I CZ 118/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:04-03-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 118/14
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa B. S. i innych przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi
Rolnictwa i Rozwoju Wsi
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda J. K. na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 30 lipca 2014
r.,
oddala zażalenie i nie obciąża J. K. kosztami postępowania
zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 30 lipca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powoda J. K. z powodu nieuiszczenia w terminie należnej od niej opłaty.
2
Sąd ustalił, że postanowieniem z dnia 3 grudnia 2013 r. referendarz sądowy
w Sądzie Okręgowym w W. - po rozpoznaniu zawartego w apelacji powoda J. K.,
wniesionej przez zawodowego pełnomocnika, wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych – zwolnił powoda od opłaty od apelacji ponad kwotę 1 000 zł i oddalił
wniosek w pozostałej części. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi
powoda w dniu 9 lub 10 grudnia 2013 r. Należna od apelacji opłata częściowa
wpłynęła na konto Sądu Okręgowego w W. w dniu 18 marca 2014 r., przekazana
przez Sąd Rejonowy w W. z jego rachunku.
Powołując się na art. 112 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst z 2014, poz. 1025 ze zm. - dalej:
„u.k.s.c.”), Sąd ustalił, że tygodniowy termin do uiszczenia opłaty częściowej od
apelacji upływał z dniu 16 lub 17 grudnia 2013 r. Tymczasem należna opłata od
środka odwoławczego na koncie Sądu Okręgowego w W. znalazła się trzy
miesiące po upływie tego terminu. Apelacja podlegała zatem odrzuceniu z powodu
nieusunięcia braku fiskalnego w terminie (art. 373 w związku z art. 370 k.p.c.).
Sąd podkreślił, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, że uiszczenie
opłaty w Sądzie Rejonowym należało uznać za bezskuteczne, gdyż dokonano go
w sądzie niewłaściwym, opłata nie została też przekazana sądowi właściwemu
przed upływem terminu do jej uiszczenia.
W zażaleniu pełnomocnik powoda J. K. zarzucił naruszenie art. 370
w związku z art. 373 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
i wydane na jej podstawie rozporządzenie o Ministra Sprawiedliwości z dnia
31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze zm. – dalej: „rozp.MS”) nie wskazują wprost
do jakiego sądu należy wnieść opłatę od apelacji. Paragraf 2 ust. 1 rozp. MS
w części obejmującej słowo „właściwego”, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 29 kwietnia 2008 r., SK 11/07 (OTK-A 2008, nr 3, poz. 47), który wszedł
w życie z dniem 15 maja 2008 r., został uznany za niezgodny z art. 45 ust. 1
w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 78 Konstytucji.
3
W ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że sądem
właściwym do uiszczenia opłaty od apelacji - co wynika z art. 369 i art. 373 k.p.c. -
jest sąd, który rozpoznał sprawę w pierwszej instancji, bądź sąd drugiej instancji
uprawniony do rozpoznania apelacji (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
19 października 2011 r., II CZ 71/11, nie publ., i z dnia 30 stycznia 2014 r., IV CZ
111/13, nie publ.).
Mając na względzie powyższe Sąd Apelacyjny - wbrew zarzutowi
skarżącego – trafnie uznał, że należna od apelacji częściowa opłata została
uiszczona w sądzie niewłaściwym. Stanowisko skarżącego, że skuteczne jest
uiszczenie opłaty sądowej w jakimkolwiek sądzie, jeżeli został zachowany termin jej
uiszczenia, nie znajduje podstaw w obowiązującym prawie. W tej sytuacji zarzut
wydania zaskarżonego postanowienia z naruszeniem art. 370 w związku z art. 373
k.p.c. - wobec niekwestionowanego w zażaleniu faktu, że należna od apelacji
opłata na rachunku Sądu Okręgowego znalazła się po upływie terminu - należało
zatem uznać za nieuzasadniony.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
i art. 102 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 28 stycznia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Hubert Wrzeszcz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Grzegorz Misiurek
w sprawie z powództwa B. S. i innych przeciwko Skarbowi Państwa - Ministrowi
Rolnictwa i Rozwoju Wsi
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 28 stycznia 2015 r.,
zażalenia powoda J. K. na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 30 lipca 2014
r.,
oddala zażalenie i nie obciąża J. K. kosztami postępowania
zażaleniowego.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 30 lipca 2014 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację
powoda J. K. z powodu nieuiszczenia w terminie należnej od niej opłaty.
2
Sąd ustalił, że postanowieniem z dnia 3 grudnia 2013 r. referendarz sądowy
w Sądzie Okręgowym w W. - po rozpoznaniu zawartego w apelacji powoda J. K.,
wniesionej przez zawodowego pełnomocnika, wniosku o zwolnienie od kosztów
sądowych – zwolnił powoda od opłaty od apelacji ponad kwotę 1 000 zł i oddalił
wniosek w pozostałej części. Postanowienie to zostało doręczone pełnomocnikowi
powoda w dniu 9 lub 10 grudnia 2013 r. Należna od apelacji opłata częściowa
wpłynęła na konto Sądu Okręgowego w W. w dniu 18 marca 2014 r., przekazana
przez Sąd Rejonowy w W. z jego rachunku.
Powołując się na art. 112 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach
sądowych w sprawach cywilnych (jedn. tekst z 2014, poz. 1025 ze zm. - dalej:
„u.k.s.c.”), Sąd ustalił, że tygodniowy termin do uiszczenia opłaty częściowej od
apelacji upływał z dniu 16 lub 17 grudnia 2013 r. Tymczasem należna opłata od
środka odwoławczego na koncie Sądu Okręgowego w W. znalazła się trzy
miesiące po upływie tego terminu. Apelacja podlegała zatem odrzuceniu z powodu
nieusunięcia braku fiskalnego w terminie (art. 373 w związku z art. 370 k.p.c.).
Sąd podkreślił, powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego, że uiszczenie
opłaty w Sądzie Rejonowym należało uznać za bezskuteczne, gdyż dokonano go
w sądzie niewłaściwym, opłata nie została też przekazana sądowi właściwemu
przed upływem terminu do jej uiszczenia.
W zażaleniu pełnomocnik powoda J. K. zarzucił naruszenie art. 370
w związku z art. 373 k.p.c. i wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Ustawa z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych
i wydane na jej podstawie rozporządzenie o Ministra Sprawiedliwości z dnia
31 stycznia 2006 r. w sprawie sposobu uiszczania opłat sądowych w sprawach
cywilnych (Dz. U. Nr 27, poz. 199 ze zm. – dalej: „rozp.MS”) nie wskazują wprost
do jakiego sądu należy wnieść opłatę od apelacji. Paragraf 2 ust. 1 rozp. MS
w części obejmującej słowo „właściwego”, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego
z dnia 29 kwietnia 2008 r., SK 11/07 (OTK-A 2008, nr 3, poz. 47), który wszedł
w życie z dniem 15 maja 2008 r., został uznany za niezgodny z art. 45 ust. 1
w związku z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art. 78 Konstytucji.
3
W ugruntowanym orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że sądem
właściwym do uiszczenia opłaty od apelacji - co wynika z art. 369 i art. 373 k.p.c. -
jest sąd, który rozpoznał sprawę w pierwszej instancji, bądź sąd drugiej instancji
uprawniony do rozpoznania apelacji (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia
19 października 2011 r., II CZ 71/11, nie publ., i z dnia 30 stycznia 2014 r., IV CZ
111/13, nie publ.).
Mając na względzie powyższe Sąd Apelacyjny - wbrew zarzutowi
skarżącego – trafnie uznał, że należna od apelacji częściowa opłata została
uiszczona w sądzie niewłaściwym. Stanowisko skarżącego, że skuteczne jest
uiszczenie opłaty sądowej w jakimkolwiek sądzie, jeżeli został zachowany termin jej
uiszczenia, nie znajduje podstaw w obowiązującym prawie. W tej sytuacji zarzut
wydania zaskarżonego postanowienia z naruszeniem art. 370 w związku z art. 373
k.p.c. - wobec niekwestionowanego w zażaleniu faktu, że należna od apelacji
opłata na rachunku Sądu Okręgowego znalazła się po upływie terminu - należało
zatem uznać za nieuzasadniony.
Z przedstawionych powodów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji
postanowienia (art. 39814
i art. 102 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).