Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 czerwca 2015 r.

Sąd Rejonowy w Gliwicach Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSR Łukasz Malinowski

Protokolant: Sylwia Pordzik

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 roku w Gliwicach

na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko P. M.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 30.100,55 zł (trzydzieści tysięcy sto złotych pięćdziesiąt pięć groszy) z ustawowymi odsetkami od dnia 6 listopada 2014r;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu.

SSR Łukasz Malinowski

Sygn. akt I C 341/15

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2014r. (...) Wierzytelności Detalicznych Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty w W. wystąpił z pozwem w elektronicznym postępowaniu upominawczym, domagając się zasądzenia od pozwanego P. M. kwoty 32.104,56 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Uzasadniając swoje żądanie powód wskazał, że w dniu 24 sierpnia 2009 roku pozwany zawarł w (...) Spółką Akcyjną w W. (poprzednikiem prawnym (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W.) umowę bankową, na podstawie której pozwany otrzymał określoną w umowie kwotę pieniężną, jednocześnie zobowiązując się do jej zwrotu na warunkach określonych w treści umowy. Powód wyjaśnił, że pozwany nie wywiązał się z przyjętego na siebie zobowiązania i mimo wezwania go do zapłaty, nie spłacił obciążającego go zadłużenia. W konsekwencji, poprzednik prawny powoda wypowiedział zawartą z pozwanym umowę, a jego wierzytelność stała się wymagalna, zarówno w zakresie niespłaconego kapitału, odsetek umownych (kapitałowych) oraz odsetek za opóźnienie
w zapłacie zadłużenia przeterminowanego. Poprzednik prawny powoda wystawił bankowy tytuł egzekucyjny, na podstawie którego prowadzono przeciwko pozwanemu, ostatecznie bezskuteczne, postępowanie egzekucyjne. Powód wyjaśnił, że w dniu 24 października
2014 roku nabył wierzytelność wynikającą z zawartej z pozwanym umowy bankowej . Na dochodzoną przez powoda kwotę składała się niespłacony kapitał w kwocie 20.331,81 zł, koszty w kwocie 174,00 zł oraz odsetki za opóźnienie w spełnieniu świadczenia w kwocie 11.598,75 zł, wyliczone za okres od dnia następującego po dniu rozwiązania umowy bankowej do dnia poprzedzającego złożenie pozwu, według stopy odsetek umownych. Powód wskazał także, że dochodzone pozwem roszczenie stało się wymagalne z dniem 20 sierpnia 2012 roku.

W dniu 15 grudnia 2014 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin
– Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, orzekając
w całości zgodnie z żądaniem pozwu.

W ustawowym terminie pozwany P. M. zaskarżył wydany nakaz zapłaty, podnosząc zarzut przedawnienia wierzytelności powoda, a w konsekwencji wnosząc
o oddalenie powództwa w całości.

Pozwany nie kwestionował okoliczności zawarcia umowy bankowej z (...) Spółką Akcyjną w W., a także zaniechania terminowej spłaty kredytu. Wyjaśnił, że aktualnie uzyskuje niskie dochody, które nie pozwalają mu na jednorazową spłatę zadłużenia.

Postanowieniem z dnia 19 stycznia 2015 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin – Zachód w Lublinie przekazał rozpoznanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Gliwicach.

Na rozprawie w dniu 27 maja 2015 roku, podtrzymując dotychczas wyrażone stanowisko w sprawie, nie kwestionując legitymacji czynnej powoda, pozwany zakwestionował prawidłowość wyliczenia odsetek przez powoda wskazując, że nie wykazał on w jaki sposób dokonał ich wyliczenia. Ponadto wyjaśnił, że wypowiedzenia umowy kredytowej dokonał (...) Spółka Akcyjna ze skutkiem na dzień 24 lutego 2011 roku. Pozwany zakwestionował zasadność domagania się przez powoda kosztów w wysokości 174,00 zł zarzucając, że nie ma wiedzy czego koszty te dotyczą, zaś powód ich dochodzenia nie uzasadnił.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 sierpnia 2009 roku P. M. zawarł z (...) Spółką Akcyjną w W. umowę kredytu restrukturyzacyjnego, na mocy której bank oddał kredytobiorcy do dyspozycji kwotę 22.240,79 zł. Oprocentowanie udzielonego kredytu, na potrzeby wyliczenia rat kapitałowo – odsetkowych, było zmienne i odpowiadało odsetkom umownym – w wysokości 8 % w pierwszych 12 miesiącach obowiązywania umowy, a następnie w wysokości 15,90 % w kolejnych 108 miesiącach. Ostateczna spłata kredytu miała nastąpić z dniem 3 sierpnia 2019 roku.

Postanowienia zawartej umowy przewidywały, że w przypadku wypowiedzenia umowy kredytu, całe zadłużenie z niej wynikające staje się wymagalne następnego dnia po upływie 30 – dniowego okresu wypowiedzenia, a w razie braku jego spłaty kredytodawcy należą się odsetki umowne od łącznej kwoty zadłużenia.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowody: umowa kredytu (k. 25 – 26)/

P. M. zaprzestał spłaty kredytu w kilka miesięcy po jego zaciągnięciu.
W okresie od końca 2009 roku do marca 2011 roku pozostawał bez zatrudnienia.

/dowód: z przesłuchania pozwanego (k. 83v)/

Z uwagi na zaniechanie spłaty rat przez pozwanego, (...) Spółka Akcyjna w W. wypowiedziała zawartą z nim umowę ze skutkiem na dzień 24 lutego 2011 roku.

/okoliczności bezsporne, a nadto dowody: zaświadczenie (k. 28)/

W dniu 20 czerwca 2011 roku kredytodawca wystawił bankowy tytuł egzekucyjny obejmujący niespłaconą przez P. M. należność wynikającą z udzielonego mu kredytu, a następnie wystąpił do Sądu Rejonowego w Gliwicach z wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności.

/dowody: bankowy tytuł egzekucyjny (k. 27), wniosek o nadanie klauzuli wykonalności (k. 29 – 30), znajdujący się także w aktach sprawy II Co 6069/11 (k. 2 tych akt)/

Postanowieniem z dnia 16 września 2011 roku Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Gliwicach nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu.

/dowód: postanowienie znajdujące się w aktach sprawy II Co 6069/11 (k. 16)/

Aktualnie pozwany pracuje jako kierowca, uzyskując miesięczne wynagrodzenie w kwocie 1.300,00 zł netto. Prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z żoną, która także uzyskuje wynagrodzenie w kwocie 1.300,00 zł. Na ich utrzymaniu pozostaje małoletnie dziecko. Oprócz zadłużenia wynikającego z zawartej z (...) Spółką Akcyjną
w W. umowy, pozwanego obciąża zobowiązanie kredytowe na kwotę 8.000,00 zł, którego nie spłaca.

/dowód: z przesłuchania pozwanego (k. 83v)/

Powyższy stan faktyczny został ustalony częściowo jako bezsporny, natomiast
w pozostałym zakresie Sąd oparł się o wymienione wyżej dowody z dokumentów oraz zeznania pozwanego.

Zarówno treść jak i autentyczność dokumentów zgromadzonych w materiale dowodowym nie była kwestionowana przez żadną ze stron, a i Sąd nie znalazł podstaw, by czynić to z urzędu, wobec czego dał im wiarę w całości. Ponadto, dokumenty te potwierdzały okoliczności, które między stronami były w większości bezsporne.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania pozwanego, których powód nie kwestionował.

Na rozprawie w dniu 27 maja 2015 roku Sąd oddalił pozostałe wnioski dowodowe powoda, albowiem wnioski te, w świetle dotychczas przeprowadzonego postępowania dowodowego, okazały się bezprzedmiotowe – legitymacja czynna powoda i okoliczność niespłacenia kredytu przez pozwanego nie były sporne. Natomiast ustalenie wysokości zobowiązania obciążającego pozwanego oraz daty wymagalności roszczenia, które były sporne, możliwe były w oparciu o wskazany powyżej materiał dowodowy.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w przeważającej części należało uznać za uzasadnione.

Roszczenie powoda znajdowało uzasadnienie w treści łączącej poprzednika powoda z pozwanym umowy kredytu restrukturyzacyjnego z dnia 24 sierpnia 2009 roku w związku z treścią przepisu art. 69 ust 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (Dz.
U. 2012.1376 ze zm.). Specyfika umowy polegała na oddaniu do dyspozycji pozwanego przez poprzednika prawnego powoda kwoty kredytu w wartości nominalnej wynoszącej 22.240,79 zł.

W toku procesu pozwany nie kwestionował zarówno legitymacji czynnej powoda, zawarcia z poprzednikiem prawnym powoda umowy kredytu, ani wykorzystania przez pozwanego oddanych mu do dyspozycji środków pieniężnych. Niesporna okazała się także ostatecznie data wypowiedzenia pozwanemu umowy kredytu, wynikająca nie tylko z zaświadczenia wystawionego przez poprzednika prawnego powoda, ale także z oświadczenia pozwanego. Spór sprowadzał się w zasadzie jedynie do oceny podniesionego przez pozwanego zarzutu przedawnienia roszczenia powoda oraz do wysokości należności, którą pozwany winien zwrócić z tytułu odsetek oraz dodatkowych kosztów doliczonych do sumy wierzytelności powoda.

Pozwany podniesiony zarzut przedawnienia roszczenia uzasadniał okolicznością, iż umowa kredytu została wypowiedziana mu ze skutkiem na dzień 24 lutego 2011 roku,
a wniesienie pozwu w niniejszej sprawie nastąpiło po upływie 3 – letniego terminu przedawnienia roszczeń tego typu.

Roszczenie o zapłatę wynikające z umowy kredytu jest roszczeniem majątkowym,
przedawniającym się w trzyletnim terminie, bowiem wynika z umowy zawartej w ramach prowadzonej przez poprzednika powoda działalności gospodarczej (porównaj: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 2003 roku, sygn. akt II CK 113/02, OSP 2004/11/141).

Zgodnie z art. 123 § 1 pkt 1 k.c. bieg terminu przedawnienia przerywa zdaniem Sądu złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności sądowemu lub pozasądowemu tytułowi egzekucyjnemu (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 grudnia 2004 roku, sygn. akt II CK 276/04, Lex nr 284135), a także wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 stycznia 2004 roku, sygn. akt III CZP 101/03, OSNC 2005, nr 4, poz. 58; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2012 roku, sygn. akt II CSK 203/11, LEX nr 1125087). Zatem roszczenie powoda nie jest przedawnione. Skoro stało się ono wymagalne 24 lutego 2011r. to bieg 3 letniego terminu przedawnienia został przerwany w dniu 11 lipca 2011r. przez złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w sprawie II Co 6069/11. Postępowanie to zakończyło się uprawomocnieniem postanowienia w dniu 29 listopada 2011r. i zgodnie z art. 124 § 1 k.c. 3 letni termin rozpoczął swój bieg na nowo, aby zostać przerwany w dniu 6 listopada 2014r. wytoczeniem powództwa w niniejszej sprawie.

Odnosząc się do wysokości nieprzedawnionego roszczenia powoda Sąd ostatecznie ustalił, że bezsporna pozostawała jedynie kwota niespłaconego kapitału w wysokości 20.331,81 zł.

Sąd nie znalazł podstaw do zasądzenia od pozwanego kosztów w wysokości 174,00 zł. Powód, wbrew zobowiązaniu wynikającemu z treści przepisu art. 6 k.c., wobec zakwestionowania przez pozwanego zasadności obciążenia go tą kwotą, nie wykazał czego koszty te dotyczyły. Zarówno zasadność ich pobrania jak i wysokość nie wynikały ani
z żadnego dokumentu znajdującego się w aktach sprawy, ani z pism procesowych powoda.

Korekcie należało poddać wysokość żądanej przez powoda kwoty 11.598,75 zł tytułem odsetek za opóźnienie w zapłacie kwoty kredytu za okres po wypowiedzeniu umowy pozwanemu do dnia poprzedzającego wytoczenie powództwa ( czyli od 25 lutego 2011r. do 5 listopada 2014r) . W umowie kredytowej strony uregulowały wysokość odsetek kapitałowych obliczonych w okresie obowiązywania umowy (pierwsze 12 miesięcy 8 % kolejne 108 miesięcy 15,9% - w § 2 umowy ). Jednakże zgodnie z uzasadnieniem pozwu, w sprawie powód odsetek tych nie dochodził, a jedynie odsetki po wypowiedzeniu umowy, które zgodnie z § 8 pkt 5 umowy są odsetkami umownymi w wysokości obowiązującej w ostatnim dniu okresu wypowiedzenia umowy, czyli w dniu 23 lutego 2011r. Powód jednakże ani w pozwie, ani w toku postępowania dowodowego tej stopy odsetek umownych nie wykazał. Było to tym bardziej konieczne, że wysokość odsetek umownych była zmienna i uwarunkowana wystąpieniem parametrów wskazanych w § 3 pkt 7 lit. a – i umowy kredytu.

W konsekwencji, wobec niewskazania przez powoda podstaw dla zastosowania takiego wyliczenia, wobec jednoznacznej treści umowy zawartej między stronami, Sąd dokonał kapitalizacji odsetek za opóźnienie według stopy odsetek ustawowych, opierając się o dyspozycję przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c. Wyliczona kwota tych odsetek, w wysokości 9.768,74 zł, podlegała zasądzeniu na rzecz powoda.

Konsekwencją powyższych ustaleń było zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda łącznej kwoty 30.100,55 zł, na którą składały się niespłacony kapitał w kwocie 20.331,81 zł oraz skapitalizowane odsetki ustawowe za okres od dnia następnego po dniu wypowiedzenia umowy kredytu, tj. 25 lutego 2011 roku, do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w niniejszej sprawie, tj. 5 listopada 2014 roku, w kwocie 9.768,74 zł. Roszczenie przekraczające powyższe kwoty podlegało oddaleniu jako niezasadne.

O odsetkach ustawowych od zasądzonego roszczenia Sąd orzekł z mocy przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 482 § 1 k.c., zasądzając je zgodnie z niekwestionowanym żądaniem pozwu, od dnia jego wniesienia.

O kosztach procesu orzeczono z mocy przepisu art. 102 k.p.c. uznając, iż aktualna sytuacja majątkowa pozwanego uzasadnia odstąpienie od obciążania go kosztami procesu, które dodatkowo zwiększyłyby jego zobowiązanie wobec powoda, mimo iż szansa na ich zaspokojenie pozostałaby niewielka, mając na uwadze obecne dochody powoda i konieczność utrzymania małoletniego dziecka.

SSR Łukasz Malinowski