Sygn. akt V .2 Ka 460/15
Dnia 12 listopada 2015 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
Wydział V Karny Sekcja Odwoławcza
w składzie:
Przewodniczący: SSO Sławomir Klekocki
Protokolant: Justyna Napiórkowska
w obecności Wandy Ostrowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 12 listopada 2015 r.
sprawy:
B. M. /M./
s. J. i L.
ur. (...) w R.
oskarżonego o przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
na skutek apelacji, wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Rybniku
z dnia 29 kwietnia 2015r. sygn. akt IX K 544/14
I.zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 69 §1 kk i art. 70§1 pkt1 kk oraz art. 73§1 kk warunkowo zawiesza oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 3 (trzech) lat i w tym okresie oddaje oskarżonego pod dozór kuratora sądowego;
II.w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wydatki za postępowanie odwoławcze w kwocie 20zł (dwadzieścia złotych ) i obciąża go opłatą za II instancję w kwocie 60zł (sześćdziesiąt złotych ).
Sygn. akt V.2 Ka 460/15
Sąd Rejonowy w Rybniku wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2015r, sygn. akt IX K 544/14, uznał oskarżonego B. M. za winnego tego, że w dniu 10 kwietnia 2014 roku w C., woj. (...) wbrew przepisom obowiązującej ustawy posiadał środek odurzający w postaci suszu roślinnego marihuany w ilości 7,98 grama, przy czym czynu dopuścił się w ramach powrotu do przestępstwa będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Rybniku z dnia 14.12.2006r. sygn. akt IX K 1108/06, za umyślne przestępstwo podobne z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, którą zarządzono do wykonania postanowieniem z dnia 08.01.2008r., a którą odbył w okresie od dnia 16.07.2009r. do dnia 25.01.2010r. kiedy został warunkowo przedterminowo zwolniony, tj. czynu stanowiącego występek z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 §1 kk i za to na mocy art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 20.07.2009r. o przeciwdziałaniu narkomanii skazał go na karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 miesięcy.
Na mocy art. 63 §1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia wolności oskarżonego w sprawie, tj. okres zatrzymania w dniu 10.04.2014r., tj. jeden dzień.
Na mocy art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2009r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego w postaci środka odurzającego o wadze netto 7,98 gramów przechowywanego w depozycie KWP w K., zarządzając jego zniszczenie.
Na mocy art. 627 kpk i art. 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa opłatę w wysokości 60 złotych wydatki poniesione od chwili wszczęcia postępowania w sprawie w kwocie 130 złotych.
Apelację od powyższego wyroku złożył oskarżony i zarzucił:
naruszenie przepisów postępowania art. 4 kpk w zw. z art. 70a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, ponieważ Sąd nie był zwolniony z obowiązku przeprowadzenia badania, którego wynik mógł przemawiać na korzyść oskarżonego, Sąd nie był uprawniony aby pominąć ten formalny środek dowodowy,
naruszenie przepisów art. 7 kpk – sąd nie mógł pominąć dokumentu wystawionego przez certyfikowane specjalistę uzależnień ani ujawnionych na rozprawie i w aktach sprawy związków z używaniem marihuany w rozumieniu art. 70a i 72 ustawy i w ocenie przesłanek określonych w tych przepisach. Wskazał na udokumentowane uczestnictwo w programie, o którym mowa w art. 72.
Skarżący wskazał, iż przedmiotem czynu była tylko marihuana, czyli roślina o mniejszej szkodliwości, a ilość marihuany była nieznaczna i okolicznościowa – motywacja popełnienia czynu zabronionego nie zasługiwała na szczególną uwagę wymiaru sprawiedliwości.
Skarżący wniósł o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji przy:
przy zastosowaniu obligatoryjnego zebrania informacji na temat używania środków odurzających w celach innych niż medyczne w trybie art. 70a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii celem rozważenia możliwości zastosowania środków określonych w art. 71, 72, 73 ustawy w postępowaniu sądowym zgodnie ze złożonym wnioskiem w postępowaniu przed Sądem I instancji,
zmianie kwalifikacji prawnej czynu na przypadek mniejszej wagi - art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
Alternatywnie skarżący wniósł o rozważenie możliwości:
zmiany wyroku poprzez uznanie czynu za przypadek mniejszej wagi i wymierzenie samoistnej grzywny w wysokości 30 stawek dziennych po 20 złotych,
warunkowe umorzenie postępowania według zasad określonych przepisami przy zastosowaniu świadczenia pieniężnego w wysokości 500 złotych.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
apelacja oskarżonego zasługuje częściowo na uwzględnienie.
Mając a uwadze całokształt zebranego w sprawie materiału dowodowego wina oskarżonego B. M. nie budzi wątpliwości. Przy ustalaniu stanu faktyczny w niniejszej sprawie Sąd Rejonowy miał na uwadze całość zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego. Nie dopuścił się Sąd również żadnych uchybień w zakresie którejkolwiek z zasad związanych z postępowaniem dowodowym i oceną dowodów. Dlatego też zdaniem Sądu Okręgowego brak zastrzeżeń co do dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny zgromadzonych w sprawie dowodów.
Sąd Rejonowy w sposób szczegółowy wskazał, które dowody uznał za wiarygodne, a którym waloru tego odmówił i jakie były tego powody. Ustalając stan faktyczny zasadnie Sąd Rejonowy dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego B. M. jedynie w części, w której potwierdził, iż posiadał narkotyki i opisał okoliczności ich ujawnienia przez Policję. W pozostałym zakresie istotnie jego wyjaśnienia nie zasługują na wiarę. Zasadnie również Sąd dał wiarę zgromadzonym w sprawie dowodom z dokumentów oraz z opinii sądowo - psychiatrycznej, albowiem sporządzone one zostały przez uprawnione do tego osoby oraz instytucje w zakresie ich działania oraz kompetencji, a ich wiarygodność przez żadną ze stron nie była kwestionowana.
Zgodzić się zatem należy z Sądem Rejonowym, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje, iż oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.
Wskazać należy, iż Sąd Rejonowy dokonał oceny zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego w sposób wnikliwy i rzetelny, wskazując szczegółowo, które dowody uznał za wiarygodne i z jakich powodów, a którym waloru wiarygodności odmówił. Ocena materiału dowodowego zaprezentowana w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku dokonana została przez Sąd I instancji z uwzględnieniem reguł określonych w treści art. 4 kpk, art. 5 kpk i art. 7 kpk, zgodna jest z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego, nie zawiera również błędów. Nie sposób zarzucić braku wnikliwości czy też rzetelności rozważaniom Sądu Rejonowego nad zebranymi w sprawie dowodami. Nie przekroczył Sąd granic swobodnej oceny dowodów. Następnie swój pogląd na ostateczne wyniki przewodu sądowego Sąd Rejonowy w przekonujący sposób uzasadnił w pisemnych motywach zaskarżonego wyroku.
Apelacja oskarżonego o tyle jednakże jest zasadna, iż istotnie oceniając stopień społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu, postawę oskarżonego należy orzeczoną karę pozbawienia wolności warunkowo mu zawiesić. Z tych też względów zawieszono orzeczoną wobec oskarżonego karę pozbawienia wolności na okres trzech lat i zastosowano wobec oskarżonego dozór kuratora sądowego.
Kara 3 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy oskarżonego i stopnia społecznej szkodliwości czynu. Należy mieć na uwadze, iż oskarżony podjął leczenie – wprawdzie oskarżony powołuje się na konieczność skierowania na terapię, jednakże sam wskazuje, iż był na terapii dlatego też powoływane przez niego przepisy art. 71-73 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Mając na uwadze, iż oskarżony podjął leczenie i zachodzi wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna, zdaniem Sądu Okręgowego zachodzą przesłanki orzeczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. Orzeczona kara 3 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie bowiem wystarczająca dla osiągnięcia celów kary i zapobiegnie powrotowi oskarżonego do przestępstwa, a ustalony przez Sąd Rejonowy trzyletni okres próby pozwoli na zweryfikowania postawionej oskarżonemu pozytywnej prognozy.
Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy, częściowo podzielając zarzuty stawiane w apelacji, zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, iż na podstawie art. 69 §1 kk i art. 70 §1 pkt 11 kk oraz art. 73 §1 k warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności na okres próby 3 lat i w tym okresie oddał oskarżonego pod dozór kuratora sądowego, w pozostałym zakresie utrzymując zaskarżony wyrok w mocy oraz obciążył oskarżonego kosztami sądowymi.