Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Kz 510/15

POSTANOWIENIE

Dnia 21 sierpnia 2015 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział IV Karny – Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Wojciech Maczuga

Protokolant st. protokolant Ewa Krzyk

przy udziale Wiesława Zięby Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko

A. Ż. (Ż.)

s. J. i Z. z d. Ż.

ur. (...) w M.

oskarżonemu o przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

na skutek zażalenia oskarżonego na postanowienie Sądu Rejonowego w Myślenicach z dnia 17 lipca 2015r. sygn. akt II K 744/14

w przedmiocie zwolnienia z opłaty kancelaryjnej

na podstawie art. 430 § 1 kpk

p o s t a n a w i a

pozostawić zażalenie oskarżonego A. Ż. bez rozpoznania.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 17 lipca 2015 roku sygn. II K 744/14, Sąd Rejonowy w Myślenicach, Wydział(...)orzekając na podstawie art. 623 kpk „a contrario” oraz art. 156 § 2 kpk nie uwzględnił wniosku oskarżonego o zwolnienie go z opłaty kancelaryjnej za wydanie kserokopii z akt sprawy.

Zażalenie na to postanowienie wniósł oskarżony, argumentując że nie posiada żadnych funduszy a odmowa wydania mu odpisów protokołów narusza jego konstytucyjne prawa i odbiera możliwość obrony. Wskazał on jako alternatywę udzielenie mu przepustki okolicznościowej, aby mógł sporządzić kopie dokumentów.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie na wskazane postanowienie było niedopuszczalne z mocy ustawy.

Jak sam słusznie dostrzegł Sąd Rejonowy w uzasadnieniu swojego postanowienia, powołując się przy tym na orzecznictwo Sądu Najwyższego – opłaty za wydanie kopii dokumentów oraz uwierzytelnionych odpisów z akt sprawy, pobierane na podstawie art. 156 § 2 pkt 1 kpk (…) nie wchodzą w skład kosztów sądowych w rozumieniu art. 616 § 2 pkt 1 kpk i przepis art. 623 kpk nie ma do nich zastosowania. Oznacza to więc wprost, że nie było żadnych przesłanek do orzekania na podstawie art. 623 kpk „a contrario” czyli wbrew temu przepisowi, a zasadniczo tylko po to, aby otworzyć oskarżonemu drogę do skarżenia postanowienia. Gdyby Sąd Rejonowy, poza samą tezą powołanego przez siebie orzeczenia Sądu Najwyższego I Kzp 41/05, przeczytał również jego treść – to stałoby się dla niego jasne, iż Sąd ten orzekał w sytuacji, gdzie przyjęcie, że nie jest dopuszczalne zwolnienie od opłaty przewidzianej w art. 156 § 2 i § 3 k.p.k. (na podstawie art. 623 k.p.k. lub art. 17 ustawy o opłatach w sprawach karnych) przesądziło jednocześnie o tym, że na postanowienie w przedmiocie odmowy zwolnienia od tej opłaty nie przysługuje zażalenie. Art. 623 kpk nie ma tu bowiem żadnego zastosowania a bezpodstawne powołanie go przez Sąd Rejonowy w postanowieniu, również nie może stwarzać dla stron uprawnień do skarżenia decyzji. Wskazać wypada, że na postanowienie wydane na podstawie art. 156 kpk nie służy zażalenie, zaś trzeba dodatkowo przytoczyć pogląd, zawarty w uzasadnieniu postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 10 maja 2012 roku sygn. KSP 4/12 (opubl. w Lex), iż w sytuacji składania przez strony wniosków o zwolnienie od opłaty kancelaryjnej, wystarczające jest poinformowanie ich o braku możliwości zwolnienia od opłaty. Zgodnie więc z tym stanowiskiem, które podziela w pełni Sąd Okręgowy orzekający w aktualnym składzie – nie tylko brak jest tutaj podstaw do wykreowania dla oskarżonego możliwości zaskarżenia postanowienia poprzez stosowanie przepisów kpk „a contrario”, ale w ogóle nie było potrzeby wydawania w tym przedmiocie orzeczenia. Wnioski o zwolnienie od opłaty należało załatwić poprzez stosowne, pisemne pouczenie oskarżonego o obowiązujących w tej mierze przepisach.

W związku z pozostawieniem zażalenia bez rozpoznania – Sąd Odwoławczy nie ma podstaw, do ustosunkowywania się do jego treści.

SSO Wojciech Maczuga

(...)

1.  (...)

2.  (...)

(...)

(...)

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13