V CZ 63/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-11-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CZ 63/14
POSTANOWIENIE
Dnia 3 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa S. M. przeciwko J. M.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 3 października 2014 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 7 kwietnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Zarządzeniem Przewodniczącego Sądu Okręgowego powódka została
wezwana do uzupełnienia braków formalnych zażalenia na postanowienie o
odrzuceniu pozwu przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie
tygodniowym pod rygorem odrzucenia zażalenia. Powódka odmówiła wykonania
zarządzenia wskazując, że w sprawie o ustanowienie rozdzielności majątkowej
dochodzone jest roszczenie niemajątkowe, wobec czego niemożliwym jest podanie
wartości przedmiotu zaskarżenia. Postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2014 r. Sąd
Okręgowy odrzucił zażalenie powódki wskutek nieoznaczenia wartości przedmiotu
zaskarżenia.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka zarzuciła naruszenie
przepisów postępowania, w szczególności art. 1261
§ 1 k.p.c. i art. 394 § 3 k.p.c.
w zw. z art. 17 pkt 4 k.p.c. i art. 3941
§ 2 in fine k.p.c. art. 130 § 1 zd. 1 w zw. z art.
370 k.p.c. i art. 373 k.p.c. oraz w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. jak również art. 17 k.p.c.
i art. 52 k.r. i o. i wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył:
Piśmiennictwo i judykatura zgodnie przyjmują, że sprawa o ustanowienie
rozdzielności majątkowej jest sprawą o prawa majątkowe i należy do właściwości
rzeczowej sądu rejonowego bez względu na wartość przedmiotu sporu.
Zgodnie z art. 368 § 2 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 w sprawach o prawo
majątkowe należy oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia. Wymóg ten dotyczy
każdej sprawy majątkowej, bez względu na to czy wnoszone pisma procesowe
podlegają opłacie stałej. Wymóg wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia,
podobnie jak wskazania wartości przedmiotu sprawy, służy nie tylko określeniu
wysokości opłaty, ale i rozstrzyganiu o wysokości kosztów zastępstwa
procesowego, dopuszczalności czy ustaleniu nadzwyczajnych środków zaskarżenia
(art. 3982
§ 1 k.p.c.) (por. uchwały Sądu Najwyższego z 29 lipca 2003 r., III PZP
10/03, OSNP 2004, nr 3, poz. 43, z dnia 7 lipca 2005 r., II UZP 7/05, OSNP 2005,
nr 24, poz. 396, i z dnia 22 sierpnia 2007 r., III CZP 77/07, OSNC 2008, nr 10, poz.
109, oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2000 r., I PZ 58/00,
OSNAPUS 2002, nr 9, poz. 214).
3
Nieoznaczenie w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia, także jeżeli
podlega ona opłacie stałej, jest brakiem formalnym podlegającym usunięciu
w trybie art. 130 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 marca
1999 r., I CKN 1291/98, nie publ.).
Powołana przez skarżącego w uzasadnieniu zażalenia uchwała Sądu
Najwyższego z dnia 27 marca 2008 r. III CZP 7/08 (OSNC 2009 nr 4, poz. 55),
zapadła innym stanie faktycznym i prawnym. W sprawach o naruszenie posiadania
skarga kasacyjna jest niedopuszczalna (art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c.), takiego
ograniczenia nie ma przy sprawach o ustanowienie rozdzielności majątkowej.
Ponadto błędnie wskazuje skarga, że skarga kasacyjna nie przysługuje
również w braku przesłanek z art. 3981
§ 1 k.p.c. Postanowieniem sądu drugiej
instancji „w przedmiocie odrzucenia pozwu” kończącym postępowanie
w rozumieniu wskazanego przepisu jest bowiem także orzeczenie oddalające
zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji odrzucające pozew
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2006 r., III CSK 48/06,
OSNC 2007/ nr 1, poz. 2, z dnia 23 lutego 2012 r., II CSK 499/11, nie publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako nieuzasadnione.
POSTANOWIENIE
Dnia 3 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Marta Romańska (przewodniczący)
SSN Iwona Koper
SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa S. M. przeciwko J. M.
o ustanowienie rozdzielności majątkowej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 3 października 2014 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Okręgowego w W.
z dnia 7 kwietnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
2
Zarządzeniem Przewodniczącego Sądu Okręgowego powódka została
wezwana do uzupełnienia braków formalnych zażalenia na postanowienie o
odrzuceniu pozwu przez wskazanie wartości przedmiotu zaskarżenia w terminie
tygodniowym pod rygorem odrzucenia zażalenia. Powódka odmówiła wykonania
zarządzenia wskazując, że w sprawie o ustanowienie rozdzielności majątkowej
dochodzone jest roszczenie niemajątkowe, wobec czego niemożliwym jest podanie
wartości przedmiotu zaskarżenia. Postanowieniem z dnia 7 kwietnia 2014 r. Sąd
Okręgowy odrzucił zażalenie powódki wskutek nieoznaczenia wartości przedmiotu
zaskarżenia.
W zażaleniu na powyższe postanowienie powódka zarzuciła naruszenie
przepisów postępowania, w szczególności art. 1261
§ 1 k.p.c. i art. 394 § 3 k.p.c.
w zw. z art. 17 pkt 4 k.p.c. i art. 3941
§ 2 in fine k.p.c. art. 130 § 1 zd. 1 w zw. z art.
370 k.p.c. i art. 373 k.p.c. oraz w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. jak również art. 17 k.p.c.
i art. 52 k.r. i o. i wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył:
Piśmiennictwo i judykatura zgodnie przyjmują, że sprawa o ustanowienie
rozdzielności majątkowej jest sprawą o prawa majątkowe i należy do właściwości
rzeczowej sądu rejonowego bez względu na wartość przedmiotu sporu.
Zgodnie z art. 368 § 2 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 w sprawach o prawo
majątkowe należy oznaczyć wartość przedmiotu zaskarżenia. Wymóg ten dotyczy
każdej sprawy majątkowej, bez względu na to czy wnoszone pisma procesowe
podlegają opłacie stałej. Wymóg wskazania wartości przedmiotu zaskarżenia,
podobnie jak wskazania wartości przedmiotu sprawy, służy nie tylko określeniu
wysokości opłaty, ale i rozstrzyganiu o wysokości kosztów zastępstwa
procesowego, dopuszczalności czy ustaleniu nadzwyczajnych środków zaskarżenia
(art. 3982
§ 1 k.p.c.) (por. uchwały Sądu Najwyższego z 29 lipca 2003 r., III PZP
10/03, OSNP 2004, nr 3, poz. 43, z dnia 7 lipca 2005 r., II UZP 7/05, OSNP 2005,
nr 24, poz. 396, i z dnia 22 sierpnia 2007 r., III CZP 77/07, OSNC 2008, nr 10, poz.
109, oraz postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 15 września 2000 r., I PZ 58/00,
OSNAPUS 2002, nr 9, poz. 214).
3
Nieoznaczenie w apelacji wartości przedmiotu zaskarżenia, także jeżeli
podlega ona opłacie stałej, jest brakiem formalnym podlegającym usunięciu
w trybie art. 130 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 marca
1999 r., I CKN 1291/98, nie publ.).
Powołana przez skarżącego w uzasadnieniu zażalenia uchwała Sądu
Najwyższego z dnia 27 marca 2008 r. III CZP 7/08 (OSNC 2009 nr 4, poz. 55),
zapadła innym stanie faktycznym i prawnym. W sprawach o naruszenie posiadania
skarga kasacyjna jest niedopuszczalna (art. 3982
§ 2 pkt 1 k.p.c.), takiego
ograniczenia nie ma przy sprawach o ustanowienie rozdzielności majątkowej.
Ponadto błędnie wskazuje skarga, że skarga kasacyjna nie przysługuje
również w braku przesłanek z art. 3981
§ 1 k.p.c. Postanowieniem sądu drugiej
instancji „w przedmiocie odrzucenia pozwu” kończącym postępowanie
w rozumieniu wskazanego przepisu jest bowiem także orzeczenie oddalające
zażalenie na postanowienie sądu pierwszej instancji odrzucające pozew
(por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 21 marca 2006 r., III CSK 48/06,
OSNC 2007/ nr 1, poz. 2, z dnia 23 lutego 2012 r., II CSK 499/11, nie publ.).
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c. oddalił zażalenie jako nieuzasadnione.