Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 06 lutego 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Joanna Dalba

Protokolant: Anna Szwed

po rozpoznaniu w dniu 06 lutego 2015 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. w K.

przeciwko (...) Publicznemu (...) w W.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanego (...) Publicznego (...) w W. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. w K. kwotę 29.789,22 zł. (słownie: dwadzieścia dziewięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt dziewięć złotych i dwadzieścia dwa grosze) wraz:

- z odsetkami w wysokości odsetek za zwłokę określanej na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, liczonymi za okres od dnia 30 września 2013 r. do dnia zapłaty;

2.  w pozostałym zakresie oddala powództwo;

3.  zasądzoną w punkcie 1 należność główną w kwocie 29.789,22 zł. (słownie: dwadzieścia dziewięć tysięcy siedemset osiemdziesiąt dziewięć złotych i dwadzieścia dwa grosze) rozkłada na 3 (trzy) miesięczne równe raty, każda rata w kwocie 9.929,74 zł. (słownie: dziewięć tysięcy dziewięćset dwadzieścia dziewięć złotych i siedemdziesiąt cztery grosze), przy czym pierwsza rata płatna będzie do końca miesiąca, w którym nastąpi uprawomocnienie się niniejszego orzeczenia, a następne raty płatne będą do końca każdego miesiąca poczynając od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi uprawomocnienie się orzeczenia, wraz z odsetkami w wysokości odsetek za zwłokę określanej na podstawie art. 56 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat;

4.  zasądza od pozwanego (...) Publicznego (...) w W. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. w K. kwotę 3.097,- zł. (słownie: trzy tysiące dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400,- zł. (słownie: dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 2910/14

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 września 2013 roku powód (...) Spółka z o.o. w K. wniósł przeciwko pozwanemu (...) Publicznemu (...) w W. o zasądzenie kwoty 29.789,22 zł. wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów procesu. W uzasadnieniu pełnomocnik powoda wyjaśnił, iż powód zajmuje się dostawą gazu oraz najmem i dzierżawą urządzeń służących do transportu, przechowywania i utylizowania gazów, zaś pozwany kupował u powoda gazy medyczne oraz korzystał z usług świadczonych przez powoda polegających na transporcie. Pozwany pomimo świadczenia przez powoda polegającego na dostawie gazów medycznych, jak również korzystania z usług świadczonych przez powoda polegających na transporcie, co potwierdzone zostało załączona fakturą VAT, nie zapłacił ceny należnej za dostarczone gazy i w/w usługi. / k. 1-3/.

W dniu 3 stycznia 2014 roku Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego dla Krakowa-Nowej Huty w Krakowie w sprawie sygn. akt I Nc 12016/13/N wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym / k. 26/.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty pozwany (...) Publiczny (...) w W. zaskarżył nakaz zapłaty w całości. W uzasadnieniu pozwany potwierdził fakt zawarcia z powodową spółką umowy z dnia 28 listopada 2012 roku na dostawę gazów. Dodał, że pozwany będąc w wyjątkowo trudnej sytuacji finansowej nie ma możliwości regulowania swoich zobowiązań na bieżąco, dlatego też zaproponował zawarcie ugody pomiędzy stronami, w oparciu o którą należność główna zostałaby zapłacona w pięciu miesięcznych ratach. Ponadto wniósł aby powód w ramach ugody, umorzył w całości odsetki ustawowe skapitalizowane na kwotę 242,04 zł. oraz dalsze odsetki ustawowe / k. 30-31/.

Powód nie wyraził zgody na zawarcie ugody / k. 52 – pismo procesowe z dnia 5 stycznia 2015 roku/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 listopada 2012 roku w W. pomiędzy (...) Publicznym (...) w W. jako Zamawiającym a (...) sp. z o.o. w K. jako Wykonawcą zawarta została umowa nr (...). Na mocy tej umowy Zamawiający zlecał, a Wykonawca zobowiązywał się do dostawy podtlenku azotu (medycznego) oraz tlenku azotu (medycznego) wraz z dzierżawą butli do (...) Publicznego (...) przy ul. (...) w W. oraz Filii przy ul. (...) w W. zgodnie z warunkami określonymi w Specyfikacji Istotnych Warunków Zamówienia oraz złożonej ofercie ( § 2). Umowa obowiązywała strony przez okres 12 miesięcy, tj. od dnia 1 stycznia 2013 roku do dnia 1 stycznia 2014 roku ( § 3 zd. 1). Strony ustaliły również ogólną wartość umowy na kwotę 380.600,30 zł. netto, tj. 411.048,32 zł. brutto z zastrzeżeniem, że wartość ta może ulec zmianie w przypadku nie wykorzystania przez Zamawiającego w trakcie trwania umowy pełnej ilości przedmiotu umowy oraz w przypadku zmiany stawki VAT (§ 4 pkt 1). Zgodnie z postanowieniem zawartym w § 7 umowy, wynagrodzenie Wykonawcy za wykonanie przedmiotu umowy miało być realizowane fakturami częściowymi wystawionymi dla (...) przy ul. (...) po każdej dostawie. Faktury uwzględniać miały czynsz dzierżawny za dany okres ( pkt. 1). Faktury te miały być realizowane w formie przelewu na rachunek bankowy Wykonawcy podany w fakturze w terminie 30 dni od daty dostarczenia Zamawiającemu, po jej uprzednim sprawdzeniu przez Zamawiającego pod względem merytorycznym i rachunkowym ( pkt 2). Za dzień dokonania płatności strony umowy miały uznawać dzień obciążenia rachunku Zamawiającego (pkt 3). Natomiast zgodnie z zapisem zawartym w § 13 umowy w sprawach nieuregulowanych niniejszą umową miały zastosowanie przepisy – ustawy z dnia 29 stycznia 2004 roku – Prawo zamówień publicznych ( Dz.U. z 2010 r., Nr 113, poz. 759 z późn. zm.) oraz kodeksu cywilnego / k. 16-20/.

W związku z dostarczeniem towaru i jego odebraniem w dniu 31 lipca 2013 roku / k. 25 – potwierdzenie dostawy/ (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wystawiła fakturę VAT nr (...) w dniu 30 lipca 2013 roku na kwotę 29.547,18 zł., ze wskazaniem terminu zapłaty na dzień 29 sierpnia 2013 roku/ k. 24 – faktura VAT/.

Skapitalizowane odsetki za okres od dnia 6 września 2013 roku do dnia 29 września 2013 roku ( 23 dni) wyniosły kwotę 242,04 zł. / k. 22- zestawienie/.

Zgodnie ze wstępnym rachunkiem zysków i strat za 2013 rok (...) Publiczny (...) w W. poniósł stratę w wysokości 28.012.499,62 zł. / k. 36 – wstępny rachunek zysków i strat/. Z zestawienia zmian w kapitale (funduszu) własnym sporządzonym na dzień 31 grudnia 2012 roku również wynikała wartość ujemna 124.134.897,89 zł. / k. 35 – zestawienie zmian w kapitale (funduszu) własnym sporządzonym na dzień 31 grudnia 2012 roku/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wszechstronnej analizy akt sprawy, na które złożyły się dokumenty wskazane i opisane w treści które nie były kwestionowane przez żadną ze stron i co autentyczności których Sąd nie miał żadnych wątpliwości.

Zebrane dowody stanowiły wystarczającą podstawę do wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić ( art. 353 § 1 k.c.).

Zgodnie z postanowieniem zawartym w § 7 umowy, wynagrodzenie Wykonawcy za wykonanie przedmiotu umowy miało być realizowane fakturami częściowymi wystawianymi dla (...) przy ul. (...) po każdej dostawie. Faktury miały uwzględniać czynsz dzierżawny za dany okres ( pkt. 1). Faktury te miały być realizowane w formie przelewu na rachunek bankowy Wykonawcy podany w fakturze w terminie 30 dni od daty dostarczenia Zamawiającemu, po jej uprzednim sprawdzeniu przez Zamawiającego pod względem merytorycznym i rachunkowym ( pkt 2). Za dzień dokonania płatności strony umowy miały uznawać dzień obciążenia rachunku Zamawiającego ( pkt 3).

Wobec nie dokonania przez pozwanego zapłaty w zakresie należności głównej oraz skapitalizowanych odsetek, tj. łącznie kwoty 29.789,22 zł., która nie była kwestionowana przez pozwanego ani co do zasady, ani co do wysokości, dochodzona niniejszym pozwem kwota podlegała uwzględnieniu w całości.

Zgodnie z Ustawą z dnia 12 czerwca 2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. z 2003 r., nr 139 poz. 1323 z późn. zmianami), art. 6: „1. Jeżeli termin zapłaty nie został określony w umowie, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu świadczenia niepieniężnego - do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego.

2. Za dzień wymagalności świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ust. 1, uważa się dzień określony w pisemnym wezwaniu dłużnika do zapłaty, w szczególności w doręczonej dłużnikowi fakturze lub rachunku.”

Natomiast w świetle art. 7: „Jeżeli dłużnik, w terminie określonym w umowie albo wezwaniu, o którym mowa w art. 6 ust. 2, nie dokona zapłaty na rzecz wierzyciela, który spełnił określone w umowie świadczenie niepieniężne, wierzycielowi przysługują, bez odrębnego wezwania, odsetki w wysokości odsetek za zwłokę, określanej na podstawie art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926, z późn. zm.4)), chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty.”

Powyższa ustawa ma zastosowanie zgodnie z art. 3 do takich sytuacji jak w sprawie niniejszej. Mianowicie zgodnie z art. 3 ust. 1, 2 i 3: „Ustawę stosuje się do transakcji handlowych, których wyłącznymi stronami są:

1) przedsiębiorcy w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807);

2) podmioty prowadzące działalność, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej;

3) podmioty, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177)”.

Należy wskazać, że w dniu 28 marca 2013 r. o terminach zapłaty transakcjach handlowych – została opublikowana w Dzienniku Ustaw nowa Ustawa o terminach zapłaty transakcjach handlowych. Jednakże zgodnie z 15 ust. 1 „Do transakcji handlowych zawartych przed dniem wejścia w życie ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.”

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł w przedmiocie odsetek za zwłokę od zasądzonej kwoty 29.789,22 zł. na podstawie przepisu art. 7 ustawy z dnia 12 czerwca 2003 roku o terminach zapłaty w transakcjach handlowych ( pkt 1 wyroku), oddalając powództwo w zakresie żądania zasądzenia odsetek ustawowych ( pkt 2).

Zgodnie z przepisem art. 320 kpc w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie, a w sprawach o wydanie nieruchomości lub o opróżnienie pomieszczenia - wyznaczyć odpowiedni termin do spełnienia tego świadczenia.

Przepis art. 320 k.p.c. określa szczególną regułę wyrokowania, dotyczącą przedmiotu orzekania, dającą sądowi możliwość uwzględnienia także interesów pozwanego, w zakresie czasu wykonania wyroku, a interesów powoda przez uniknięcie bezskutecznej egzekucji. Mimo umiejscowienia go wśród przepisów postępowania, ma on charakter materialnoprawny, ponieważ modyfikuje treść łączącego strony stosunku cywilnoprawnego, w odniesieniu do sposobu i terminu spełnienia świadczenia przez pozwanego i w tym zakresie jest konstytutywny (wyrok SN z dnia 3 kwietnia 2014 roku, sygn. akt V CSK 302/13, opubl. Lex 14800070).

Nie ulega wątpliwości, że środki finansowe jakie otrzymuje pozwany od Narodowego Funduszu Zdrowia nie są adekwatne do jego potrzeb, co utrudnia utrzymanie pozwanemu płynności finansowej. W wyniku tego, następuje nieustanny wzrost zadłużenia, co pozwany wykazał dokumentacją księgową. W ocenie Sądu, zła sytuacja finansowa pozwanego w tym konkretnym przypadku daje podstawy do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty. Mając więc na uwadze powyższe oraz to, że jednorazowe spełnienie zasądzonego świadczenia przez pozwanego byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione oraz narażałoby pozwanego ( podmiot publiczny będący podmiotem leczniczym) na niepowetowane szkody, Sąd orzekł jak punkcie 3 wyroku.

Sąd orzekł o rozłożeniu zasądzonego roszczenia na 3 miesięczne równe raty w kwocie po 9.929.74 zł. każda uznając, iż raty w tej wysokości będą możliwe do spłaty dla pozwanego, a także taki sposób spełnienia świadczenia będzie czynić zadość interesowi wierzyciela. Nadto Sąd orzekł o odsetkach za zwłokę w razie uchybienia terminom płatności poszczególnych rat, które zostały oznaczone w wyroku.

Powyższe rozstrzygniecie znajdowało uzasadnienie w uchwale siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 września 1970 roku w sprawie III PZP 11/70, mającej moc zasady prawnej, zgodnie z którą rozkładając z mocy art. 320 k.p.c. zasądzone świadczenia pieniężne na raty, sąd nie może - na podstawie tego przepisu - odmówić przyznania wierzycielowi żądanych odsetek za okres do dnia wydania wyroku zasądzającego świadczenie; rozłożenie zasądzonego świadczenia na raty ma jednak ten skutek, że wierzycielowi nie przysługują odsetki od ratalnych świadczeń za okres od daty wyroku do daty płatności poszczególnych rat.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do przepisu art. 98 kpc, statuującego zasadę odpowiedzialności za wynik procesu. Koszty poniesione przez powoda to opłata od pozwu (1.490 zł.), opłata od pełnomocnictwa (17 zł.), wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika ustalone w oparciu o § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu ( Dz.U. 2002 r., Nr 163, poz. 1349) ( 2.400 zł.), co daje łącznie kwotę 3.907 zł.

Mając na względzie powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...).

(...)