Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 6 sierpnia 2015 roku

wydanego w postępowaniu uproszczonym

Pozwem z dnia 15 lipca 2014 roku powód S. Szkoła Wyższa C. B. w S. zażądał zasądzenia od pozwanego K. K. na swoją rzecz kwoty 1.666,14 złotych z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu podał, że pozwany był studentem tej uczelni, lecz nie uiścił czesnego za okres od października 2011 roku do lutego 2012 roku w wysokości po 220 złotych za każdy miesiąc, do której to kwoty zostały doliczone skapitalizowane odsetki.

Nakazem zapłaty z dnia 20 października 2014 roku Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie orzekł o obowiązku zapłaty przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 1.666,14 złotych wraz z odsetkami oraz kosztami procesu wskazanymi w jego treści.

Powyższemu nakazowi zapłaty pozwany sprzeciwił się, zaskarżając go w całości. To doprowadziło do utraty mocy przywołanego nakazu zapłaty. W sprzeciwie podniósł zarzut przedawnienia roszczenia.

W toku procesu obie strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 21 października 2011 roku powód S. Szkoła Wyższa C. B. w S. zawarł z pozwanym K. K. umowę o przeprowadzenie procesu kształcenia na kierunku pedagogiki na studiach (...) stopnia w cyklu 2-letnim. Jednocześnie strony ustaliły, że czesne za kształcenie na I roku studiów rozłożone zostaje na 12 miesięcznych rat w wysokości po 220 złotych każda, płatnych do 15. dnia każdego miesiąca oraz na II roku na 9 miesięcznych rat po 300 złotych każda, płatnych do 15. dnia każdego miesiąca.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

umowa, k. 11-12;

Decyzją nr (...) z dnia 29 lutego 2012 roku dziekan Wydziału Humanistycznego powódki skreślił pozwanego z listy studentów z dniem 29 lutego 2012 roku z powodu niezaliczenia I semestru.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

decyzja, k. 13;

Pismem z dnia 27 czerwca 2013 roku powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 1.100 złotych tytułem czesnego w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Okoliczność bezsporna, a nadto:

-

pismo z dnia 27.06.2013 r., k. 19;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się uzasadnione.

Powództwo zostało oparte na treści wynikającej z § 5 umowy z dnia 21 października 2011 roku o przeprowadzenie procesu kształcenia oraz art. 471 k.c.

Bezsporne w sprawie było to, że doszło do zawarcia umowy między stronami. Nadto okoliczność ta wynika z treści przedstawionej przez powoda umowy. Bezsporny oraz wynikający z tej umowy był także fakt uregulowania odpłatności za studia w postaci czesnego. W czasie I roku było ono rozłożone na 12 miesięcznych rat po 220 złotych każda, płatnych do 15. dnia każdego miesiąca. Bezsporne było to, że do końca lutego 2012 roku pozwany był studentem i dopiero 29 lutego 2012 roku został skreślony z listy studentów. Z powyższego wynika, że czesne za okres od października 2011 roku do lutego 2012 roku wyniosło łącznie 1.100 złotych (5 miesięcy po 220 złotych każdy). Strony nie pozostawały w sporze co do tego, że pozwany nie zapłacił czesnego za ten okres.

W toku procesu powód dochodził także od pozwanego odsetek za opóźnienie. Zgodnie z treścią art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Z § 5. umowy wynikała nie tylko sama wysokość czesnego, ale także chwila jego wymagalności, oznaczona na 15. dzień każdego miesiąca. W takim stanie rzeczy z nastaniem 16. dnia każdego miesiąca pozwany popadał w opóźnienie w zapłacie każdej kolejnej raty. Z § 5 ust. 4. umowy wynika, że w przypadku opóźnienia powodowi należą się odsetki umowne w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP. Mając na uwadze powyższe okoliczności, sąd uznał za uzasadnione także roszczenie z tytułu skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w łącznej wysokości 566,14 złotych, na które składają się: odsetki za opóźnienie w płatności dwóch pierwszych rat w łącznej wysokości 440 złotych w okresie od 16 listopada 2011 roku do 15 lipca 2014 roku w wysokości 237,05 złotych, trzeciej raty w wysokości 220 złotych w okresie od 16 grudnia 2011 roku do 15 lipca 2014 roku w wysokości 114,18 złotych, czwartej raty w wysokości 220 złotych w okresie od 16 stycznia 2012 roku do 15 lipca 2014 roku w wysokości 109,70 złotych oraz piątej raty w wysokości 220 złotych w okresie od 16 lutego 2012 roku do 15 lipca 2014 roku w wysokości 105,21 złotych.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia. Zgodnie z treścią art. 117 § 2 k.c. po upływie terminu przedawnienia ten, przeciwko komu przysługuje roszczenie, może uchylić się od jego zaspokojenia, chyba że zrzeka się korzystania z zarzutu przedawnienia. Oznacza to, że po upływie czasu przedawnienia, zobowiązany może skutecznie uchylić się od zaspokojenia roszczenia. W takiej sytuacji ocenić należało, czy przedmiotowe roszczenie przedawniło się.

Zgodnie z treścią art. 118 k.c. jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi lat dziesięć, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Oznacza to, że co do zasady roszczenie przedawnia się po upływie 10 lat, lecz ustawodawca przewidział wyjątek od tej zasady m.in. w razie gdyby roszczenie dotyczyło świadczenia okresowego lub roszczenia związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ze względu na to, że uczelnia nie prowadzi działalności gospodarczej z uwagi na treść art. 106 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku (t.j. Dz. U. z 2012 roku, poz. 572 ze zm.), niedopuszczalne byłoby przyjęcie, że roszczenie przedawniłoby się na tej podstawie, że byłoby związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Zgodnie z treścią art. 160a ust. 7 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz.U. z 2012, poz. 572 ze zm.) roszczenia wynikające z umowy przedawniają się z upływem trzech lat. Zgodnie zaś z treścią art. 32 ustawy z dnia 11 lipca 2014 roku o zmianie ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym oraz niektórych innych ustaw do umów w sprawie warunków odpłatności za studia, zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepis art. 160a ust. 7 ustawy znowelizowanej.

Stan faktyczny w sprawie sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów przywołanych w uzasadnieniu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 1.666,14 złotych, o czym orzekł jak w pkt I sentencji. O dalszym roszczeniu odsetkowym orzeczono odpowiednio do treści art. 481 § 1 k.c. w zw. z art. 482 k.c.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z treścią art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na poniesione przez powoda koszty procesu składały się: opłata sądowa w wysokości 30 złotych oraz koszt zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od udzielonego pełnomocnictwa w wysokości 617 złotych.