Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lipca 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lipca 2015r. w S.

odwołania Z. Ż.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 18 lipca 2014 r. Nr (...)

w sprawie Z. Ż.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje Z. Ż. prawo do emerytury od dnia 1 czerwca 2014r.

Sygn. akt IV U 869/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 18 lipca 2014 r. Nr (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił wnioskodawcy Z. Ż. przyznania prawa do emerytury na podstawie art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015, poz. 748 j.t.) w zw. z § 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.), albowiem na dzień 1 stycznia 1999 r. wnioskodawca nie osiągnął co najmniej 15 lat zatrudnienia w szczególnych warunkach, wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Od ww. decyzji odwołanie złożył ubezpieczony Z. Ż., wnosząc o zaliczenie do pracy w szczególnych warunkach okresu zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w S. od 25.05.1973 r. do 31.12.1992 r. na stanowisku tokarza-frezera. W uzasadnieniu ubezpieczony wskazał, że z uwagi na szkodliwe warunki pracy chorował na górne drogi oddechowe, w związku z czym od 26.06.1990 r. do 19.07.1990 r. przebywał w sanatorium w S. (odwołanie, k. 1 a.s.).

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie, powołując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie, k. 2-3 a.s.).

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony Z. Ż., urodzony (...), złożył w dniu 26 czerwca 2014 r. wniosek do pozwanego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. o przyznanie prawa do emerytury. Ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Organ rentowy przyjął, że na dzień 1.01.1999 r. ubezpieczony wykazał okresy składkowe w wymiarze 25 lat, 8 miesięcy i 18 dni. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach (k. 8 a.e.).

Sąd poczynił ustalenia faktyczne na podstawie zeznań ubezpieczonego Z. Ż., zeznań świadków: R. P. (k. 8-9 a.s.), J. P. (k. 9-10v a.s.), J. M. (1) (k. 19-20 a.s.), J. M. (2) (k. 24-24v a.s.) i A. J. (k. 27-27v a.s.), a także na podstawie dokumentów zgromadzony w aktach osobowych ubezpieczonego, które Sąd ocenił jako w całości wiarygodne.

Powyższe dowody pozwoliły ustalić, że w okresie od 25 maja 1973 r. do 31 grudnia 1992 r. ubezpieczony był zatrudniony w Państwowym Ośrodku (...) w S.. W okresie od 25 kwietnia 1974 r. do 18 lutego 1976 r. Z. Ż. odbywał zasadniczą służbę wojskową, po zakończeniu której został ponownie zatrudniony we wskazanym zakładzie pracy. Jak wynika z dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych wnioskodawcy od początku zatrudnienia do dnia 1 stycznia 1986 roku zajmował on stanowisko tokarza, zaś od dnia 2 stycznia 1986 roku powierzono mu pracę w charakterze frezera (k. 28 akt osobowych ubezpieczonego). Ubezpieczony wskazał jednak, że w Państwowym Ośrodku (...) w S. został zatrudniony jako tokarz, którą to pracę wykonywał bardzo krótko („może pół roku”, k. 27v a.s.), a już przed odbyciem służby wojskowej, tj. przed 1974 r., przeszedł na stanowisko frezera, które wykonywał również po odbyciu służby wojskowej. Zmiana angażu z tokarza na frezera wiązała się ze zmianą maszyny oraz lepszą płacą (zeznania świadka J. M. (2), k. 24v a.s.). Do czynności wykonywanych przez ubezpieczonego w ww. zakładzie pracy należało czyszczenie i obróbka odlewów żeliwnych: „Ja musiałem surowy odlew wyjąć, wyczyścić, oskrobać przy pomocy młotka i przycinaka. Później zakładałem na maszynę i frezowałem powierzchnie na frezarce” (k. 8v a.s.). Frezowaniu - polegającemu na usuwaniu naleciałości na odlewie - poddawane były pokrywy skrzyni biegów do ciągników, obudowy mechanizmu kierowniczego i inne części wykonane z żeliwa. Jak wyjaśnił ubezpieczony, wyjątkowo w ramach zastępstwa wykonywał prace tokarskie przy częściach z żeliwa. Zeznania świadków pozwoliły ustalić, że odlewy żeliwne do Państwowego Ośrodka (...) dostarczano z huty, zatem nie wykonywano odlewów bezpośrednio w zakładzie pracy ubezpieczonego. Otrzymane odlewy były następnie ręcznie czyszczone z nadlewek i naleciałości odlewniczych za pomocą szczotki, młotka i przycinaka, zaś po oczyszczeniu pracownicy zakładali detal na przyrząd i tak przygotowany odlew był instalowany na maszynę – frezarkę bądź tokarkę. Wskazany zakład pracy zajmował się produkcją i obróbką części zamiennych do ciągników marki U.. Ubezpieczony pracował na hali, gdzie żeliwne odlewy były czyszczone, polerowane z naleciałości odlewniczych, a także obrabiane na takich urządzeniach jak frezarka czy tokarka. Celem czynności wykonywanych przez wnioskodawcę Z. Ż. było dokładne wygładzenie powierzchni odlewów, tak by części nadawały się do montażu w ciągnikach. Świadkowie R. P. (k. 9 a.s.) oraz J. P. (k. 9v a.s.) wskazali, że ubezpieczony pracował przy frezowaniu obudowy mechanizmu kierowniczego, a część pracy wykonywał na tokarkach przy obudowie łożyska wałka napędowego. Jak zeznał świadek J. M. (1), detale obrabiane były na sucho, w hali panowała wysoka temperatura, a żeliwo podczas obróbki wytwarzało pył, który unosił się na hali nieposiadającej wentylacji, co skutkowało, iż warunki pracy były bardzo ciężkie (k. 19v-20 a.s.).

Podkreślić należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Zebrany w sprawie materiał dowodowy w postaci dokumentów zgromadzonych w aktach osobowych ubezpieczonego oraz z zeznań ubezpieczonego i świadków wykazał, iż ubezpieczony w Państwowym Ośrodku (...) w S. wykonywał pracę na stanowisku frezera przy obróbce odlewów żeliwnych takich jak obudowy mechanizmu kierowniczego, czy też pokrywy skrzyni biegów do ciągników marki U.. Przed frezowaniem wnioskodawca wykonywał czynności związane z czyszczeniem odlewów dostarczanych z huty do ww. zakładu pracy. Nadto Z. Ż. pracował jako tokarz przy obudowach łożyska wałka napędowego, wykonując czynności na hali, gdzie były produkowane i obrabiane części żeliwne. Co za tym idzie, ubezpieczony wykonywał prace wskazane w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) w wykazie A, Dziale III poz. 78 przy szlifowaniu lub ostrzeniu wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowaniu mechanicznym. Pokreślenia wymaga, że zeznania świadków potwierdziły, iż ubezpieczony poza czyszczeniem odlewów żeliwnych i ich obróbką na frezarce ewentualnie tokarce, innych prac nie wykonywał. Praca ubezpieczonego w Państwowym Ośrodku (...) w S. zarówno na stanowisku frezera, jak i tokarza, odbywała się przy urządzeniach, za pomocą których przy zastosowaniu metody obróbki skrawaniem nadaje się zadany kształt, czyści, profiluje i wyrównuje powierzchnie. W ocenie Sądu Okręgowego wskazane czynności realizowane przez ubezpieczonego w ww. zakładzie pracy mieszczą się w zakresie prac obejmujących szlifowanie lub ostrzenie wyrobów i narzędzi metalowych oraz polerowanie mechaniczne.

Z twierdzeń ubezpieczonego, jak również z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych wynika, że w okresie od 25 kwietnia 1974 r. do 18 lutego 1976 r. Z. Ż. odbywał zasadniczą służbę wojskową, po zakończeniu której podjął – w zakreślonym ustawowo terminie – zatrudnienie w Państwowym Ośrodku (...) w S. (k. 15 akt osobowych ubezpieczonego). Jak wskazuje się w orzecznictwie, żołnierzowi zatrudnionemu przed powołaniem do czynnej służby wojskowej w warunkach szczególnych, który po zakończeniu tej służby podjął zatrudnienie w tych samych warunkach czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem przed powołaniem do służby wojskowej oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie. Okres zasadniczej służby wojskowej odbytej w czasie trwania stosunku pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze zalicza się do stażu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym, jeżeli pracownik w ustawowym terminie zgłosił swój powrót do tego zatrudnienia (por. wyrok SN z dnia 6 kwietnia 2006 r., III UK 5/06, OSNP 2007/7-8/108; wyrok SN z dnia 9 marca 2010 r., I UK 333/09, LEX nr 585739; wyrok SA w Lublinie z dnia 1 sierpnia 2012 r., III AUa 612/12, LEX nr 1213866).

Wobec powyższego cały okres zatrudnienia Z. Ż. w Państwowym Ośrodku (...) w S., tj. od dnia 25 maja 1973 r. do 31 grudnia 1992 r., w tym również okres odbywania służby wojskowej, należało zaliczyć do okresu pracy w szczególnych warunkach. Na dzień 1 stycznia 1999 r. okres zatrudnienia ubezpieczonego w szczególnych warunkach wyniósł zatem 19 lat, 7 miesięcy i 6 dni. Tym samym Z. Ż. posiada wymagane ustawą co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Bezsporne jest, że ubezpieczony spełniał inne przesłanki do uzyskania prawa do emerytury, tj. wymienione w § 3 i § 4 ust. 1 pkt 1 i 3 powołanego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r., a także przesłanki z art. 184 ust. 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przy czym warunki te spełnił w dacie złożenia wniosku o emeryturę.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał Z. Ż. prawo do emerytury od dnia 1 czerwca 2014 r., tj. od miesiąca, w którym został złożony wniosek o przyznanie prawa do emerytury.