Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 października 2015r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Maja Snopczyńska

Protokolant Anna Kozioł

po rozpoznaniu w dniu 16 października 2015r. w Świdnicy

sprawy z powództwa B. (...) (...) z siedzibą w G.

przeciwko K. M. (1)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego K. M. (1) rzecz strony powodowej B. (...) (...) z siedzibą w G. kwotę 2.488,84zł (dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt osiem złotych osiemdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty 1.479,19zł od dnia 27 listopada 2014r. do dnia zapłaty;

I.  dalej idące powództwo oddala;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 717,00zł tytułem kosztów procesu w tym kwotę 600,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 2653/14

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w elektronicznym postępowaniu upominawczym strona powodowa B. (...) w G. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. M. (2) kwoty 2488,84 złote z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od dnia wniesienia pozwu kwoty 2380,72 zł oraz kosztami procesu w tym koszty zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, iż pozwany (...) Bank SA (obecnie (...) Bank (...) SA) w dniu 28 czerwca 2010 roku zawarli umowę kredytu ratalnego nr (...); wobec braku spłaty zadłużenia wierzytelność wynikająca z umowy została sprzedana na rzecz strony powodowej na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 27 marca 2014r.

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty postanowieniem z dnia 4 grudnia 2014 roku Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Świdnicy.

Strona powodowa po wezwaniu w trybie art. 505 ³⁷ kpc do uzupełnienia braków formalnych pozwu wykazała umocowanie pełnomocnika do działania w imieniu strony powodowej oraz dołączyła dowody na poparcie swoich twierdzeń.

Pozwany na rozprawie w dniu 13 maja 2015 roku wniósł o odroczenie rozprawy z uwagi na rozpoczęcie rozmów co od ugodowego rozwiązania sporu.

Strona powodowa w piśmie z dnia 16 czerwca 2015r wskazała, że podtrzymuje powództwo oraz że strony nie zawarły ugody pozasądowej, pozwany nie wyraził chęci polubownego rozwiązania sporu.

W (...) SĄD USTALIŁ

NASTĘPUJĄCY STAN FAKTYCZNY:

W dniu 28 czerwca 2010 roku pozwany (...) Bank SA zawarli umowę kredytu na zakup towarów; Bank udzielił pozwanemu kredytu w kwocie 2017,11 zł, pozwany zobowiązał się zwrócić kwotę kredytu do 28 grudnia 2012 roku; strony zastrzegły, że za okres opóźnienia w spłacie raty bank nalicza odsetki karne równe czterokrotności kredytu lombardowego NBP.

(...) Bank SA zmienił nazwę na (...) Bank (...) SA.

DOWÓD: umowa z 28 VI 2010 k. 15-17

Odpis pełny z KRS k. 18-25

Na dzień 26 czerwca 2012r zadłużenie pozwanego z tytułu powyższej umowy wynosiło łącznie 1.824,18 zł w tym należność główna w kwocie 1.479,19 zł, pozostałą kwotę stanowią skapitalizowane odsetki i koszty; pozwanego obciążały także dalsze odsetki liczone od kwoty 1.479,19 zł od dnia 27 czerwca 2012r w wysokości odsetek maksymalnych (czterokrotność kredytu lombardowego NBP).

Powyższemu b.t.e postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Świdnicy nadał klauzulę wykonalności.

DOWÓD: bte k. 26-27

Postanowienie z 17 IV 2013r k. 28

W dniu 31 marca 2014r (...) Bank (...) SA zawarł ze stroną powodową umowę przelewu wierzytelności, na mocy której strona powodowa nabyła min. wierzytelność wobec pozwanego wynikającą z powyższej umowy kredytu.

DOWÓD: umowa przelewu wierzytelności k. 31-35

Strona powodowa wzywała pozwanego do zapłaty.

DOWÓD: wezwanie do zapłaty k. 38

W TAK USTALONYM STANIE FAKTYCZNYM

SĄD ZWAŻYŁ:

Powództwo jest częściowo zasadne.

Strona powodowa dochodząc kwoty żądanej pozwem podnosiła, iż na podstawie umowy przelewu wierzytelności przejęła od (...) Bank (...) SA wierzytelność wobec dłużnika K. M. (2) wynikającą z zawartej umowy kredytu.

Zgodnie z treścią art. 69 prawa bankowego (29 VIII 1997r, Dz. U. 2002/72/655 z późn. zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na kreślony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie z treścią art. 6 kc strona, która z faktu wywodzi skutki prawne winna te okoliczności udowodnić. Tym samym to na stronie powodowej spoczywał obowiązek wykazania, że kwota żądana pozwem jest uzasadniona, a więc wykazać, w pierwszej kolejności, że pozwanego (...) Bank (...) SA łączyła umowa, na podstawie której pozwany zobowiązał się zwrócić kwotę wskazaną w pozwie, że pozwany nie zwrócił tej kwoty oraz, że strona powodowa nabyła wierzytelność. Strona powodowa przedstawiając umowę kredytu, umowę przelewu wierzytelności oraz bte wykazała powyższe okoliczności, co skutkowało zasądzeniem od pozwanego kwoty 2.488.84 zł.

Strona powodowa powinna także wykazać zasadność żądanych odsetek. Dołączone do pozwu dokumenty nie pozwalają na zasądzenie odsetek maksymalnych od kwoty 2.380,72 zł.

Za zwłokę w zapłacie należności zgodnie z treścią art. 481 kc wierzycielowi przysługują odsetki w wysokości ustawowej, chyba że strony w umowie zastrzegły inaczej.

Jak wynika z przedłożonego przez stronę powodową bte z 26 VI 2012r pozwany zobowiązany był do zapłaty bankowi kwoty 1.479,19 zł należności głównej i zgodnie z treścią pkt.I.4 bte dłużnika obciążają dalsze odsetki liczone od kwoty 1.479,19 zł od 27 VI 2012r w wysokości odsetek maksymalnych (czterokrotność kredytu lombardowego NBP). Zgodnie z art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew); wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Tym samym strona powodowa może żądać od pozwanego zapłaty odsetek, lecz tylko w takim zakresie w jakim były one należne bankowi. Strona powodowa nie mogła bowiem nabyć wierzytelności w zakresie szerszym niż przysługiwała pierwotnemu wierzycielowi (bankowi). Skoro bank uprawniony był do naliczania odsetek maksymalnych tylko od kwoty należności głównej – co wynika z treści bte i umowy kredytu (zastrzeżono odsetki maksymalne z opóźnienie w spłacie raty, nie zaś odsetek karnych, kosztów czy prowizji), to strona powodowa ma prawo naliczania odsetek maksymalnych od takiej samej kwoty. Dlatego też zasądzono kwotę wskazaną w pozwie (i wynikająca z przedłożonych dokumentów) jednak odsetki maksymalne zasądzono jedynie od kwoty należności głównej – 1.479,19 zł, natomiast dalej idące powództwo oddalono.

W związku z powyższym na podstawie powołanych przepisów należało zasądzić od pozwanego kwotę 2.488,84 zł z odsetkami maksymalnymi liczonymi od kwoty 1.479,19 zł od 27 XI 2014r, zaś dalej idące powództwo oddalić.

O kosztach orzeczono na podstawie art. 98 i 100 kpc mając na względzie wynik procesu i koszty poniesione przez stronę powodową (opłata od pozwu – 100 zł, koszty zastępstwa procesowego wynikające z § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 IX 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349)- 600 zł oraz opłata skarbową od pełnomocnictwa-17 zł). Skoro strona powodowa uległa nieznacznie nakazywało to obciążenie pozwanego całością kosztów poniesionych przez stronę powodową.