Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku łącznego z dnia 02 czerwca 2015r.

W dniu 10 lutego 2015 roku B. A. złożył wniosek o wydanie wobec niego wyroku łącznego. Wnosił o zastosowanie zasady pełnej absorbcji. Wywodził, że jest młodym człowiekiem, który pogubił się na początku drogi życiowej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W toku procesu ustalono, że B. A. został skazany następującymi prawomocnymi wyrokami:

1)  Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 20 lipca 2012 roku w sprawie prowadzonej pod sygn. akt II K 516/12 za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. popełnione w dniu 10 kwietnia 2012 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby oraz grzywnę wymierzoną na podstawie art. 33 §1, 2 i 3 k.k. w rozmiarze 30 stawek dziennych po 10 złotych każda. W sprawę tej postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 04 listopada 2014r. w sprawie XIII Ko 6885/14 zarządzono wykonanie orzeczonej wobec B. A. kary pozbawienia wolności;

2)  Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 26 czerwca 2013 roku w sprawie sygn. akt IX K 1134/12 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 17 marca 2012 roku na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby oraz karę grzywny wymierzoną na podstawie art. 33 §1, 2 i 3 k.k. w wysokości 50 stawek po 20 zł każda stawka. W sprawie tej postanowieniem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 13 listopada 2014r. . w sprawie XIII Ko 6886/14 zarządzono wykonanie orzeczonej wobec B. A. kary pozbawienia wolności;

3)  Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 02 lipca 2014 roku w sprawie sygn. akt IX K 1244/13 za przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. i art. 13 § 2 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. i art. 158 § 1 k.k. i art. 275 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. popełnione w dniu 6 lipca 2013 roku na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

(dowody: karta karna - k. 12; wyrok Sądu Rejonowego w K. dnia 20 lipca 2012 roku w sprawie prowadzonej pod sygn. akt II K 516/12 – k.88 akt II K 516/12, postanowienie Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 04 listopada 2014r. w sprawie XIII Ko 6885/14 - k. 124 akt II K 516/12, wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 26 czerwca 2013 roku w sprawie sygn. akt IX K 1134/12 – k. 359 akt IX K 1134/12, postanowienie Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 13 listopada 2014r. w sprawie XIII Ko 6886/14 - k. 475 akt IX K 1134/12, wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 02 lipca 2014 roku w sprawie sygn. akt IX K 1244/13 – k. 334-337)

Aktualnie skazany B. A. przebywa w warunkach izolacji więziennej od dnia 19 września 2014 roku . Dotychczasowe zachowanie i postawa skazanego oceniane są jako poprawne. Nie był karany dyscyplinarnie, jak również nie był nagradzany regulaminowo. W grupie żyje zgodnie i bezkonfliktowo, właściwie układając relacje z współosadzonymi. W stosunku do przełożonych prezentuje postawę regulaminową. Nie pracuje odpłatnie w Zakładzie Karnym, nie zgłosił chęci podjęcia pracy. Odbywa karę pozbawienia wolności w systemie programowego oddziaływania. Jako zadanie ma wyznaczony udział w Treningu Zastępowania Agresji ART oraz spłatę długu. Nie jest uczestnikiem podkultury przestępczej. Nie stosowano wobec niego środków przymusu bezpośredniego. Podczas odbywania kary skazany nie przejawiał zachowań agresywnych czy też autoagresywnych. Uczestniczy w sposób czynny w dostępnych zajęciach kulturalno - oświatowych. Skazany przyznaje się do popełnionych przestępstw, trudno jednak doszukać się u niego faktycznego krytycyzmu względem swojego postępowania oraz dotychczasowego stylu życia.

(dowód : opinia o skazanym k.28)

Aktualnie skazany B. A. od 19 września 2014 roku odbywa karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Kielcach w sprawie IX K 1244/13. Koniec tej kary przypada na dzień 17 marca 2017 roku. Zgodnie z obliczeniem kary nadesłanym przez Dyrektora Zakładu Karnego w P. następnie skazany ma odbywać karę 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Kielcach w sprawie II K 516/12 w okresie od 17 marca 2017 roku do 17 września 2017 roku, a w dalszej kolejności karę 2 lat pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Kielcach w sprawie IX K 1134/12 w okresie od 17 września 2017 roku do 17 września 2019 roku

(dowody: opinia o skazanym wraz z obliczeniem kary k. 28)

Sąd zważył co następuje;

Zgodnie z treścią art. 85 kk jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Zgodnie z treścią art. 86 § 1 kk Sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy, nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat lat ograniczenia wolności albo 15 lat pozbawienia wolności. Zgodnie z § 2 art. 86 k.k. wymierzając karę łączną grzywny sąd określa na nowo wysokość stawki dziennej, kierując się wskazaniami określonymi w art. 33 § 3, wysokość stawki dziennej nie może jednak przekraczać najwyższej ustalonej poprzednio.

Stwierdzić należy, że tylko dwie z trzech wymierzonych przez Sądy wobec B. A. kar spełniają wskazane wyżej warunki do połączenia w wyroku łącznym tj. kary orzeczone wyrokami Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie sygn. akt II K 516/12 oraz Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie sygn. IX K 1134/12. Orzeczone w/w wyrokami kary pozbawienia wolności na skutek zarządzenia ich wykonania w obu przypadkach są karami bezwzględnymi pozbawienia wolności. W obu w/w wyrokach orzeczono także wobec B. A. kary grzywny na podstawie art. 33 § 1 , 2 i 3 k.k. Przestępstwa za które orzeczono w/w kary bezwzględne pozbawienia wolności i grzywny zostały przez skazanego popełnione zanim zapadł pierwszy wyrok co do jednego z nich.

Natomiast kara pozbawienia wolności orzeczona wobec B. A. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie prowadzonej pod sygn. akt IX K 1244/13 nie podlega połączeniu w ramach wyroku łącznego albowiem czyn co do którego orzekano w tej sprawie został popełniony już po wydaniu wyroku w sprawie II K 516/12 tj. po dniu 20 lipca 2012 roku.

Stosownie do treści art.86§1 kk Sąd wymierza łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa do ich sumy. Sąd mógł więc wymierzyć B. A. karę łączną w granicach od 2 lat do 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. W odniesieniu do kary grzywny, mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy Sąd mógł wymierzyć skazanemu karę łączną grzywny w wymiarze od 50 do 80 stawek dziennych.

W niniejszej sprawie Sąd doszedł do przekonania, że właściwym będzie zastosowanie zasady asperacji i stosując tą zasadę wymierzył B. A. karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę łączną grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 złotych. Na wymiar kary łącznej zasadniczy wpływ winien mieć ewentualny związek podmiotowy i przedmiotowy przestępstw, za które wymierzono kary podlegające łączeniu. W przypadku skazanego B. A. stwierdzić należy, że można mówić o związku przedmiotowym i podmiotowym obydwu przestępstw. W obydwu przypadkach przestępstwa, skazany działał w celu osiągnięcia bezprawnej korzyści majątkowej i jego czyny skierowane były przede wszystkim przeciwko jednemu dobru prawnemu jakim było mienie. Zastrzec jednak należy, że sposób działania sprawcy w odniesieniu do poszczególnych przestępstw był różny. Przestępstwa dzieli nadto zaledwie niespełna miesięczny odstęp czasowy. Powyższe argumenty przemawiają w ocenie Sądu za połączeniem skazanemu kar z zastosowaniem korzystnej dla niego zasady asperacji. W sprawie niniejszej nie ma natomiast żadnych podstaw do zastosowania wobec skazanego zasady pełnej absorpcji. Zgodnie z utrwalonym w doktrynie poglądem wymiar kary łącznej w oparciu o absorpcję może mieć miejsce w tych przypadkach, w których granica pomiędzy realnym, a pomijalnym zbiegiem przestępstw nie jest zarysowana zbyt wyraźnie, gdy z dwóch pozostających w zbiegu przestępstw jedno dominuje w ocenie zdarzenia. W niniejszej sprawie okoliczność ta nie zachodzi.

Wspomniany powyżej związek popełnionych przez skazanego przestępstw nie może być nadto rozstrzygający. Znaczenie przy wymiarze kary łącznej miała bowiem również aktualna postawa skazanego, jego zachowanie w Zakładzie Karnym oraz stosunek do popełnionych przestępstw. Jak wynika wprost z opinii o skazanym nadesłanej przez Dyrektora Zakładu Karnego w P. skazany B. A. nie przejawia krytycyzmu wobec swojej przestępczej przeszłości. Nadto przejawia skłonność do nadużywania alkoholu i zażywania narkotyków, nie podejmuje działań odnośnie podjęcia zatrudnienia tak w Zakładanie Karnym jak i po jego opuszczeniu, cechuje go znaczny poziom demoralizacji pomimo młodego wieku, nie ma wykształcenia i wyuczonego zawodu, przejawia skłonność do podejmowania aktów samoagresji, a do odbycia kary został doprowadzony. Prognoza kryminologiczno – społeczna jest negatywna. Prognoza penitencjarna jest umiarkowana. Względy prewencyjne i to zarówno indywidualne jak i ogólne przemawiają, w ocenie Sądu, w sposób jednoznaczny za brakiem podstaw do faktycznego znacznego złagodzenia dolegliwości związanych z odbywaniem przez B. A. kary pozbawienia wolności poprzez skrócenie jej okresu poprzez zastosowanie - jak o to wnosił sazany - zasady absorbcji. Skazany jest osobą zdemoralizowaną i jedynie pozostawanie przez niego przez wskazany w sentencji wyroku okres tj. 2 lata i 2 miesiące w warunkach izolacji więziennej może zapewnić spełnienie zapobiegawczych i wychowawczych celów wymierzonej mu kary.

Jednocześnie stosując zasadę asperacji Sąd wymierzył skazanemu B. A. karę łączną grzywny w wysokości 50 stawek dziennych przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 20 złotych.

W części nieobjętej wyrokiem łącznym rozstrzygnięcia w sprawach Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawach sygn. II K 516/12 i IX K 1134/12 podlegają odrębnemu wykonaniu.

Z uwagi na fakt, iż wyrok w sprawie Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie IX K 1244/13 z przyczyn podanych powyżej nie mógł zostać objęty wyrokiem łącznym Sąd na podstawie art. 572 k.p.k. umorzył postępowanie w części dotyczącej tego wyroku.

W sprawie niniejszej B. A. korzystał z pomocy prawnej obrońcy udzielonej mu z urzędu. Wobec oświadczenia obrońcy, że koszty pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu nie zostały na jego rzecz uiszczone nawet w części Sąd na podstawie art. 29 ust 1 Ustawy z dnia 26.05.1982r prawo o adwokaturze (Dz. U z 2002r nr 16 poz. 124 ze zm) w zw. z §19 i §14 ust. 5 Rozporządzenia z dnia 28.09.2002 r. Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163 poz. 1348 ze zm.) zasądził od Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy w Kielcach) na rzecz adw. A. M. kwotę 147,60 (sto czterdzieści siedem 60/100 ) złotych w tym 23 % stawki VAT.

Mając na uwadze aktualną sytuację materialną skazanego, który przebywa obecnie od 19 września 2014 roku w warunkach izolacji więziennej, gdzie nie wykonuje pracy zarobkowej, a koniec odbywania przez skazanego wszystkich kar zgodnie z wyliczeniem nadesłanym przez Dyrektora Zakładu Karnego w P. przypada na dzień 18 października 2019 roku, Sąd uznał, że obciążenie skazanego kosztami sądowymi byłoby dla niego zbyt uciążliwe i na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

/SSR Agnieszka Szczukiewicz/