Pełny tekst orzeczenia

Sygn akt V RC 789/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 21 sierpnia 2013 r. (data prezentaty) powód M. K. (1) wniósł o ustanowienie rozdzielności majątkowej pomiędzy M. K. (1) ur. (...) w W. a A. K. z domu S. ur. (...) w W., których wspólność ustawowa wynika ze związku małżeńskiego zawartego przez nich w dniu 8 października 2005 r. w W. za nr aktu małżeństwa I/3951/2005 z jednoczesnym oznaczeniem, że wspólność ta ustała z dniem 24 marca 2011 r. Ponadto wniósł o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych. /k. 2, 330, 332/. Pismem z dnia 6 grudnia 2013 r. powód wnosił w razie niemożności uwzględnienia przez Sąd pierwotnego wniosku o zniesienie wspólności małżeńskiej majątkowej między stronami z dniem 7 maja 2010 r. /k. 255, 258/.

Pozwana A. K. wniosła o oddalenie powództwa w całości /k. 332/.

Prokurator wniósł o oddalenie powództwa /k. 332/.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strony zawarły związek małżeński w dniu 8 października 2005 r., ze związku tego posiadają małoletniego syna M. K. (2) ur. (...) w W.. Strony pozostawały w ustroju ustawowej wspólności majątkowej. Strony miały oddzielne rachunki bankowe i wspólne konta na potrzeby kredytowe /k. 252/.

W 2006 r. strony zaciągnęły w (...) Bank S.A. kredyt na kwotę 65 144,65 CHF na budowę domu, który został posadowiony na działce przy ul. (...) w W.. W lipcu 2008 r. strony zakończyły budowę domu. Zarówno grunt jak i wybudowany dom stanowią majątek osobisty pozwanej /k. 15-19/. Powód pracował wówczas w spółce telekomunikacyjnej, zarabiał ok. 5600 zł netto /k. 252/. Powód jako jedyny spłacał w/w kredyt, gdyż tylko on wówczas zarobkował /k. 252/, miesięczna rata wynosiła ok. 650 zł (177,42 CHF), dodatkowo powód ponosił inne koszty związane z obsługą tego kredytu (karta do rachunku 11,98 zł, opłata za prowadzenie rachunku 15 zł, ubezpieczenie nieruchomości 19 zł, ubezpieczenie kredytobiorcy 40,11 zł). Powód łącznie spłacał kredyt w ratach ok. 750 zł miesięcznie /k. 20-26/. Do dnia wniesienia powództwa sumę wpłat dokonanych z tego tytułu oceniał na kwotę 51 335 zł. Ponadto powód dokonywał licznych wydatków związanych z budową domu na zakup sprzętu, materiałów budowlanych, elementów wyposażenia, mebli; opłacił wykonawców. Wydatki jakie poniósł na dom ocenił na kwotę ok. 330000 zł., koszt budowy domu ocenił na kwotę 400 000 zł /k.12-14, 34-38, 40-114, 116-123, 125-143/.

W 2008 r. strony zawarły umowę kredytu z (...) Bank S.A na sfinansowanie wyposażenia AGD, które zostało zainstalowane w domu pozwanej. /k. 27-29/. Ponadto w czasie trwania małżeństwa zaciągnęły kredyt na meble, już spłacony /k. 252/.

Strony nie mieszkają ze sobą od 24 marca 2011 r., powód wyprowadził się od pozwanej, do sierpnia 2011 r. miał jednak dostęp do kluczy do mieszkania, gdyż korzystał z niego odwiedzając syna (nie nocował). Kilka miesięcy przed wyprowadzką powoda pozwana rozpoczęła pracę, zarabiała ok. 1800 zł /k. 252/. W marcu 2011 r. przed wyprowadzką powód opłacił jeszcze wspólny wyjazd stron do W. na wakacje, na który powódka w związku z rozstaniem pojechała już sama /k. 253/. Po wyprowadzce powoda pozwana ponosiła opłaty za mieszkanie, media, powód spłacał kredyt zaciągnięty w 2006 r., wiele razy rozmawiał z żoną by przejęła zobowiązanie kredytowe, gdyż dom stanowi jej własność lub dokładała się do jego spłaty, warunkiem stawianym przez żonę było płacenie wyższych alimentów zamiast raty kredytowej /k. 252-253, 331/. W sierpniu 2011 r. pozwana przedstawiła powodowi swoją propozycję rozliczeń pomiędzy stronami m.in. ustaliła wysokości alimentów na 2200 zł miesięcznie + pisemne zobowiązanie, że powód będzie pokrywał koszty związane z dodatkowymi zajęciami edukacyjnymi. Zgodnie z jej propozycją miała zacząć spłacać ratę kredytu od momentu, gdy powód zacznie przelewać jej 2200 zł tytułem alimentów na syna. Ponadto zaproponowała zwrot powodowi nakładów na dom w wysokości 100 000 zł /e-mail k. 206/. Zgodnie z relacją pozwanej we wrześniu 2011 r. powód przelał jej na konto 1000 zł (o taką też kwotę alimentów wnioskował w sprawie rozwodowej). Powód płacił na rzecz syna kwotę 1000 zł do momentu wydania postanowienie zabezpieczającego w sprawie rozwodowej w kwocie 1500 zł miesięcznie. Ponadto pozwany chciał, żeby pozwana oddała mu kwotę 200 000 zł tytułem nakładów na dom, co pozwana uznała na kwotę dla niej nieosiągalną do zrealizowania /k. 331/. Zgodnie z relacją powoda przed założeniem sprawy rozwodowej płacił na rzecz syna kwotę 2000 zł miesięcznie /k. 253/.

Za 2010 r. strony rozliczyły się wspólnie z Urzędem Skarbowym /k. 259-261/, pozwana złożyła go w US jeszcze przed wyprowadzką pozwanego /k. 252/. Powód miał pretensje do pozwanej, że nie rozliczyła się z nim z otrzymanego zwrotu podatku dochodowego za 2010 r., pozwana w odpowiedzi stwierdziła, że rozliczy się z nim, gdy dostanie połowę dochodów odzyskanych od T. (...) za luty i marzec / e-mail z 9 lutego 2012 r. k. 204; e-mail z 10 lutego 2012 r. k. 205/.

Pozwana miała problemy z opłaceniem energii za prąd, w związku z posiadaniem pieca na prąd dostawała wysokie rachunki na kwotę 4000 zł. Chciała rozłożyć zaległość na raty, nie była jednak stroną umowy w (...). Podobną sytuację miała z operatorem Internetu i telekomunikacji. Strony ostatecznie doszły do porozumienia w tej kwestii, pomimo, że powód nie chciał zrezygnować z prawa do mediów i przepisały umowę z dostawcą energii elektrycznej (czerwiec 2012 r. -k. 285-286) i mediami (listopad 2012 r. -k. 280v) na pozwaną. Pozwana dzięki temu rozwiązała umowę z mediami /k. 287, 331-332/.

Strony od czerwca 2013 r. do lipca 2013 r. porozumiewały się ze sobą mailowo przedstawiając swoje propozycje pozasądowego rozstrzygnięcia rozliczeń miedzy sobą, nie mogły dojść do porozumienia w kwestii spłaty kredytu, zwrotu wydatków na nakłady /k. 207-210/.

Strony rozliczają się osobno z Urzędem Skarbowym od 2011 r. /PIT za 2011 r. k. 262-264/, porozumiały się ze sobą odnośnie rozliczenia za 2013 r. w sprawie odsetek od kredytu (strony odliczyły sobie po połowie odsetek) oraz odliczenia ulgi na dziecko /k. 332/.

Faktury w sprawie wywozu nieczystości na stan 29 czerwca 2013 r. z domu pozwanej były wystawiane na powoda jako nabywcę /k. 284/.

Przed Sądem Okręgowym w Warszawie toczyło się postępowanie rozwodowe pomiędzy stronami o sygn. akt VI C 482/11 zakończone nieprawomocnym wyrokiem orzekającym rozwód wydanym w marcu 2014 r. /k. 330/. W toku postępowania rozwodowego obie strony żądały orzeczenia rozwodu /k. 224-232/ , nie były jednak w stanie porozumieć się ze sobą odnośnie winy rozkładu pożycia oraz zobowiązania alimentacyjnego powoda na syna. Powód podawał okoliczności kredytu na zmniejszenie alimentacji, alimenty zostały zasądzone na kwotę 1500 zł miesięcznie. Od marca 2014 r. od wydania orzeczenia rozwodowego pozwana zaczęła spłacać ratę kredytu /k. 331/.

Strony deklarowały, że nie mają majątku wspólnego.

Powód M. K. (1) z zawodu ekonomista, pracuje jako manager, zarabia ok. 9500 zł netto /k. 253/. Zarzucał pozwanej, że pomimo przyznania mu co do zasady racji odnośnie uznania jego roszczeń o zwrot nakładów na majątek pozwanej, w tym na jej dom, pozwana odmawiała partycypacji w kosztach kredytu i spłacania jakiejkolwiek części jego rat. W ocenie powoda z powodu braku rozdzielności majątkowej pomiędzy stronami powód nadal samodzielnie i w całości finansował majątek osobisty pozwanej co w związku z istniejącą od marca 2011 r. separacją faktyczną jest sprzeczne z dobrymi obyczajami. Podnosił, że utrzymywanie wspólności majątkowej pozbawiło go możliwości dochodzenia od pozwanej zwrotu pełnej kwoty spłaty kredytu i prowadzi do nieuzasadnionego wzbogacenia się pozwanej kosztem powoda. Po wyprowadzce od pozwanej nie zaciągał żadnych zobowiązań, podnosił, że nie ma zdolności kredytowej, jest przez to zmuszony do wynajmu mieszkania, nie może zaciągnąć kredytu na zakup własnego mieszkania, w którym by chciał przyjmować syna na kontakty.

Pozwana A. K. nie zgadzała się na ustanowienie rozdzielności majątkowej w tym z datą wskazaną przez powoda, ponieważ spowoduje to ograniczenie środków finansowych dziecka, gdyż najpierw została obniżona alimentacją i argumentem było płacenie kredytu, w razie uwzględnienia powództwa będzie musiała zwrócić powodowi pieniądze co zmniejszy jej budżet. Podnosiła, że nie spłacała raty kredytu, gdyż nie było jej na to stać. /k. 332/.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodu z przesłuchania stron M. K. (1) /k. 252-253/, A. K. /k. 331-332/, zeznań podatkowych /k. 259-264/ oraz innych dokumentów załączonych do akt sprawy.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 52 k.r.i.o: „z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez Sąd rozdzielności majątkowej. Rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach Sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeśli małżonkowie żyli w rozłączeniu.

W ocenie Sądu w przedmiotowej sprawie okolicznością bezsporną jest istnienie separacji faktycznej pomiędzy stronami, bowiem strony nie zamieszkują razem od czasu wyprowadzki powoda, tj. 24 marca 2011 r.

Zgodnie z Wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 4 listopada 2004 r. V CK 215/04 „ważnym powodem, w rozumieniu art. 52 § 1 k.r.o., może być separacja małżonków, uniemożliwiająca im współdziałanie w zarządzie majątkiem wspólnym. Sytuacja taka stwarza bowiem z reguły zagrożenie interesów majątkowych jednego lub nawet obojga małżonków. W sprawie o roszczenie określone w art. 52 k.r.o. decydujące znaczenie mają zatem kwestie czysto majątkowe i możliwość porozumienia małżonków w sprawach związanych z zarządem ich majątkiem” (LEX nr 277885).

Od dnia rozstania strony pozostają w stałym konflikcie. Nie mogą porozumieć się w kwestii spłaty kredytu na dom , zaciągniętego w 2006 r. a także w kwestii zwrotu powodowi przez pozwaną , nakładów poczynionych na dom. Niemniej zdaniem Sądu po dniu 24 marca 2011 r. strony były w stanie osiągać porozumienie w innych kwestach, w tym mających wymiar finansowy. Powód do sierpnia 2011 r. miał dostęp do mieszkania, korzystał z niego odwiedzając swojego syna, co może świadczyć o tym, że strony całkowicie nie straciły wobec siebie zaufania. Następnie pozwanej udało się nakłonić powoda do przepisania umów o dostarczanie energii elektrycznej (czerwiec 2012 r.) oraz związanej z mediami (listopad 2012 r. ) na jej osobę. Powód nie kwestionował, że było możliwe podpisanie umowy na byłą żonę z dostawcą energii elektrycznej /k. 332/. Strony od 2011 r. rozliczają się oddzielnie z Urzędem Skarbowym, potrafiły jednak porozumieć się ze sobą w kwestii odliczeń od podatku, w zeznaniu za 2013 r. odliczając sobie po połowie kwotę za odsetki od kredytu na dom posadowiony na nieruchomości stanowiącej własność pozwanej. Na przełomie czerwca 2013 r. i lipca 2013 r. strony mailowo przedstawiały swoje propozycje polubownego rozliczenia między nimi. Zdaniem Sądu strony nadal są w stanie wspólnie sprawować zarząd majątkiem wspólnym i podejmować wspólnie decyzje.

Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności, Sąd na podstawie art. 52 k.r.o. orzekł jak w sentencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 102 k.p.c.