Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 września 2015 roku

Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Sławomir Noga

Sędziowie: SSO Jadwiga Żmudzka (spr.)

SSO Grażyna Pawela-Gawor

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Kosała

przy udziale Sławomira Zięby Prokuratora Prokuratury Okręgowej,

po rozpoznaniu w dniu 16 września 2015 roku, sprawy

A. N.

s. M. i I. z d. K.

ur. (...) w K.

oskarżonego o przestępstwa z art. 18 § 2 k.k. w zw. z art. 271 § 3 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa - Krowodrzy w Krakowie z dnia 23 czerwca 2014r. sygn. akt II K 748/12/K

zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy i zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 470 (czterysta siedemdziesiąt) złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

SSO Jadwiga Żmudzka SSO Sławomir Noga SSO Grażyna Pawela-Gawor

Sygn. akt IV Ka 312/15

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Okręgowego w Krakowie z dnia 23 września 2015 roku

A. N. został oskarżony o to, że:

1. w dniu 28 stycznia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...)zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, a także braku wymienionych wyżej zmian konstrukcyjnych w tym pojeździe, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

2. w dniu 20 sierpnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wybudowania z nadwozia pojazdu tylnego siedzenia, zamontowaniu za przednimi siedzeniami pionowej sztywnej przegrody oddzielającej przestrzeń pasażerską od przestrzeni bagażowej, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

3. w dniu 18 marca 1999 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki D. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowaniu za oparciami tylnego fotela sztywnej ramy z kratownicą oddzielającej część ładunkową od przestrzeni pasażerskiej, umocowanej do podłogi oraz wzmocnień ścian bocznych z możliwością przesunięcia za oparcie foteli przednich oraz zamontowaniu uchwytów do mocowania ładunku i wyrównaniu podłogi bagażnika, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

4. w dniu 1 kwietnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. K. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki C. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych w postaci: zamontowania kasety stalowej przeznaczonej do przewozu pieniędzy i przedmiotów wartościowych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

5. w dniu 7 listopada 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki V. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

6. w dniu 10 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. K. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki V. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych w postaci: zamontowania za oparciami tylnych foteli kraty stalowej oddzielającej przestrzeń bagażową od przestrzeni pasażerskiej, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

7. w dniu 6 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wymontowaniu siedzeń tylnych, zamontowaniu siatki stalowej oddzielającej przestrzeń pasażerską od przestrzeni ładunkowej, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

8. w dniu 19 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w(...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki P. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

9. w dniu 1 czerwca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki P. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

10. w dniu 29 kwietnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki P. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu za tylnymi siedzeniami sztywnej ramy z kratownicą uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

11. w dniu 1 czerwca 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...) nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

12. w dniu 28 maja 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby R. P. – diagnosta (...)SA, (...)-(...) K., ul. (...) poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...) badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

13. w dniu 27 maja 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby R. P. – diagnosta (...)SA, (...)-(...) K., ul. (...) poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

14. wdniu 19 maja 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby R. P. – diagnosta (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

15. w dniu 10 marca 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. K. – diagnosta (...) SA Oddział w K.,(...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych w postaci: odgrodzenia przestrzeni bagażowej pojazdu od części pasażerskiej kratą stalową zamontowaną za oparciami tylnych foteli, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

16. w dniu 29 września 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w(...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

17. w dniu 15 maja 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby R. Ś. – diagnosta (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...) poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, a także braku wymienionych wyżej zmian konstrukcyjnych w tym pojeździe, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

18. w dniu 8 maja 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

19. w dniu 5 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu za oparciami fotela tylnego siatki metalowej oddzielającej przestrzeń pasażerską od przestrzeni bagażowej, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

20. w dniu 27 kwietnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu za oparciami fotela tylnego przegrody z kratownicą oddzielającą kabinę pasażerską od przestrzeni bagażowej, z możliwością przemieszczania kraty za oparcia foteli przednich w zależności od ilości przewożonych osób i wielkości ładunku, uzasadniających-zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

21. w dniu 29 kwietnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu za tylnymi siedzeniami sztywnej ramy z kratownicą i stalowej kasety z zamkiem patentowym, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

22. w dniu 6 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu kasety metalowej z patentowymi zamkami, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

23. w dniu 19 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

24. w dniu 23 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

25. w dniu 21 listopada 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

26. w dniu 23 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki O. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

27. w dniu 9 stycznia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...)o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...)zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki H. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

28. w dniu 5 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. K. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O., poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...) , (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki H. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych w postaci: zamontowania w sposób trwały do podłogi bagażowej kasety metalowej przeznaczonej do przewozu pieniędzy i przedmiotów wartościowych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

29. w dniu 13 marca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. K. – diagnosta (...) SA Oddział w K.,(...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki H. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych w postaci: oddzielenia przestrzeni pasażerskiej od bagażowej metalową kratą zamontowaną za oparciami tylnych foteli, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy- specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, a także braku wymienionych wyżej zmian konstrukcyjnych w tym pojeździe, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

30. w dniu 30 października 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki D. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianą rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

31. w dniu 9 września 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

32. w dniu 23 września 1998 roku w K. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

33. w dniu 24 września 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowaniu za oparciami tylnego fotela sztywnej ramy z kratownicą oddzielającej część ładunkową od przestrzeni pasażerskiej, umocowanej do podłogi oraz wzmocnień ścian bocznych z możliwością przesunięcia za oparcie foteli przednich oraz zamontowaniu uchwytów do mocowania ładunku, wyrównaniu podłogi bagażnika i wyłożeniu wykładziną antypoślizgową, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

34. w dniu 19 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...)SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

35. w dniu 26 września 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. R. – diagnosta (...) SA Oddział w K.,(...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowaniu w przestrzenia bagażowej kasety stalowej do przewozu pieniędzy i przedmiotów wartościowych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

36. w dniu 30 lipca 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowania do przestrzeni bagażowej nadwozia pojazdu stalowej kasety z zamkami patentowymi, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego;

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

37. w dniu 30 października 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu metalowej kraty i kasety metalowej z patentowymi zamkami, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

38. w dniu 21 lutego 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

39. w dniu 12 sierpnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

40. w dniu 3 marca 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. K. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych w postaci: zamontowania na stałe w przestrzeni bagażowej kasety metalowej przeznaczonej do przewozu pieniędzy i przedmiotów wartościowych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy- specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

41. w dniu 21 maja 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby R. P. – diagnosta (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...) poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...) badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

42. w dniu 21 lutego 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

43. w dniu 6 maja 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...) nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

44. w dniu 26 stycznia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...)SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

45. w dniu 31 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

46. w dniu 17 lipca 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

47. w dniu 15 lipca 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na wybudowaniu fotela tylnego i pasów bezpieczeństwa, wbudowaniu za oparciami foteli przednich sztywnej ramy z kratownicą u góry oddzielającej część ładunkową od przestrzeni pasażerskiej, umocowanej do podłogi oraz wzmocnień ścian bocznych z możliwością przesunięcia za oparcie foteli przednich oraz zamontowaniu uchwytów do mocowania ładunku, wyrównaniu podłogi bagażnika i wyłożeniu wykładziną antypoślizgową, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

48. w dniu 06 maja 1998roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

49. w dniu 23 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

50. w dniu 24 kwietnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

51. w dniu 26 sierpnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu po stronie lewej w przestrzeni bagażowej kasety metalowej z patentowymi zamkami, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

52. w dniu 29 października 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu kasety metalowej, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

53. w dniu 3 lipca 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...)” SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...)SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

54. w dniu 11 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...)SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w (...)SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

55. w dniu 11 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby S. W. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w(...) SA, (...)-(...) K., ul. (...), badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

56. w dniu 24 sierpnia 1998 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych polegających na wbudowaniu za oparciami tylnego fotela sztywnej ramy z kratownicą u góry i sklejką na dole, oddzielającej część ładunkową od przestrzeni pasażerskiej, umocowanej do podłogi oraz wzmocnień ścian bocznych z możliwością przesunięcia za oparcie foteli przednich oraz zamontowaniu uchwytów do mocowania ładunku, wyrównaniu podłogi bagażnika i wyłożeniu sklejką i wykładziną antypoślizgową, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

57. w dniu 21 listopada 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby C. Ś. – diagnosta (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Przedsiębiorstwie (...), ul. (...), (...)-(...) K., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), stwierdzających dokonanie w tym pojeździe zmian konstrukcyjnych, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

58. w dniu 18 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu za tylnymi siedzeniami kraty metalowej oddzielającej część bagażową od części pasażerskiej oraz kasety stalowej z patentowymi zamkami, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

59. w dniu 12 grudnia 1997 roku w K., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, chcąc aby A. B. – diagnosta (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O. poświadczył nieprawdę co do okoliczności mających znaczenie prawne w dokumentach w postaci: „Zaświadczenie nr (...) o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu” i „Opis nr (...) zmian dokonanych w pojeździe”, a to odnośnie faktu przeprowadzenia w Centrali (...) SA Oddział w K. – (...), (...)-(...) K. O., badania technicznego i oględzin samochodu marki F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), i dokonania w nim zmian konstrukcyjnych polegających na zamontowaniu kasety metalowej z patentowymi zamkami oraz kraty metalowej odgradzającej przestrzeń bagażową od przestrzeni pasażerskiej, uzasadniających zmianę rodzaju tego pojazdu z osobowego na ciężarowy specjalizowany, pomimo nieprzeprowadzenia takich badań i oględzin, nakłonił go do tego,

to jest o przestępstwo z art. 18§2 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k.

Sąd Rejonowy dla Krakowa – Krowodrzy w Krakowie, wyrokiem z dnia 23 czerwca 2014 roku sygn. II K 748/12/K orzekł w tym przedmiocie następująco:

I.  orzekając w zakresie wszystkich punktów aktu oskarżenia, oskarżonego A. N. uznaje za winnego tego, że w nieustalonych dniach w okresie od 30 lipca 1997 roku do 18 marca 1999 roku, działając w podobny sposób oraz w krótkich odstępach czasu, w zamiarze, aby uprawnieni do wystawienia dokumentów w postaci zaświadczeń o przeprowadzeniu badaniu technicznym pojazdu diagności w osobach S. W. – diagnosty (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K., A. B. – diagnosty (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O.; C. Ś. – diagnosty (...) SA, ul. (...), (...)-(...) K.; A. K. – diagnosty (...) SA Oddział w K., (...)-(...) K. O.; R. P. – diagnosty (...) S.A., (...)-(...) K., ul. (...); R. Ś. – diagnosty (...)S.A., (...)-(...) K., ul. (...); A. R. – diagnosty (...) S.A. Oddział w K., (...)-(...) K. O., działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poświadczyli nieprawdę w wymienionego rodzaju zaświadczeniach co do stanowiącego okoliczność mającą znaczenie prawne faktu przeprowadzenia badania technicznego odpowiednio co do każdego diagnosty wskazanych w akcie oskarżenia pojazdów: R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); D. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); C. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); V. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); V. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); P. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); P. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); P. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...) nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); A. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); R. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); O. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); H. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); H. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); H. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); D. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); S. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...) nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...); F. (...), nr rej. (...), nr nadwozia (...), nr silnika (...), ułatwił im to, przedkładając wymienionym dokumenty w postaci: faktur zakupu i dowodów rejestracyjnych wymienionych pojazdów oraz ocen technicznych rzeczoznawców co do tychże pojazdów, co stanowi ciąg pięćdziesięciu dziewięciu występków z art. 18§3 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. – i za czyny te na mocy 19§1 k.k. w zw. z art. 271§3 k.k. w zw. z art. 91§1 k.k. przy zastosowaniu art. 19§2 k.k. i art. 60§6 pkt 4 k.k., to jest nadzwyczajnie karę łagodząc, wymierza oskarżonemu karę 420 (czterystu dwudziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając na mocy art. 33§3 k.k. kwotę jednej stawki dziennej na kwotę 10 (dziesięciu) zł;

II.  na mocy art. 63§2 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary grzywny okres rzeczywistego pozbawienia wolności, to jest tymczasowego aresztowania w okresie od 22 maja 2000 roku do 18 grudnia 2000, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny, to jest uznając grzywnę za wykonaną w całości;

III.  na zasadzie art. 627 k.p.k., art. 624 k.p.k. oraz art. 3 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 roku, Nr 49, poz. 223 ze zm.) zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 510 (pięciuset dziesięciu) zł, w tym 420 zł tytułem opłaty oraz 90 zł tytułem częściowych wydatków, a w pozostałym zakresie zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Wyrok ten zaskarżył obrońca oskarżonego i zarzucił mu:

I.  obrazę przepisów prawa materialnego, a to:

1. art. 18§3 Kodeksu karnego w zw. z art. 271§3 k.k., poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, podczas gdy w świetlne zgromadzonego materiału dowodowego i dokonanych na jego podstawie ustaleń faktycznych nie sposób uznać, iż oskarżony działał w zamiarze, aby uprawnieni do wystawienia dokumentów w postaci zaświadczeń o przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu diagności (wymienieni w punkcie I części dyspozytywnej skarżonego wyroku), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej poświadczyli nieprawdę w wymienionego rodzaju zaświadczeniach co do stanowiącego okoliczność mającą znaczenie prawne faktu przeprowadzenia badania technicznego odpowiednio co do każdego diagnosty wskazanych w akcie oskarżenia pojazdów, ułatwił im to, przedkładając wymienionym diagnostom dokumenty w postaci faktur zakupu i dowodów rejestracyjnych rzeczonych pojazdów oraz ocen technicznych rzeczoznawców co do tychże pojazdów, a zatem przy nastąpieniu dekompletacji znamion strony podmiotowej typu czynu zabronionego opisanego w powołanym przepisie (co każdego z pięćdziesięciu dziewięciu przypadków), oraz

II.  obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść skarżonego wyroku, a to:

1. art. 4 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. - poprzez naruszenie zasady obiektywizmu wyrażające się w uwzględnieniu przez Sąd orzekający wyłącznie dowodów obciążających oskarżonego z pominięciem dowodów przeciwnych, przejawiającej się przyjęciem działania przez oskarżonego z zamiarem bezpośrednim.

W oparciu o powyższe zarzuty apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu aktem oskarżenia czynów, ewentualnie, na wypadek nie podzielenia przez Sąd zarzutu naruszenia prawa materialnego, z ostrożności procesowej o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu (...)do ponownego rozpoznania.

Sąd Odwoławczy rozważył, co następuje:

Wszystkie zarzuty podniesione w apelacji obrońcy oskarżonego nie są zasadne i wniesiony środek odwoławczy nie zasługiwał na uwzględnienie.

Należy podkreślić, że Sąd Rejonowy nie naruszył zasady obiektywizmu wyrażonej w art. 4 k.p.k., prawidłowo badając i uwzględniając okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego. Kontrola instancyjna stwierdza jednoznacznie, że Sąd Rejonowy przeprowadził obszerne postępowanie dowodowe i dokonał skrupulatnej oraz wnikliwej oceny całego zebranego materiału dowodowego. Ocena wszystkich dowodów jest oceną swobodną, pozbawioną cech dowolności, sprzeczności, niejasności, wszystkie dowody ocenione zostały z zachowaniem zasad logicznego rozumowania, doświadczenia życiowego oraz wskazań wiedzy. W uzasadnieniu wyroku Sąd odniósł się szczegółowo do wszystkich dowodów, wskazując, którym dowodom i w jakiej części dał wiarę, a którym wiary odmówił, które dowody miały znaczenie, a które nie miały istotniejszego znaczenia, każdorazowo argumentując dokonaną ocenę. Opierając się na takiej ocenie Sąd I instancji zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 k.p.k. oraz art. 7 k.p.k. prawidłowo ocenił dowody przeprowadzone w przedmiotowym postępowaniu. Opierając się o tak dokonaną ocenę dowodów, Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił stan faktyczny, nie dopuszczając się błędu w tych ustaleniach.

Wbrew zarzutowi apelacji, Sąd I instancji szeroko uzasadnił popełnienie przez oskarżonego wszystkich przypisanych mu czynów z zamiarem bezpośrednim, szczegółowo wskazując okoliczności stanu faktycznego oraz analizę stanu prawnego. Sąd Rejonowy prawidłowo uzasadnił stronę podmiotową czynów przypisanych oskarżonemu, który każdorazowo ułatwił diagnostom popełnienie przestępstwa w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd I instancji rzetelnie przedstawił sposób popełnienia przestępstw przez oskarżonego i diagnostów oraz ich motywację.

W wyniku analizy akt niniejszej sprawy należy zgodzić się z Sądem I instancji zasadnie podnoszącym rozbieżności w wyjaśnieniach A. N. oraz ich modyfikacje w toku postępowania karnego, w pełni uzasadniające ocenę Sądu Rejonowego, że wyjaśnienia oskarżonego nie są ani jednolite ani konsekwentne. Sąd I instancji w sposób właściwy ocenił przyczyny niepodtrzymywania przez oskarżonego fragmentów swoich poprzednich wyjaśnień, w pełni uwzględniając okoliczności składania tych wyjaśnień i etap postępowania, na którym te wyjaśnienia były złożone. Zasadnie Sąd Rejonowy dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim podawał, że z uwagi na duże zaufanie, jakim cieszył się u diagnostów, odstępowali oni od dokonywania osobistych oględzin i badania przerobionych przez jego firmę pojazdów, ograniczając swoją aktywność do kontaktu tylko z dokumentami, dotyczącymi poszczególnych samochodów, przedłożonymi przez oskarżonego. Niniejszą ocenę potwierdzają depozycje S. W., C. Ś., A. K., A. R., A. B., R. P. i R. Ś..

Ocena zeznań świadków wskazywanych przez apelującego, a to P. S., D. K., A. C., J. K., P. K., K. K.i A. S., dokonana przez Sąd Rejonowy, jest prawidłowa, jako zgodna z zasadami określonymi w art. 7 k.p.k. Konstatacja ta dotyczy też wszystkich pozostałych przeprowadzonych dowodów. Apelujący cytuje tylko fragmenty zeznań świadków, a nie całość ich wypowiedzi, nie zauważa, że poszczególni wskazywani przez niego świadkowie relacjonowali tylko o pewnym wycinku rzeczywistości, tj. o tym, czego byli obserwatorami lub o czym słyszeli, a także o własnych wnioskach, nie mieli oni zaś pełnej wiedzy odnoszącej się do wszystkich samochodów i wszystkich zaświadczeń wystawionych przez diagnostów i okoliczności ich wystawienia, co było objęte zarzutami przedstawionymi oskarżonemu w niniejszej sprawie. Apelujący wyciąga własne wnioski z fragmentów zeznań niektórych świadków i w oparciu o nie buduje elementy stanu faktycznego, nie uwzględnia przy tym całości materiału dowodowego, a tylko te fragmenty dowodów, które w jego ocenie wspierają linię obrony oskarżonego. Apelujący pomija m.in. depozycje świadków, będących diagnostami, a to S. W., C. Ś., A. K., A. R., A. B., R. P. i R. Ś.. Taki zabieg apelującego nie daje podstawy do podważenia oceny dowodów dokonanej przez Sąd Rejonowy i dokonanych przez ten Sąd ustaleń faktycznych.

Przechodząc do zarzutu obrazy prawa materialnego na wstępie wskazać należy, że Sąd Odwoławczy podziela stanowisko przedstawione w doktrynie i orzecznictwie, że pomocnictwo, tak jak i podżeganie, stanowi odmienny rodzajowo od sprawstwa typ czynu zabronionego. Znamieniem czynnościowym pomocnictwa jest ułatwienie popełnienia czynu zabronionego (art. 18§3 k.k.), zaś opis czynu zabronionego, do którego pomocnik udziela pomocy, wymaga odwołania się do konkretnego przepisu części szczególnej Kodeksu karnego. Wynika z tego, że znamię pomocnictwa składa się z dwóch elementów: znamion "stałych" określonych w art. 18§3 k.k. oraz znamion "zmiennych" mieszczących się w części szczególnej, a dotyczących opisu czynu zabronionego, do popełnienia którego pomocnik udziela pomocy (por. R. Dębski, O teoretycznych podstawach regulacji współdziałania przestępnego w kodeksie karnym z 1997 r., St.Pr.-Ek. 1998/58/105, s. 124; P. Kardas, Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie, Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2001, s. 556 i n.; A. Liszewska, Współdziałanie przestępne w polskim prawie karnym : analiza dogmatyczna, Wydawnictwo UŁ, Łódź 2004,s. 106-107; wyr. SN z 3.8.2006 r., III KK 445/05, Prok. i Pr. – wkładka Orzecznictwo 2007, Nr 1, poz. 3). Istota pomocnictwa polega na umyślnym ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego z zamiarem wsparcia realizacji tego czynu. Zachowanie pomocnika zwiększa prawdopodobieństwo naruszenia lub narażenia dobra prawnego przez bezpośredniego wykonawcę, ponieważ obiektywnie następuje ułatwienie popełnienia przestępstwa. Prowadzi to do uznania pomocnictwa za przestępstwo z narażenia dobra prawnego na niebezpieczeństwo. Strona przedmiotowa pomocnictwa polega na "ułatwieniu" innej osobie popełnienia czynu zabronionego. Zachowanie pomocnika wyrażające się w zwrocie "ułatwia" powiązane jest z potencjalnym czynem osoby, której udziela się pomocy. Może mieć ono miejsce przed lub w trakcie realizacji znamion czynu zabronionego i przybrać postać pomocnictwa fizycznego oraz pomocnictwa psychicznego (intelektualnego). Granicą odpowiedzialności za pomocnictwo do przestępstwa jest moment zakończenia czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę (zob. A. Zoll (red.), Kodeks karny, Część ogólna, tom I, Kantor Wydawniczy Zakamycze, wydanie II, str. 375, wyrok SN z dnia 10.11.1981r. II KR 272/81, OSNKW 1981, z. 12. poz. 75).

Wbrew zarzutowi skarżącego, w niniejszej sprawie nie doszło do dekompletyzacji znamion strony podmiotowej czynów oskarżonego dotyczących realizacji przez niego znamion postaci zjawiskowej pomocnictwa do przestępstw z art. 271§3 k.k. Prawidłowo ocenił i trafnie uzasadnił swoją ocenę Sąd Rejonowy podkreślając, że gdy idzie o każdy z 59 występków, składających się na ciąg przestępstw, oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim, obejmując świadomością to, że ułatwia diagnostom realizację wszystkich znamion czynu polegającego na poświadczeniu nieprawdy przez osobę uprawnioną do wystawienia dokumentu, działającą w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Sąd Odwoławczy podziela stanowisko wyrażone w doktrynie i orzecznictwie, że strona podmiotowa pomocnictwa charakteryzuje się zamiarem, aby inna osoba popełniła czyn zabroniony. Pojęcie „zamiar” użyte w art. 18§3 k.k. interpretować należy zgodnie ze znaczeniem nadanym mu przez art. 9§1 k.k., a więc jako zamiar bezpośredni lub zamiar wynikowy (por. A. Marek, Komentarz..., s. 55; Ł. Pohl, Istota pomocnictwa w kodeksie karnym z 6.VI.1997 r., Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny 2000, nr 2., s. 79). Zamiar odniesiony jest do wszystkich znamion strony przedmiotowej pomocnictwa. Udzielający pomocy obejmować musi świadomością to, że podejmując określone czynności lub niewykonując ciążącego na nim obowiązku niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego w ten sposób ułatwia innej osobie popełnienie czynu zabronionego oraz obejmować świadomością, że czyni to w odniesieniu do konkretnego, scharakteryzowanego w odpowiednim przepisie części szczególnej lub przepisie pozakodeksowym czynu zabronionego (por. wyrok SN z 10 maja 1982 r., Rw 317/82, OSNKW 1982, z. 10-11, poz. 72; Ł. Pohl, Istota..., op. cit., s. 79). Udzielający pomocy musi zatem obejmować świadomością zarówno prawną charakterystykę czynu zabronionego, którego popełnienie ma zamiar ułatwić, oraz mieć świadomość znaczenia swojego zachowania (działania lub zaniechania), w tym w szczególności tego, że stanowi ono ułatwienie popełnienia czynu zabronionego przez inną osobę (por. P. Kardas, Teoretyczne..., op. cit., s. 632-633 ; wyrok SN z 28 października 1976 r., III KR 257/76, OSNPG 1977, Z. 11, poz. 95). De lege lata bezkarne jest nieumyślne pomocnictwo (por. wyrok SN z 8 kwietnia 1982 r„ II KR 53/82, LEX nr 21936). Strona podmiotowa pomocnictwa odniesiona jest wyłącznie do przedmiotowych elementów znamion czynu zabronionego. Innymi słowy umyślnością objęte muszą być wszystkie elementy składające się na znamiona pomocnictwa, w żadnym natomiast zakresie umyślność nie dotyczy świadomości i woli osoby, której pomocnik ułatwia popełnienie czynu zabronionego (bezpośredniego wykonawcy).

Przyznając słuszność argumentacji Sądu I instancji w zakresie realizacji przez oskarżonego znamion pomocnictwa do przestępstw z art. 271 § 3 k.k. przywołać można pogląd wyrażony przez Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z dnia 25 lutego 2015 roku, iż pojęcie dokumentu użyte w art. 271 § 1 k.k. ma węższe znaczenie niż to, którym posługuje się art. 115 § 14 k.k. Dokumenty, aby mogły stać się przedmiotem przestępstwa z art. 271 § 1 k.k., muszą charakteryzować się walorem zaufania publicznego, a przejawia się to w znamieniu czasownikowym "wystawia", "poświadcza", a więc przedmiotem czynności wykonawczej mogą być dokumenty kreowane aktem wykonawczym wystawienia, poświadczonego ręką uprawnionego wystawcy (wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 25 lutego 2015 roku, II AKa 457/14, LEX nr 1770350) .

Oskarżony ułatwiał, działając umyślnie, z zamiarem bezpośrednim popełnienie poszczególnym diagnostom popełnienie czynów, polegających każdorazowo na poświadczeniu nieprawdy przez nich, jako osób uprawnionych do wystawienia zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów, bez rzeczywistego przeprowadzenia takiego badania, którzy to diagności działali w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Ułatwienie to polegało na dostarczeniu przez oskarżonego diagnostom dokumentów, a to faktur zakupu i dowodów rejestracyjnych aut oraz ocen technicznych rzeczoznawców.

Diagności wystawiali dokumenty w postaci zaświadczeń o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdów. Dotyczy to wszystkich 59 czynów przypisanych oskarżonemu, składających się na ciąg przestępstw. W każdym przypadku nieprawdziwość poświadczonej okoliczności mającej znaczenie prawne polegała na stwierdzeniu w takim dokumencie, że diagnosta przeprowadził badanie techniczne, co było niezgodne z rzeczywistością, jako że diagności badania takiego nie przeprowadzili, zaś prawna relewancja omawianej okoliczności wyrażała się w tym, że przeprowadzenie badania pojazdu stanowiło przesłankę stwierdzenia w zaświadczeniu posiadania przez dany pojazd właściwości pozwalających zakwalifikować go jako samochód ciężarowy, na podstawie którego to faktu, dokumentowanego tymże zaświadczeniem, samochód ten rejestrowany był następnie jako ciężarowy przez Urząd Miasta K., Wydział (...), jak trafnie przyjął to Sąd Rejonowy.

Zasadnie Sąd Rejonowy przyjął, że oskarżony był świadomy statusu osób, którym ułatwiał popełnienie przestępstw z art. 271 § 3 k.k., tj. S. W., A. B., C. Ś., A. K., R. P., R. Ś. i A. R. jako diagnostów uprawnionych do wystawienia dokumentów w postaci zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. W oparciu o uznane za wiarygodne dowody Sąd Rejonowy poczynił prawidłowe ustalenia faktyczne w zakresie sposobu popełnienia wszystkich przedmiotowych przestępstw, w tym dostarczenia diagnostom dokumentów w postaci faktur zakupu poszczególnych samochodów, dowodów rejestracyjnych i opinii technicznej rzeczoznawcy. W konsekwencji należy wykluczyć po stronie oskarżonego pomocnictwo z zamiarem ewentualnym. Trafnie w tym aspekcie wypowiedziała się doktryna i orzecznictwo podnosząc, że dla odpowiedzialności za pomocnictwo konieczne jest wywołanie przez zachowanie pomocnika rezultatu w postaci zmiany sytuacyjnej, przejawiającej się stworzeniem warunków, w których popełnienie czynu zabronionego przez inną osobę będzie łatwiejsze, niż w sytuacji, gdyby pomocnik nie zrealizował swojego zachowania. Innymi słowy podstawą odpowiedzialności za pomocnictwo mogą być tylko takie zachowania, które „obiektywnie rzecz biorąc ułatwiają popełnienie czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę” (Wyrok SA w Lublinie z dnia 28.12.2000r. II AKa 250/00, Prok. i Pr. 2001, z. 9 poz. 14, A. Marek, Komentarz… s. 55). Oznacza to, że poprzez pomocnictwo, od czego uzależniona jest odpowiedzialność karna, nastąpiło wywołanie stanu ułatwiającego popełnienie czynu przez bezpośredniego wykonawcę (por. A. Zoll (red.), Kodeks karny, Część ogólna, Komentarz, tom I, Kantor Wydawniczy Zakamycze, wydanie II, s. 376). Pomocnik swoim zachowaniem czyni obiektywnie łatwiejsze zrealizowanie znamion czynu zabronionego przez bezpośredniego sprawcę. Nie oznacza to oczywiście, że czynność pomocnika musi być niezbędna do popełnienia czynu zabronionego – wręcz przeciwnie, nie musi charakteryzować się relacją kauzalną między ułatwieniem innej osobie popełniania czynu zabronionego a popełnieniem tego czynu przez bezpośredniego sprawcę. Dla realizacji znamion pomocnictwa nie jest nawet konieczne popełnienie czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę (zob. A. Zoll (red.), Kodeks karny, Część ogólna, Komentarz, tom I, Kantor Wydawniczy Zakamycze, wydanie II, s. 373). O realizacji pomocnictwa decyduje obiektywne ułatwienie przez działanie lub zaniechanie popełnienia innej osobie czynu zabronionego. Odpowiedzialność karna pomocnika oparta jest na obiektywnym tylko ułatwieniu popełnienia czynu zabronionego. Pomocnictwo nie musi charakteryzować się kauzalną relacją do czynu zabronionego bezpośredniego wykonawcy. Ułatwienie innej osobie popełnienia czynu zabronionego nie może być bowiem rozumiane jako umożliwienie jego popełnienia, a więc jako warunek konieczny (sine qua non) dokonania czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę (W. Wolter, Prawo..., s. 379; W. Mącior, Formy..., s. 79; A. Wąsek, Kodeks..., s. 272; A. Zoll (w:) K. Buchała, A. Zoll, Kodeks..., s. 187-188; J. Giezek, Kodeks..., s. 119). Zachowanie bezpośredniego wykonawcy nie stanowi elementu znamion pomocnictwa. Pomocnictwo, identycznie jak podżeganie, opisuje jedynie czynność lub zaniechanie obejmujące

zachowanie polegające na ułatwieniu innej osobie popełnienia czynu zabronionego. Dla realizacji znamion pomocnictwa nie jest konieczne popełnienie czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę. O realizacji, a więc o dokonaniu pomocnictwa decyduje wypełnienie przez ułatwiającego właściwych dla tej postaci znamion czynnościowych, innymi słowy ułatwienie przez działanie lub zaniechanie popełnienia innej osobie czynu zabronionego. Z perspektywy zachowania bezpośredniego wykonawcy pomocnictwo ma zatem charakter bezskutkowy (tak również SA w Krakowie podkreślając, że „pomocnictwo do przestępstwa jest dokonane z chwilą zrealizowania znamion tej postaci zjawiskowej przestępstwa, a nie w chwili działania sprawcy. Pomocnictwo jest zawsze bezskutkową postacią przestępstwa, przestępstwem formalnym” - wyrok SA w Krakowie z 21 czerwca 2000 r., II Aka 51/00, KZS 2000, z. 7-8, poz. 37; por. też wyrok SN z 2 października 2002 r., IV KKN 109/00, LEX nr 56086). Zarazem dla odpowiedzialności za pomocnictwo konieczne jest wywołanie przez zachowanie pomocnika rezultatu w postaci zmiany sytuacyjnej, przejawiającej się stworzeniem warunków, w których popełnienie czynu zabronionego przez inną osobę będzie łatwiejsze, niż w sytuacji, gdyby pomocnik nie zrealizował swojego zachowania. Innymi słowy podstawą odpowiedzialności za pomocnictwo mogą być tylko takie zachowania, które „obiektywnie rzecz biorąc ułatwiają popełnienie czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę” (wyrok SA w Lublinie z 28 grudnia 2000 r., II Aka 250/00, Prok. i Pr. 2001, z. 9, poz. 14; A. Marek, Komentarz..., s. 55). Oznacza to, że skutkiem pomocnictwa, od wystąpienia którego uzależniona jest odpowiedzialność karna, jest wywołanie stanu ułatwiającego popełnienie czynu przez bezpośredniego wykonawcę (odmiennie SN na gruncie kodeksu karnego z 1969r. stwierdzając, że „dla odpowiedzialności pomocnika nie ma znaczenia okoliczność, czy jego zachowanie rzeczywiście ułatwiło innej osobie popełnienie przestępstwa, a ważne jest, że według jego zamiaru miało to ułatwić — wyrok z 8 września 1972 r., Rw 811/72, LEX nr 21514). Na gruncie kodeksu karnego z 1997 r. Sąd Najwyższy przyjął, że rzeczywiste ułatwienie stanowi warunek odpowiedzialności za pomocnictwo wskazując, że „pomocnictwo zawęża rolę w przestępstwie, przyjmując że działanie polega na ułatwianiu popełnienia czynu zabronionego (wyrok SN z 5 marca 2002 r., II KKN 77/00, LEX nr 51808; por. też A. Marek, Komentarz..., s. 55). O dokonaniu pomocnictwa decyduje zatem wyłącznie realizacja znamion tej postaci (por. wyrok SN z 2 października 2002 r., IV KKN 109/00, LEX nr 56086). Trafnie wskazuje się w orzecznictwie, że z dokonanym pomocnictwem będziemy mieli do czynienia w czterech sytuacjach: ułatwienia przez pomocnika popełnienia czynu zabronionego oraz dokonania tego czynu przez bezpośredniego wykonawcę; ułatwienia przez pomocnika popełnienia czynu zabronionego oraz usiłowania dokonania tego czynu przez bezpośredniego wykonawcę; ułatwienia przez pomocnika popełnienia czynu zabronionego i podjęcia przez bezpośredniego wykonawcę czynności przygotowawczych; ułatwienia przez pomocnika popełnienia czynu zabronionego i niepodjęcia przez bezpośredniego wykonawcę żadnych czynności zmierzających do jego dokonania (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z 21 czerwca 2000 r., II AKa 51/00, KZS 2000, z. 7-8, poz. 37). Pomocnictwo może zostać udzielone w czasie poprze­dzającym podjęcie czynności związanych z popełnieniem czynu zabronionego, w trakcie przygotowania, usiłowania lub dokonywania czynu zabronionego przez inną osobę. Jak już było powiedziane wyżej, granicą odpowiedzialności za pomocnictwo jest moment zakończenia czynu zabronionego przez bezpośredniego wykonawcę (por. A. Wąsek, Kodeks..., s. 275; wyrok SN z 10 listopada 1981 r., II KR 272/81, OSNKW 1981, z. 12, poz. 75).

Skarżący podnosi, że oskarżony nie zrealizował żadnego z dwóch rodzajów pomocnictwa, tj. pomocnictwa fizycznego i pomocnictwa psychicznego. Zarzut ten jest chybiony, jako że w niniejszej sprawie występuje pomocnictwo fizyczne przez realizację przez oskarżonego znamienia „dostarcza” polegającego na przedłożeniu poszczególnym diagnostom dokumentów w postaci faktur zakupu samochodów i dowodów rejestracyjnych oraz ocen technicznych rzeczoznawców. Podzielić należy pogląd P. Kardasa, podkreślającego, że pomocnictwo fizyczne scharakteryzowane zostało przykładowo jako dostarczenie narzędzi lub dostarczenie środka. Użyty w art. 18 § 3 k.k. zwrot "narzędzia" rozumieć należy szeroko, jako pojęcie obejmujące wszelkie środki mające służyć do popełnienia czynu zabronionego (por. A. Wąsek, Kodeks..., s. 272). Narzędziem będzie zatem każdy przedmiot ułatwiający dokonanie czynu zabronionego, także ciecz, benzyna, energia, program komputerowy. Dostarczenie oznacza wszelką formę przekazania, udostępnienia narzędzi lub środka przewozu. Z punktu widzenia przesłanek odpowiedzialności za pomocnictwo nie jest istotna forma dostarczenia, może ono zatem przejawiać się np. poprzez sprzedaż, darowiznę, użyczenie, przedłożenie, itp. (por. A. Zoll (w:) K. Buchała, A. Zoll, Kodeks...., s. 185) (P. Kardas (w:) A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Tom I, Komentarz do art. 1-116 k.k., Kantor Wydawniczy Zakamycze, Kraków 2004, System LEX).

Chybiony jest zarzut skarżącego, że przedłożenie przez oskarżonego dokumentów diagnostom nie mogło ułatwić tymże diagnostom popełnienie przestępstwa opisanego w art. 271 § 3 k.k. Otóż ułatwienie to polegało na tym, że dane dotyczące przerobionych przez oskarżonego aut, widniejące w dostarczonych przez oskarżonego dokumentach, podlegały wpisaniu w wystawianych przez diagnostów zaświadczeniach o przeprowadzonym badaniu technicznym.

Wymierzona oskarżonemu kara, nadzwyczajnie złagodzona, jest celowa, zasłużona i sprawiedliwa.

Wskazać należy i na to, że Sąd Odwoławczy nie ujawnił uchybień, które należałoby brać pod uwagę z urzędu na podstawie art. 439 k.p.k. i art. 440 k.p.k.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Odwoławczy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 470 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze (art. 437 § 1 k.p.k. i art. 636 § 1 k.p.k.). Na tak ustalone koszty złożyło się: 20 zł tytułem ryczałtu za doręczanie zawiadomień i innych pism w postępowaniu odwoławczym, 30 zł za udzielenie informacji z Krajowego Rejestru Karnego i 420 zł tytułem opłaty.

SSO Jadwiga Żmudzka SSO Sławomir Noga SSO Grażyna Pawela-Gawor