Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Ca 1191/14

UZASADNIENIE

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 27 maja 2014 roku sygn. akt I C 1000/13 Sąd Rejonowy w Kutnie oddalił powództwo (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego – Subfunduszu KI 1 z siedzibą w W. przeciwko M. P. o zapłatę kwoty wynikającej z niespłaconej umowy pożyczki zawartej z (...) Bank SA z siedzibą w K..

Sąd I instancji ustalił, że Sąd Rejonowy w Kutnie postanowieniem z dnia 21 maja 2010 roku nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi bankowemu przeciwko M. P. na rzecz (...) Bank SA – następcy prawnego wierzyciela. Na skutek umowy o przelew wierzytelności powód (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego – Subfunduszu KI 1 z siedzibą w W. nabył nieprzedawnioną wierzytelność. Po zawarciu umowy cesji postanowieniem z dnia 21 czerwca 2012 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kutnie A. M. uwzględniając wniosek wierzyciela (...) Bank SA umorzył postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużniczce na podstawie art. 825 pkt 1 kpc. Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd Rejonowy uznał za zasadny podniesiony przez pozwaną zarzut przedawnienia roszczenia z upływem trzech lat poczynając od dnia opatrzenia bankowego tytułu egzekucyjnego klauzulą wykonalności postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2010 roku. Wprawdzie bieg terminu przedawnienia został przerwany na skutek wszczęcia postępowania egzekucyjnego, ale cofnięcie wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przez pierwotnego wierzyciela po sprzedaży wierzytelności zniweczyło skutki materialnoprawne związane z jego wniesieniem zgodnie z art. 203 § 2 kpc w związku z art. 13 § 2 kpc.

Apelację od powyższego orzeczenia złożył powód, który zaskarżył wyrok w całości zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego w postaci art. 123 § 1 kc w związku z art. 118 kc poprzez przyjęcie, że umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 825 pkt 1 kpc na skutek wniosku poprzedniego wierzyciela nie przerywa biegu przedawnienia oraz przepisów prawa procesowego w postaci art. 825 kpc pkt 1 kpc w związku z art. 203 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc poprzez przyjęcie, że cofnięcie wniosku o wszczęcie egzekucji przez pierwotnego wierzyciela stanowił wolę rezygnacji z dochodzenia roszczenia w sytuacji, gdy zbywca nie mógł kontynuować egzekucji, a nabywca wierzytelności nie mógł kontynuować postępowania w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny. Wskazując powyższe podstawy apelacyjne pełnomocnik powoda wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kwotę 6 071,54 złotych z umownymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu i kosztów postępowania za obie instancje.

W odpowiedzi na apelację pozwana wniosła o jej oddalenie.

W uchwale z dnia 19 lutego 2015 roku sygn. akt III CZP 103/14 podjętej na skutek przedstawienia przez tutejszy sąd zagadnienia prawnego Sąd Najwyższy wskazał, że umorzenie postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela – banku prowadzącego egzekucję na podstawie bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego klauzulą wykonalności – niweczy skutki przerwy biegu przedawnienia spowodowane złożeniem wniosku o wszczęcie egzekucji.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje.

Apelację należało uznać za bezzasadną.

Ustalony przez sąd I instancji stan faktyczny sprawy nie był przez apelującego kwestionowany, a poza tym znajduje oparcie w zebranym w sprawie materiale, dlatego ustalenia Sądu I instancji Sąd Okręgowy przyjmuje za własne i za podstawę dalszych rozważań, podobnie jak dokonaną przez ten Sąd ocenę prawną roszczenia.

Zgodnie z art. 505 13 § 2 kpc, jeżeli Sąd drugiej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego, uzasadnienie wyroku powinno zawierać jedynie wyjaśnienie podstawy prawnej wyroku z przytoczeniem przepisów prawa.

W ocenie Sądu Okręgowego zaskarżone orzeczenie jest prawidłowe i nie narusza dyspozycji powołanych przez Sąd Rejonowy przepisów prawa materialnego w postaci art. 123 § 1 kc w związku z art. 118 kc poprzez przyjęcie, że umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 825 pkt 1 kpc na skutek wniosku poprzedniego wierzyciela nie przerywa biegu przedawnienia oraz przepisów prawa procesowego w postaci art. 825 kpc pkt 1 kpc w związku z art. 203 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc poprzez przyjęcie, że cofnięcie wniosku o wszczęcie egzekucji przez pierwotnego wierzyciela stanowił wolę rezygnacji z dochodzenia roszczenia w sytuacji, gdy zbywca nie mógł kontynuować egzekucji, a nabywca wierzytelności nie mógł kontynuować postępowania w oparciu o bankowy tytuł egzekucyjny.

Sąd Najwyższy w przywołanej uchwale sygn. akt III CZP 103/14 potwierdził, że złożenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu przerywa bieg przedawnienia stwierdzonego tym tytułem (uchwała z dnia 16 stycznia 2004 r., III CZP 101/03; OSNC 2005, nr 4, poz. 58; wyroki z dnia 17 grudnia 2014 r., II CK 276/04, z dnia 22 stycznia 2008 r., V CSK 386/07, z dnia 4 października 2012 r., I CSK 90/12 - niepubl., z dnia 23 listopada 2011 r., IV CSK 156/11, OSNC - ZD 2013 nr 1, poz. 7 oraz z dnia 12 stycznia 2012 r., II CSK 203/11, OSP 2014, nr 6, poz. 60). Z uzasadnienia uchwały Sądu Najwyższego III CZP 101/03wynika, że głównym argumentem za przyjęciem stanowiska, iż złożenie wniosku klauzulowego przerywa bieg przedawnienia było to, że nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu jest aktem koniecznym, stanowiącym conditio sine qua non do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Głównym argumentem za przyjęciem stanowiska, iż złożenie wniosku klauzulowego przerywa bieg przedawnienia było to, że nadanie klauzuli wykonalności tytułowi egzekucyjnemu jest aktem koniecznym, stanowiącym conditio sine qua non do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Wykładając sformułowanie z art. 124 § 2 KC mówiące m. in. o tym, że w razie przerwania przedawnienia przez czynność w postępowaniu przed organem powołanym do egzekwowania roszczeń, przedawnienie nie biegnie na nowo "dopóki postępowanie to nie zostało zakończone" w kontekście postępowania klauzulowego SN wskazał, że realizacja tego niezbędnego warunku do wszczęcia egzekucji następuje z chwilą uwzględnienia przez sąd wniosku klauzulowego, a tym samym, że z tym momentem ustaje zawieszenie biegu przedawnienia spowodowane złożeniem tego wniosku i zaczyna ono biec od nowa (por. uchwała Sądu Najwyższego III CZP 101/03). Z tych względów należy przyjąć, że zawieszenie biegu przedawnienia spowodowane wnioskiem o nadanie klauzuli wykonalności, kończy się z chwilą uwzględnienie przez sąd tego wniosku, zwłaszcza że postanowienie sądu w tym przedmiocie jest skuteczne z momentem jego wydania (art. 360 w zw. z art. 13 § 2 KPC).

Przewidziane w art. 203 § 2 zdanie pierwsze KPC zastrzeżenie ma na celu przede wszystkim zapobieżenie możliwości manipulowania przez powoda terminami przedawnienia roszczenia, co mogłoby prowadzić do tego, że powód mógłby wielokrotnie składać pozew i cofać go ze skutkiem przewidzianym w art. 123 § 1 pkt 1 KC w postaci przerwania biegu przedawnienia roszczenia. Racja przyjęcia takiego rozwiązania i dążność do przeciwstawienie się możliwym nadużyciom jest tym bardziej uzasadnione na gruncie postępowania egzekucyjnego, w którym chodzi o zastosowanie wobec dłużnika środków przymusu. Prowadzi to do wniosku, że w postępowaniu egzekucyjnym ma, na podstawie art. 13 § 2 KPC, odpowiednie zastosowanie art. 203 § 2 zdanie pierwsze KPC, co oznacza, że umorzenie tego postępowania niweczy przerwę przedawnienia spowodowaną jego wszczęciem, jak to trafnie przyjął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 19 listopada 2014 r., II CSK 196/14 (niepubl.).

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd Okręgowy w Łodzi na podstawie art. 385 kpc oddalił apelację jako bezzasadną.