Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 139/15

POSTANOWIENIE

K., dnia 4 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Henryk Haak – spr.

SSO Marian Raszewski

SSO Paweł Szwedowski

po rozpoznaniu w dniu 4 maja 2015 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w O. W..

przeciwko M. M.

o zapłatę

na skutek zażalenia powódki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie W..

z dnia 23 grudnia 2014 r., sygn. akt I C 2021/14,

p o s t a n a w i a:

oddalić zażalenie.

Sygn. akt II Cz 139/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 23 grudnia 2015 r. Sąd Rejonowy w Ostrowie W.. – w sprawie z powództwa (...) Sp. z o.o.w O. W.. przeciwko M. M.o zapłatę – stwierdził swą niewłaściwość miejscową i sprawę przekazał do rozpoznania Sądowi Rejonowemu dla (...) w W..

Postanowienie to zostało zaskarżone przez powódkę w całości i wniosła o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zasądzenie od pozwanej na rzecz powódki kosztów postępowania zażaleniowego według norm przepisanych.

Skarżąca zarzuciła zaskarżonemu postanowieniu naruszenie prawa procesowego oraz materialnego, tj. art. 200 § 1 k.p.c. oraz art. 34 k.p.c. w zw. z art. 454 § 1 zd. 2 k.c. - poprzez ich niezastosowanie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 27 § 1 k.p.c. powództwo wytacza się – co do zasady - przed sąd pierwszej instancji, w którego okręgu pozwany ma miejsce zamieszkania. Właściwość przemienna w stosunku do właściwości ogólnej jest właściwością szczególną, czyli konkurencyjną, tzn. może z nią konkurować, pozostawiając wybór sądu powodowi. Właściwość przemienna jest to więc w istocie taka właściwość, która uprzywilejowuje powoda. Sądy przemienne mają umożliwić powodowi dochodzenie roszczenia przed sądem w danym wypadku dla niego dogodniejszym niż sąd ogólnie właściwy dla pozwanego. Przepisy o sądach przemiennych mają na uwadze nie tylko wygodę stron procesowych, ale kierują się względami ekonomii procesowej i ułatwieniem sądowi prowadzenia sprawy zgodnie z zasadą bezpośredniości (por. np. W. Siedlecki [w:] W. Siedlecki, Z. Świeboda, Postępowanie cywilne. Zarys wykładu, Warszawa 2004, s. 91).

Tymczasem zważyć należy, że przedmiotowa sprawa dotyczy roszczeń z powierniczej umowy przelewu wierzytelności na cesjonariusza, który zobowiązał się wyegzekwować świadczenie na rachunek cedenta. Przedmiotowe świadczenie stanowi roszczenie cedenta o zapłatę wynagrodzenia za remont mieszkania pozwanej w J., P. k. W.. Pozwana, jak i wszyscy świadkowie, w tym zbywca wierzytelności, mieszkają w W. lub innych pobliskich miejscowościach. Z uwagi na podniesione przez pozwaną zarzuty konieczne może się okazać dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, który będzie musiał dokonać oględzin tego mieszkania. W konsekwencji, mimo tego, że postępowanie sądowe będzie się toczyło przed Sądem Rejonowym w Ostrowie Wielkopolskim, wszystkie dowody będą przeprowadzone w miejscowości odległej od tego miasta o 350 km. Rozpoznanie sprawy w O. powoduje zatem sygnalizowane przez sąd pierwszej instancji ryzyko naruszenia zasady bezpośredniości w procesie i ekonomii procesowej, wbrew idei przepisów o sądach przemiennych.

Nadto rozpoznanie niniejszej sprawy przez Sąd Rejonowy w Ostrowie W.. prowadzi też do pogorszenia sytuacji dłużnika, podczas gdy, jak podkreśla się w orzecznictwie, przelew wierzytelności następujący bez zgody dłużnika nie może prowadzić do pogorszenia jego dotychczasowej pozycji prawnej (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 września 1998 r., I CKN 822/97, OSNC 1999, nr 2, poz. 39).

Ze wskazanych względów Sąd Okręgowy nie podziela lansowanego przez skarżącego poglądu uchwały Sądu Najwyższego z dnia 14 lutego 2002 r., III CZP 81/01, OSNC 2002, nr 11, poz. 131). Przyłącza się do głosu krytyków tego stanowiska, wyrażających pogląd, że przelew wierzytelności pozostał bez wpływu na właściwość przemienną sądu wyznaczoną przez art. 34 k.p.c. Właściwość przemienną sądu wyznacza zatem nadal to miejsce, w którym dłużnicy powinni spełnić świadczenie na rzecz zbywcy wierzytelności. Miejsce zamieszkania J. H., który zbył powódce wierzytelność objętą pozwem, znajduje się J., P. k. W.. Zatem także w świetle art. 34 k.p.c. sądem miejscowo właściwym do rozpoznania niniejszej sprawy jest Sąd Rejonowy dla Warszawy – M. w W., któremu sprawa została przekazana.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.

II Cz 139/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE