Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 51/14
POSTANOWIENIE
Dnia 23 lipca 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Teresa Bielska-Sobkowicz (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa B. K., D. H., małoletnich K. H. i A. P. reprezentowanych
przez przedstawicielkę ustawową B. K.
przeciwko Firmie Handlowo-Usługowej "B." T.B. i A. B.
Spółce Jawnej z siedzibą w W. i K. K.
o zapłatę,
oraz sprawy z powództwa D. H.
przeciwko Firmie Handlowo-Usługowej "B." T. B. i A. B.
Spółce Jawnej z siedzibą w W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 23 lipca 2014 r.,
zażalenia pozwanej Firmy Handlowo-Usługowej "B." T. B. i A. B. Spółki Jawnej z
siedzibą w W.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego [...]
z dnia 22 kwietnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Sąd drugiej instancji postanowieniem wydanym na podstawie art. 3986
§ 2
k.p.c. w zw. z art. 3982
§ 1 k.p.c. odrzucił skargę kasacyjną pozwanej spółki jawnej
ze względu na jej niedopuszczalność, spowodowaną prawidłowym określeniem
wartości przedmiotu zaskarżenia, która nie przekracza minimum ustawowego.
Sąd odwoławczy podkreślił, że pełnomocnik pozwanej, w wykonaniu
wezwania do wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia odrębnie dla każdego
z dwojga powodów, podał iż wartość ta w stosunku do powódki B. K. wynosi 30.000
zł i w stosunku do małoletniego A. P. także 30.000 zł. Sąd ten sprzeciwił się
stanowisku strony pozwanej, że po stronie powodów występuje współuczestnictwo
materialne i uznał, że jest to współuczestnictwo formalne, a w konsekwencji, iż brak
jest podstaw do przyjęcia, że wartością przedmiotu zaskarżenia jest wskazana w
skardze kasacyjnej pozwanego kwota 60.000 zł.
W zażaleniu na to postanowienie pozwana Spółka zarzuciła naruszenie art.
3982
§ 1 k.p.c. w zw. z art. 72 § 1 pkt 2 k.p.c. przez odrzucenie jej skargi kasacyjnej
w sytuacji, gdy wartość przedmiotu zaskarżenia (w zażaleniu podano „sporu”)
to kwota 60.000 zł, ponieważ po stronie powodów występuje współuczestnictwo
materialne, bo podstawą żądania jest art. 446 § 4 k.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie, a zaskarżone postanowienie
wydane zostało zgodnie z obowiązującym prawem.
Rację ma Sąd drugiej instancji, że po stronie powodów dochodzących
odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę na
podstawie art. 446 § 4 k.c. występuje współuczestnictwo formalne, a nie
współuczestnictwo materialne, ponieważ roszczenie powodów jest oparte na
jednakowej podstawie faktycznej i prawnej (art. 72 § 1 pkt 2 k.p.c.).
Przy współuczestnictwie formalnym ograniczenia dopuszczalności skargi
kasacyjnej ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia odnoszą się do każdego
z powodów oddzielnie.
Ten rodzaj współuczestnictwa, w przeciwieństwie do współuczestnictwa
materialnego, charakteryzuje się brakiem materialnoprawnej więzi między
współuczestnikami, a ich współwystępowanie po jednej ze stron procesu ma
3
charakter stricte procesowy (postanowienie SN z dnia 21 listopada 2007 r., I PZ
18/07, niepubl.).
Współuczestnictwo powodów dochodzących odpowiedniej sumy tytułem
zadośćuczynienia na jednakowej podstawie faktycznej i prawnej nie ma charakteru
jednolitego bądź koniecznego, a wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną
określa się wówczas odrębnie w odniesieniu do każdego ze współuczestników
(postanowienie SN z dnia 22 sierpnia 2013 r., IV CSK 200/13, niepubl.;
postanowienie SN z dnia 14 stycznia 2009 r., IV CZ 105/08, niepubl.; wyrok SN
z dnia 16 października 2008 r., III CSK 143/08,niepubl.), a więc tak jak uczynił
to Sąd w zaskarżonym postanowieniu.
Wobec powyższego, że zażalenie pozwanej Spółki okazało się
nieuzasadnione, Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art. 39814
w
zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.

V CZ 51/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia