Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CSK 579/14
POSTANOWIENIE
Dnia 24 kwietnia 2015 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk
w sprawie z wniosku S. V. w L. oraz S. V. C. w L.
przy uczestnictwie H. P. Spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością w upadłości układowej w Ż.
o wpis ograniczenia w rozporządzaniu nieruchomością,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 24 kwietnia 2015 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawców
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 23 kwietnia 2014 r.,
1) odrzuca skargę kasacyjną;
2) zasądza solidarnie od wnioskodawców na rzecz
uczestnika postępowania kwotę 137 (sto trzydzieści siedem)
zł tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Sądem
Najwyższym.
UZASADNIENIE
2
Sąd Okręgowy w G., postanowieniem z dnia 23 kwietnia 2014 r., oddalił
apelację wnioskodawców od postanowienia Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 4
listopada 2013 r., którym uchylono wpis w księdze wieczystej ostrzeżenia
stwierdzającego o zakazie zbywania i obciążania nieruchomości wynikającego
z orzeczenia Sądu Okręgowego w N. W skardze kasacyjnej od tego postanowienia
wnioskodawcy wnieśli o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego
rozpoznania Sądowi Okręgowemu w G.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 5191
§ 1 k.p.c., w postępowaniu nieprocesowym skarga
kasacyjna przysługuje od orzeczeń co do istoty sprawy oraz wymienionych w tym
przepisie innych postanowień kończących postępowanie w sprawie. Przepis ten ma
zastosowanie także wobec braku przepisów szczególnych do skarg kasacyjnych
wnoszonych od orzeczeń wydawanych w postępowaniu wieczystoksięgowym.
Z tej przyczyny skarga kasacyjna w tego rodzaju sprawach jest dopuszczalna m.in.
od postanowień co do istoty sprawy, kończących postępowanie w sprawie.
O przedmiocie wniosku złożonego w postępowaniu nieprocesowym rozstrzyga jego
treść. Wniosek złożony przez wnioskodawców dotyczył wpisu w księdze wieczystej
ostrzeżenia o zakazie zbywania i obciążania nieruchomości, które tytułem
zabezpieczenia ustanowił Sąd Okręgowy w N. Zgodnie z utrwalonym w judykaturze
stanowiskiem, kończą postępowania tylko te postanowienia, które kładą kres
określonym czynnościom w zakresie uprawnień podmiotowych związanych z
ustrojem ksiąg wieczystych. Nie odpowiadają tym wymaganiom postanowienia,
które nie spełniają cech definitywności, np. postanowienia dotyczące wpisu
ostrzeżenia o toczącym się procesie na podstawie postanowienia sądu o udzieleniu
zabezpieczenia, wpisu ostrzeżenia na podstawie art. 10 ust. 2 u.k.w.h czy art. 62613
§ 1 k.p.c. bądź sprostowania usterek wpisu na podstawie art. 62613
§ 2 k.p.c. (por.
postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 sierpnia 2012 r., nie publ. oraz
wskazane w nim orzeczenia). Wpisy w księdze wieczystej w postaci ostrzeżeń
pełnią jedynie funkcję zabezpieczającą i nie podlegają zaskarżeniu skargą
kasacyjną, podobnie, jak postanowienie sądu o udzieleniu zabezpieczenia (por.
3
m.in. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 maja 2013 r., II CZ 7/13,
nie publ.). Ostrzeżenia w istocie mają charakter zabezpieczenia przed działaniem
rękojmi wiary publicznej ksiąg wieczystych i nie wywołują zmian ujawnionych
w księdze wieczystej praw podmiotowych (por. postanowienie Sądu Najwyższego
z dnia 20 grudnia 2012 r., IV CSK 207/12, nie publ.). Z tych przyczyn od orzeczeń
wydanych o wpis ostrzeżenia w księdze wieczystej skarga kasacyjna (poprzednio
kasacja) nie przysługuje (por. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 15 stycznia
1997 r., III CZ 1/97, OSNC 1997, nr 4, poz. 37, z dnia 19 maja 2010 r., I CZ 32/10
nie publ., z dnia 22 czerwca 2001 r., V CZ 91/01, OSNC 2002, nr 2, poz. 25
oraz z dnia 17 lipca 2013 r., V CSK 479/12, nie publ.). Z tych względów skarga
kasacyjna wnioskodawców jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu na
podstawie art. 3986
§ 3 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. O kosztach postępowania
kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 520 § 3 k.p.c. w zw. z 98 § 1 i 3, art. 99,
art. 391 § 1, art. 39821
i art. 13 § 2 k.p.c.

V CSK 579/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia