Pełny tekst orzeczenia

sygn. akt III RC 392/14

POSTANOWIENIE

Dnia 20 listopada 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie w III Wydziale Rodzinnym i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący SSR Jolanta Litwinowicz

Protokolant sekr. sądowy Anna Kaczmarek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2014r. w K.

sprawy

z powództwa małoletniej E. R.

reprezentowanej przez A. N.

przeciwko R. R.

o podwyższenie alimentów

postanawia

I.  Postępowanie umarza

II.  Koszty procesu strony ponoszą we własnym zakresie.

III.  Nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 45 (czterdzieści pięć) złotych tytułem połowy opłaty oraz 6 (sześć) złotych za wydanie tytułu wykonawczego.

UZASADNIENIE

A. N. działająca w imieniu małoletniej E. R. wniosła o podwyższenie alimentów od pozwanego R. R. z kwoty 450 zł miesięcznie do kwoty 800 zł miesięcznie (k. 2). W uzasadnieniu wskazała, że dotychczasowa kwota alimentów jest zbyt niska a sytuacja materialna matki powódki uległa pogorszeniu, ponadto z uwagi na stan zdrowia powódki wzrosły koszty jej utrzymania.

Pełnomocnik pozwanego uznał powództwo do kwoty 600 zł miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Kętrzynie w dniu 26 kwietnia 2012r. w sprawie III RC 150/12 podwyższone zostały alimenty od pozwanego R. R. na rzecz małoletniej E. R. do kwoty 450 zł miesięcznie (k. 23 w aktach III RC 150 /12).

E. R. ma szesnaście lat, jest uczennicą. Mieszka wraz z matką, młodszym przyrodnim bratem i mężem matki powódki. Pozwany jest żonaty, zamieszkuje w K.. Z zawodu jest elektrykiem, prowadzi własną działalność gospodarczą.

Matka powódki nie pracuje, została zwolniona w ramach redukcji etatów, zatrudniona była na stacji paliw (...). Mąż matki powódki nie pracuje. Rodzina utrzymuje się z oszczędności, zgromadzonych przez męża matki powódki, które uzyskał pracując za granicą. Matka powódki z dniem 13.10.2014r. zarejestrowana została jako bezrobotna, bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych (k.5).

Powódka leczy się z powodu astmy oskrzelowej w poradni pulmonologicznej (kserokopia zaświadczenia k.6). Od urodzenia ma wadę wzroku. Wymaga noszenia okularów korekcyjnych (k.7).

Sąd zważył, co następuje:

Na rozprawie w dniu 20 listopada 2014 r. po wyjaśnieniu stanowisk i uznaniu przez pełnomocnika pozwanego powództwa do kwoty 600 zł miesięcznie, strony zawarły ugodę, co do wysokości alimentów.

Na mocy tej ugody pozwany zobowiązał się łożyć tytułem alimentów na rzecz powódki kwotę 600 zł miesięcznie ( tj. o 150 zł więcej niż dotychczas ) poczynając od dnia 15 listopada 2014 r. z ustawowymi odsetkami w wypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

Osnowa ugody została wciągnięta do protokołu rozprawy zgodnie z treścią art. 223 § 1 kpc (dowód: protokół rozprawy k.16) i stwierdzona podpisami stron.

Zdaniem Sądu pozwany jest obowiązany płacić alimenty, a ich wysokość ustalona ugodą odpowiada jego możliwościom zarobkowym i majątkowym oraz usprawiedliwionym potrzebom małoletniej powódki a zatem przesłankom określonym w art. 128 kro, 133 i 135 kro.

Aktualnie powódka jest starsza o ponad dwa lata. Zapewnienie jej podstawowych środków utrzymania (wyżywienie, ubrania, środki higieny osobistej) pociąga za sobą niemałe wydatki. Zdaniem Sądu, alimenty od pozwanego w kwocie 600zł miesięcznie zaspokoją podstawowe potrzeby powódki. Pozostałe koszty jej utrzymania winny obciążać drugiego z rodziców - jej matkę .

Potrzeby małoletniej powódki, są niewątpliwie duże. Powódka uczęszcza do szkoły i koszty związane z zakupem niezbędnych podręczników, przyborów szkolnych oraz odzieży są znaczne. Zapewnienie jej podstawowych środków utrzymania (wyżywienie, ubranie, środki higieny osobistej) również pociąga za sobą niemałe wydatki.

Uwzględnienia wymagało to, że od ostatniego podwyższenia alimentów upłynęły ponad dwa lata, w których potrzeby małoletniego wzrosły w konsekwencji wydatków na kształcenie, jak i naturalnego rozwoju małoletniej.

Stąd też mając na uwadze art. 223 § 2 kpc i art. 203 § 4 kpc Sąd uznał, że zawarcie ugody nie jest sprzeczne z prawem ani zasadami współżycia społecznego, nie narusza usprawiedliwionego interesu osoby uprawnionej ani zobowiązanej, ani też nie zmierza do obejścia prawa.

Mając powyższe na uwadze skoro wydanie wyroku stało się zbędne, zgodnie z treścią art. 355 kpc postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Na rozprawie strony uzgodniły, że koszty procesu ponoszą we własnym zakresie( art.104 kpc).O kosztach rozstrzygnięto w oparciu o art.113 ust.1, art. 96 ust. 1 pkt 2 i art. 79 ust.1 pkt 3 lit. c ustawy z dnia 28.07.2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (j.t. Dz. U. 214. 1025 z późn.zm.). Sąd obciążył pozwanego tylko połową opłaty sądowej z uwagi na to, że strony zawarły ugodę.

.

.