Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Przemyślu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anna Kicman

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Maziarczyk - Kotwica

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. w Przemyślu

na rozprawie

sprawy J. Z.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o emeryturę

na skutek odwołania J. Z.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.

z dnia 15 września 2015 r., znak: (...)

i z dnia 12 października 2015 r., znak: (...)

zmienia zaskarżone decyzje w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy J. Z. prawo do emerytury, począwszy od dnia 11 września 2015 r.

Sygn. akt III U 790/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 2 grudnia 2015 r.

Decyzją z dnia 15 września 2015 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy J. Z. prawa do emerytury.

W podstawie prawnej powołano art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U. z 2015, poz. 748) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W uzasadnieniu wskazano, że Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. okresy nieskładkowe w wymiarze 1 miesiąca i 6 dni; składkowe – 26 lat, 10 miesięcy i 12 dni; łącznie – 26 lat, 11 miesięcy i 18 dni, w tym w szczególnych warunkach/charakterze – 12 lat, 1 miesiąc i 26 dni. Okres pracy w Cukrowni (...) od 1 marca 1977 r. do 30 września 1986 r. nie został zaliczony do pracy w szczególnych warunkach, ponieważ nie został wyczerpująco udowodniony – brak świadectwa wykonywania pracy
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył w dniu 24 września 2015 r. wnioskodawca J. Z. wskazując, iż posiada wymagany okres pracy w szczególnych warunkach, a ponieważ zakład pracy już nie istnieje nie może tego wystarczająco udokumentować.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

W uzasadnieniu wskazano w szczególności, że wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę w dniu 10 września 2015 r.; wiek 60 lat osiągnął w dniu 11 września 2015 r. (ur. (...)); oświadczył, że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Ponadto wnioskodawca a dzień 1 stycznia 1999 r. wykazał łącznie 26 lat, 11 miesięcy i 18 dni okresów składkowych i nieskładkowych; wykazał, że wykonywał pracę w szczególnych warunkach w wymiarze 12 lat, 1 miesiąc i 26 dni z tytułu zatrudnienia w (...) Spółce (...). Nie wykazał natomiast 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie uwzględnił jako okresów wykonywania pracy w warunkach szczególnych zatrudnienia w Cukrowni (...) od 1 marca 1977 r. do 30 września 1986 r. (9 lat i 7 miesięcy). Na tę okoliczność wnioskodawca nie przedstawił żadnych dowodów potwierdzających pracę w warunkach szczególnych (tj. świadectw wykonywania pracy w warunkach szczególnych czy świadectw ogólnych z odpowiednimi zapisami i pracy w warunkach szczególnych). Sporny okres pracy został udokumentowany przez wnioskodawcę zwykłym świadectwem pracy z dnia 30 września 1986 r., z którego wynika, że wnioskodawca zajmował stanowisko pracownika fizycznego stałego, a ostatnio zajmowanym stanowiskiem był spawacz. Z dokumentu tego nie wynika zatem, w jakim okresie zatrudnienia w Cukrowni (...) wnioskodawca zajmował stanowisko spawacza. Po wydaniu decyzji z dnia 15 września 2015 r. wnioskodawca przedłożył w dniu 24 września 2015 r. dowody w postaci uwierzytelnionych kserokopii dokumentów z akt osobowych oraz kart wynagrodzeń z okresu zatrudnienia w Cukrowni (...). ZUS dokonał oceny tych dokumentów i stwierdził, że nie wynika z nich charakter wykonywanej pracy, a w umowie o pracę z dnia 7 marca 1977 r. figuruje stanowisko ślusarza-mechanika, w karcie obiegowej przyjęcia do pracy z dnia 8 listopada 1976 r. widnieje stanowisko pracownika kamp. fiz. Tylko w angażu z dnia 1 sierpnia 1982 r. widnieje stanowisko spawacza, a w kolejnym angażu z dnia 28 lutego 1984 r. wpisano już ślusarz. Ustosunkowując się do nowo przedłożonych dowodów organ rentowy wydał w dniu 12 października 2015 r. nową decyzję, ponownie odmawiającą prawa do wcześniejszej emerytury.

Decyzją z dnia 12 października 2015 r., znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy J. Z. prawa do emerytury.

W podstawie prawnej decyzji powołano art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2015, poz. 748) oraz § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r., Nr 8, poz. 43 ze zm.).

W uzasadnieniu wskazano, że Zakład odmówił przyznania emerytury, ponieważ nie został przyjęty za prawidłowo udowodniony okres pracy w szczególnych warunkach w Cukrowni (...) z powodu braku formalnego świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracy w szczególnych warunkach. Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. okresy nieskładkowe w wymiarze 1 miesiąca i 6 dni; składkowe – 26 lat, 10 miesięcy i 12 dni; łącznie – 26 lat, 11 miesięcy i 18 dni, w tym w szczególnych warunkach/charakterze – 12 lat, 1 miesiąc i 26 dni.

Sąd Okręgowy w Przemyślu ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca J. Z., ur. (...), w dniu 10 września 2015 r. złożył wniosek o emeryturę, oświadczając w nim, że nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego. Do wniosku dołączył dokumentację poświadczającą przebieg zatrudnienia, z której wynikało, że był on zatrudniony: w Cukrowni (...) S.A. w P. w okresie od 1 września 1971 r. do 30 czerwca 1974 r. na stanowisku pracownika młodocianego; w Cukrowni (...) w P. od 8 listopada 1976 r. do 28 lutego 1977 r. na stanowisku pracownika fizycznego kamp.; w Cukrowni (...) w P. w okresie od 1 marca 1977 r. do 30 września 1986 r. na stanowisku pracownika fizycznego stałego, a ostatnio spawacza; w (...) Sp. z o.o. w W. w okresie od 1 października 1986 r. do 30 września 2014 r., w okresie zatrudnienia wnioskodawca wykonywał pracę w szczególnych warunkach, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy w następujących okresach: od 1 października 1986 r. do 30 listopada 1994 r. na stanowisku spawacza, które w pełni odpowiada stanowisku spawacz gazowy – prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowodorowym, od 1 grudnia 1994 r. do 28 lutego 1995 r. na stanowisku montera gazociągów, które w pełni odpowiada stanowisku montera sieci gazowej – prace wykonywane przy wytwarzaniu, oczyszczaniu i przesyłaniu gazu węglowego i ziemnego (przemysł gazowniczy), od 1 marca 1995 r. do 31 grudnia 1998 r. na stanowisku montera sieci gazowych – kontrolera, które w pełni odpowiada stanowiskom: montera sieci gazowej – prace wykonywane przy wytwarzaniu, oczyszczaniu i przesyłaniu gazu węglowego i ziemnego (przemysł gazowniczy) i kontrolera gazociągów obchodowego - prace wykonywane przy wytwarzaniu, oczyszczaniu i przesyłaniu gazu węglowego i ziemnego (przemysł gazowniczy).

Na podstawie zgromadzonej dokumentacji, decyzją z dnia 15 września 2015 r., znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy J. Z. prawa do emerytury.

Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. okresy nieskładkowe w wymiarze 1 miesiąca i 6 dni; składkowe – 26 lat, 10 miesięcy i 12 dni; łącznie – 26 lat, 11 miesięcy i 18 dni, w tym w szczególnych warunkach/charakterze – 12 lat, 1 miesiąc i 26 dni.

W dniu 24 września 2015 r. wnioskodawca przedłożył w ZUS dodatkową dokumentację – kserokopię akt osobowych z okresu zatrudnienia w Cukrowni (...) w P. przechowywaną przez Archiwum Dokumentacji Osobowej i Płacowej w M., w której zalega karta obiegowa przyjęcia do pracy, umowa o pracę, angaże – przeszeregowania, karty zasiłkowe, karty wynagrodzeń.

Wobec przedłożenia przez wnioskodawcę dodatkowej dokumentacji, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wydał kolejną decyzję z dnia 12 października 2015 r., znak: (...)którą odmówił wnioskodawcy J. Z. prawa do emerytury, ponieważ nie został przyjęty za prawidłowo udowodniony okres pracy w szczególnych warunkach w Cukrowni (...) z powodu braku formalnego świadectwa pracy potwierdzającego wykonywanie stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę w szczególnych warunkach.

Zakład przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. okresy nieskładkowe w wymiarze 1 miesiąca i 6 dni; składkowe – 26 lat, 10 miesięcy i 12 dni; łącznie – 26 lat, 11 miesięcy i 18 dni, w tym w szczególnych warunkach/charakterze – 12 lat, 1 miesiąc i 26 dni z tytułu zatrudnienia w (...) Sp. z o.o. w W. w okresie od 1 października 1986 r. do 31 grudnia 1998 r.

Dowód – akta emerytalne wnioskodawcy:

- wniosek o emeryturę z dnia 10.09.2015 r.,

- świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach, świadectwa pracy,

- decyzja ZUS z dnia 15.09.2015 r.,

- kserokopia dokumentacji zalegającej w aktach osobowych wnioskodawcy z okresu zatrudnienia w Cukrowni (...) w P.,

- decyzja ZUS z dnia 12.10.2015 r.

Ponadto Sąd ustalił, że wnioskodawca od dnia 1 marca 1977 r. został zatrudniony w Cukrowni (...) w P. na stanowisku ślusarza mechanika. Od samego początku został przydzielony do pracy przy wykonywaniu zbiorników na sok buraczany, melasę, które zakład pracy produkował na zamówienia kierowane z obszaru całej Polski. Faktycznie wnioskodawca cały czas zajmował się pracami spawalniczymi. Do jego głównych obowiązków należało spawanie elektryczne, rzadziej gazowe, cięcie blach. Prace spawalnicze wykonywane były na zewnątrz. Celem przygotowania materiału do spawania musiał również najpierw wybijać i walcować na kuźni stożki do zbiorników, które następnie spawał. W kuźni mieszczącej się na zewnątrz praca odbywała się w bardzo wysokiej temperaturze, huku i zadymieniu. Takie prace pomocnicze przy wybijaniu tych stożków, należące do obowiązków każdego spawacza, trwały 2-3 dni, a później spawanie zbiorników 2-3 tygodnie, w zależności od wielkości zbiornika.

Pracownicy przy wykonywaniu wyżej wymienionych prac, pracowali w stałych brygadach obejmujących 3 ślusarzy i 2 spawaczy. Każda z 4, a później już tylko 3 brygad pracowała równocześnie na jednej zmianie.

Faktycznie bez względu na to, jak wpisano w angażu stanowisko pracy pracownika – ślusarz, spawacz, pracownik fizyczny, pracownicy byli zatrudnieni przy spawaniu. Najmłodszym pracownikom wystawiano angaże z niższym wynagrodzeniem, starsi pracownicy otrzymywali na angażu wyższą stawkę zaszeregowaniu i określano ich stanowisko jako ślusarza, natomiast dopiero najstarszym pracownikom na angażu wpisywano stanowisko spawacza, i w konsekwencji otrzymywali oni najwyższe stawki zaszeregowania. W rzeczywistości zapisy w angażach nie pokrywały się z faktycznym zakresem obowiązków.

Wnioskodawca z tytułu zatrudnienia otrzymywał mleko oraz dostawał dodatek szkodliwy w okresie od maja do listopada 1977 r., od stycznia do czerwca i od sierpnia do grudnia 1978 r., od stycznia do grudnia 1979 r., od stycznia do grudnia 1980 r., od stycznia do maja 1981 r., od maja do grudnia 1983 r., od stycznia do grudnia 1984 r., od stycznia do grudnia 1985 r., od stycznia do września 1986 r.

Jako spawacz wnioskodawca pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.

Dowód:

- dokumentacja zawarta w aktach osobowych wnioskodawcy z okresu zatrudnienia w Cukrowni (...) S.A. w P.,

- kserokopie kart wynagrodzeń zalegających w aktach emerytalnych wnioskodawcy,

- zeznania świadka A. K.,

- zeznania świadka R. P.,

- przesłuchanie wnioskodawcy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów
z dokumentów zgromadzonych w aktach emerytalnych wnioskodawcy oraz w aktach osobowych wnioskodawcy, których domniemanie prawdziwości wynika z art. 244 i nast. k.p.c., a ponadto ich wiarygodność nie została obalona przez żadną ze stron.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków A. K. i R. P. oraz wnioskodawcy J. Z., jako logiczne, spójne, wzajemnie się uzupełniające. Wynika z nich jednoznacznie charakter zatrudnienia, zajmowane stanowiska pracy, rodzaje powierzonych wnioskodawcy obowiązków w spornym okresie zatrudnienia w Cukrowni (...) S.A. w P.. Zarówno świadkowie, jak i wnioskodawca wskazywali, że stanowiska pracy wynikające z angaży nie znajdowały potwierdzenia w rzeczywiście zajmowanych stanowiskach pracy. Angaże były wystawiane na potrzeby zakwalifikowania pracownika do odpowiedniej stawki zaszeregowania związanej z wysokością wynagrodzenia, w zależności od długości stażu pracy. Charakter zatrudnienia wnioskodawcy w spornym okresie został jednoznacznie potwierdzony w toku prowadzonego w sprawie postępowania dowodowego, na podstawie dowodów osobowych z zeznań świadków i wnioskodawcy. Zwrócić należy uwagę na fakt, że wnioskodawca w związku z charakterem swojego zatrudnienia otrzymywał dodatek szkodliwy, co wynika z kartotek zatrudnienia, a więc pracodawca traktował go jako pracownika zatrudnionego w warunkach szczególnych. Pomimo, iż na angażach nie były wpisywane faktycznie prace, które były wykonywane przez danego pracownika, gdyż zakład pracy wpisywał stanowiska – ślusarz, ślusarz-mechanik, spawacz, to zgromadzony w sprawie materiał dowodowy daje podstawy do przyjęcia, że w rzeczywistości wnioskodawca wykonywał prace spawacza. Zapisy w angażach nie mogą przesądzać o tym, iż Sąd w oparciu o inne dowody zgromadzone w toku postępowania nie może przyjąć, iż pracownik faktycznie wykonywał inne czynności, niż wynikające z angaży.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy J. Z. należy uznać za uzasadnione.

Na podstawie art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U.
z 2015 r. poz. 748 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1) okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa
(ust. 2 art. 184).

Zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949 r., będącym pracownikami, o których mowa
w ust. 2 i 3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 ust. 2 i 3.

Przy ustalaniu okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach
lub w szczególnym charakterze nie uwzględnia się: okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał po dniu 14 listopada 1991 r. wynagrodzenie lub świadczenia z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (art. 32 ust. 1a pkt 1).

Dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ust. 1,
za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości
dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia (art. 32 ust. 2).

Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom wymienionym w ust. 2 i 3 przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych (ust. 4 art. 32).

Przepisy dotychczasowe to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych
w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.).

Zgodnie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.
w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43
ze zm.) - pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach określonych w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeśli osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, ma wymagany okres zatrudnienia, w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych.

Ponadto według § 2 ust. 1 cyt. rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych
w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach
lub w szczególnym charakterze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Okresy pracy w szczególnych warunkach stwierdza zakład pracy
na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac
w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy.

W myśl § 3 powołanego rozporządzenia za okres zatrudnienia wymagany do uzyskania emerytury, zwany dalej "wymaganym okresem zatrudnienia", uważa się okres wynoszący 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia.

Bezspornym jest, iż wnioskodawca w dniu (...) r. ukończył 60 lat; we wniosku o emeryturę zawarł oświadczenie, iż nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego; a ponadto wykazał na dzień 1 stycznia 1999 r. wymagany okres zatrudnienia wynoszący co najmniej 25 lat dla mężczyzn.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 r. okresy nieskładkowe w wymiarze 1 miesiąca i 6 dni; składkowe – 26 lat, 10 miesięcy i 12 dni; łącznie – 26 lat, 11 miesięcy i 18 dni, w tym w szczególnych warunkach/charakterze – 12 lat, 1 miesiąc i 26 dni z tytułu zatrudnienia w (...) Sp. z o. o. w W. w okresie od 1 października 1986 r. do 31 grudnia 1998 r.

Istotą sporu w niniejszej sprawie była natomiast kwestia ustalenia,
czy wnioskodawca był zatrudniony, co najmniej 15 lat w warunkach szczególnych.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało, że wnioskodawca był zatrudniony w warunkach szczególnych w Cukrowni (...) w P. w okresie od 1 marca 1977 r. do 30 września 1986 r., stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, w charakterze spawacza.

Stanowisko zajmowane przez wnioskodawcę wymienione zostało w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983 r. Nr 8, poz. 43 ze zm.) w wykazie A, dziale XIV – „Prace różne”, poz. 12 – „Prace przy spawaniu i wycinaniu elektrycznym, gazowym, atomowowodorowym” oraz w załączniku nr 1 do zarządzenia nr 16 Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 31 marca 1988 r. w sprawie stanowisk pracy, na których wykonywane są prace w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w wykazie A, dziale XIV, poz. 12, pkt 1 – „spawacz”.

Stwierdzić należy, że to nie nazwa zajmowanego stanowiska, ale zakres faktycznie wykonywanej przez ubezpieczonego pracy decyduje o uznaniu jej za pracę w warunkach szczególnych (tak m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 marca 2009 r. I PK 194/08, OSNP 2010/23-24/281; Sąd Apelacyjny w Rzeszowie z dnia 15 lipca 2015 r., III AUa 270/15, LEX nr 1768713).

Podkreślenia wymaga również, iż w postępowaniu przed sądami pracy i ubezpieczeń społecznych okoliczności mające wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość mogą być udowadniane wszelkimi dowodami przewidzianymi w kodeksie postępowania cywilnego, w tym również zeznaniami świadków i stron.

W postępowaniu wszczętym odwołaniem od decyzji organu rentowego Sąd kieruje się regułami dowodzenia określonymi w art. 227-309 k.p.c., zwłaszcza że w przepisach regulujących postępowanie w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 477 ⁸ i nast. k.p.c.) nie ma jakichkolwiek odrębności lub ograniczeń. Przeciwnie, art. 473 § 1 k.p.c. stanowi,
że w sprawach z tego zakresu nie stosuje się przepisów ograniczających dopuszczalność dowodu ze świadków i z przesłuchania stron, co oznacza,
że fakty, od których uzależnione jest prawo do emerytury i renty
oraz wysokość tych świadczeń, mogą być wykazywane wszelkimi środkami dowodowymi, w tym także zeznaniami świadków i stron.

Z poczynionych wyżej ustaleń wynika, że wnioskodawca na dzień 1 stycznia 1999 r. wykazał ponad 15 lat pracy w warunkach szczególnych, a tym samym spełnił wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania mu prawa do emerytury w świetle wyżej powołanych przepisów.

Zgodnie z art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

W niniejszej sprawie wnioskodawca wszystkie przesłanki do nabycia świadczenia spełnił od dnia 11 września 2015 r., a więc od ukończenia 60 lat życia.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.
w związku z powołanymi wyżej przepisami prawa orzeczono, jak w sentencji wyroku.