Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ko 169/15

POSTANOWIENIE

Dnia 16 lipca 2015 roku

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu, II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący: Prezes SO Robert Pelewicz

Protokolant: sekr. sąd. Marta Czachurska

po rozpoznaniu sprawy M. B.

obwinionej o wykroczenia z art. 281 pkt 1 k.p. i inne

na skutek wniosku Sądu Rejonowego w Stalowej Woli

w przedmiocie przekazania sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu

na podstawie art.36 k.p.k.

p o s t a n a w i a

sprawę przeciwko M. B., obwinionej o wykroczenia z art. 281 pkt 1 k.p. i art. 283 § 2 pkt 8 k.p. w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy przekazać do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jaśle.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 10 czerwca 2015 roku sygn. akt II W 36/15 Sąd Rejonowy w Stalowej Woli na podstawie art.36 k.p.k. wystąpił do Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu o przekazanie sprawy II W 36/15 do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu – Sądowi Rejonowemu w Jaśle. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że zarówno obwiniona jak i dwóch z trzech zawnioskowanych do przesłuchania świadków zamieszkuje na terenie właściwości Sądu Rejonowego w Jaśle, a jedna osoba na terenie Sądu Rejonowego w Sanoku

Sąd Okręgowy w Tarnobrzegu stwierdził, co następuje:

Wniosek Sądu Rejonowego w Stalowej Woli z dnia 10 czerwca 2015 r., w sprawie
II W 36/15, zasługuje na uwzględnienie.

Na wstępie należy zauważyć, że przepis art. 36 k.p.k. przewiduje, tak zwaną nadzwyczajną właściwość sądu – z delegacji sądu wyższego rzędu. Zgodnie z jego treścią sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego. Sąd wyższego rzędu może przekazać na podstawie art. 36 k.p.k. sprawę sądowi zarówno położonemu w jego okręgu, jak i poza jego okręgiem (por. postanowienie SN z dnia 20 września 1975 roku, III KO 23/75, OSNKW 1975/12/165). O tym, które osoby należy wezwań na rozprawę, wiadomo w oparciu o listę osób, których wezwania żąda oskarżyciel. Osobami tymi są świadkowie, biegli, tłumacze oraz oskarżeni, nie zaś ich obrońcy lub pełnomocnicy, których się nie wzywa, lecz zawiadamia (zob. J. Bratoszewski, Komentarz KPK, Warszawa 2000, t. 1 do art. 36, str. 263).

W oparciu o analizę akt sprawy II W 36/15, należy stwierdzić, iż wezwaniu na rozprawę podlega jedynie cztery osoby, to jest: obwiniona, która mieszka w Ś. 180, oraz trzech pokrzywdzonych, z których jeden zamieszkuje w J., drugi w O., a trzeci w K..

Trzeba w tym miejscu podkreślić, iż właściwość delegacyjna przewidziana w art.
36 k.p.k.
, jako odstępstwo od ogólnych zasad właściwości miejscowej, powinna być przede wszystkim stosowana wówczas, gdy przemawiają za tym względy ekonomii procesowej i potrzeba efektywnego zmniejszania społecznych kosztów wymiaru sprawiedliwości. Nie można jednak zapominać, że przekazanie sprawy z sądu właściwego miejscowo do sądu właściwego z delegacji, w rozumieniu art. 36 k.p.k., zależy nie tyle od arytmetycznej przewagi miejsca zamieszkania uczestników postępowania karnego w okręgu poszczególnych sądów, ale i od możliwości ich stawiennictwa na rozprawie, także z punktu widzenia ich stanu zdrowia, czy możliwości komunikacyjnych regionu w którym zamieszkują.

W rozpoznawanej sprawie tak obwiniona, jak i pokrzywdzeni, którzy są jedynymi świadkami w sprawie, mieszkają z dala od sądu właściwego do rozpoznania sprawy,
a w rejonie właściwości Sądu Rejonowego w Jaśle, bądź w jego bliskiej odległości (ponad dwukrotnie bliższej, niż odległość do Sądu Rejonowego w Stalowej Woli), co wskazuje, że należy przełamać ogólne zasady właściwości sądu, gdyż dostrzegalna jest przewaga celowości rozpoznawania sprawy przez Sąd Rejonowy w Jaśle. Podjętą decyzję procesową determinują w związku z tym i aspekty normatywne, implikowane treścią art. 2 § 1 k.p.k. w zw. z art. 8 k.p.o.w., wiążące się z szybkością postępowania, ekonomiką procesową i zagwarantowaniem realizacji prawnie chronionych interesów procesowych uczestników postępowania karnego.

W realiach rozpoznawanej sprawy nie budzi więc wątpliwości, iż w okolicznościach badanej sprawy spełnione zostały warunki ekonomiki procesowej z art. 36 k.p.k., Sąd Okręgowy przekazał przedmiotową sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Jaśle.

W podsumowaniu powyższych rozważań nie może ujść uwadze i to, że Sąd Okręgowy
w Tarnobrzegu rozpoznając niniejszą sprawę miał na uwadze także i podstawowe standardy praw człowieka i obywatela wykreowane w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej - w art. 45 ust. 1, czy Europejska Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności - w art. 5 ust. 3, które każdej osobie gwarantują prawo do rozpoznania jej sprawy przez niezawisły sąd, odpowiednio: „bez nieuzasadnionej zwłoki” oraz „w rozsądnym terminie”, obligując także i polskie sądy do przeprowadzenia postępowania karnego sprawnie i terminowo.

Kierując się powyższym Sąd Okręgowy rozstrzygnął jak na wstępie.