Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1813/14

POSTANOWIENIE

Dnia 8 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Tatarczyk

Sędziowie SO Anna Hajda

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa W. W. (1), B. W. i H. W.

przeciwko S. W.

o alimenty

na skutek zażalenia pozwanego

od postanowienia Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Ś.

z dnia 5 września 2014 r., sygn. akt III RC 495/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Anna Hajda

Sygn. akt III Cz 1813/14

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 września 2014 r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim udzielił zabezpieczenia roszczeniu powodów B. W. i W. W. (1) w sprawie o alimenty poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na ich rzecz kwot po 500 zł miesięcznie płatnych do rąk ich marki H. W. do dnia 15-go każdego miesiąca począwszy od 5 września 2014 r. do czasu zakończenia procesu (punkt 1 i 2), udzielił zabezpieczenia roszczeniu powódki H. W. w sprawie o alimenty poprzez zobowiązanie pozwanego do łożenia na jej rzecz kwot po 400 zł miesięcznie płatnych do dnia 15-go każdego miesiąca począwszy od 5 września 2014 r. do czasu zakończenia procesu (punkt 3) oraz oddalił wniosek o zabezpieczenie w pozostałym zakresie (punkt 4). W uzasadnieniu wskazał, że małoletni powodowie uprawdopodobnili swoje roszczenie do kwoty udzielonego zabezpieczenia, a także ich matka uprawdopodobniła roszczenie co do kwoty 400 zł, zaś pozwany osiada dochody w kwocie 3 300 zł netto i jest w stanie sprostać tak zabezpieczonym roszczeniom. Swoje rozstrzygniecie Sąd Rejonowy oparł na treści art. 730 kpc i art. 753 § 1 kpc w zakresie małoletnich powodów, a co do ich matki orzekł także w oparciu o art. 23 kro i art. 27 kro.

Postanowienie to zaskarżył pozwany w części dotyczącej zabezpieczenia na wszystkich powodów, z tym że co do B. W. ponad kwotę 300 zł, co do W. W. (1) ponad kwotę 400 zł, a co do matki powodów w całości. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił sprzeczność istotnych ustaleń z treścią zgromadzonego materiału dowodowego, a w szczególności niewłaściwą ocenę możliwości zarobkowych matki powodów i brak należytej oceny jego możliwości majątkowych, gdyż ma liczne zobowiązania. Przy tak postawionych zarzutach pozwany wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez obniżenie zabezpieczenia na rzecz dzieci na poziomie 300 zł co do B. W. i 400 zł co do W. W. (1), a oddalenie wniosku co do ich matki.

W uzasadnieniu wskazał, że ciążą na nim zobowiązania ze wspólnie zaciągniętych kredytów i pożyczek w kwotach po 762,02 zł i 650 zł miesięcznie i przedstawił umowę kredytową z 30 grudnia 2013 r. zawartą przez niego na cele konsumpcyjne (10 rat po 762,02 każda począwszy do kwietnia 2014 r.). Swoje koszty utrzymania określił na poziomie 1 800 zł: czynsz najmu 1 000 zł, wyżywienie 500 zł, środki czystości i higieny 100 zł oraz koszty paliwa 200 zł i przedstawił umowę najmu z 1 lipca 2014 r. z czynszem w wysokości 900 zł. Nadto wskazał, że dzieci uczęszczają już do szkoły, a powódka może podjąć pracę, gdyż jest fryzjerką, zaś w domu, w którym mieszka z małoletnimi mieszkają także jej rodzice i siostra z mężem.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W sprawach o alimenty podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie roszczenia (art. 753 § 1 kpc). Przepis ten bowiem dotyczy udzielenia zabezpieczenia polegającego na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu określonej sumy pieniężnej i w tego rodzaju sprawach konieczne jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia bez potrzeby uprawdopodobnienia interesu prawnego w zabezpieczeniu (por. uzasadnienie uchwały Sadu Najwyższego z dnia 23 lutego 1982 r., III CZP 3/82, opublik. w OSNC z 1982 r., nr 7, poz. 100). Dlatego też małoletni powodowie w rozpoznawanej sprawie winni uprawdopodobnić jakie są ich usprawiedliwione potrzeby oraz jakie są możliwości majątkowe i zarobkowe pozwanego (por. art. 133 § 1 kro, art.135 § 1 kro), a ich matka powinna uprawdopodobnić, iż pozwany nie przyczynia się do zaspokajania potrzeb rodziny, która z nią założył (art. 23 kro i art. 27 kro).

Należy także podkreślić, że w postępowaniu o zabezpieczenie nie wymaga się udowodnienia okoliczności faktycznych, ale wystarczające jest ich uprawdopodobnienie. Uprawdopodobnienie roszczenia oznacza, że powód przedstawi i należycie uzasadni twierdzenia, które stanowią podstawę dochodzonego roszczenia. Roszczenie jest więc uprawdopodobnione, jeżeli istnieje szansa na jego istnienie, gdyż istotą postępowania zabezpieczającego jest to, że sąd dokonuje jedynie pobieżnej analizy dostarczonego przez powoda materiału dowodowego niekoniecznie odpowiadającego wymogom stawianym dowodom przeprowadzanym w toku procesu (por. art. 243 kpc w związku z art. 13 § 2 kpc). Uprawdopodobnienia nie można bowiem utożsamiać z udowodnieniem roszczenia, stanowi ono bowiem niejako surogat dowodu nie dający pewności, lecz jedynie wiarygodność określonego faktu (por. K. Flaga – Gieruszyńska: [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, pod red. A. Zielińskiego, Warszawa 2008, s. 424). Należy się także zgodzić w tym zakresie z Sądem Najwyższym, iż paragony fiskalne w wystarczającym stopniu uprawdopodabniają poniesienie pewnych wydatków konsumpcyjnych (por. wyrok Sądu Najwyższego z 12 marca 2010 r., sygn. akt II PK 272/09, LEX nr 622203).

W rozpoznawanej sprawie małoletni powodowie, którymi są dzieci pozwanego w wieku 8 lat (B.) i 11 lat (W.) uczęszczają już do szkoły, a pozwany w żaden sposób nie zakwestionował wydatków ponoszonych na ich utrzymanie, co powoduje, że wyliczenia koszów na ich utrzymanie należy uznać za uprawdopodobnione, gdyż nawet przy wyliczeniu koszów utrzymania domu po 1/8 (około 100 zł miesięcznie) ich koszty urzynami znacznie przewyższają kwoty udzielonego zabezpieczenia, ponieważż są w granicach po około 850 zł na każdego z nich.

Jednocześnie pozwany zakwestionował koszty wskazane przez powódkę, czyli matkę powodów, także związane z mieszkaniem. Wyliczyła ona koszty swego utrzymania na około 980 zł, przy czym wydatki na dom ujęła w kwocie 300 zł. Przy przyjęciu zaś, że mieszka tam osiem osób powinna ona ponosić około 100 zł za mieszkanie, a więc jej koszty utrzymania spadną o 200 zł do kwoty 780 zł. Nie ulega jednak wątpliwości, czemu pozwany nie zaprzecza, że powódka do czasu rozstania się stron opiekowała się dziećmi i nie pracowała z uwagi na ich wspólną decyzję w tym zakresie, ale pozwany zaczął taką sytuację kwestionować od 2014 r.

Zarobki pozwanego kształtują się na poziomie 3 300 zł miesięcznie, uprawdopodobnił on miesięczne wydatki na kredyt zaciągnięty przez niego osobiście na cele konsumpcyjne w wysokości 762,02 zł, nie są one jednak stałe, gdyż kredyt ma być spłacony w 10 miesięcznych ratach, czyli ostatnia rata w styczniu 2015 r., uprawdopodobnił także ponoszenie koszów najmu do wysokości 900 zł miesięcznie, natomiast nie uprawdopodobnił ponoszenia koszów pożyczki w kwocie po 650 zł miesięcznie. Pozostałe koszty związane z wyżywieniem, środkami czystości i zakupem paliwa wynoszą około 800 zł miesięcznie i też są uprawdopodobnione.

Pozwany jest w stanie ponosić koszty zabezpieczenia na dwójkę małoletnich powodów w kwotach po 500 zł na każdego z nich. Kwota ta w 59% zabezpiecza ich usprawiedliwione, a uprawdopodobnione w toku postępowania zabezpieczającego potrzeby. Pozostałą kwotę konieczną na ich utrzymanie musi więc pokryć ich matka, która dodatkowo sprawuje nad nimi osobistą pieczę. Jednocześnie łącznie kwota z tego tytułu obciążająca pozwanego wynosi 1 000 zł. Pozwany zaś na swoje wydatki przeznacza kwotę 1 700 zł – po odliczeniu kosztów kredytu konsumpcyjnego, który w żaden sposób nie może obciążać małoletnich powodów, gdyż został zaciągnięty przez pozwanego samodzielnie – i pozostaje mu kwota 1 600 zł. Z tej kwoty jest więc w stanie opłacać alimenty po 500 zł na małoletnie dzieci, po ich opłaceniu pozostanie mu jeszcze kwota 600 zł.

Dlatego też zażalenie jest niezasadne w zakresie zaskarżenia zabezpieczenia co do małoletnich powodów.

Odnośnie zasądzonej kwoty na matkę małoletnich powodów z tytułu niezaspokajania potrzeb rodziny należy zauważyć, że pozwany wyprowadził się ze wspólnego miejsca zamieszkania, zarówno powódka, jak i pozwany nie wskazują, iż ponosi on jakiekolwiek koszty utrzymania założonej przez nich rodziny, a z pozwu wynika, że był on jedynym żywicielem rodziny – pozwany temu nie przeczy w zażaleniu wskazując jedynie, że powódka też mogłaby starać się o pracę. Uprawdopodobnione koszty utrzymania powódki wynoszą, jak wyżej wskazano, około 780 zł, tak więc kwota 400 zł, stanowiąca około 50% kosztów jej utrzymania jest możliwa do uregulowania przez pozwanego, tym bardziej, że po opłaceniu alimentów na małoletnich powodów pozostaje mu kwota 600 zł. W tym miejscu należy podkreślić, że brak wskazania przez pozwanego na co przeznaczył kwotę zaciągniętego kredytu uniemożliwia, na obecnym etapie postępowania, uwzględnienie kosztów jego spłaty w koniecznych jego wydatkach. To samo dotyczy pożyczki, której wysokości spłaty pozwany nawet nie uprawdopodobnił.

Łączna kwota zabezpieczonych roszczeń wynosi 1 400 zł, a więc mniej niż połowa dochodów netto pozwanego. Rodzina, która mieszkała razem utrzymywała się w czwórkę z jego dochodów wysokości 3 300 zł, a obecnie – po wyprowadzce pozwanego – na trzy osoby z tej rodziny musi wystarczyć kwota 1 400 zł podczas, gdy pozwany ma do dyspozycji jako jedna osoba kwotę 1 900 zł. Dysproporcja w tym zakresie jest znacząca.

Z powyższych względów także zażalenie w zakresie zaskarżenia punktu 3 postanowienia Sądu Rejonowego jest bezzasadne.

Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 385 kpc w związku z art. 397 § 1 i 2 kpc i art. 13 § 2 kpc oraz art. 753 § 1 kpc, należało zażalenie oddalić jako bezzasadne.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Tatarczyk SSO Anna Hajda