Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 60/06
POSTANOWIENIE
Dnia 22 września 2006 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Maria Grzelka
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 22 września 2006 r.,
skargi Spółdzielni "S."
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
Okręgowego w P. z dnia 28 grudnia 2005 r., sygn. akt [...],
wydanego w sprawie z powództwa "R." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
przeciwko Spółdzielni "S."
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. jednym z elementów skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie
orzeczenia, którego skarga dotyczy. W odróżnieniu od wymogów przewidzianych
w art. 4245
§ 2 k.p.c., które mają charakter formalny (art. 4246
§ 2 k.p.c.) element
ten ma charakter konstrukcyjny, zaświadczający o istocie nadzwyczajnego środka
zaskarżenia jakim jest wymieniona skarga, którego brak skutkuje odrzuceniem
skargi jako niedopuszczalnej (art. 4248
§ 1 k.p.c.). Uprawdopodobnienie, o którym
mowa w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. nie dotyczy prawdopodobieństwa powstania
szkody lecz procesu wnioskowania na podstawie przytoczonych konkretnych
okoliczności wskazujących na istnienie uszczerbku majątkowego, jego rozmiaru
oraz związku przyczynowego z wydaniem zaskarżonego orzeczenia, które – gdyby
zostały udowodnione – mogłyby stanowić podstawę żądania naprawienia szkody
na podstawie art. 4171
§ 2 k.c. (por. postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r.
IV CNP 38/05 - OSNC 2006, nr 7-8, poz. 141).
W niniejszej sprawie skarga zawiera stwierdzenie, że wskutek wykonania
zaskarżonego wyroku pogłębiłby się ujemny wynik finansowy skarżącej co
w konsekwencji doprowadzi do zawieszenia lub co najmniej ograniczenia
działalności gospodarczej i statutowej pozwanej. Zważywszy na hipotetyczny
charakter szkody, na który powołuje się skarżąca, nie można uznać, że skarga
spełnia warunek wymieniony w art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c.; w przepisie tym jest mowa
o szkodzie „spowodowanej” a więc istniejącej, nie zaś ewentualnie jedynie mogącej
powstać w przyszłości. Wszelkie w tym zakresie wątpliwości usuwa treść art. 4241
§ 1 k.p.c. stanowiącego o szkodzie, która została wyrządzona. Z przedstawionych
względów Sąd Najwyższy odrzucił skargę (art. 4248
§ 1 k.p.c.).