Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 03 lutego 2014 roku powódka (...) spółka jawna z siedzibą w T. domagała się zasądzenia od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. kwoty 3.075,00 zł wraz z odsetkami w wysokości ustawowej od dnia 12 lipca 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (pozew k. 1- 4).

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, iż zawarła z pozwaną umowę o nawiązaniu współpracy w zakresie przygotowania dokumentacji aplikacyjnej w ramach naboru wniosków do programu operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, której przedmiotem było wykonanie usługi doradczej, a następnie dokumentacji aplikacyjnej w ramach naboru wniosków o dofinansowanie. Powódka podniosła, iż zgodnie z umową wynagrodzenie pozwanej płatne było w dwóch ratach: 2.500 zł netto – płatne 7 dni po zawarciu umowy i 7.500 zł netto płatne po dacie otrzymania pozytywnej oceny merytorycznej wniosku i otrzymania dofinansowania. Pozwany wystawił powodowi fakturę VAT (...) na kwotę 2.500 zł netto tj. 3.075,00 zł brutto, którą to kwotę powódka zapłaciła w całości. Po złożeniu wniosku powódka została wezwana do przedłożenia dodatkowych dokumentów. Zgodnie z instrukcjami pozwanej powódka złożyła wniosek o przedłużenie terminu do ich złożenia, w odpowiedzi otrzymała informację, że przedłużenie terminu jest niedopuszczalne co sprawiło, iż powódka utraciła możliwość przedłożenia wymaganej dokumentacji. W związku z powyższym powódka zażąda zwrotu uiszczonej przez nią kwoty wynagrodzenia, które to żądanie pozwana uznała wystawiając fakturę korygującą na kwotę 3.075,00 zł.

W dniu 25 lutego 2014 roku Sad Rejonowy dla Warszawy P. w W. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, w którym w całości uwzględnił roszczenia powódki (nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym k. 65).

Od powyższego orzeczenia pozwana (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniosła sprzeciw, domagając się oddalenia powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych (sprzeciw od nakazu zapłaty k. 72 – 78). W uzasadnieniu sprzeciwu pozwana wskazała, iż twierdzenia powódki dotyczące nienależytego wykonania umowy jest przedwczesne bowiem od negatywnej decyzji przysługiwało odwołanie. Nadto powódka zobowiązana była do złożenia dokumentacji zgodnie ze zleceniem pozwanej, zaś po przeprowadzonej ocenie możliwe było ewentualne odwołanie się od niej, na co wskazywała pozwana w korespondencji e – mail. Pozwana podniosła również, iż niezasadnym jest domaganie się przez powódkę zwrotu kwoty 3.075,00 zł, bowiem z zapisu umowy wynika, iż pozwana zwróci wynagrodzenie w momencie kiedy błędy w dokumentacji aplikacyjnej powstały z winy pozwanej doprowadzą do odrzucenia wniosku o dofinansowanie przedsięwzięcia na etapie oceny formalnej bez możliwości dokonania korekty wniosku. W związku z tym, iż wniosek przeszedł ocenę formalną nie istnieją podstawy do żądania zwrotu kwoty częściowo uzyskanego wynagrodzenia.

W piśmie procesowym datowanym na dzień 25 lutego 2015 roku powódka podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie. Nadto wskazała, iż stron uzgodniły, iż kwota w wysokości 3.075,00 zł zostanie powódce zwrócona, co zostało potwierdzone wystawiona przez pozwana faktura korygującą, która była ostatnim kontaktem pozwanego dotyczącego współpracy stron. Powódka podniosła również, iż nie złożyła odwołania bowiem przed upływem terminu do jego złożenia strony uzgodniły zwrot wpłaconej przez powódkę kwoty, zaś w korespondencji e – mail pozwana nie wspominała nic o konieczności złożenia odwołania (pismo powódki k. 168 – 173).

W piśmie procesowym z dnia 12 marca 2015 roku pozwana podtrzymała w całości swoje twierdzenia zawarte w sprzeciwie od nakazu zapłaty, a nadto wskazała, iż faktura korygująca została wystawiona przez pozwaną omyłkowo, zaś pozwana nigdy nie ustala z powódką zwrotu wpłaconej przez powódkę kwoty (pismo pozwanej k. 210 – 218).

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 02 kwietnia 2013 roku powódka (...) spółka jawna z siedzibą w T. zawarła z pozwaną (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. umowę o nawiązywaniu współpracy w zakresie przygotowania dokumentacji aplikacyjnej w ramach naboru wniosków na Działania 8.2 P. G., której przedmiotem było wykonanie przez wykonawcę na rzecz zamawiającego usługi doradczej polegającej na opracowaniu koncepcji projektu, a następnie dokumentacji aplikacyjnej (umowa wraz z wykazem dokumentów niezbędnych do realizacji k. 23 – 39, referencje pozwanej spółki k. 79 – 82, regulamin przeprowadzania konkursu w ramach Programu operacyjnego Innowacyjna Gospodarka k. 174 – 187).

Zgodnie z umową powódka (...) spółka jawna z siedzibą w T. zobowiązała się m.in. do współdziałania z wykonawcą w stopniu niezbędnym do prawidłowego wykonania umowy , w szczególności do dokonywania uzgodnień i konsultacji, co do kierunków rozwoju projektu, dostarczania do (...) Instytucji Finansowej podpisanej dokumentacji zgodnie z zaleceniami wykonawcy – pozwanego oraz do dostarczania wykonawcy wszelkiej korespondencji otrzymanej od (...) Instytucji Finansowej w nieprzekraczalnym terminie 2 dni roboczych od daty ich otrzymania oraz dostarczania modyfikacji i uzupełnień w tym odwołań i protestów do (...) Instytucji Finansowej zgodnie z zaleceniami Wykonawcy. Wykonawca zobowiązał się do przygotowania wyjaśnień protestów, modyfikacji wymaganych przed zakończeniem oceny. Za wykonanie umowy pozwany otrzymać miał wynagrodzenie płatne w dwóch ratach – pierwsza w wysokości 2500 zł +VAT . Zgodnie z § 4 ust 2 umowy wykonawca zwróci zamawiającemu 100 % wynagrodzenia jeśli błędy w dokumentacji , powstałe z winy wykonawcy doprowadzą do odrzucenia wniosku o dofinansowanie przedsięwzięcia na etapie oceny formalnej, bez możliwości dokonania korekty wniosku. (umowa wraz z wykazem dokumentów niezbędnych do realizacji k. 23 – 39)

W dniu 03 kwietnia 2013 pozwana (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wystawiła powódce fakturę VAT nr (...) na kwotę 3.075,00 zł, którą tego samego dnia powódka uregulowała (faktura VAT k. 40, dowód dokonania przelewu k. 41).

Po złożeniu wniosku przygotowanego przez pozwaną i przejściu przez niego etapu oceny formalnej, (...) wezwała powoda do przedłożenia dodatkowych dokumentów w terminie 3 dni roboczych liczonych od dnia następnego po dniu doręczenia niniejszego pisma. W odpowiedzi na powyższe powódka zgodnie z instrukcją pozwanej wniosła o przedłużenie terminu do złożenia dokumentacji. W odpowiedzi na powyższe (...) wskazała, że przedłużenie terminu jest niedopuszczalne na etapie oceny merytorycznej wniosku (wezwanie do uzupełnienia braków wniosku k. 42 – 13, pismo powódki z dnia 18 czerwca 2013 roku o przedłużenie terminu k. 44, odpowiedź (...) k. 46 – 47).

W dniu 2 lipca 2013 r. powódka (...) spółka jawna z siedzibą w T. poinformowała pozwaną (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., że w związku z brakiem wyjaśnień rezygnuje ze składania wniosku i usług pozwanej oraz poprosiła o zwrot kwoty 3075 zł. (wiadomość e – mail k. 55).

W odpowiedzi na powyższe 2.07.2013 r. pozwana odpisała „ przyjmuje do wiadomości” oraz przypomniała powódce, że etap oceny merytorycznej nie został zakończony, tym samym jest ona zobowiązana do dostarczenia (...) wszelkich modyfikacji i uzupełnień ( wiadomość e – mail k. 55). W tym samym dniu pozwana wystosowała do powódki wiadomość e – mail, w której wskazała, iż pierwszy raz zdarzyła się sytuacja, w której (...) nie przedłużył terminu do składania dodatkowych wyjaśnień (przykład decyzji pozytywnej w przedmiocie przywrócenia terminu k. 97)

Powódka w tym samym dniu zwróciła się o wyjaśnienie sensu składania dodatkowych wyjaśnień do (...), skoro otrzymała negatywną odpowiedź w sprawie uzupełnienia dokumentacji (wiadomość e – mail k. 90).

Pozwana odpowiedziała, że wniosek nie został jeszcze odrzucony, więc nie ma jeszcze ostatecznej oceny merytorycznej (2.07.2013 r. godzina 16:04) Jednocześnie zasugerowała powtórne złożenie wniosku (wiadomość e – mail k. 90).

W wiadomości e – mail z dnia 3.07.2013 r. g. 10:56 powódka poinformowała pozwaną o otrzymaniu decyzji w sprawie wniosku. Wskazała, że w związku z tym nie widzi konieczności dostarczania dodatkowych dokumentów do (...). Jednocześnie wniosła o zwrot kwoty 3075 zł bowiem jak wnikało z uzasadnienia decyzji wniosek nie został uwzględniony z pozwu zaniedbań pozwanej oraz braku wiedzy na temat jego tworzenia (wiadomość e – mail k. 221, decyzja (...) k. 48 – 54).

W dniu 04 lipca 2013 r. pozwana wystawiła fakturę korygującą nr LT/SPR/0002/07/2013 do faktury przedmiotem której była pierwsza rata za przygotowanie projektu unijnego w wysokości 3.075,00 zł. W wyniku korekty kwota na fakturze wyniosła 0 zł. (faktura korygująca k. 57).

W dniu 29 sierpnia 2013 roku powódka (...) spółka jawna z siedzibą w T. wezwała pozwaną do uregulowania zaległych płatności. Pismem z dnia 02 października 2010 roku powódka ostatecznie wezwała pozwaną do zapłaty kwoty 3.075,00 zł (wezwanie do zapłaty z dnia 29 sierpnia 2013 roku k. 58, ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 02 października 2013 roku k. 59, dowody nadania k. 60 – 61).

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, mając przy tym na uwadze, że załączony do akt dokument prywatny – „oświadczenie” podpisane przez J. Z. stanowi dowód na to, że osoba która je podpisała złożyła oświadczenie o zawartej w nim treści, nie stanowi natomiast dowodu na zgodność tego oświadczenia ze stanem faktycznym.

Sąd nie dał wiary zeznaniom strony E. B. słuchanej w charakterze strony pozwanej na okoliczność, iż faktura z dnia4 lipca 2013 roku została wystawiona omyłkowo, a także na okoliczność nie uznania przez pozwaną roszczenia powoda. Okoliczności te nie znajdują bowiem potwierdzenia w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Nadto zeznania E. B. są w tym zakresie niespójne. Z jednej strony podała, że faktura została wystawiona omyłkowo z drugiej zaś, że nie wie czy księgowa sama podjęła decyzje o wystawieniu faktury. Także twierdzenia o anulowaniu faktury korygującej są nielogiczne. Gdyż anulowanie to miałoby się odbyć przez przekreślenie faktury. W konsekwencji dowód z przesłuchania strony pozwanej nie mógł stanowić podstawy do dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych.

Dowód z przesłuchania stron, Sąd ograniczył do strony pozwanej. Strona powodowa zawiadomiona o terminie rozprawy i zobowiązana do stawiennictwa pod rygorem pominięcia dowodu z jej przesłuchania nie stawiła się. Nadto pełnomocnik strony powodowej wnosił o ograniczenie dowodu z przesłuchania stron do strony pozwanej.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W poddanym pod rozwagę Sądu sporze kluczowym było ustalenie czy pomiędzy stronami doszło do zawarcia porozumienia w kwestii rozwiązania umowy oraz zwrotu powódce kwoty w wysokości 3.075 zł tytułem części wynagrodzenia za sporządzenie wniosku o dofinansowanie, którą to kwotę powódka wypłaciła pozwanej, a której to zwrotu następnie zażądała w związku z tym, iż wniosek sporządzony przez pozwaną nie przeszedł weryfikacji merytorycznej.

W ocenie Sądu z przedłożonej do akt korespondencji mailowej oraz faktu wystawienia faktury korygującej i późniejszego braku współpracy stron należy wyprowadzić wniosek, że za porozumieniem stron umowa została rozwiązana, przy czym strony uzgodniły, że pozwana zwróci na rzecz powódki pierwszą ratę wypłaconego wynagrodzenia. O łączącym strony porozumieniu świadczy przede wszystkim fakt wystawienia przez pozwaną faktury korygującej w wyniku wystawienia której kwota należności na przedmiotowej fakturze wyniosła 0 zł. Nie zasługują na uwzględnienie zarzuty pozwanej jakoby faktura wystawiona została omyłkowo przez pracownika pozwanej, który nie miał wystarczający kwalifikacji związanych z księgowością. Po pierwsze zauważyć należy, iż to pozwana jako pracodawca zobowiązana jest do konstruowania zaplecza kadrowego, które wypełniać będzie powierzone zadania w sposób właściwy. Po drugie zaś nie można mówić o zaistnieniu jakiejkolwiek pomyłki, bowiem dyby tak jak twierdzi pozwana faktura korygująca wystawiona została jedynie przez pomyłkę to miała by miejsce dalsza współpraca stron w tym nastąpiłaby by z jej strony reakcja na informację o odrzuceniu wniosku przez (...). W niniejszym przypadku, dzień po otrzymaniu tej informacji pozwana wystawienia fakturę korygującą skutkująca po jej stronie obowiązkiem zwrotu uiszczonej przez powódkę kwoty.

Tym samym pomiędzy stronami niniejszego postepowania pomimo nieistnienia konkretnego porozumienia pisemnego doszło do jego zawarcia per facta concludentia, a zgodnie z którym strony porozumiały się w zakresie zwrotu powódce kwoty 3.075,00 zł. Stosownie do treści art. 60 k.c. z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej. Tym samym wola osoby skierowana na wywołanie zamierzonego skutku prawnego związanego z daną czynnością prawną może być uzewnętrzniona w każdy dowolny sposób, ujawniający tę wolę tak, że staje się dostatecznie zrozumiała dla adresata oświadczenia woli (porównaj wyrok SN z dnia 26 lipca 2012 roku, II CSK 9/12). W wyroku z dnia 13 marca 2014 roku w sprawie o sygn. akt I PK 200/13 Sąd Najwyższy wskazał, iż „czynność prawna jest dokonana przez fakty konkludentne, jeżeli wyrażają one niewątpliwą treść oświadczenia woli i jednocześnie nie mogą stanowić podstawy przypisania czynnościom prawnym treści, jaka z nich nie wynika. Treść tę może uzupełnić ustawa, zasady współżycia społecznego i ustalone zwyczaje (art. 56 k.c.). Oznacza to, że wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona także w sposób dorozumiany, wynikający z całokształtu okoliczności towarzyszących składaniu oświadczenia woli”. Przenosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, iż szereg podjętych przez pozwaną czynności takich jak treść korespondencji e – mail, wystawienie faktury korygującej, której wartość została skorygowana do 0 zł, oraz zaniechanie dalszej współpracy stron wskazuje, iż pozwana zaakceptowała żądanie pozwanej dotyczące zwrotu kwoty wynagrodzenia w wysokości 3.075,00 zł. Biorąc zaś pod uwagę to, iż oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje (art. 65 ust. 1 k.c.) to nie ulega wątpliwości, iż wolą pozwanej było porozumienie się z powódką w zakresie zwrotu jej kwoty w wysokości 3.075,00 zł.

Wskazać również należy, iż Sąd rozpoznający niniejsza sprawę nie badał faktu należytego bądź nienależytego wykonania umowy przez pozwaną, bowiem rozważania te nie miały znaczenia dla rozpoznania sprawy, a to wobec twierdzeń strony powodowej o istnieniu porozumienia pomiędzy stronami w zakresie zwrotu powódce kwoty w wysokości 3.075,00 zł.

Mając powyższe okoliczności na uwadze wobec tego, iż powódka wykonała spoczywający na niej ciężar procesowy bowiem wykazała zasadność podnoszonego przez nią roszczenia zarówno co do zasady jak i co do wysokości powództwo zasługiwało na uwzględnienie o czym Sąd orzekł w punkcie 1 uzasadnienia wyroku.

Roszczenie w zakresie odsetek ustawowych od należności głównej znajduje uzasadnienie w art. 481 § 1 i 2 k.c. Zgodnie z którym, za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, przy czym jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. W okolicznościach niniejszej sprawy pozwana wystawiła fakturę korygującą w dniu 4 lipca 2013 roku, oznaczając termin płatności na dzień 11 lipca 2013 roku. Tym samym w dniu 12 lipca 2013 roku pozwana pozostawała w opóźnieniu z zapłatą żądanej kwoty. Dlatego od tej daty Sąd zasądził odsetki za zwłokę, zgodnie z żądaniem zgłoszonym w pozwie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c., na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu, zasądzając od (...) spółki z ograniczona odpowiedzialnością z siedzibą w W. na rzecz (...) spółki jawnej z siedzibą w T. kwotę 1.102,00 zł, w tym kwotę 600,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 100 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu oraz kwotę 385 zł z tytułu wydatków poniesionych przez pełnomocnika powoda związanych ze stawiennictwem na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2015 roku.

ZARZĄDZENIE

1.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron;

2.  doręczyć pełnomocnikowi powoda protokół rozprawy z dnia 17.04.2015 roku na płycie CD.