Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 października 2015 r.

Sąd Rejonowy dla Łodzi - Widzewa w Łodzi V Wydział Rodzinny i Nieletnich

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Teresa Dylis

Protokolant: stażysta Patrycja Krupczyńska

po rozpoznaniu w dniu 15 października 2015 r. w Łodzi

na rozprawie sprawy

z powództwa P. D. (1)

przeciwko P. D. (2)

oraz sprawy

z powództwa P. D. (3)

przeciwko P. D. (4)

o alimenty

p o s t a n a w i a :

1.  umorzyć postępowanie wobec zawarcia ugody;

2.  znieść wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego;

3.  nie obciążać pozwanego kosztami sądowymi.

Sygn. akt V RC 505/14

UZASADNIENIE

P. D. (1) złożyła w dniu 12 listopada 2014 r. pozew skierowany przeciwko ojcu P. D. (2) o zasądzenie alimentów w kwocie po 1.200 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 1 stycznia 2014 r. (pozew k. 2-4).

Druga córka pozwanego P. D. (3) również złożyła w dniu 12 listopada 2014 r. pozew skierowany przeciwko ojcu P. D. (2) o zasądzenie alimentów w kwocie po 1.200 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 1 stycznia 2014 r. (pozew k. 89-91).

W dniu 31 marca 2015 r. pozwany złożył odpowiedzi na pozwy, w których uznawał roszczenia alimentacyjne córek do kwoty po 300 złotych miesięcznie na każdą z nich (odpowiedź na pozew k. 18-21 i k.105-108).

Postanowieniem z dnia 17 czerwca 2015 r. połączono obie sprawy celem łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia (postanowienie k.171).

Na rozprawie w dniu 15 października 2015 r. strony, reprezentowane przez pełnomocników, zawarły ugodę sądową, zgodnie z którą P. D. (2)zobowiązał się płacić tytułem alimentów na rzecz pełnoletnich córek P. D.i P. D. (3)kwoty po 500 złotych miesięcznie na każdą z nich, płatną przelewem na rachunek bankowy uprawnionych do dnia 10-go każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 października 2015 r., z tym że alimenty za miesiąc październik będą zapłacone do dnia 31 października 2015 r. (ugoda sądowa k.182).

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi postanowieniem z dnia 15 października 2015 r. umorzył postępowanie wobec zawarcia ugody, zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego i nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi (postanowienie k.184).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Powódki P. i P. D. (3) są pełnoletnie i pochodzą ze związku małżeńskiego A. i P. D. (2), pomiędzy którymi toczy się aktualnie sprawa o rozwód, oznaczona sygnaturą akt XII C 1279/14. Ze związku małżeńskiego pochodzi także K. D. lat 25, która studiuje architekturę, lecz nie wystąpiła z pozwem alimentacyjnym przeciwko ojcu (kserokopia pozwu rozwodowego k.7-8 i k.94-95).

Pozwany wyprowadził się z domu w grudniu 2013 r.

W dniu 7 lutego 2014 r. pozwany darował swoim córkom K., P. i P. D. (1) na współwłasność po 1/3 części każdej z nich nieruchomość położoną w A. przy ul. (...) zabudowaną domem mieszkalnym, budynkami gospodarczymi oraz budynkiem produkcyjnym. Ponadto P. i A. małżonkowie D. darowali powódkom inne działki gruntu, położone w miejscowości K., województwo (...). Wartość darowizny wyniosła łącznie 200.000 złotych (wypis aktu notarialnego k.29-33 i k.115-119; informacyjne wysłuchanie stron k.61-63 i k.149-151).

P. D. (1) ur. (...) ma obecnie 22 lata i jest studentką III roku Politechniki (...) na kierunku architektury i urbanistyki. Studiuje w trybie stacjonarnym, nie ma żadnego opóźnienia w nauce, nie otrzymuje stypendium. Posiada samochód marki M. z 2008 r., którym jeździ na uczelnię. Utrzymanie samochodu kosztuje: OC – 750 złotych, przegląd – 100 złotych, eksploatacja – 600 złotych rocznie oraz paliwo - 500 złotych miesięcznie. Ponadto powódka określiła swoje potrzeby na kwotę 1.000 złotych miesięcznie (kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia k.5; kserokopia legitymacji studenckiej k.6; informacyjne wysłuchanie powódki P. D. (1) k.61-62; zaświadczenie o nauce k.71).

P. D. (3) ur. (...) ma również 22 lata i jest studentką III roku Politechniki (...) na kierunku biotechnologia. Studiuje w trybie stacjonarnym. Posiada samochód marki S. (...) z 2004 r., którego utrzymanie wynosi: OC – 800 złotych, przegląd – 100 złotych rocznie oraz paliwo - 500 złotych i parking przy uczelni – 110 złotych miesięcznie. Podczas informacyjnego wysłuchania powódka określiła swoje potrzeby na kwotę 1.200 złotych miesięcznie (kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia k.92; kserokopia legitymacji studenckiej k.93; informacyjne wysłuchanie powódki P. D. (3) k.149-150; zaświadczenie o nauce k.160).

Powódki mieszkają z matką i siostrą K. w domu jednorodzinnym w A.. Na terenie tej posesji dziadek powódek posiada zakład produkcyjny. Koszty utrzymania domu ponosi matka i dziadkowie. Matka powódek – A. D. prowadzi działalność gospodarczą – sprzedaje akcesoria do telefonów na stoisku opłacanym przez pozwanego w Centrum Handlowym w R. oraz zajmuje się produkcją odzieży damskiej i dziecięcej. Powódki nie znają dochodów matki, bilans firmy wykazuje straty (informacyjne wysłuchanie powódek k.61-62 i k.149-150; bilans firmy (...) k.72 i k.161).

P. D. (2) ma 44 lata, wykształcenie podstawowe, nie posiada wyuczonego zawodu. Pozwany od 17 lat prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu obwoźnego. Handluje elektroniką na rynku w G. i na giełdzie samochodowej. Ponadto ogłasza w gazecie usługi montażu anten. Pozwany posiada na rynku w R. dwa stoiska: jedno z nich wynajmuje za wysokość opłat, a drugie udostępnił żonie. Od kilku miesięcy nie pracuje, bo choruje na zapalenie stawów. Pobiera zasiłek chorobowy w kwocie 1.200 złotych miesięcznie. W złożonym bilansie firmy za okres 01.01.2014 r. – 31.12.2014 r. wykazał stratę – 3.640,55 złotych. Według rocznych rozliczeń podatkowych dochód pozwanego w 2013 r. wyniósł 12.609 złotych, natomiast w 2014 r. – 7.483 złote. Obecnie pozwany nie posiada żadnego majątku, bo wszystko przekazał dzieciom (umowa najmu lokalu użytkowego k.26-28 i k.112-114; bilans firmy k.60 i k.148; ogłoszenia prasowe k.80; wydruki rocznych zeznań podatkowych k.83-84; informacyjne wysłuchanie pozwanego k.62-63 i k.150-151).

Po rozstaniu pozwany wysyłał każdej córce przelewem bankowym kwoty po 300 złotych miesięcznie oraz partycypował w różnych wydatkach np. P. przekazał 500 złotych na gwiazdkę, 400 złotych na leczenie, 150 złotych na squash oraz opłacił wymianę dwóch kół w jej samochodzie, natomiast P. dał 200 złotych na odzież, 70 złotych na klocki samochodowe, 300 złotych na lekarza, 350 złotych na dentystę i 500 złotych na Wigilię (przelewy bankowe k.34-48 i k.120136; informacyjne wysłuchanie stron k.61-63 i k.149-151).

Sąd zważył:

Zgodnie z treścią art.10 k.p.c. w zw. z art. 223 § 1 k.p.c. Sąd ma obowiązek podjęcia prób mediacji i ugodowego rozstrzygnięcia sporu. W tym celu Przewodniczący powinien skłaniać strony do pojednania, zwłaszcza na pierwszym posiedzeniu, po wstępnym wyjaśnieniu stanowiska stron, co jest szczególnie pożądane, ponieważ likwiduje proces bez zbędnego postępowania dowodowego (III PZP 43/69 z dn. 20.XII.69 – OSNCP 1970/3/40).

Podstawę materialnoprawną ugody zawieranej przed sądem stanowią przepisy art. 917 i 918 k.c. Przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego. Uchylenie się od skutków prawnych ugody może nastąpić z powodu wad oświadczenia woli (art. 82-88 k.c. w zw. z art. 918 k.c.).

Treść ugody powinna dokładnie określać rozmiar świadczenia, sposób i treść ich wykonania oraz wskazywać, które roszczenia objęte procesem mają te świadczenia zaspokoić. (III PZP 25/72 z dn.18.X.70 – OSNCP 1973/3/38).

Osnowę ugody wciąga się do protokołu rozprawy, odczytuje, po czym strony podpisują ugodę (art.185 § 3 k.p.c.). Procesowym skutkiem zawarcia ugody jest umorzenie postępowania (art. 355 § 1 k.p.c.). Ugoda sądowa stanowi tytuł egzekucyjny (art. 777 pkt 1 k.p.c.).

Przepisy art. 223 § 2 k.p.c. w zw. z art. 203 § 4 k.p.c. wprowadzają instytucję sądowej kontroli ugody sądowej. W myśl tych przepisów ugoda nie może być sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego bądź zmierzać do obejścia prawa. Ugoda sądowa musi być sprawiedliwa, a więc nie może ona zastrzegać niewspółmiernych ustępstw.

Dokonując oceny treści ugody według wskazanych wyżej kryteriów, Sąd Rejonowy uznał, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła żadna z przyczyn, która uzasadniałaby możliwość uchylenia się od skutków prawnych lub uznania ugody za niedopuszczalną.

Materialno -prawną podstawę powództwa stanowią przepisy art. 133 § 1 k.r.o. i art. 135 k.r.o. W myśl powołanych przepisów rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest w stanie utrzymać się samodzielnie, przy czym zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Odnosząc powyższe uregulowania prawne do ustalonego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż powódki są wprawdzie pełnoletnie, lecz stacjonarny system nauki uniemożliwia im podjęcie stałej pracy zarobkowej, dlatego przysługuje im prawo do alimentacji ze strony rodziców.

W ocenie Sądu Rejonowego potrzeby każdej z powódek należy określić na kwotę 1.000 – 1.200 złotych miesięcznie, natomiast utrzymanie posiadanych samochodów nie mieści się w kategorii usprawiedliwionych potrzeb, gdyż nie są to koszty konieczne i niezbędne. Ponadto na tego typu wydatki powódki mogą zapracować pracą weekendową, która jest dość popularną formą zarobkowania studentów.

Rodzice powódek prowadzą działalność gospodarczą, a w złożonych do akt sprawy bilansach firm wykazują straty. P. D. (5) twierdzi, że uzyskuje dochody na poziomie najniższego wynagrodzenia. Faktem jest, iż pozwany nie posiada kwalifikacji zawodowych. Ponadto powszechnie wiadomo, że w ostatnim okresie czasu handel na rynkach nie jest działalnością szczególnie dochodową. Również z rocznych deklaracji podatkowych wynika, że jego dochód w 2014 r. jest znacznie niższy niż w 2013 r.

Istotną okolicznością jest, iż pozwany cały swój majątek podarował córkom, skutkiem czego powódki są współwłaścicielkami domu w A. oraz działek w K., które mogą sprzedać, a uzyskane środki przeznaczyć na zaspokojenie własnych potrzeb.

Nie bez znaczenia jest okoliczność, że pozwany cały czas wspierał finansowo swoje córki, przekazując każdej z nich po 300 złotych miesięcznie oraz partycypując w innych niemałych wydatkach.

Podkreślić również należy, iż w toku postępowania strony były reprezentowane przez profesjonalnych pełnomocników. Ponadto na pierwszej rozprawie, po informacyjnym wysłuchaniu stron, sędzia zaproponowała zawarcie ugody na kwotę po 400 złotych miesięcznie na każdą z uprawnionych, na co powódki nie wyraziły zgody, natomiast na kolejnej rozprawie strony, reprezentowane przez pełnomocników, same zadeklarowały chęć zawarcia ugody sądowej, co też uczyniły, akceptując jej warunki.

Z tych względów Sąd Rejonowy uznał, że zawarta ugoda uwzględnia usprawiedliwione potrzeby powódek oraz możliwości zarobkowe osób zobowiązanych do ich alimentacji, przy czym jest zgodna z obowiązującymi przepisami prawa. Przedmiotowa ugoda nie jest dotknięta żadną z wad oświadczenia woli, nie została zawarta pod wpływem błędu, przymusu czy groźby bezprawnej bądź w sytuacji, gdy strony nie zdawały sobie sprawy z następstw tej czynności.

Wobec zawarcia ugody Sąd Rejonowy umorzył postępowanie na podstawie art. 355 § 1 k.p.c, zniósł wzajemnie pomiędzy stronami koszty zastępstwa procesowego zgodnie z art.104 k.p.c. i nie obciążył pozwanego kosztami sądowymi w oparciu o treść art. 102 k.p.c.