III CSK 415/14
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-04-2015
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CSK 415/14
POSTANOWIENIE
Dnia 25 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa T. D.
przeciwko Międzynarodowemu Portowi Lotniczemu
K. B. - sp. z o.o. w B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 marca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 czerwca 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 1 800 zł
(jeden tysiąc osiemset zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2014 r. Sąd Apelacyjny - w sprawie o zapłatę -
oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 4 grudnia 2013
r.
Strona pozwana wniosła skargę kasacyjną, wskazując na występowanie
w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, dotyczącego przerwania biegu
przedawnienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c., przerwę biegu przedawnienia powoduje
„każda czynność przed sądem (innym organem)”; jakiekolwiek czynności wobec
dłużnika lub innych osób są – do uzyskania celu w postaci przerwy biegu terminu –
zbędne. W orzecznictwie jednoznacznie przyjęto, że zawezwanie do próby
ugodowej, czyli złożenia do sądu wniosku na podstawie art. 184 i następne k.p.c.
przerywa bieg terminu (m.in. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006,
III CZP 42/06, OSNC 2007, nr 4, poz. 54, oraz wyroki Sądu Najwyższego z dnia
25 listopada 2009 r., II CSK 259/09, nie publ., z dnia 6 lipca 2011 r., II PK 17/11,
OSNP 2012, nr 17-18, poz. 218, lub z dnia 15 listopada 2012 r., V CSK 515/11,
„Izba Cywilna” 2013, nr 12, s. 36).
W tej sytuacji nie można twierdzić, że w sprawie wstępuje istotne
zagadnienie prawne uzasadniające przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3989
§ 2 k.p.c.),
o kosztach postępowania orzekając na podstawie art. 98 § 1 w związku z art. 39821
i art. 391 § 1 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 25 marca 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa T. D.
przeciwko Międzynarodowemu Portowi Lotniczemu
K. B. - sp. z o.o. w B.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 marca 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 czerwca 2014 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 1 800 zł
(jeden tysiąc osiemset zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2014 r. Sąd Apelacyjny - w sprawie o zapłatę -
oddalił apelację pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w K. z dnia 4 grudnia 2013
r.
Strona pozwana wniosła skargę kasacyjną, wskazując na występowanie
w sprawie istotnego zagadnienia prawnego, dotyczącego przerwania biegu
przedawnienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c., przerwę biegu przedawnienia powoduje
„każda czynność przed sądem (innym organem)”; jakiekolwiek czynności wobec
dłużnika lub innych osób są – do uzyskania celu w postaci przerwy biegu terminu –
zbędne. W orzecznictwie jednoznacznie przyjęto, że zawezwanie do próby
ugodowej, czyli złożenia do sądu wniosku na podstawie art. 184 i następne k.p.c.
przerywa bieg terminu (m.in. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 czerwca 2006,
III CZP 42/06, OSNC 2007, nr 4, poz. 54, oraz wyroki Sądu Najwyższego z dnia
25 listopada 2009 r., II CSK 259/09, nie publ., z dnia 6 lipca 2011 r., II PK 17/11,
OSNP 2012, nr 17-18, poz. 218, lub z dnia 15 listopada 2012 r., V CSK 515/11,
„Izba Cywilna” 2013, nr 12, s. 36).
W tej sytuacji nie można twierdzić, że w sprawie wstępuje istotne
zagadnienie prawne uzasadniające przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 3989
§ 2 k.p.c.),
o kosztach postępowania orzekając na podstawie art. 98 § 1 w związku z art. 39821
i art. 391 § 1 k.p.c.