Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

W związku ze złożeniem wniosku o uzasadnienie wyroku jedynie co do rozstrzygnięcia o karze na podstawie art.113 § 1 kks w zw. z art. 424 § 3 kpk ograniczono jego zakres do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku oraz podjętych rozstrzygnięć.

Sąd zważył, co następuje:

Biorąc pod uwagę zgromadzony materiał dowodowy ustalono ,że oskarżony A. M. w nieustalonym miejscu i czasie nie później niż 26 lutego 2015r nabył towar w postaci 970 paczek papierosów po 20 sztuk , bez polskich znaków skarbowych akcyzy , choć wiedział że nabyty przez niego towar został sprowadzony na terytorium kraju bez zgłoszenia celnego i przedstawienia organowi celnemu , który następnie dnia 27 lutego 2015 r przechowywał w torbie podręcznej na bazarze przy pl. (...) w P. , od którego to towaru należne było cło w kwocie 808 zł , podatek akcyzowy w wysokości 15 762 zł oraz VAT w kwocie 4134 zł.

Wartość należności publicznoprawnych narażonych na uszczuplenie sąd przyjął na podstawie wyliczenia dokonanego przy użyciu odpowiedniego kalkulatora , gdzie po podaniu czasu popełnia czynu oraz ilości sztuk papierosów stanowiących przedmiot przestępstwa ustalane są te należności (zob. wyliczenie należności publicznoprawnych k.11) sąd nie miał żadnych podstaw aby wątpić w rzetelność przedstawionego wyliczenia.

Kwota 15 762 zł stanowiąca wartości podatku akcyzowego narażonego na uszczuplenie stanowi małą wartość w rozumieniu art. 53 § 14 kks , ponieważ nie przekracza 200 krotności minimalnego wynagrodzenia za pracę w chwili czynu tj. w 2015 r czyli kwoty 1750 zł (zob. rozporządzenie Rady Ministrów z 11.09.2014 r w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2015 r , Dz.U. poz.1220). Jednocześnie kwota ta przekracza próg ustawowy czyli pięciokrotną wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 53 § 3 oraz 6 kks).

Należnościami celnymi przywozowymi narażonymi na uszczuplenie są w myśl art.53 § 32 kks w zw. z art.4 pkt 10 Rozporządzenia Rady (EWG) nr 29913/92 z 12.10.1992 r ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. UE l. 1992.302.1) cła i opłaty o równoważnym skutku należne przy przywozie towarów. Według obowiązującej w czasie czynu taryfy celnej od ilości posiadanych przez oskarżonego papierosów i alkoholu, należność celna narażona na uszczuplenie przez oskarżonego wyniosła 808.00 zł. Kwota ta nie przekracza progu ustawowego .

Reasumując oskarżony swym zachowaniem dopuścił się czynu noszącego znamiona przestępstwa skarbowego i art. 65 § 1 i 3 kks oraz wykroczenia skarbowego z art. 91 § i 4 kks, które to przepisy pozostają w zbiegu kumulatywnym (art.7 § 1 kks). A. M. przechowywał wyroby akcyzowe narażając na uszczuplenie podatek akcyzowy o małej wartości co wyczerpało znamiona przestępstwa skarbowego z art.65 § 1 i 3 kks. Ponadto przechowywał towary , które nie zostały przedstawione organowi celnemu przez co naraził na uszczuplenie należność celną nie przekraczającą progu ustawowego , czym wyczerpał znamiona wykroczenia skarbowego opisanego w art. 91 § 1 i 4 kks. Z kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu wyeliminowano przepis art. 54 § 1 i 3 kks. Zauważyć należy , że oskarżyciel nie zarzucił A. A. M. zachowania polegającego na uchyleniu się przez oskarżonego jako podatnika od opodatkowania poprzez nie ujawnienie przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub niezłożenie właściwej deklaracji o czym mowa w treści art.54 § 1 kks. Opis zarzutu dotyczy wyłącznie zachowania polegającego na tzw paserstwie akcyzowym i celnym.

Kierując się regułą wyrażoną w art. 7 § 2 kks wymierzono oskarżonemu karę w oparciu o przepis art.65 § 3 kks przewidujący karę grzywny do 720 stawek dziennych.

Biorąc pod uwagę dyrektywy wymiaru kary określone w art.13 § 1 kks sąd wymierzył A. M. za popełnienie przypisanego mu przestępstwa skarbowego karę grzywny w wymiarze 100 stawek dziennych przyjmując ,że jedna stawka dzienna równoważna jest kwocie 60 zł. W ocenie sądu kara ta jest adekwatna do stopnia szkodliwości społecznej jego czynu , który należy uznać jako znaczny. Oskarżony działał z chęci zysku. Wprawdzie A.A. M. nie złożył żadnych wyjaśnień , lecz w ocenie sądu nie jest przypadkiem że papierosy bez akcyzy posiadał na terenie targowiska miejskiego. Jego proceder godził w interesy finansowe Państwa i na wymiar kary miały również wpływ wysokości uszczuplenia podatkowego oraz celnego grożących na skutek działania oskarżonego. Do okoliczności łagodzących sąd zaliczył dotychczasową niekaralność A. A. M. (k. 24) oraz jego postawę w toku procesu albowiem przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu . Wymierzając karę grzywny sąd brał pod uwagę sytuację rodzinną oskarżonego , jego stosunki majątkowe oraz warunki osobiste. A. M. nie można zaliczyć do grona osób zamożnych. Prowadząc działalność handlową oskarżony utrzymuje swą liczną rodzinę i jest praktycznie jej jedynym żywicielem (zob. pismo oskarżonego k.37). Na podstawie art. 23 § 1 i 3 kks najniższa liczba stawek dziennych grzywny wynosi 10 , zaś wysokość jednej stawki dziennej nie może być niższa niż jedna trzydziesta minimalnego wynagrodzenia tj. 58,33 zł. W ocenie Sądu oskarżony będzie w stanie wpłacić orzeczoną karę grzywny , zaś jej kwota stanowić będzie dla niego odpowiednią dolegliwość .

Na podstawie art.31 § 1 , 6 i 7 kks sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci przepadku zabezpieczonych wyrobów akcyzowych poprzez ich zniszczenie. Kosztami zniszczenia obciążył oskarżonego. Z racji skazania A. A. M. za przypisane mu przestępstwo skarbowe możliwe było orzeczenie wobec niego przepadku przedmiotów określonych w art.29 pkt 1 kks.

Na podstawie art. 113 § 1 kks w zw. z art. 624 § 1 kpk i art.17 ust 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z uwagi na trudną sytuację materialną sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych przejmując jej na rachunek Skarbu Państwa.

ZARZĄDZENIE

- (...)

- (...) (...);

- (...).

P. (...)r