III KK 13/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-12-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KK 13/14
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Świecki
SSN Andrzej Ryński
Protokolant Jolanta Włostowska
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 26 lutego 2014 r., w
trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w sprawie M. W. skazanego z art. 258 § 1 k.k. i innych,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 23 maja 2013 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w L.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z dnia 21 czerwca 2010 r., M. W. został
skazany za popełnienie przestępstw z art. 258 § 1 k.k. i innych, za które
wymierzono mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 6 lat próby i oddano go w tym
okresie, na mocy art. 73 § 2 k.k., pod dozór kuratora sądowego.
Postanowieniem z dnia 23 maja 2013 r., na wniosek kuratora sądowego,
Sąd Rejonowy w L., na podstawie art. 75 § 2 k.k., zarządził wobec M. W.
wykonanie kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Postanowienie to nie
zostało zaskarżone przez strony i uprawomocniło się w dniu 25 lipca 2013 r.
Kasację od postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 23 maja 2013
roku, wniósł Prokurator Generalny zaskarżając je w całości na korzyść skazanego
2
M. W. Autor kasacji zarzucił „rażące naruszenie przepisów prawa procesowego -
art. 3 § 1 k.k.w. w zw. z art. 178 § 1 k.k.w., poprzez wydanie wobec M. W. przez
Sąd Rejonowy postanowienia o zarządzeniu wykonania kary pozbawienia
wolności, orzeczonej wobec ww. z warunkowym zawieszeniem jej wykonania
wyrokiem Sądu Okręgowego, podczas gdy właściwym do wydania tego
postanowienia był Sąd Okręgowy, co stanowi bezwzględną przyczynę
odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k.” W konkluzji Prokurator
Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym, co
powoduje jej uwzględnienie w całości na posiedzeniu w trybie przewidzianym w art.
535 § 5 k.p.k.
Przypomnieć należy, że od dnia 1 stycznia 2012 r. kwestię właściwości
funkcjonalnej sądu w zakresie orzekania w przedmiocie wykonania orzeczeń i
warunkowego zawieszenia wykonania kary określa art. 3 § 1 k.k.w., zgodnie z
którym Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w
postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 29 sierpnia 2012 r., sygn. II KK 211/12, LEX nr 1220800; z
dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. II KK 406/12, OSNKW 2013, z. 8, poz. 67; z dnia 24
kwietnia 2013 r., sygn. IV KK 101/13, LEX nr 1303277).
Wydanie więc w dniu 23 maja 2013 r. przez Sąd Rejonowy postanowienia
w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej
wyrokiem Sądu Okręgowego naruszyło właściwość funkcjonalną sądu, co stanowi
bezwzględną przyczyną odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k., która to
norma, na mocy art. 1 § 2 k.k.w. znajduje odpowiednie zastosowanie w
postępowaniu wykonawczym.
W związku z tym, Sąd Najwyższy uwzględniając kasację, uchylił
zaskarżone postanowienie i w tym zakresie sprawę przekazał do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu, jako sądowi właściwemu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej postanowienia.
3
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lutego 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Świecki
SSN Andrzej Ryński
Protokolant Jolanta Włostowska
po rozpoznaniu w Izbie Karnej, na posiedzeniu w dniu 26 lutego 2014 r., w
trybie art. 535 § 5 k.p.k.,
w sprawie M. W. skazanego z art. 258 § 1 k.k. i innych,
kasacji wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego,
od postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 23 maja 2013 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę do
ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w L.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Okręgowego w L. z dnia 21 czerwca 2010 r., M. W. został
skazany za popełnienie przestępstw z art. 258 § 1 k.k. i innych, za które
wymierzono mu karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności z
warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 6 lat próby i oddano go w tym
okresie, na mocy art. 73 § 2 k.k., pod dozór kuratora sądowego.
Postanowieniem z dnia 23 maja 2013 r., na wniosek kuratora sądowego,
Sąd Rejonowy w L., na podstawie art. 75 § 2 k.k., zarządził wobec M. W.
wykonanie kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Postanowienie to nie
zostało zaskarżone przez strony i uprawomocniło się w dniu 25 lipca 2013 r.
Kasację od postanowienia Sądu Rejonowego w L. z dnia 23 maja 2013
roku, wniósł Prokurator Generalny zaskarżając je w całości na korzyść skazanego
2
M. W. Autor kasacji zarzucił „rażące naruszenie przepisów prawa procesowego -
art. 3 § 1 k.k.w. w zw. z art. 178 § 1 k.k.w., poprzez wydanie wobec M. W. przez
Sąd Rejonowy postanowienia o zarządzeniu wykonania kary pozbawienia
wolności, orzeczonej wobec ww. z warunkowym zawieszeniem jej wykonania
wyrokiem Sądu Okręgowego, podczas gdy właściwym do wydania tego
postanowienia był Sąd Okręgowy, co stanowi bezwzględną przyczynę
odwoławczą określoną w art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k.” W konkluzji Prokurator
Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy
do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym, co
powoduje jej uwzględnienie w całości na posiedzeniu w trybie przewidzianym w art.
535 § 5 k.p.k.
Przypomnieć należy, że od dnia 1 stycznia 2012 r. kwestię właściwości
funkcjonalnej sądu w zakresie orzekania w przedmiocie wykonania orzeczeń i
warunkowego zawieszenia wykonania kary określa art. 3 § 1 k.k.w., zgodnie z
którym Sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, jest właściwy również w
postępowaniu dotyczącym wykonania tego orzeczenia (por. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 29 sierpnia 2012 r., sygn. II KK 211/12, LEX nr 1220800; z
dnia 5 kwietnia 2013 r., sygn. II KK 406/12, OSNKW 2013, z. 8, poz. 67; z dnia 24
kwietnia 2013 r., sygn. IV KK 101/13, LEX nr 1303277).
Wydanie więc w dniu 23 maja 2013 r. przez Sąd Rejonowy postanowienia
w przedmiocie zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej
wyrokiem Sądu Okręgowego naruszyło właściwość funkcjonalną sądu, co stanowi
bezwzględną przyczyną odwoławczą wskazaną w art. 439 § 1 pkt 4 k.p.k., która to
norma, na mocy art. 1 § 2 k.k.w. znajduje odpowiednie zastosowanie w
postępowaniu wykonawczym.
W związku z tym, Sąd Najwyższy uwzględniając kasację, uchylił
zaskarżone postanowienie i w tym zakresie sprawę przekazał do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu, jako sądowi właściwemu.
Mając powyższe na uwadze, Sąd Najwyższy orzekł jak w części
dyspozytywnej postanowienia.
3