I UZ 17/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:02-12-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I UZ 17/14
POSTANOWIENIE
Dnia 15 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania P. B. właściciela Piekarni w D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanych: […] o ustalenie podstawy wymiaru składek na
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 października 2014 r.,
zażalenia P. B. właściciela Piekarni w D.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 kwietnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 29 kwietnia 2014 r. odrzucił skargę
kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z 16 stycznia 2014 r.
W uzasadnieniu podano, że wyrokiem z 16 stycznia 2014 r. Sąd Apelacyjny
oddalił apelację P. B. Dnia 10 kwietnia 2014 r. pełnomocnik odwołującego wniósł
skargę kasacyjną od tego wyroku.
Skargę uznano za niedopuszczalną ze względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia. Przedmiot rozpoznania w niniejszej sprawie, jak i zaskarżenia
kasacyjnego dotyczy podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie
2
społeczne i zdrowotne […] z tytułu ich zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u
P. B. właściciela Piekarni. Sprawa ma zatem charakter majątkowy, w której o
dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, która
traktowana nawet łącznie wobec wymienionych pracowników skarżącego nie
przekracza kwoty dziesięciu tysięcy złotych. Wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej
przedmiotem sporu i zaskarżenia nie jest podleganie ubezpieczeniom społecznym,
co czyniłoby skargę dopuszczalną bez względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia. Spór w sprawie dotyczy podstawy wymiaru składek wynikających z
niespornego tytułu ubezpieczenia.
Zażalenie na niniejsze postanowienie złożył płatnik, skarżąc je w całości.
Zarzucono naruszenie art. 3982
§ 1 k.p.c. przez przyjęcie, że „skarga kasacyjna nie
przysługuje ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia, podczas gdy podstawą
do przysługiwania prawa do wniesienia skargi kasacyjnej jest kwestia objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, co oznacza możliwość złożenia skargi
kasacyjnej bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Na wstępie należy wyraźnie zaznaczyć
oczywisty fakt, że odwołanie od decyzji organu ubezpieczeń społecznych
dotyczącej podstawy wymiaru i poboru składek z tytułu podlegania obowiązkowi
ubezpieczenia społecznego kwalifikuje się jako sprawa o prawa majątkowe, a nie
jako sprawa o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego.
Pogląd ten jest utrwalony w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w którym
przyjmuje się, że wartością przedmiotu zaskarżenia w sprawie o wysokość
podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne
równa jest różnicy pomiędzy wysokością składki wskazywaną (zapłaconą) przez
odwołującego się i składką należną (por. postanowienia SN z 17 kwietnia 2009 r.,
II UZ 12/09, OSNP 2010 nr 23-24, poz. 301; 26 stycznia 2011 r., II UK 190/10, LEX
nr 786391; 7 kwietnia 2010 r., I UZ 8/10, niepublikowane; 24 maja 2012 r., II UZ
16/12, LEX nr 1222163; 7 listopada 2013 r., II UZ 59/13, LEX nr 1391553).
3
Nic innego nie wynika z rozpoznania przez Sąd Najwyższy - na co wskazuje
skarżący - skargi kasacyjnej w sprawie I UK 140/12, której przedmiot stanowiła
wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustalona w
indywidualnych decyzjach organu rentowego w odniesieniu do dwudziestu
pracowników płatnika składek. Powołany wyrok zapadł przed podjęciem przez
skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego uchwały z 12 czerwca 2014 r., III UZP
1/14, w której przesądzono, że w razie objęcia jednym wyrokiem wielu decyzji
ustalających płatnikowi składek (pracodawcy) i wskazanym w tych decyzjach
pracownikom podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i
ubezpieczenie zdrowotne wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną
oznacza się odrębnie względem każdego ubezpieczonego pracownika.
Oznacza to, że o dopuszczalności skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie
decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia. Niniejsza sprawa nie może być zatem
zaliczona do kategorii spraw „o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego”,
w których wartość przedmiotu zaskarżenia dla potrzeb przedsądu nie ma
znaczenia.
Z tego względu postanowienie Sądu odrzucające skargę kasacyjną jest
prawidłowe, a zażalenie na to postanowienie, jako bezpodstawne, należało oddalić.
POSTANOWIENIE
Dnia 15 października 2014 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)
SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie z odwołania P. B. właściciela Piekarni w D.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
z udziałem zainteresowanych: […] o ustalenie podstawy wymiaru składek na
obowiązkowe ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 15 października 2014 r.,
zażalenia P. B. właściciela Piekarni w D.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 29 kwietnia 2014 r.,
oddala zażalenie.
UZASADNIENIE
Sąd Apelacyjny postanowieniem z 29 kwietnia 2014 r. odrzucił skargę
kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego z 16 stycznia 2014 r.
W uzasadnieniu podano, że wyrokiem z 16 stycznia 2014 r. Sąd Apelacyjny
oddalił apelację P. B. Dnia 10 kwietnia 2014 r. pełnomocnik odwołującego wniósł
skargę kasacyjną od tego wyroku.
Skargę uznano za niedopuszczalną ze względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia. Przedmiot rozpoznania w niniejszej sprawie, jak i zaskarżenia
kasacyjnego dotyczy podstawy wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie
2
społeczne i zdrowotne […] z tytułu ich zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u
P. B. właściciela Piekarni. Sprawa ma zatem charakter majątkowy, w której o
dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia, która
traktowana nawet łącznie wobec wymienionych pracowników skarżącego nie
przekracza kwoty dziesięciu tysięcy złotych. Wbrew twierdzeniom skargi kasacyjnej
przedmiotem sporu i zaskarżenia nie jest podleganie ubezpieczeniom społecznym,
co czyniłoby skargę dopuszczalną bez względu na wartość przedmiotu
zaskarżenia. Spór w sprawie dotyczy podstawy wymiaru składek wynikających z
niespornego tytułu ubezpieczenia.
Zażalenie na niniejsze postanowienie złożył płatnik, skarżąc je w całości.
Zarzucono naruszenie art. 3982
§ 1 k.p.c. przez przyjęcie, że „skarga kasacyjna nie
przysługuje ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia, podczas gdy podstawą
do przysługiwania prawa do wniesienia skargi kasacyjnej jest kwestia objęcia
obowiązkiem ubezpieczenia społecznego, co oznacza możliwość złożenia skargi
kasacyjnej bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne. Na wstępie należy wyraźnie zaznaczyć
oczywisty fakt, że odwołanie od decyzji organu ubezpieczeń społecznych
dotyczącej podstawy wymiaru i poboru składek z tytułu podlegania obowiązkowi
ubezpieczenia społecznego kwalifikuje się jako sprawa o prawa majątkowe, a nie
jako sprawa o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego.
Pogląd ten jest utrwalony w orzecznictwie Sądu Najwyższego, w którym
przyjmuje się, że wartością przedmiotu zaskarżenia w sprawie o wysokość
podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne
równa jest różnicy pomiędzy wysokością składki wskazywaną (zapłaconą) przez
odwołującego się i składką należną (por. postanowienia SN z 17 kwietnia 2009 r.,
II UZ 12/09, OSNP 2010 nr 23-24, poz. 301; 26 stycznia 2011 r., II UK 190/10, LEX
nr 786391; 7 kwietnia 2010 r., I UZ 8/10, niepublikowane; 24 maja 2012 r., II UZ
16/12, LEX nr 1222163; 7 listopada 2013 r., II UZ 59/13, LEX nr 1391553).
3
Nic innego nie wynika z rozpoznania przez Sąd Najwyższy - na co wskazuje
skarżący - skargi kasacyjnej w sprawie I UK 140/12, której przedmiot stanowiła
wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ustalona w
indywidualnych decyzjach organu rentowego w odniesieniu do dwudziestu
pracowników płatnika składek. Powołany wyrok zapadł przed podjęciem przez
skład siedmiu sędziów Sądu Najwyższego uchwały z 12 czerwca 2014 r., III UZP
1/14, w której przesądzono, że w razie objęcia jednym wyrokiem wielu decyzji
ustalających płatnikowi składek (pracodawcy) i wskazanym w tych decyzjach
pracownikom podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i
ubezpieczenie zdrowotne wartość przedmiotu zaskarżenia skargą kasacyjną
oznacza się odrębnie względem każdego ubezpieczonego pracownika.
Oznacza to, że o dopuszczalności skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie
decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia. Niniejsza sprawa nie może być zatem
zaliczona do kategorii spraw „o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego”,
w których wartość przedmiotu zaskarżenia dla potrzeb przedsądu nie ma
znaczenia.
Z tego względu postanowienie Sądu odrzucające skargę kasacyjną jest
prawidłowe, a zażalenie na to postanowienie, jako bezpodstawne, należało oddalić.