Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 23/14
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Strzelczyk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 9 października 2014 r.
skargi A. J.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w S. z dnia 9 lutego 2012 r., sygn. akt … 39/12
wydanego w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko A. J.
o zapłatę,
odrzuca skargę.
2
UZASADNIENIE
A. J. - pozwana w sprawie sygn.. akt … 39/12, z powództwa J. K., która
zakończyła się prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w S. z dnia 9 lutego
2012 r. - wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem tego wyroku. W
uzasadnieniu skargi wskazała jej podstawy a następnie podniosła, że powyższe
naruszenia spowodowały niezgodność wyroku z prawem.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia powinna
spełniać sformalizowane warunki określone w art. 4245
§ 1 k.p.c. Wymagania te
mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione w sposób kumulatywny,
w związku z czym skarga niespełniająca któregokolwiek z nich dotknięta jest tzw.
brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla usuwania braków
formalnych i podlega odrzuceniu a limine. Skarga oprócz przytoczenia podstaw,
o których mowa w art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c., oraz ich uzasadnienia powinna zgodnie
z art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. wyraźnie wskazywać przepis prawa, z którym zaskarżony
wyrok jest niezgodny. Obowiązek wskazania przepisu prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne jest wymogiem odrębnym od powinności przytoczenia
w skardze jej podstaw oraz ich uzasadnienia. Wskazanie przez skarżącą przepisów
prawa materialnego lub przepisów postępowania, które zostały naruszone przez
sąd, w ramach przytoczenia podstaw skargi, nie spełnia zatem jednocześnie
wymogu określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. (por. m.in. postanowienia Sądu
Najwyższego: z dnia 27 stycznia 2006 r., III CNP 23/05, OSNC 2006, nr 7-8, poz.
140, z dnia 21 grudnia 2006 r., III CNP 57/06, z dnia 24 lipca 2008 r., I CNP 51/08,
z dnia 29 czerwca 2012 r., IV CNP 18/12 oraz z dnia 7 sierpnia 2013 r., II CNP
32/13 - niepubl.). Podstaw skargi nie można bowiem utożsamiać z przepisami
prawa, z którymi niezgodne jest zaskarżone skargą orzeczenie.
Dotychczasowe rozważania prowadza do wniosku, iż w przedmiotowej
sprawie brak jest podstaw do przyjęcia, że skarżący spełnił wymaganie określone
w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c. W skardze zostały sformułowane zarzuty stanowiące
podstawę skargi, natomiast nie wskazano przepisu prawa, z którym zaskarżone
3
orzeczenie jest niezgodne. Nie spełnia wymagania określonego w punkcie trzecim
twierdzenie skarżącego zawarte w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie skargi do
rozpoznania, że "...powyższe naruszenia spowodowały niezgodność wyroku
z prawem" (zob. też postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2013 r.,
V CNP 71/12, niepubl.).
Brak spełnienia w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.
powoduje odrzucenie skargi jako niedopuszczalnej (art. 4248
§ 1 k.p.c.).

II CNP 23/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia