Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 4 sierpnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO Krystyna Hadryś (spr.)

Sędziowie: SO Danuta Pacześniowska

SR (del.) Maryla Majewska - Lewandowska

Protokolant Paulina Kozioł

po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2015 r. na rozprawie sprawy

z wniosku (...) Spółki Akcyjnej w K. (poprzednio (...) Spółka Akcyjna w G.)

z udziałem A. M. i I. M.

o ustanowienie służebności przesyłu

na skutek apelacji wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 12 października 2011 r., sygn. akt I Ns 112/09

postanawia:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie w punkcie 2 o tyle, że zasądzoną kwotę 8.322 zł obniżyć do kwoty 4.000 zł (cztery tysiące złotych);

2.  oddalić apelację z pozostałym zakresie;

3.  nakazać pobrać od wnioskodawcy na rzez Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach kwotę 1.865,48 zł (tysiąc osiemset sześćdziesiąt pięć złotych czterdzieści osiem groszy) tytułem kosztów sądowych;

4.  nie obciążyć uczestników postępowania kosztami sądowymi.

SSR del. Maryla Majewska - Lewandowska SSO Krystyna Hadryś SSO Danuta Pacześniowska

Sygn. Ill Ca 29/14

UZASADNIENIE

(...) Spółka Akcyjna w K. ( poprzednio (...) Spółka Akcyjna w G.) w dniu 29 stycznia 2009 r. wniósł o ustanowienie na jego rzecz służebności przesyłu obciążającej nieruchomość uczestników A. i I. M. położonej w C., zapisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach (...) nr (...), za odpłatnością w kwocie 500 zł i zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania. W piśmie z dnia 17 lutego 2009 r. sprecyzowano żądanie w ten sposób, że wnioskodawca wnosi o ustanowienie za jednorazowym wynagrodzeniem w kwocie 500 zł służebności przesyłu polegającej na prawie posadowienia i korzystania z nieruchomości w celu utrzymania, konserwacji, remontów, napraw i modernizacji słupów i linii elektroenergetycznych.

W uzasadnieniu swojego żądania wnioskodawca podniósł, że jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie przesyłu energii elektrycznej. Działalność ta jest prowadzona za pomocą sieci elektroenergetycznej, w skład której wchodzą slupy i linie elektroenergetyczne, w tym także posadowione na nieruchomości uczestników postępowania. Wnioskodawca nabył na własność przedmiotowe urządzenia z dniem 1 lipca 2007r., kiedy to zawarł z Górnośląskim Zakładem

(...) S.A. z siedzibą w G. umowę o objęcie akcji i wniesienie wkładu niepieniężnego. W ramach umowy została przeniesiona na wnioskodawcę własność m.in. urządzeń służących do przesyłu energii. Wnioskodawca zaproponował uczestnikom ustanowienie służebności za opłatą w kwocie 500 zł, jednakże uczestnicy nie wyrazili zgody i zaproponowali wkopanie linii elektroenergetycznej w ziemię.

Uczestnicy nie poparli wniosku, przyznali, że na ich nieruchomości stoją dwa słupy a pomiędzy nimi jest rozciągnięta linia elektroenergetyczna.

Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w postanowieniu z dnia 12.10. 2011r. ustanowił na rzecz wnioskodawczym (...)

(...) Spółki Akcyjnej w G. na nieruchomości uczestników postępowania A. M. i I. M. służebność przesyłu polegającą na prawie: posadowienia, utrzymania, konserwacji, remontów, napraw, modernizacji słupów i linii elektroenergetycznych, korzystaniu z nich zgodnie ze sporządzonym przez biegłego szkicem sytuacyjnym stanowiącym jego integralną część oraz zasądził od wnioskodawcy na rzecz uczestników postępowania wynagrodzenie za ustanowienie służebności w kwocie 8.322 zł. i postanowił o nieuiszczonych kosztach sądowych.

Orzeczenie to zapadło przy ustaleniu, że uczestnicy postępowania są właścicielami nieruchomości, położonej w C. przy ul. (...), zapisanej w księdze wieczystej Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach (...) nr (...), stanowiącej działkę nr (...). Na działce sąsiadów tuż przy granicy z działką uczestników posadowiony jest słup elektryczny, od którego biegną linie energetyczne do drugiego słupa posadowionego już na działce uczestników. A od tego słupa biegną linie energetyczne na działki dwóch kolejnych sąsiadów. Pod przebiegającą przez działkę linią napowietrzną, uczestnicy posadowili garaż. Powołany w sprawie biegły geodeta określił, że linia przebiega pasem o długości 22,5 m. i szerokości około 0,4 ni. biegły z zakresu szacowania nieruchomości wycenił wartość służebności na kwotę 8.322 zł. wziął pod uwagę, że linia energetyczna wyłącza możliwość wykorzystania zgodnie z zapisem planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Z.. Nie można wykorzystać terenu na zabudowę mieszkalną postaci nowego lub kolejnego budynku mieszkalnego. Biegły przyjął także 64 m ² jako powierzchnię zajętą pod służebność. Wskazał, że pod służebność należy zaliczyć nie tylko grunt zajęty przez same urządzenia, ale także powierzchnię niezbędną np. do postawienia drabiny czy innych urządzeń służących do naprawy, demontażu, itp.

W ustalonym stanie faktycznym, w motywach orzeczenia, jako podstawę prawną rozstrzygnięcia wskazał regulację art. 305' k.c. i art. 305 ² k.c. Wyjaśnił, że prawodawca przyznając właścicielowi nieruchomości obciążonej służebnością przesyłu nie sprecyzował, w jaki sposób należy je ustalać. Przyjął, że powinno ono być ustalane w oparciu o ceny rynkowe i uwzględniać zwiększenie wartości przedsiębiorstwa przez ustanowienie służebności, ewentualne obniżenie wartości nieruchomości obciążonej i poniesionych przez jej właściciela strat. Stwierdził, że ustanowienie służebności w znacznym zakresie ograniczyło prawo własności uczestników postępowania i jego wartość jest niższa od wartości innych nieruchomości o zbliżonych parametrach. Wyjaśnił, że przy ustalaniu jego wysokości oparł się na wyliczeniach biegłego z zakresu wyceny nieruchomości, gdyż biegłemu geodecie nie zlecił ustalenie powierzchni zajętego pod nią gruntu i opierając się na wyliczeniach tego pierwszego ustalił jego wysokość.

O kosztach postępowania orzekał stosując regulację art. 520 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył wnioskodawca w części zasądzającej od niego na rzecz uczestników postępowania wynagrodzenie ponad kwotę 500 zł. Wniósł o jego zmianę przez obniżenie wynagrodzenia w zakresie objętym zaskarżeniem.

Zarzucił, iż przy ferowaniu postanowienia Sąd naruszono regulację art. 233 § I k.p.c. przez błędna ocenę dowodów i w jej następstwie wadliwe przyjęcie, iż biegły geodeta nie ustalił powierzchni gruntu zajętego pod służebność, a biegły rzeczoznawca majątkowy prawidłowo ją ustalił i przyjął, że brak było podstaw do przyjęcia współczynnika korygującego na poziomie niższym od „1". Zarzucił także, że naruszono prawo materialne, regulację art. 305 ² § 1 k.c. przez zasądzenie od wnioskodawcy nieodpowiedniego wynagrodzenia. W uzasadnieniu apelacji między innymi podnosił, że biegły geodeta wytyczając przebieg linii elektroenergetycznej nad nieruchomością uczestników postępowania pasem długości 22m i szerokości 0,40m pośrednio ustalił powierzchnię nieruchomości zajętej pod służebność (64m ²) oraz że jest to linia niskiego napięcia, pod którą można lokować budynki gospodarcze, o czym świadczy wystawiony na nieruchomości garaż.

Sąd Okręgowy w Gliwicach postanowieniem z dnia 17 maja 2012 r. oddalił apelację, wskazując, że przyznanie jednorazowego wynagrodzenia w kwocie 8.322 zł w okolicznościach sprawy, nie jest niewspółmiernie nieodpowiednie. Aprobował stanowisko Sądu Rejonowego, który przyjął za prawidłowe wyliczenie biegłego z zakresu wyceny nieruchomości, stwierdzając, że linia napowietrzna przebiega przez nieruchomość uczestników postępowania na odcinku 22m, co wyłącza możliwość wystawienia pod nią i w jej sąsiedztwie budynków mieszkalnych.

Od powyższego orzeczenia wnioskodawca wniósł skargę kasacyjną opierając ją na obu podstawach z art. 398 ³ k.p.c. - zawierała zarzut naruszenia art.328 § 2 zw. z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 516, 233 k.p.c., a także art.305 ² § 2 k.c., wnosząc o uchylenie tego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy postanowieniem z dnia 9 października 20'J3r. uchylił zaskarżone postanowienie i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego. W uzasadnieniu wskazał, że uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie zawiera żadnych ustaleń przyjętych przez biegłego kryteriów i jest jedynie bezkrytycznym powtórzeniem jej ostatecznego wniosku. Wskazał, że krytyczna ocena stanowiska

Sądu Okręgowego odnośnie opinii biegłego jest tym więcej zasadna, że już same wyjściowe kryteria tej opinii powinny być ustalone i szczegółowo rozważone. Niepodobna dociec, czy i w jakim zakresie poczynione powyżej wskazania, według których należy ustalić wysokość wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu, zostały przez Sąd Okręgowy uwzględnione.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

Sąd Odwoławczy rozpoznając sprawę ponownie po uchyleniu orzeczenia Sądu Okręgowego z dnia 17 maja 20'12r. związany zaleceniami Sądu Najwyższego przeprowadził stosowne postępowanie dowodowe z urzędu, uzupełniając materiał dowodowy zebrany przez Sąd I instancji o przesłuchanie świadka T. K., przesłuchanie uczestników postępowania oraz przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność wartości nieruchomości uczestników postępowania przy uwzględnieniu aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, z uwzględnieniem zakresu zajęcia ich nieruchomości urządzeniami wnioskodawcy oraz wartości tej nieruchomości przy założeniu, że byłaby wolna od urządzeń przesyłowych.

Biegły wyliczył wartość nieruchomości przedmiotowej wolnej od obciążeń urządzeniami przesyłowymi na 344.563 zł., a wartość tej nieruchomości z uwzględnieniem zakresu zajęcia nieruchomości urządzeniami wnioskodawcy na 339.960 zł.

Z zeznań śwd. T. K. wynika, że wiek elementów przesyłowych na nieruchomości uczestników to ok. 20 lat i są w stanie dostatecznym, a wnioskodawca co 5 lat analizuje potrzebę wchodzenia na teren w celu oględzin. Nie ma aktualnie planów remontu tych urządzeń.

Z zeznań uczestników postępowania wynika, że linia była na nieruchomości, gdy w latach 80-tych ubiegłego wieku budowali dom, natomiast uległ zmianie jej przebieg, gdy na sąsiedniej działce wybudowano budynek. Syn uczestników zamierzał w tylnej części działki budować się z możliwością dojazdu przez działki sąsiednie, jednakże sąsiednie działki zostały przekształcone na budowlane, zatem nie byłoby dojazdu do takiego obiektu. Wymagałoby to wyburzenia ich budynku gospodarczego, zatem pomysł taki został przez rodzinę uczestników zaniechany. Wnioskodawca proponował wymianę słupa znajdującego się na terenie nieruchomości uczestników na nowy betonowy, na co ci nie zgodzili się.

Sąd Odwoławczy uznał przeprowadzone przed II instancją dowody za w pełni wiarygodne. Są bowiem spójne, wzajemnie się uzupełniają i znajdują potwierdzenie także w materiale dowodowym zebranym przez Sąd Rejonowy.

Dokonując oceny materiału dowodowego w rozumieniu art. 233 k.p.c. w aspekcie uregulowania art. 382 k.p.c. Sąd Odwoławczy uznał, że posadowienie słupa i linii przesyłowej na nieruchomości uczestników postępowania w sposób istotny ogranicza swobodę korzystania przez nich ze swojej nieruchomości. Niewątpliwym jest, że zobowiązani są do takiego użytkowania tej części nieruchomości, by wnioskodawca mógł z niej korzystać w każdym czasie w zakresie określonym punktem 1 postanowienia Sądu Rejonowego. Uczestnicy zatem nie mogą swobodnie gospodarować terenem poprzez nasadzenia wyższej roślinności, a także muszą odpowiednio utrzymywać tę część nieruchomości, poprzez jej koszenie i utrzymanie swobodnego dostępu do słupa.

W zakresie analizy przesłanek z art. 305 ² k.c., Sąd Odwoławczy indywidualnie ustalił okoliczności mogące wpływać na przesłanki z art. 305 ² k.c., a więc na ocenę odpowiedniego wynagrodzenia za korzystanie ze służebności przesyłu i dostosował je do istotnych okoliczności w niniejszej sprawie.

Sąd Odwoławczy ponownie rozpoznając sprawę doszedł do przekonania, że pełne wynagrodzenie, które stanowi różnicę pomiędzy wartością nieruchomości obciążonej służebnością, a wartością nieruchomości bez obciążeń, nie może znaleźć zastosowania w niniejszej sprawie, a wyliczenie takie zastosował Sąd Rejonowy przy określaniu wysokości wynagrodzenia. Różnica ta może wyłącznie wyznaczać ramy uzasadnionego wynagrodzenia, przy zastosowaniu dalszych warunków odnoszących się do ograniczenia możliwości korzystania przez właścicieli z nieruchomości posiadającej urządzenia energetyczne wnioskodawcy, z tym jednakże, że urządzenia te służą do zaspokojenia potrzeb uczestników oraz zaspokojenia potrzeb społecznych całego obszaru zabudowanego w sąsiedztwie nieruchomości uczestników postępowania. Stosownie bowiem do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 lutego 2013r. w sprawie IV CSK 317/12, które Sąd Odwoławczy podziela, wynagrodzenie za obciążenie nieruchomości służebnością przesyłu musi być indywidualizowane, stosownie do doniosłych dla jego określenia okoliczności konkretnego przypadku. Brak jest przy tym podstaw do twierdzenia, że wynagrodzenie to nie może być obliczone na podstawie różnicy między wartością nieruchomości bez obciążenia oraz wartością tej samej nieruchomości z obciążeniem spowodowanym ustanowieniem określonej służebności. Nie ma żadnych przeszkód, by wynagrodzenie za ustanowioną służebność, zarówno ustalone przez strony umownie, jaki i określone orzeczeniem sądu, kompensowało właścicielowi ten uszczerbek w jego majątku, który jest konsekwencją obniżenia się wartości

nieruchomości, jako składnika jego majątku w związku z jej obciążeniem służebnością, jednakże nie może stanowić wyłącznie matematycznego porównania tych wartości. Podobnie Sąd Najwyższy wskazał w postanowieniu z dnia 18 kwietnia 2012r. w sprawie V CSK 190/11, iż wynagrodzenie powinno być ustalane każdorazowo indywidualnie i dostosowane do okoliczności, w tym zakresu, charakteru i trwałości obciążenia, jego uciążliwości, wpływu na ograniczenie korzystania z nieruchomości przez właściciela, zmniejszenia jej wartości. Uwzględniać należy, czy urządzenia przesyłowe służą także zaspokojeniu potrzeb właściciela nieruchomości obciążonej i wówczas ewentualnie odpowiednio je pomniejszać. Przy wyborze charakteru wynagrodzenia trzeba mieć na względzie okoliczności sprawy i interes stron.

Podkreślenia wymaga, iż z ustaleniem treści służebności, a tym samym zakresu obciążeń właściciela nieruchomości związane jest ustalenie wynagrodzenia za ustanowienie służebności, które w świetle dyspozycji art. 305 ²§2 k.c. winno być „odpowiednie". Brak w treści powołanego wyżej przepisu kryteriów określenia rozmiaru wynagrodzenia oznacza, że ustawodawca pozostawił sądowi swobodę polegającą na indywidualizacji ocen w tym zakresie, formułowanych na podstawie określonego stanu faktycznego, które mogą także wynikać z ogólnych reguł porządku prawnego ( postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 luty 2013 r., IV CSK 440/12, Lex nr 1294169). Przy czym w orzecznictwie Sądu Najwyższego ukształtował się pogląd, że odpowiednie wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu powinno być ustalone proporcjonalnie do stopnia ingerencji w treść prawa własności, uwzględniać wartość nieruchomości i w takim kontekście mieć na względzie szkodę właściciela z uszczuplenia prawa własności. Także prezentowany w orzecznictwie Sądu Najwyższego jest pogląd, że wskazówką przy ustalaniu wysokości wynagrodzenia winien być sposób wykorzystywania pozostałych nieruchomości przez właściciela oraz wykorzystanie i rozwój gospodarczy terenów położonych w sąsiedztwie. W orzecznictwie wskazuje się również na możliwość ustalenia wynagrodzenia według cen rynkowych, ale ponieważ posiadanie służebności nie pozbawia właściciela władztwa faktycznego nad nieruchomością, uzasadnione jest stosowanie cen rynkowych, ale w zakresie skonkretyzowanej służebności, którego wysokość powinna uwzględniać stopień ingerencji w treść prawa własności. Jeżeli ze względu na stopień posiadania służebności lub też ze względu na sposób posadowienia urządzeń przesyłowych właściciel mógł i może korzystać ze swojej nieruchomości w ograniczonym zakresie wynagrodzenie winno być odpowiednio obniżone ( wyrok Sądu Najwyższego z 18 kwietnia 2013 r., II CSK 504/12, Lex nr 1324272, także wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 24 maja 2013 r., V ACa 92/13, Lex nr 1356527).

Odnosząc powyższe rozważania na grunt rozpoznawanej sprawy Sąd Odwoławczy uznał, że uczestnicy postępowania nie wykazali takiego zakresu 6 ograniczenia swojego prawa, które może uzasadniać zasądzenie wynagrodzenia w wysokości ustalonej przez Sąd pierwszej instancji, a zakres korzystania z tej nieruchomości ograniczonej służebnością przesyłu, w tym zakres dolegliwości dla właścicieli jeśli chodzi o służebność nie może być

określona przesłankami zastosowanymi przez Sąd pierwszej instancji jako różnica wartości nieruchomości w stosunku do takiej, która nie byłaby obciążona służebnością. Właściciele nieruchomości bowiem nie zostali pozbawieni możliwości zagospodarowania nieruchomości zgodnie z planem, jedynie w części nie mają możliwości korzystania ze swojej nieruchomości w sposób swobodny, bez uwzględnienia jakiegokolwiek ograniczenia. W ocenie Sądu Odwoławczego sposób wykorzystania nieruchomości przez właścicieli - uczestników postępowania jest ograniczony w niepełnym zakresie, a więc nie została wyłączona z korzystania przez uczestników postępowania jakakolwiek część nieruchomości. Dlatego też w ocenie Sądu Okręgowego ograniczenie możliwości korzystania z nieruchomości przez uczestników i możliwości rozbudowy, jak i obowiązki wiążące się z odpowiednim utrzymaniem terenu pod linią przesyłową i w okolicach słupa transformatorowego, dają podstawę do ustalenia odpowiedniego wynagrodzenia na poziomie kwoty 4.000 zł. Sąd drugiej instancji wziął pod uwagę okoliczności, że z uwagi na służebność przesyłu uległ zmianie zakres możliwości zabudowy tej nieruchomości, ale nie w pełnym zakresie, albowiem jak przyznali sami uczestnicy postępowania, możliwość rozbudowy została bardzo okrojona z uwagi na to, że poprzednio teren sąsiedni mógł służyć do ewentualnego korzystania gospodarczego z dalszej części nieruchomości, a to z części ogrodowej poza garażem i budynkiem gospodarczym, czego teraz nie można dokonywać z uwagi na zagospodarowanie i zabudowanie tych terenów, a więc okoliczności odnoszące się do braku możliwości zabudowania tego terenu znajdującego się poza garażem i poza budynkiem gospodarczym, nie są bezpośrednio i w pełni związane ze służebnością przesyłu strony wnioskującej. Niewątpliwie okoliczności sprawy wskazują na to, że pod linią przesyłową nie ma możliwości dokonania większych inwestycji, których też uczestnicy nie zamierzali dokonywać, ale też służebność ta jest dolegliwym ograniczeniem ich prawa własności, chociażby w zakresie korzystania z tej nieruchomości co do wykorzystania części znajdującej się pod linią przesyłową jako ewentualnego sadu czy też posadzenia w tym miejscu innej roślinności, która mogłaby zagrażać linii przesyłowej. Nie bez znaczenia dla ustalenia wysokości odpowiedniego wynagrodzenia jednorazowego jest i to, że urządzenia przesyłowe usytuowane na nieruchomości uczestników postępowania są stare - jak określił to śwd. K. pracownik wnioskodawcy - w stanie dostatecznym, zatem niewątpliwym w niedalekiej przyszłości będzie konieczne ich konserwowanie, bądź wymiana, co w sposób istotny zwiększy uciążliwość korzystania z całej nieruchomości jej właścicieli - uczestników. Należało także mieć na względzie i to, że wnioskodawca nie zamierza zmienić biegu i sposobu przesyłu, tak aby obniżyć uciążliwość właścicieli nieruchomości, chociażby poprzez poprowadzenie linii w systemie podziemnym, a jedynie będzie w przyszłości prowadził do wymiany urządzeń na nowe - betonowe, co niewątpliwie skutkować będzie szeroką ingerencją w nieruchomość służebną w okresie takiej wymiany. Także należało stwierdzić, że w konsekwencji służebność nie jest ograniczona czasowo do jakiegokolwiek okresu, co mogłoby wpłynąć na przyznanie wynagrodzenia ograniczonego kwotowo z uwagi na taką okoliczność.

Dlatego też Sąd Odwoławczy obniżył zasądzoną przez Sąd Rejonowy kwotę do łącznej wartości 4.000 zł, a apelację wnioskodawcy w pozostałym zakresie oddalił jako nie znajdującą podstawy w dokonanych ustaleniach faktycznych w sprawie. Sąd drugiej instancji nie znalazł podstaw do obciążenia uczestników postępowania kosztami postępowania w pierwszej instancji, mając na uwadze charakter sprawy

i  stanowisko uczestników postępowania, nie sprzeciwiających się ustanowieniu służebności przesyłu, co jest zgodne z art. 520 § 2 k.p.c.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c., Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone postanowienie w sposób wskazany w sentencji; a na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. oddalono apelację wnioskodawcy w pozostałym zakresie. Oddalono w tym żądanie skarżącego zasądzenia od uczestników postępowania kosztów postępowania odwoławczego. Sąd Odwoławczy uznał, że zachodzą przesłanki z art. 520 § 2 k.p.c. do obciążenia tymi kosztami skarżącego wnioskodawcę, albowiem uczestnicy postępowania w różnym stopniu byli zainteresowani wynikiem postępowania, a przedmiotem zaskarżenia przez wnioskodawcę była wyłącznie część wynagrodzenia należnego od skarżącego na rzecz uczestników postępowania, nie zaś zasadność służebności przesyłu określona w punkcie 1 postanowienia Sądu Rejonowego. W ocenie Sądu Odwoławczego uzasadnia to obciążenie kosztami postępowania w II instancji wyłącznie wnioskodawcę.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w związku z art. 520 § 2 k.p.c., nakazując pobranie od wnioskodawcy na rzecz Skarbu Państwa kwoty 1.865,48 zl tytułem kosztów sądowych, nie znajdując podstaw do obciążenia uczestników postępowania kosztami sądowymi z uwagi na warunki faktyczne jakie legły u podstaw nie obciążenia ich kosztami na rzecz wnioskodawcy w postępowaniu odwoławczym.

SSR del. Maryla Majewska - Lewandowska SSO Krystyna Hadryś SSO Danuta Pacześniowska