (...) przebywają dwie osoby- G. P. (1) wraz z synem Ł. P., a lokal od wykluczenia uczestników ze spółdzielni do tej pory, zajmowany jest bez tytułu prawnego.

Powyżej wskazany materiał dowodowy dał podstawę do dokonania przez Sąd Odwoławczy samodzielnych ustaleń faktycznych, przy zastosowaniu zasad art. 233 k.p.c.

Sąd Odwoławczy nie znalazł podstaw do zmiany zaskarżonego orzeczenia jeśli chodzi o pkt. 1 zaskarżonego postanowienia, ustalający, że w skład majątku wspólnego uczestników wchodzi wierzytelność w stosunku do (...) Spółdzielni Mieszkaniowej o zwrot wartości rynkowej lokalu mieszkalnego w wysokości 79.115,82 zł. Zdaniem Sądu Okręgowego Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił wartość wierzytelności na wskazaną kwotę, a nie jak wskazuje apelująca na kwotę 108.870 zł, albowiem jednoznacznie z niekwestionowanej dokumentacji spółdzielni mieszkaniowej wynika, że małżonkowie nie pokryli w całości wkładu spółdzielczego, a jedynie w wysokości przekraczającej 72%. Zatem określając przysługującą im wierzytelność, należało wziąć pod uwagę 72 % rynkowej wartości lokalu, odpowiadającą procentowo wysokości poniesionych wkładów. Wobec powyższego określenie przez Sąd pierwszej instancji wskazanej wierzytelności na kwotę 79.115,82 zł, wynika z prawidłowo dokonanego wyliczenia procentowego i podniesione w tym zakresie zarzuty należało uznać za niezasadne.

Odnosząc się do zarzutów skarżącej, iż wnioskodawca nie wykazał prawidłowo wysokości nakładów poniesionych z majątku osobistego na majątek wspólny, jeśli chodzi o zakres pożyczek i kredytów zaciąganych przez byłą współmałżonkę wnioskodawcy, Sąd Odwoławczy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego, że wysokość zobowiązań finansowych zarówno w stosunku do podmiotów gospodarczych, bankowych i kredytowych, jak i w stosunku do osób fizycznych obejmuje kwotę 85.045,15 zł, albowiem ustalenia te znajdują uzasadnienie w prawidłowo zgromadzonym i ocenionym w sprawie materiale dowodowy, w tym w aktach egzekucyjnych, jak i aktach procesowych Sądów Rejonowych w zakresie w jakim obciążono zarówno obojga małżonków, jak i samego wnioskodawcę należnościami zaciąganymi przez małżonków, bądź też uczestniczkę postępowania przed orzeczeniem rozwiązania małżeństwa uczestników postępowania poprzez rozwód. Sąd Rejonowy miał podstawy do przyjęcia obciążeń finansowych wnioskodawcy, które poniósł on po dacie prawomocnego orzeczenia rozwodu tj. dnia 6 października 2009 r., a które to zostały przez niego wykazane w toku niniejszego postępowania. Wobec czego trafnym było ustalenie przez Sąd pierwszej instancji wysokości tych nakładów na kwotę 85.045,15 zł i dokonaną w tym zakresie ocenę Sąd Odwoławczy podziela.

W świetle dokonanych ustaleń Sądu Odwoławczego, na uwzględnienie zasługuje podniesiony przez uczestniczkę postępowania zarzut nieprawidłowego przyjęcia przez Sąd I instancji nakładów na mieszkanie zajmowane przez wnioskodawcę, dokonanych przez wnioskodawcę po dacie orzeczenia rozwodu uczestników. Jak wynika bowiem z tak dokonanych ustaleń faktycznych- w oparciu o dowody przeprowadzone przez Sąd I i II instancji - po roku 2005, kiedy to uczestniczy zostali pozbawieni prawa do zajmowania lokalu mieszkalnego decyzją o wykluczeniu z szeregu członków spółdzielni mieszkaniowej, zajmowanie przez nich tego lokalu było bezprawne, wobec czego rozliczanie należności mieszkaniowych w zakresie świadczeń wynikających ze stosunku spółdzielczego należy uznać za nieuprawnione. W niniejszej sprawie można jedynie rozliczyć nakłady, które poczynił wnioskodawca w związku ze wspólnym bezprawnym zajmowaniem tego lokalu z uczestniczką postępowania, jednakże wnioskodawca wskazał jednoznacznie, że po 2005r. uczestniczka postępowania nie zajmowała faktycznie tego lokalu mieszkalnego i nie korzystała ona w jakimkolwiek zakresie ze świadczeń związanych z korzystaniem z lokalu, takich jako opłaty za wodę czy prąd, bądź też z zajmowaniem powierzchni tego lokalu. Mając na uwadze powyższe należało uznać, że obciążenie uczestniczki postępowania obowiązkiem współuczestniczenia w pokrywaniu wydatków związanych z przedmiotowym lokalem nie znajduje podstawy prawnej w przepisach dotyczących zarówno spółdzielczego stosunku – albowiem został rozwiązany przed orzeczeniem rozwodu uczestników - jak i bezumownego korzystania z lokalu mieszkalnego, wobec utraty jakichkolwiek uprawnień do jego zajmowania przez małżonków P. po 2005 r. Wobec czego należało uznać, że lokal mieszkalny po rozwiązaniu małżeństwa stron w 2009 r. pozostawał w wyłącznej dyspozycji wnioskodawcy i osoby trzeciej jaką jest syn uczestników i w związku z powyższym to wyłącznie wnioskodawcę i tę osobę trzecią obciążały koszty bezumownego korzystania z tego lokalu, jako osoby faktycznie zajmującej ten lokal, a nie posiadającej jakiegokolwiek uprawnienia do lokalu.

Mając na uwadze powyższe, dokonując rozliczenia wskazanych kosztów według faktycznego zajmowania lokalu, nie można obciążyć uczestniczki postępowania kosztami utrzymania lokalu w jakimkolwiek zakresie i orzeczenie w tym przedmiocie jako nieuzasadnione w świetle materiału dowodowego, musiało ulec zmianie. Podkreślenia wymaga, iż fakt pokrywania przez wnioskodawcę należności wskazanych przez spółdzielnię mieszkaniową jest dorozumianym akceptowaniem przez wnioskodawcę warunków bezumownego korzystania z lokalu, które to nie mogą obciążać uczestniczkę postępowania. Dlatego też należało pominąć kwotę 36.732,61 zł w ustaleniach jakich dokonał Sąd drugiej instancji odnośnie nakładów poniesionych przez wnioskodawcę z majątku osobistego na majątek wspólny stron i kwotę nakładów określić na kwotę 85.045,15zł.

Sąd Odwoławczy uznał, że sprawa została dostatecznie wyjaśniona do rozstrzygnięcia w zakresie uzasadniających wydanie orzeczenia reformnatoryjnego.

W konsekwencji porównując sumę poniesionych przez wnioskodawcę wykazanych nakładów z uprawnieniem uczestniczki postępowania do uzyskania połowy wierzytelności związanej z lokalem mieszkalnym, należało ocenić, że uczestniczka postępowania winna uiścić wnioskodawcy tytułem spłaty i rozliczenia nakładów poniesionych przez wnioskodawcę z majątku osobistego na majątek wspólny kwotę 2.964,59 zł.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w sposób wskazany w punkcie 1 sentencji.

Na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. oddalono apelację uczestniczki postępowania w pozostałym zakresie jako nieuzasadnioną.

Sąd Odwoławczy na podstawie § 1 pkt. 1 i § 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej oraz przy zastosowaniu § 6 ust. 5 w zw. z § 7 ust.6 i w zw. z § 13 ust. 1 pkt.1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, przyznał adwokatowi R. R. kwotę 1476 zł w tym 276 zł tytułem podatku od towarów i usług jako wynagrodzenie kuratora nieznanej z miejsca pobytu uczestniczki postępowania G. P. (2) w postępowaniu odwoławczym, polecając wypłatę kwoty z sum budżetowych Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej.

SSO Andrzej Dyrda SSO Gabriela Sobczyk SSO Krystyna Hadryś