Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 listopada 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2015r. w S.

odwołania Z. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 4 lutego 2015 r. Nr (...)

w sprawie Z. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu Z. D. przysługuje prawo do emerytury od dnia 23 września 2015 r.

Sygn. akt: IV U 253/14

UZASADNIENIE

Decyzją z 4 lutego 2015 r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. D. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy oraz nie osiągną wieku emerytalnego 60 lat. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu zatrudnienia.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. D. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że był zatrudniony w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym jako operator sprzętu ciężkiego tj. operator koparki gąsiennicowej od 05.05.1977 r. do 31.10.1989 r., na następnie w firmie (...) od 01.09.1992 r. do 31.07.2008 r., gdzie pracował jako operator SCR na stanowisku aluminiowania ekranu i myjki maski (odwołanie k.1).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.2-3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. D. w dniu 23 września 2015 r. ukończył 60-ty rok życia. W dniu 19 stycznia 2015 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 28 lat, 2 miesięcy i 22 dni, z czego okresy składkowe wynoszą 28 lat, 2 miesiące i 8 dni, a okresy nieskładkowe 14 dni. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił stażu pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat. Organ rentowy do stażu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył ubezpieczonemu żadnego okresu zatrudnienia (decyzja z 04.02.2015 r. – k.20 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 5 maja 1977 r. do 31 października 1989 r. zatrudniony był w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w G. na stanowisku operatora sprzętu ciężkiego (świadectwo pracy k. 8 akt emerytalnych). Ubezpieczony złożył podanie do (...) w G. o zatrudnienie go na stanowisku operatora koparki wskazując, iż w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej nabył uprawnienia operatora koparki i spycharki (podanie k.1-3 akt osobowych). Ubezpieczony został zatrudniony na stanowisku operatora koparki i ta pracę wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do końca zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie. Wymienione przedsiębiorstwo zajmowało się budownictwem mieszkaniowym i robotami ziemnymi i ubezpieczony jako operator koparki pracował na budowach wykonując prace ziemne tj. wykopy pod bloki, pod kanalizację, urządzenia ciepłownicze (akta osobowe, zeznania świadków: J. R. k.13v-14, K. O. k. 14).

Ubezpieczony w okresie od 01 września 1992 r. do 31 lipca 2008 r. zatrudniony był w (...) Sp. z o.o. w P. (poprzednia nazwa T. P.). Ubezpieczony został zatrudniony na okres 3 miesięcy na wydziale przygotowania ekranu na stanowisku operator SCR i wykonywał pracę na obszarze Al.-piece-wibrator (umowa o pracę k. 2, wniosek k. 1 cz. B akt osobowych). Po tym okresie zakład pracy podpisał z ubezpieczonym umowę o pracę na czas nieokreślony (umowa k. 6 cz. B akt osobowych). Od dnia 01 sierpnia 1996 r. ubezpieczonemu powierzono obowiązki ustawiacza aluminiowania (angaż k. 11 cz. B akt osobowych), a od 1 listopada 1997 r. obowiązki ustawiacza kompletacji balonu (angaż k. 12 cz. B akt osobowych). Pracę swoją ubezpieczony przez cały czas swojego zatrudnienia wykonywał na wydziale przygotowania ekranu. Mimo tego, że ubezpieczonemu pracodawca zmieniał angaże to jego praca nie zmieniała się i zaczynała się od aluminiowania do sklejania ekranu. Ubezpieczony w ramach powierzonych mu obowiązków pracował na aluminiarce jako ustawiacz ekranów na wózkach zaopatrzonych w ładunki aluminiowe, które po tym jak wózek najeżdżał na szyny wybuchały w celu rozpylenia na ekrany od wewnątrz powłoki aluminium. Po tym procesie wózki były zapowietrzane i operator zdejmował ekran w celu poddania go kolejnemu procesowi. Ze względu na to, że podczas rozprysku aluminium brudziło wózki i elementy na nich, do obowiązków ubezpieczonego należało również wytrawianie w sodzie kaustycznej wózków, adapterów, osłon, grzejników i odbywało się to ręcznie w odrębnym pomieszczeniu. Jak trwało wytrawianie to ubezpieczony przygotowywał kolejną partię wózków do tego procesu. Ubezpieczony w ciągu dnia pracy wytrawiał również krawędzie ekranu kwasem fluorowodorowym, wcześniej sprawdzając jego stężenie. Ubezpieczony ponadto uzupełniał grafit służący do grafitowania tzw. ścieżki, przygotowywał bizmut, którym pokrywane były maski ekranu, czyścił i wytrawiał w kwasie azotowym dysze z maszyny po pokryciu masek tlenkiem bizmutu. Maska pobizmutowana była kompletowana z ekranem a następnie klejona ze stożkiem i na tym kończyła się praca ubezpieczonego na wydziale przygotowania ekranu. Z wydziału ubezpieczonego wychodził gotowy ekran i gotowy stożek, które następnie były sklejane już przez inny wydział. Ubezpieczony tego typu pracę wykonywał codziennie, pracując w pełnym wymiarze czasu pracy i odpowiadając za całość wymienionego procesu (zeznania świadków: T. D. nagranie 00:17:56 – 00:32:27, W. C. nagranie 00:32:28-00:43:12, zeznania ubezpieczonego nagranie 00:46:44 – 01:00:18).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k. 2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. D. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął w momencie zamknięcia rozprawy wymagany ustawą wiek 60 lat z dniem 23 września 2015 r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Kwestią sporną pozostało tylko ustalenie czy okresy zatrudnienia ubezpieczonego w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w G. od 05.05.1977 r. do 31.10.1989 r. oraz w (...) Sp. z o.o. w P. od 01.09.1992 r. do 31.12.1998 r. stanowią pracę w warunkach szczególnych. Ubezpieczony podnosił, że do pracy w warunkach szczególnych powinny zostać zaliczone wskazane okres zatrudnienia.

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że ubezpieczony w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym w G. od 05.05.1977 r. do 31.10.1989 r. (tj. 12 lat, 5 miesięcy i 27 dni) stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace operatora koparki wykonując na budowach wykopy pod bloki, wodociągi, kanały ciepłownicze. Praca ubezpieczonego na wymienionym stanowisku wynika z dokumentów znajdujących się w jego aktach osobowych oraz z dowodu z zeznań świadków: J. R. i K. O., którzy razem z ubezpieczonym pracowali w wymienionym przedsiębiorstwie, jak również z zeznań ubezpieczonego przesłuchanego w charakterze strony. Wymienione dowody są spójne, korespondują ze sobą oraz z dokumentami znajdującymi się w aktach osobowych i w związku z tym Sąd obdarzył wymienione dowody wiarygodnością. Pracę wykonywaną przez ubezpieczonego w charakterze operatora koparki należy uznać za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale V poz. 3 (prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych i drogowych) stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również w wykazie A, Dziale V poz. 3 pkt 1 Zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowalnych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy, w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty – maszynista koparek.

Zebrany w sprawie materiał dowody dał również podstawy do ustalenia, że praca ubezpieczonego w (...) Sp. z o.o. w okresie od 01.09.1992 r. do 31.12.1998 r. (6 lat i 4 miesiące) opisana w stanie faktycznym powinna być również zakwalifikowana jak praca w warunkach szczególnych zgodnie z wykazem A, dział IV poz. 38 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze – prace antykorozyjne i termoizolacyjne urządzeń i instalacji technologicznych oraz zgodnie z zarządzeniem nr 7 Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego z dnia 7 lipca 1987 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze w zakładach pracy resortu przemysłu chemicznego i lekkiego wykaz A, dział IV poz. 38 pkt 2 – wytrawiacz i pkt 12 natryskiwacz tworzywami antykorozyjnymi. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wykazał, że praca ubezpieczonego w (...) Sp. z o.o. polegała na wytrawianiu w sodzie kaustycznej wózków, pudeł, osłon, grzejników pokrytych aluminium podczas aluminiowania ekranów, wytrawianiu dysz do rozpylania tlenku bizmutu w kwasie azotowym, uzupełnianiu grafitu, przygotowywaniu bizmutu do procesu grafitowania stożków i buzmutowania masek, który odbywał się natryskowo. Prace tego typu ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, co potwierdzili świadkowie T. D. i W. C.. T. D. pracował razem z ubezpieczonym na tym samym wydziale i wykonywał takie same czynności jak ubezpieczony dokładnie opisując na czym polegał praca ubezpieczonego. Sąd obdarzył wiarygodnością wymienione dowody.

Podkreślić jednak należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. O zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje również to, że pracodawca wystawił pracownikowi świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych. Brak takiego świadectwa nie pozbawia pracy charakteru pracy w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że ubezpieczony na datę 1 stycznia 1999 r. udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 18 lat, 9 miesięcy i 27 dni.

Wobec powyższego odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. D. przysługuje prawo do emerytury od 23 września 2015 r. tj. od daty ukończenia przez ubezpieczonego 60-tego roku życia. Ubezpieczony wiek 60 lat ukończył w trakcie toczącego się procesu i Sąd mając na uwadze art. 316 § 1 kpc uznał, że warunek ukończenia wieku emerytalnego ziścił się w chwili zamknięcia rozprawy i powyższa przesłanka została spełniona przez ubezpieczonego.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.