Postanowienie

II AKzw 1045/09

Podstawa prawna:

art. 150 kkw

Powołane przepisy:

  1. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553 - art. 278; art. 278 § 1; art. 64; art. 64 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  2. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555 - art. 437; art. 437 § 1; art. 624; art. 624 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
  3. Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 1997 r. Nr 90, poz. 557 - art. 1; art. 1 § 2; art. 152; art. 152 § 1) Przejdź do ustawy w dzienniku ustaw
Zmiana rodzaju orzeczenia z "Postanowienie, Uzasadnienie" na "Postanowienie".
Automatyczne korekty wprowadzone przez system SAOS w czasie importu orzeczenia z zewnętrznego systemu

Dodatkowe informacje:

  • Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
    VIII Kow 744/09

Pełny tekst orzeczenia

Sygn. Akt II AKzw 1045/09

POSTANOWIENIE

Dnia 24 listopada 2009r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach w Wydziale II Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SA Marek Charuza

Protokolant: Magdalena Baryła

przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Tomasza Janeczka

po rozpoznaniu w sprawie M. M.

skazanego za przestępstwo z art. 278 § 1 kk, art. 64 § 1 kk i inne

na skutek zażalenia wniesionego przez skazanego

na postanowienie Sądu Okręgowego w Katowicach z dnia 27 lipca 2009r.

sygn. akt VIII Kow. 744/09/pr

w przedmiocie odmowy udzielenia przerwy w karze

na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 1 § 2 kkw i art. 624 §1 kpk

p o s t a n a w i a:

1.  utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie;

2.  zwolnić skazanego od ponoszenia wydatków postępowania w przedmiocie udzielenia przerwy w karze i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Nie ma podstaw do uwzględnienia zażalenia skazanego, albowiem sąd pierwszej instancji prawidłowo rozstrzygnął sprawę.

Powyższe potwierdza przeprowadzona na etapie postępowania odwoławczego opinia sądowo - lekarska z dnia 7 listopada 2009r., obrazująca stan zdrowia skazanego, w której dokonujący badań biegli lekarze, (ortopeda traumatolog i specjalista chorób układu nerwowego), jednoznacznie stwierdzili, iż skazany M. M. jest zdolny do odbywania kary pozbawienia wolności w okresie i terminie orzeczonym przez sąd, a ponadto, iż jej odbywanie nie zagraża jego życiu i zdrowiu (vide k.87 akt).

W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do udzielenia skazanemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności ze względu na stan zdrowia. Z wykładni przepisu art. 152 §1 kkw wynika, iż chodzi w nim o sytuacje związane z zagrożeniem dla życia i zdrowia skazanych. Tymczasem z przytoczonej wyżej opinii lekarskiej przeprowadzonej właśnie dla potrzeb niniejszej sprawy jasno wynika, iż sytuacja taka w przypadku skazanego M. M. nie występuje. Ponadto stwierdzić jeszcze należy, iż z akt sprawy wynika, że skazany objęty jesz prawidłową opieką lekarską, w razie potrzeby był konsultowany medycznie oraz leczony specjalistycznie w ZOZ Aresztu Śledczego w W..

Mając powyższe na uwadze – orzeczono jak w części dyspozytywnej.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13