Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 14 grudnia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Poznaniu, Wydział III Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Katarzyna Wolff

Protokolant: Sędzia sprawozdawca

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu – Jacka Derdy

po rozpoznaniu w sprawie M. F.

skazanego za czyny z art. 280 § 1 k.k. i inne

wniosku obrońcy skazanego o wydanie wyroku łącznego

postanawia

1.  Na podstawie art. 572 k.p.k. umorzyć postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego odnośnie wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 maja 2013 r. o sygn. akt III K 264/12;

2.  na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. w zw. z art. 35 § 1 i § 2 k.p.k. przekazać sprawę w pozostałym zakresie Sądowi Rejonowemu w Szamotułach jako Sądowi właściwemu miejscowo i rzeczowo.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 17 września 2015 r. obrońca skazanego M. F. wniósł o wydanie wobec niego wyroku łącznego przy zastosowaniu zasady absorpcji. Z analizy akt w sprawie wynika, że ostatnim wyrokiem, którym M. F. został skazany za przestępstwa, jest wyrok Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 maja 2013 r. o sygn. akt III K 264/12. Tym wyrokiem M. F. został skazany za ciąg przestępstw z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Czyny wchodzące w skład ciągu przestępstw zostały popełnione w dniach 13 i 16.II2012 r. M. F. był wcześniej karany wyrokami jednostkowymi Sądu Rejonowego w Szamotułach. Ostatnim chronologicznie wyrokiem, który wydał wobec niego Sąd Rejonowy w Szamotułach jest wyrok o sygn. akt II K 1270/09 z dnia 30 listopada 2009 r.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 572 k.p.k. jeżeli brak warunków do wydania wyroku łącznego, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania. Podstawa do wydania wyroku łącznego zachodzi, jeżeli spełnione są przesłanki z art. 85 k.k. Stanowi on, że jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, Sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa. Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że kara 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 16 maja 2013 r. nie podlega łączeniu z jakąkolwiek karą jednostkową pozbawienia wolności, orzeczoną wcześniejszymi wyrokami Sądu Rejonowego w Szamotułach. Ostatnim chronologicznie wyrokiem Sadu Rejonowego w Szamotułach wobec skazanego M. F. jest bowiem wyrok z dnia 30 listopada 2009 r. o sygn. akt II K 1270/09. Wobec powyższego orzeczono jak w pkt. 1 postanowienia. Na podstawie art. 569 § 1 k.p.k. jeżeli zachodzą warunki do orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej wyrokami różnych sądów, właściwy do wydania wyroku łącznego jest Sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji. § 2 stanowi przy tym, że jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu, wyrok łączny wydaje Sąd wyższego rzędu. Odpowiednio do treści art. 35 § 1 k.p.k. Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi. Jeżeli Sąd – odpowiednio do § 2 – na rozprawie głównej stwierdza, że nie jest właściwy miejscowo lub że właściwy jest Sąd niższego rzędu, może przekazać sprawę innemu Sądowi jedynie wtedy, gdy powstaje konieczność odroczenia rozprawy. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że zachodzi podstawa do przekazania sprawy Sądowi Rejonowemu w Szamotułach. Możliwość połączenia kar pozbawienia wolności zachodzi w sprawie bowiem wyłącznie odnośnie kar orzeczonych wyrokami tego Sądu. W związku z powyższym orzeczono jak w pkt. 2 postanowienia.

SSO Katarzyna Wolff