Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Sąd Okręgowy we Wrocławiu III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Poteralski

Protokolant: Joanna Sikora

przy udziale prokuratora: Joanny Rajczyk

po rozpoznaniu w dniach: 20 listopada 2012r, 12 lutego, 7 marca, 23 kwietnia 4 czerwca i 23 lipca 2013r. oraz 13 lutego 2014r.

sprawy: A. W. (1) ur. (...) w Ł.,

syna W. i A.

oskarżonego o to, że:

w okresie od 10 czerwca 2008 r. do 30 maja 2010 r. we W. działając z góry powziętym zamiarem i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej oraz w celu realizacji powziętego z góry zamiaru, działając wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości R. C., K. C., S. M.. M. M. (1), A. S., M. S. i K. G. w ten sposób, że reprezentując firmę (...) Agencja Ochrony (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., pobrał od pokrzywdzonych pieniądze na podstawie zawartych umów – porozumień dotyczących współpracy w zakresie wspólnej inwestycji w łącznej kwocie 645.000 złotych, wprowadzając w błąd, co do możliwości wywiązania się z zaciągniętych zobowiązań tj. o czyn z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

* * * * *

I. uznaje A. W. (1) za winnego tego, że w okresie od 10 czerwca 2008 r. do 14 maja 2009 r. we W. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości R. C., K. C., S. i M. M. (1), A. S., M. S. i K. G. w ten sposób, że działając, jako prezes zarządu (...) sp. z o.o., wprowadził w błąd pokrzywdzonych, co do faktu prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż piasku i żwiru oraz zamiaru rozszerzenia tej działalności poprzez zakup kolejnych nieruchomości z ich złożami doprowadzając w/w pokrzywdzonych do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 645 000, 00 złotych w tym:

10 czerwca 2008r. R. C. w kwocie 65 000,00zł.;

23 lipca 2008r. S. i M. M. (1) w kwocie 260 000, 00 zł;

19 lutego 2009 r. K. C. w kwocie 50 000, 00 zł.;

19 lutego 2009r. K. G. w kwocie 50 000, 00 zł.;

6 marca 2009 r. K. C. w kwocie 50 000, 00 zł.

3 kwietnia 2009r. A. S. w kwocie 60 000, 00zł.;

29 kwietnia 2009r. M. S. w kwocie 30 000, 00 zł.;

29 kwietnia 2009r. S. i M. M. (1) w kwocie 30 000, 00 zł;

oraz 8 maja 2009r. S. i M. M. (1) w kwocie 50 000, 00 zł. tj. przestępstwa z art. 286 § 1 kk. w zw. z art. 294 § 1 kk. w zw. z art. 12 kk. i za to na podstawie art. 286 § 1 kk. w zw. z art. 294 § 1 kk. wymierza mu karę 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 kk. karę 500 (pięćset) stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 (dwadzieścia) złotych;

II na podstawie art. 41 § 1 kk. w zw. z art. 43 kk. orzeka wobec oskarżonego zakaz zajmowania stanowisk związanych z prowadzeniem spraw spółek kapitałowych oraz ich reprezentacją na okres 5 (pięć) lat;

III. na podstawie art. 46 § 1 kk. orzeka wobec A. W. (1) obowiązek naprawienia szkody na rzecz pokrzywdzonych poprzez zapłatę na rzecz:

- S. i M. M. (1) kwoty 340 000, 00 ( trzysta czterdzieści tysięcy) zł

- A. S. kwoty 60 000, 00 ( sześćdziesiąt tysięcy) zł

- M. S. kwoty 30 000, 00 (trzydzieści tysięcy) zł

- K. G. kwoty 50 000, 00 ( pięćdziesiąt tysięcy) zł

- R. C. kwoty 65 000, 00 ( sześćdziesiąt pięć tysięcy) zł

- i K. C. kwoty 100 000, 00 ( sto tysięcy) zł;

IV. na podstawie art. 640 kpk. w zw. z art. 628 pkt 1 kpk. zasądza od oskarżonego na rzecz oskarżycieli subsydiarnych M. M. (1), S. M., A. S., M. S., R. C. oraz K. C. kwoty po 300, 00 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

V. na podstawie art. 640 kpk. w zw. z art. 628 pkt 2 kpk. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 738, 00 ( siedemset trzydzieści osiem) zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu a nadto na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 5 i art. 3 ust.1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zm.) wymierza opłatę w kwocie 2400, 00 (dwa tysiące czterysta) zł.

Sygn. akt IIIK 264/12

UZASADNIENIE

Na podstawie całokształtu materiału dowodowego ujawnionego podczas rozprawy głównej Sąd dokonał następujących ustaleń.

W dniu 13 lutego 2006 r. zawarto umowę spółki (...) sp. z o.o. Następnie po tym jak 7 sierpnia 2007 r. M. K. sprzedała na rzecz A. W. (1) udziały w (...) sp. z o.o., o łącznej wartości 51 000 zł stał się on jedynym udziałowcem tej spółki, a jednocześnie (...). J. D. był wpisany w Krajowym Rejestrze Sądowym, jako prokurent samoistny (...) sp. z o.o. z siedzibą w W..

Dowód:

⚫

odpis pełny z rejestru przedsiębiorców k. 80-84, 122v-126 akta DS,

⚫

zeznania W. M. k. 146- 146v akta DS,

⚫

zeznania świadka A. T. k. 152- 153 akta DS,

⚫

zeznania świadka M. K. k. 164, akta DS,

⚫

umowa sprzedaży udziałów (...) sp. z o.o. k. 167-169 akta DS,

⚫

uchwała wspólników o wyrażeniu zgody na zbycie udziałów k. 165, akta DS.

(...) sp. z o.o. pod zarządem A. W. (1) nie prowadziła działalności gospodarczej tj. z dniem 18 czerwca 2008 r. została wykreślona z rejestru czynnych podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 8
i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Ostatnia deklaracja złożona przez spółkę to deklaracja VAT – 7 za miesiąc lipiec 2007r. Ostatnie roczne zeznanie podatkowe tzw. VAT- 8 zostało złożone za roku 2006. Spółka nie złożyła zeznań o wysokości osiągniętego dochodu czy też poniesionej straty w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2008 i 2009, jak również żadnych deklaracji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R ani deklaracji podatku od towarów i usług (...) -7. (...) sp. z o.o. nie figurowała także, jako płatnik składek w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.

Dowód:

⚫

pismo z dnia 6 maja 2010 r. k. 120 akta DS,

⚫

Pismo Naczelnika Urzędu skarbowego k. 160 akta DS,

⚫

Pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego k. 161 akta DS,

⚫

Historia rachunku bankowego k. 348-384, akta DS.

9 sierpnia 2007r. A. W. (1) działający w imieniu (...) sp. z o.o. zawarł z R. T. przedwstępną umowę kupna- sprzedaży nieruchomości będącej własnością M. A. (1) ze złożami żwirowo-piaskowymi składającej się z działek gruntu numer (...) o łącznej powierzchni 24.6600 ha położonej w R. W., gmina S., dla której Sąd Rejonowy V Wydział Ksiąg Wieczystych
w P. prowadzi księgę wieczystą numer (...). Cena sprzedaży została ustalona przez strony na kwotę 5.305.000,00 zł z zastrzeżeniem, że płatna będzie
w następujący sposób:

a) część ceny sprzedaży w wysokości 460 500,00 zł w terminie do 90 dni od daty
zawarcia niniejszej umowy na rachunek M. A. (1)

b) pozostałą część ceny sprzedaży w kwocie 4 844 500,00 zł do dnia
poprzedzającego dzień zawarcia umowy przeniesienia na rachunek sprzedającego.

9 sierpnia 2007r. A. W. (1) działający w imieniu (...) sp. z o.o. zawarł z R. T. warunkową umowę kupna- sprzedaży nieruchomości ze złożami żwirowo-piaskowymi tj:

-działki numer (...) o pow. 20, 8492 ha położonej w M. gmina W., dla której Sąd Rejonowy w T. Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w C. prowadzi księgę wieczystą, numer KW (...) za kwotę 8 615 000 zł.

-działki numer (...) o pow. 16,7096 ha położonej w H., gmina W., dla której Sąd Rejonowy w T. Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych w C. prowadzi księgę wieczystą numer (...) za kwotę 8 630 000 zł.

Do dnia zakończenia rozprawy umowy przenoszące własność wyżej wymienionych nieruchomości nie zostały zawarte.

Dowód:

⚫

odpis aktu notarialnego k. 233-236,

⚫

odpis aktu notarialnego k. 196-200,

⚫

odpis księgi wieczystej k. 130-135, akta DS,

⚫

częściowo zeznania R. T. k. 386-387, 461-463, akta DS, k.41-42 w aktach VKo 938/13,

⚫

częściowo zeznania M. A. (1) k. 437-438, akta DS, k. 26-27 w aktach IVKo 1323/13,

⚫

dokumentacja wraz z opinią dotyczącą występowania kruszyw k. 489-577.

Działka numer (...) o pow. 16, 7096 ha położona w H., gmina W., dla której Sąd Rejonowy w T. Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych
w C. prowadzi księgę wieczystą numer (...) w czasie zawierania przez oskarżonego umów z pokrzywdzonymi była obciążona hipotekami o łącznej wartości ponad 460 000, 00 zł.

Działka numer (...) o pow. 20, 8492 ha położona w M. gmina W., dla której Sąd Rejonowy w T. Zamiejscowy Wydział Ksiąg Wieczystych
w C. prowadzi księgę wieczystą numer (...) w czasie zawierania przez oskarżonego umów z pokrzywdzonymi była obciążona hipotekami o łącznej wartości około 3 000 000, 00 zł.

Dowód:

odpis księgi wieczystej k. 74, 75 akta DS.

A. W. (1) w trakcie kontaktów z M. M. (1), S. M., A. S., M. S., K. G., R. C. oraz K. C. nawiązanych za pośrednictwem A. G. (1) przedstawił w/w propozycję inwestycji w wydobycie kruszyw oraz pisaku przeznaczonych na budowę autostrad. A. W. (1) mówił, że (...) sp. z o.o. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się wydobyciem piasku i żwiru oraz zamierza rozszerzyć tę działalność poprzez zakup kolejnych nieruchomości ze złożami piasku i żwiru, które
z uwagi na znaczny rozwój sektora branży infrastruktury autostradowej w danym czasie były towarem, na który jest bardzo duży popyt na rynku.

A. W. (1) przedstawiając propozycję inwestycji w kruszywa zapewniał swoich rozmówców o niezwykle prostej i znacznej możliwości pomnożenia zainwestowanego kapitału. W szczególności powoływał się na duży procent zysku
w bardzo krótkim okresie czasu tj. w granicach 30, 50, 100 %. A. W. (1) zapewniał ponadto, iż reprezentowana przez niego (...) sp. z o.o. jest powiązana z podmiotem skupiającym swoją działalność gospodarczą na terenie S. o nazwie (...). Jednocześnie wskazywał na wzajemne powiązania reprezentowanej przez niego spółki z (...), podkreślając stabilną sytuację finansową tego podmiotu.

Dowód:

⚫

zeznania S. M. k. 49-49, akta DS, 114-115

⚫

zeznania M. M. (1) k.51, akta DS, 115-116

⚫

zeznania K. G. k. 60-61, akta DS, 151-152

⚫

zeznania R. C. k. 42 akta DS, 112-113

⚫

zeznania K. C. k. 44-44, akta DS, 149-151, 152

⚫

zeznania A. S. k. 222-224 akta DS, 111-112

⚫

zeznania M. S. k. 215-217, akta DS,113-114.

M. S. wraz z A. S. zainteresowane pomnożeniem posiadanych środków finansowych za pośrednictwem A. G. (1), który pozyskiwał klientów dla oskarżonego, poznały A. W. (1). Podczas spotkania A. W. (1) opisując swoją działalność związaną z wydobyciem kruszyw przeznaczonych na budowę autostrad twierdził, że to jest bardzo dobra inwestycja, przynosi duży zysk i wszystko jest pewne, podawał różne szczegóły związane z tą działalnością. Pokrzywdzone zrozumiały wypowiedzi oskarżonego
w ten sposób, że działalność jest rozwijana i wymaga dalszych środków, a rola ich miała polegać na dokapitalizowaniu wykonawcy.

Zachęcona perspektywą dużego zysku w marcu 2008 r. M. S. zawarła umowę z A. W. (1), działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż piasku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Zgodnie z § 3 umowy M. S. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 10 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz M. Agencja Ochrony (...) deklarował, że stopa zwrotu z wpłaconego kapitału wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 1 roku w formie czeku realizowanego przez M. S.. Po upływie tego terminu M. S. zrealizowała czek na kwotę 15 000 złotych.

W dniu 3 kwietnia 2009r. także A. S. zawarła umowę z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o., którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy A. S. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 60 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa kapitału wpłaconego przez A. S. wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 12 miesięcy w formie czeku realizowanego przez A. S.. A. S. po dokonaniu wpłaty 60 000 zł na rachunek spółki (...) otrzymała czek na kwotę 90 000 zł, jednakże po upływie okresu umownego
z uwagi na brak środków na koncie spółki nie mogła go zrealizować.

M. S. namawiana do zainwestowania kolejnych środków podczas telefonicznej rozmowy z A. W. (1) zapytała go jak firma działa, na co oskarżony powiedział, że firma działa fantastycznie. W związku z powyższym zachęcona realizacją poprzedniej umowy 29 kwietnia 2009 r. M. S. zawarła kolejną umowę z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o., którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy M. S. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp.
z o.o. pożyczki w kwocie 30 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o.. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz M. Agencja Ochrony (...) deklarował, że stopa kapitału wpłaconego przez M. S. wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 12 miesięcy w formie czeku realizowanego przez M. S..

W związku z powyższym M. S. 28 maja 2009 r. dokonała wpłaty na rzecz M. Agencja Ochrony (...) kwoty 30 000 zł i otrzymała czek na kwotę 45 000 zł. Po upływie terminu zakreślonego w umowie z uwagi na brak środków na koncie (...) sp. z o.o. pokrzywdzona nie otrzymała jednak żadnych środków.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 29 kwietnia 2009 r. k. 203-204 akta DS,

⚫

kserokopia polecenia przelewu k. 205 akta DS,

⚫

zeznania świadka M. S. k.215-217, akta DS, k.113v-114v-

⚫

kserokopia czeku k. 206 akta DS,

⚫

pismo z dnia 28 września 2010 r. akta DS,

⚫

historia rachunku bankowego k. 380 akta DS,

⚫

porozumienie z dnia 3 kwietnia 2009 r. k. 212-213. akta DS,

⚫

zeznania świadka A. S. k. 222-224, akta DS, k. 111-112v,

⚫

kserokopia czeku k. 214 akta DS.

W lutym 2008r. K. G. zachęcony przez znajomego A. G. (1) spotkał się z A. W. (1) – prezesem (...) sp. z o.o. Podczas spotkania A. W. (1) przedstawił pokrzywdzonemu swoją działalność polegającą na tym, że wydobywa piasek i żwir oraz poinformował, potrzebuje pieniędzy na dalszy rozwój. Oskarżony podczas spotkania przedstawił biznes plan, z którego wynikało, że „zyski z wydobycia były ogromne szły w milionach”. Oskarżony zapewniał, że zakupi nieruchomości pod nowe kopalnie piasku.

W konsekwencji pokrzywdzony zaufał oskarżonemu i w dniu 21 lutego 2008 r. r. zawarł z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z aneksem do umowy K. G. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązał się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 60 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz M. Agencja Ochrony (...) deklarował, że stopa kapitału wpłaconego przez K. G. wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona kwartalnie w kwocie po 7 500 zł w formie czeku realizowanego przez K. G.. Postanowienia umowy wraz z aneksem zostały w całości zrealizowane.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 21 lutego 2008 r. wraz z aneksem k. 63-66 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. G. k. 60-61, akta DS, 151-152,

⚫

historia rachunku bankowego k. 349-384 akta DS.

W dniu 27 maja 2008 r. K. G. zachęcony zyskiem zawarł
z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. kolejną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Zgodnie z § 3 umowy K. G. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązał się udzielić spółce (...) pożyczki w kwocie 50 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz M. Agencja Ochrony (...) deklarował, że stopa kapitału wpłaconego przez K. G. wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 1 roku w formie czeku realizowanego przez K. G.. Postanowienia umowy zostały w całości zrealizowane.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 27 maja 2008 r. k. 67-69 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. G. k. 60-61, akta DS, k. 151-152.

W dniu 6 listopada 2008 r. K. G. zachęcony zyskiem zawarł
z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. kolejną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru, szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy K. G. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 50 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez K. G. wyniesie 100 % w skali trzech miesięcy i zostanie wypłacona po upływie trzech miesięcy w formie czeku realizowanego przez K. G.. Postanowienia umowy zostały
w całości zrealizowane.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 6 listopada 2008 r. k. 70- 72 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. G. k.60 –61, akta DS, k. 151-152v,

⚫

historia rachunku k. 363 akta DS.

W dniu 19 lutego 2009 r. K. G. zachęcony zyskiem zawarł
z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. kolejną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy K. G. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 50 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowiły czeki wystawione przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez K. G. wyniesie 40 % w skali półrocza
i zostanie wypłacona po upływie 6 miesięcy w formie czeków realizowanych przez K. G.. Pomimo że pokrzywdzony wpłacił 50 000 zł na rzecz spółki (...) przelewem z dnia 19.02.2009 r. i otrzymał czeki, po upływie okresu umownego z uwagi na brak środków na koncie spółki czeków nie mógł zrealizować.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 19 lutego 2009r. k. 12-14 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. G. k. 60-61, akta DS, 151-152v,

⚫

historia rachunku bankowego k. 372 akta DS,

⚫

zaświadczenie z banku k. 31, akta DS.

R. C. pracowała w firmie (...) z A. G., który poinformował ją, że ma bliski kontakt z firmą, która realizuje projekty wydobycia żwiru i piasku. Opowiadał o firmie, że jest rozwojowa, że posiada porządny sprzęt, który sprowadzono ze S. i on sam nosi się z zamiarem przeniesienia do tej firmy na stałe, ponieważ proponują mu stanowisko kierownicze. Następnie A. G. skontaktował pokrzywdzoną z A. W. (1), prezesem firmy (...). Podczas spotkania oskarżony A. W. (1) powiedział, że spółka wydobywa piasek i żwir oraz, że obecnie jest to bardzo dobry moment, ponieważ w Polsce bardzo dużo się buduje.

W dniu 10 czerwca 2008 r. R. C. zachęcona perspektywą dużego zysku zawarła z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Zgodnie z § 3 umowy R. C. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 65 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp.z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez R. C. wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 1 roku w formie czeku realizowanego przez R. C.. Po tym jak pokrzywdzona w dniach 10-11 lipca 2008r. dokonała przelania pieniędzy w łącznej kwocie 65 000 zł na rachunek (...) sp. z o.o. otrzymała czek na kwotę 97 500 zł. Czek ten w dacie realizacji nie posiadał pokrycia, albowiem na koncie bankowym (...) sp. z o.o. nie posiadała środków.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 10 czerwca 2008 r. k. 6-8 akta DS,

⚫

zeznania świadka R. C. k. 42 -42, akta DS, 112v-113v,

⚫

kopia czeku k. 9 akta DS,

⚫

historia rachunku (...) sp. z o.o. k. 354, akta DS.

K. C. poznał A. W. (1) za pośrednictwem wspólnego znajomego A. G. (1). A. W. (1) zaproponował mu inwestycję polegającą na przekazaniu dowolnej kwoty pieniędzy na wydobycie kruszywa pod budowę dróg i autostrad oferując osiągniecie dużego zysku.

W dniu 7 listopada 2008 r. K. C. zachęcony dużym zyskiem zawarł z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Zgodnie z § 3 umowy K. C. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 22 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp.z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego wyniesie 100 % w skali 3 miesięcy, a zostanie wypłacona po upływie
3 miesięcy w formie czeku realizowanego przez K. C.. K. C. po upływie 3 miesięcy otrzymany czek na kwotę 44 000 zł skutecznie zrealizował.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 7 listopada 2008 r. k. 46-48 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. C. k. 44-44v, akta DS, 149v-151v,

⚫

historia rachunku bankowego k. 349-384 akta DS.

Po upływie krótkiego okresu czasu K. C. otrzymał propozycje kolejnych inwestycji, po czym zawarł jeszcze 2 porozumienia. Przed zawarciem tych dwóch umów A. W. (1) powiedział mu, że trwa wydobycie a zainwestowanie środki mają służyć spłacie rat leasingowych za zakup sprzętu wydobywczego

W dniu 19 lutego 2009 r. K. C. zachęcony realizacją poprzedniej umowy zawarł z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. kolejną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Zgodnie z § 3 umowy K. C. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 50 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz M. Agencja Ochrony (...) deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez K. C. wyniesie 40 % w skali półrocza i zostanie wypłacona po upływie
6 miesięcy w formie czeku realizowanego przez K. C.. Pokrzywdzony pomimo wpłaty przelewem z dnia 20 lutego 2009 r. określonych w umowie środków
i otrzymaniu czeku po upływie okresu umownego nie mógł go zrealizować z uwagi na brak środków na rachunku spółki.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 19 lutego 2009r. k. 10-11 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. C. k. 44-44v, akta DS, 149v-151v, 152v,

⚫

historia rachunku bankowego k. 372 akta DS.

W dniu 6 marca 2009 r. K. C. zawarł z A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. jeszcze jedną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy K. C. celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 50 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez K. C. wyniesie 40 % w skali półrocza i zostanie wypłacona po upływie 6 miesięcy w formie czeku realizowanego przez K. C.. Pomimo dokonania wpłaty określonej w umowie w dniu 9 marca 2009 r. po upływie okresu umownego z uwagi na brak środków na koncie spółki czeku nie mógł zrealizować.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 6 marca 2009r. k. 15-16 akta DS,

⚫

zeznania świadka K. C. k. 44-44v, akta DS, k.149v-151v, 152v,

⚫

historia rachunku bankowego k. 374 akta DS.

M. M. (1) za pośrednictwem A. G., który namawiał go do zainwestowania pieniędzy w firmę, która zajmuje się wydobywaniem piasku i żwiru oraz przynosi duże zyski, poznał A. W.. Następnie spotkał się
z A. W., który powiedział, że firma wydobywa żwir, mówił o dużych zyskach
i zachęcał do zawarcia umowy. Mówił, że wydobycie jest za 2 zł, a zysk lub sprzedaż za 6 zł. Powiedział, że chcą kupić kolejne działki i potrzebne są pieniądze.

W dniu 23 lipca 2008 r. M. M. (1) zawarł z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy M. M. (1) celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 260 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez M. M. (1) wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 12 miesięcy w formie czeku realizowanego przez M. M. (1). Po tym jak pokrzywdzony w dniu 27 lipca 2008 r. dokonał przelewu pieniędzy w łącznej kwocie 260 000 zł na rachunek (...) sp. z o.o. otrzymał czek na kwotę 390 000 zł. W dacie realizacji czeku tj. po upływie terminu zakreślonego w umowie na koncie spółki nie było środków na dokonanie wypłaty i nie mógł czeku zrealizować.

Przed terminem wypłaty środków oskarżony na druku firmowym F. (...). podając się za dyrektora regionalnego potwierdził termin wypłaty środków wynikających z porozumienia zawartego w dniu 23 lipca 2003r.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 23 lipca 2008 r. k. 23-25 akta DS,

⚫

zeznania świadka M. M. (1) k. 51-52, akta DS, 115-116,

⚫

zeznania świadka S. M. k. 49-49v, akta DS,114v-115,

⚫

kserokopia czeku k. 26 akta DS,

⚫

historia rachunku (...) sp. z o.o. k. 355, akta DS,

⚫

oświadczenie oskarżonego k. 27, akta DS.

W dniu 29 kwietnia 2009 r. M. M. (1) zachęcony możliwością osiągnięcia dużego zysku zawarł z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. kolejną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej
z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych
w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – piaskowych. Zgodnie z § 3 umowy M. M. (1) celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie 30 000 zł, przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez M. M. (1) wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 12 miesięcy w formie czeku realizowanego przez M. M. (1). Po dokonaniu wpłaty M. M. (1) otrzymał czek na kwotę 45 000 zł. Czek w dacie realizacji nie miał pokrycia z uwagi na brak środków na koncie (...) sp. z o.o.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 29 kwietnia 2009 r. k. 17-18, 52-52 akta DS,

⚫

Kserokopia czeku k. 19, k. 54 akta DS,

⚫

Zeznania świadka S. M. k. 49-49v, akta DS, 114-115,

⚫

Zeznania świadka M. M. (1) k. 51, akta DS, 115-116,

⚫

historia rachunku bankowego k. 349-384 akta DS.

W dniu 8 maja 2009 r. M. M. (1) zawarł z A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. zawarł kolejną umowę, którą strony nazwały porozumieniem. Strony w/w umowy oświadczyły, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż pisaku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Zgodnie z § 3 umowy M. M. (1) celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązała się udzielić spółce (...) pożyczki w kwocie 50 000 zł przy czym zabezpieczenie w/w kwoty stanowił czek wystawiony przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. deklarował, że stopa zwrotu kapitału wpłaconego przez M. M. (1) wyniesie 50 % w skali roku i zostanie wypłacona po upływie 12 miesięcy w formie czeku realizowanego przez M. M. (1). Po dokonaniu wpłaty w dniu 5 maja 2009 r. M. M. (1) otrzymał czek na kwotę 75 000 zł. Po upływie okresu umownego na koncie spółki (...) sp. z o.o. brak było środków na realizację czeku.

Dowód:

⚫

porozumienie z dnia 8 maja 2009 r. k.20-21, 55-56 akta DS,

⚫

zeznania świadka M. M. (1) k. 51-52v, akta DS, 115-116,

⚫

zeznania świadka S. M. k. 49-49v, akta DS, 114-115v,

⚫

kserokopia czeku k. 22, 57 akta DS,

⚫

historia k. 378 akta DS.

A. W. (1) ma 63 lata, jest rozwiedziony, nie ma nikogo na utrzymaniu, ma wykształcenie średnie, jest prezesem (...) sp. z o.o. Nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie ani odwykowo. Nie był uprzednio karany sądownie. A. W. (1) w krytycznym czasie i miejscu nie miał zniesionej ani w znacznym stopniu ograniczonej zdolności rozpoznania znaczenia swoich czynów ani pokierowania swoim postępowaniem. Nie zachodzą w stosunku do niego okoliczności wskazane w art. 31 § 1 i § 2 k.k.

Dowód:

⚫

dane osobopoznawcze k. 242, 252-253 akta DS,

⚫

karta karna k. 64,

⚫

opinia sądowo – psychiatryczna z dnia 3 kwietnia 2013r. k. 100-102.

A. W. (1) przesłuchiwany w toku postępowania przygotowawczego w dniu 1 stycznia 2011 r. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż działał w ramach (...)- właściciela spółki (...), zaś pokrzywdzeni byli w jego ocenie inwestorami w projekcie, który miał za cel osiągnięcie zysku, jednakże do tego nie doszło. Projekt, który miał generować przychody nie został zrealizowany z winy osób trzecich.

⚫

Wyjaśnienia oskarżonego A. W. (1) k. 240-241 akta DS.

A. W. (1) słuchany ponowienie w toku postępowania przygotowawczego w dniu 16 maja 2011r. wyjaśnił, iż od 10 czerwca 2008 r. jest prezesem spółki M. Agencja Ochrony (...), a jedynym udziałowcem tej spółki jest (...) z/s w L. w S., która finansowała cały projekt. Wyjaśnił, iż brak wypłaty środków finansowych na rzecz pokrzywdzonych to wynik ryzyka działalności gospodarczej prowadzonej przez (...), która to firma dostarczała środków finansowych na realizację inwestycji. Wyjaśnił, że powodem braku możliwości realizacji projektu było nie uzyskanie stosownej koncesji. Wskazał, iż firma pracuje nad odzyskaniem środków finansowych i przekazaniem ich inwestorom.

⚫

wyjaśnienia oskarżonego A. W. (1) k. 252-252 akta DS

A. W. (1) w toku rozprawy w dniu 7 marca 2013r. używając języka angielskiego stwierdził, że nie rozumie po polsku. W związku z powyższym Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy psychiatrów w celu zbadania jego stanu psychicznego i ustanowił mu obrońcę z urzędu. Oskarżony słuchany w toku postępowania sądowego w dniu 23 kwietnia 2013r. zachował się podobnie
w związku z czym jego obrońca wniósł o powołanie do sprawy tłumacza języka angielskiego. Jednak po tym jak Sąd nie uwzględnił wniosku o powołanie biegłego tłumacza i otworzył przewód sądowy oskarżony oświadczył, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu i skorzystał z prawa do odmowy składania wyjaśnień. Podczas ostatniej rozprawy oskarżony złożył oświadczenie, w którym podał, że nie przyznaje się do popełnienia zarzucanego mu czynu i że nigdy nie miał zamiaru oszukać pokrzywdzonych.

⚫

wyjaśnienia oskarżonego A. W. (1) k. 111v-112

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd, jako wiarygodne ocenił zeznania złożone przez pokrzywdzonych to jest: M. M. (1), S. M., A. S., M. S., R. C. oraz K. C. oraz K. G.. Treść złożonych przez w/w świadków zeznań wzajemnie ze sobą koresponduje i znajduje potwierdzenie
w dokumentach, w tym w szczególności w treści umów zawartych z oskarżonym A. W. (1) działającym w imieniu i na rzecz (...) sp. z o.o. oraz w dokumentacji bankowej tj. historii rachunku (...) spółki (...). Zeznania pokrzywdzonych pozwoliły na jednoznaczne ustalenie, iż oskarżony przed zawarciem umów wprowadzał pokrzywdzonych w błąd poprzez to, że zapewniał ich o tym, że spółka prowadzi wydobycie piasku i żwiru oraz osiąga duże zyski i poprzez zakup kolejnych nieruchomości ze złożami piasku chce rozszerzyć działalność. Celem uwiarygodnienia dobrej kondycji finansowej spółki oskarżony powoływał się na zabezpieczenie finansowe udzielane przez (...).

Ponadto, jak wynika z zeznania świadka K. G. oskarżony uwiarygodnił całe przestępne przedsięwzięcie poprzez zaprezentowanie mu obszernego biznes planu oraz profesjonalnej strony internetowej, co wzbudziło w nim zaufanie i ostatecznie skłoniło do zawarcia z oskarżonym przedmiotowych umów.(k. 152) Fakt ten potwierdził także świadek K. C. (k. 153)

Sąd na postawie zeznań pokrzywdzonych ustalił, iż oskarżony A. W. (1) początkowo zawierał umowy, które w pełni realizował po to, aby zachęcić więcej osób do zawarcia umów na większe kwoty. Oskarżony swoim działaniem zmierzał do tego, by jak największa liczba osób powierzyła mu jak największe środki finansowe, których nie miał zamiaru zwracać. A. W. (1) przedstawiał pokrzywdzonym podczas rozmów wizję pewnego zysku. W ten sposób pokrzywdzeni skuszeni powodzeniem pierwszej umowy zgadzali się podpisać przygotowane uprzednio przez oskarżonego kolejne umowy. Na podstawie treści zeznań pokrzywdzonych Sąd ustalił, iż oskarżony zawierając z pokrzywdzonymi umowy objęte zarzutami zapewniał ich o doskonałej inwestycji generującej ogromne
i niemalże pewne zyski w ramach prowadzonej już działalności gospodarczej
w zakresie wydobycia złóż żwiru i piasku, mimo iż takiej działalności w tym czasie nie prowadził, zatem uzyskując od pokrzywdzonych pieniądze nie zamierzał ich przeznaczać na cele, o jakich zapewniał swoich inwestorów tj. na rozszerzenie tej działalności poprzez zakup kolejnych nieruchomości ze złożami piasku i żwiru, co tylko pozorował zawartymi umowami przedwstępnymi na ich zakup. Dla Sądu niezwykle istotną cechą zeznań złożonych przez wszystkich pokrzywdzonych był opis modus operandi przyjętego przez A. W. (1). Oskarżony
z pokrzywdzonymi zawierał pierwsze umowy, które realizował, aby utwierdzić pokrzywdzonych, iż jest przedsiębiorcą wypłacalnym i godnym zaufania, po czym zawierał kolejne z coraz większą liczbą osób ze znacznie zwiększonym wkładem inwestycyjnym, tym razem bez zamiaru ich realizacji.

Zgodnie z postanowieniami tych umów strony oświadczyły między innymi, iż zamierzają podjąć współpracę w celu wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż piasku i żwiru szczegółowo opisanych w postanowieniach przedmiotowego porozumienia w celu osiągnięcia zysku. Zgodnie z zapisem § 1 w/w umowy A. W. (1) oświadczył, że zawarł w formie aktu notarialnego w imieniu reprezentowanej przez niego spółki umowy przedwstępne zakupu nieruchomości, stanowiących nieużytki, na których to gruntach stwierdzono występowanie złóż żwirowo – pisakowych. Pokrzywdzeni celem dokapitalizowania inwestycji zobowiązali się udzielić spółce (...) sp. z o.o. pożyczki w kwocie w różnych kwotach, przy czym zabezpieczeniem tych kwot stanowiły czeki wystawione przez (...) sp. z o.o. Jednocześnie zgodnie z zapisem § 3 ust. 3 A. W. (1) działający w imieniu i na rzecz M. Agencja Ochrony (...) deklarował, że stopa zwrotu z wpłaconego kapitału wyniesie określony procent w skali roku
i zostanie wypłacona po upływie okresowego w umowie terminu w formie czeku realizowanego przez pokrzywdzonych.

Niewątpliwie zapisy zawarte w umowach zwalniałyby oskarżonego od odpowiedzialności karnej z uwagi na wskazaną w nich dowolność w inwestowaniu tych środków przez spółkę zarządzaną przez oskarżonego, jak i wskazane ryzyko wspólnego przedsięwzięcia, na co powołuje się oskarżony w wyjaśnieniach, jednakże z uwagi na okoliczności poprzedzające zawarcie tych umów tak nie jest. W ocenie Sądu nie można rozpatrywać treści zawartych umów bez uwzględnienia wcześniej przekazywanych informacjami przez oskarżonego pokrzywdzonym. Sąd, bowiem na podstawie zeznań pokrzywdzonych ustalił, że oskarżony przed zawarciem umów objętych a/o w rozmowach z pokrzywdzonymi wprowadził ich w błąd tj. co do faktu prowadzenia przynoszącej duże zyski działalności gospodarczej związanej
z wydobyciem i eksploatacją złóż piasku i żwiru oraz zamiaru rozszerzenia tej działalności poprzez zakup kolejnych nieruchomości z ich złożami, w sytuacji gdy spółka w tym czasie nie prowadziła takiej działalności gospodarczej. Co więcej jak wynika z danych ZUS i organów skarbowych oraz historii rachunku (...) spółka (...) nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej, obracając w głównej mierze pieniędzmi wpłacanymi przez pokrzywdzonych. Mimo to oskarżony poprzez rozmowy i realizacje kilku pierwszych porozumień utwierdził pokrzywdzonych w takim postrzeganiu rzeczywistości, że spółka prowadzi bardzo zyskowną działalność polegającą na wydobywaniu i sprzedaży piasku i żwiru oraz zamierza ją rozszerzyć poprzez zakup kolejnych nieruchomości z ich złożami. Takie informacje wraz z tymi o wypłacie dużych zysków rozchodziły się pomiędzy pokrzywdzonymi, zachęcając do zainwestowania jeszcze większych środków i przyciągając kolejnych chętnych do inwestowania pieniędzy. Oskarżony wykorzystał także naiwność pokrzywdzonych, co do pewności inwestycji poprzez powołanie się w porozumieniach na zawarte przedwstępne umowy zakupu nieruchomości ze złożami piasku i żwiru, wydanie im czeków, które odbierali, jako formę zabezpieczenia inwestycji i powołując się na podmiot zagraniczny, podnoszący wiarygodność jego spółki. Jak wykazało postępowanie faktycznie spółka oskarżonego zawarła umowy przedwstępne zakupu nieruchomości ze złożami piasku i żwiru, jednak obiektywnie zawarcie przez podmiot zarządzany przez oskarżonego umów przenoszących własność tych nieruchomości było nierealne. Wynika to chociażby z sytuacji majątkowej spółki (...), która nie dysponowała ani kapitałem ani zdolnością kredytową, stąd nie była w stanie zapłacić ponad 23 milionów złotych za ich zakup. Okoliczność, że były to umowy, których oskarżony nie zamierzał zrealizować potwierdza także cena nieruchomości położonej w R. W. należącej do M. A. (1), którą R. T. nie będąc jej właścicielem zobowiązał się sprzedać spółce (...) za 5 305 000 zł
w sytuacji, gdy on sam miał ją kupić od M. A. za 460 500 zł, a ponadto obciążenie innych nieruchomości hipotekami. Okoliczności te przy uwzględnieniu faktu, że spółka (...) nie prowadziła działalności gospodarczej i nie miała majątku świadczą jedynie o tym, że były to działania mające na celu wprowadzenie w błąd pokrzywdzonych.

Dokonując ustaleń Sąd ostrożnie podszedł do oceny zeznań świadka J. D., oceniając je na podstawie całokształtu materiału dowodowego, jako niewiarygodne. Nie ulega wątpliwości, iż świadek J. D. pozostawał w relacjach towarzyskich z oskarżonym A. W. (1), czemu sam oskarżony A. W. (1) nie zaprzeczał. W toku składania zeznań nadto podkreślał, iż pomimo braku zobowiązań prawnych i formalnych czuje się on „moralnie odpowiedzialny” za straty finansowe poniesione przez pokrzywdzonych. Nadto jak ustalił Sąd świadek ten jak wynika z odpisu z KRS-u spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. pełnił w niej rolę prokurenta, zaś jak wynika z rejestru transakcji bankowych konta firmowego tejże spółki w krytycznym okresie czasu dokonywane były transfery pieniężne na rzecz J. D.. Jeśli dodać do tego umowy zastawu i użytkowania udziałów z dnia 23 sierpnia 2007r. (k. 228 i 226) to okoliczności te powodują, że jego rola w działalności oskarżonego nie jest jasna i wymagałoby zbadania czy nie brał on udziału w popełnieniu przestępstwa. Mimo to rola J. D. nie była wyjaśniania w toku rozprawy, albowiem wykracza poza wniesiony akt oskarżenia i prowadziłaby do wydłużenia postępowania.

Za częściowo wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadka R. T. i M. A. (1), albowiem ich zeznania nie są konsekwentne, a nadto w części sprzeczne z dokumentami znajdującymi się
w aktach sprawy. Na podstawie ich zeznań Sąd ustalił jednak, iż oskarżony A. W. (1) nigdy nie dysponował tytułem prawnym do nieruchomości wskazywanych w umowach – porozumieniach zawieranych z pokrzywdzonymi. Nadto treść zeznań w/w świadków pozwoliła Sądowi na poczynienie ustaleń w zakresie tego, iż oskarżony działając, jako prezes zarządu (...) sp. z o.o. nie prowadził działalności gospodarczej obejmującej w swoim zakresie wydobycie złóż piasku czy też innych kruszyw. Nie zmienia takiej oceny dokument
w postaci pełnomocnictwa udzielonego mu przez R. T. do uzyskania koncesji i poszerzenia obecnej (k. 237), albowiem podmiot zarządzany przez oskarżonego w okresie objętym zarzutem a/o takiej działalności w zakresie wydobywania złóż piasku i żwiru nie prowadził.

Sąd dokonując ustaleń w tym zakresie oparł się na dokumentach w postaci pism Naczelnika Urzędu Skarbowego (k. 160 i 161). Na ich podstawie Sąd ustalił, iż (...) sp. z o.o. z dniem 18 czerwca 2008 r. została wkreślona z rejestru czynnych podatników VAT na podstawie art. 96 ust. 8 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług a ostatnia deklaracja złożona przez spółkę to deklaracja VAT – 7 za miesiąc lipiec 2007r. Ostatnie roczne zeznanie podatkowe tzw. VAT- 8 zostało złożone przez spółkę za rok 2006. Spółka nie złożyła zeznań
o wysokości osiągniętego dochodu czy też poniesionej straty w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2008 i 2009 jak również żadnych deklaracji o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R. Tym samym spółka zarządzana przez oskarżonego w okresie od 10 czerwca 2008 r. do 30 maja 2010 r. tj. w okresie objętym zarzutem a/o co wynika także z historii rachunku bankowego nie dysponowała istotnymi środkami finansowymi poza uzyskanymi od pokrzywdzonych i nie prowadziła faktycznej działalności gospodarczej.

Za wiarygodne Sąd ocenił zeznania świadka R. A. – detektywa, któremu oskarżyciele posiłkowi powierzyli jeszcze przed zainicjowaniem postępowania karnego uzyskanie informacji na temat faktycznej działalności oskarżonego A. W. (1) i reprezentowanej przez niego (...) sp. z o.o.. Zeznania w/w świadka były konsekwentne i w pełni korespondowały z treścią zeznań pokrzywdzonych.

Sąd nie kwestionował wartości dowodowej zeznań świadków W. M., M. K. oraz A. T., tym nie mniej jednak świadkowie ci potwierdzili jedynie okoliczności powstania (...) sp. z o.o. i nie posiadali żadnej wiedzy na temat zdarzeń związanych z działalnością oskarżonego po nabyciu przez niego udziałów w tej spółce.

W toku postępowania biegli sporządzili opinię sądowo – psychiatryczną dotyczącą oskarżonego. Przedmiotowa opinia zawierała szczegółowy opis badania oskarżonego, zaś zawarte w niej wnioski są jasne i nie budziły wątpliwości interpretacyjnych Sądu. Na postawie tej opinii Sąd ustalił, iż oskarżony tempore criminis nie miał z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozumienia znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem i nie zachodzą w odniesieniu do w/w warunki wskazane w art. 31 § 1 i § 2 k.k. Należy jedynie dodać, ze biegli psychiatrzy stwierdzili u oskarżonego postawę symulacyjną związaną z sytuacją prawną, co koresponduje z jego zachowaniem podczas rozprawy, gdy próbował pozorować, że nie zna języka polskiego, czyniąc to w obecności zaskoczonych tym faktem pokrzywdzonych i prokuratora, z którymi w przeszłości porozumiewał się wyłącznie po polsku.

Dokonując oceny osobowego materiału dowodowego Sąd odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. W. (1). W szczególności podkreślenia wymaga, iż za nielogiczne i pozbawione waloru wiarygodności Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego złożone na okoliczność wzajemnych relacji pomiędzy stronami umów oraz treści oświadczeń woli stron. Sąd omówił oskarżonemu A. W. (1) wiary w zakresie, w jakim treść jego wyjaśnień pozostawała w sprzeczności z treścią zeznań wszystkich słuchanych w sprawie pokrzywdzonych. W szczególności Sąd nie dał wiary oskarżonemu w zakresie, w jakim w/w wskazał, iż przekazane mu do dyspozycji przez pokrzywdzonych środki finansowe były inwestowane w przedsięwzięcie obarczone znacznym ryzykiem gospodarczym, o czym informował pokrzywdzonych. Podkreślenia wymaga, iż jako w pełni niewiarygodne Sąd ocenił wyjaśnienia oskarżonego A. W. (1), w których w/w jako przyczynę braku możliwości realizacji zawartych z pokrzywdzonymi umów wskazał utratę zainwestowanych środków pieniężnych spowodowaną brakiem możliwości finalizacji inwestycji wydobycia piasku, zawinioną przez osoby trzecie. Zważyć, bowiem należy, iż jak ustalił Sąd oskarżony roztaczał przed pokrzywdzonymi wizję stabilnej inwestycji ukierunkowanej na ściśle określony zysk w jednoznacznie zakreślonym przedziale czasowym. Jednocześnie jak wynika z zeznań pokrzywdzonych, a co nie zostało zawarte w pisemnych umowach przedmiotowa inwestycja polegała na wydobyciu złóż piasku i kruszyw, przynosiła bardzo duże zyski i jej rozszerzenie miało polegać na zakupie kolejnych nieruchomości. Sąd ocenił, jako całkowicie niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego złożone na okoliczność tego, iż ostatecznie inwestycja zakończyła się niepowodzeniem z powodu braku uzyskania koncesji na wydobycie złóż piasku. Po pierwsze Sąd ustalił, iż oskarżony nigdy nie prowadził inwestycji
o jakiej zapewniał pokrzywdzonych, a co więcej nigdy nie podjął kroków zmierzających do jej rozpoczęcia, poza ich pozorowaniem. Podstawową kwestią
-w ocenie Sądu - podważającą treść wyjaśnień oskarżonego i przyjętą przez niego linię obrony jest fakt, iż spółka zarządzana przez oskarżonego nie prowadziła faktycznej działalności, nigdy nie dysponowała tytułem prawnym do nieruchomości, na których miała być prowadzona rzekoma inwestycja polegająca na wydobyciu złóż piasku i innych kopalin i nie ubiegała się o koncesję na prowadzenie takiej działalności. Tym samym twierdzenia oskarżonego A. W. (1), iż brak możliwości wypłaty środków finansowych dla pokrzywdzonych wynikających z zawartych umów był spowodowany rzekomym ryzykiem gospodarczym nie polegają na prawdzie, albowiem oskarżony nigdy nie podjął się prowadzenia działalności, o jakiej zapewniał pokrzywdzonych.

Zważyć należy, iż oskarżony zawarł z pokrzywdzonymi, co najmniej kilka umów, które były realizowane w całości, tj. wypłacono pokrzywdzonym kwoty zainwestowane z zyskiem właśnie z rzekomo bardzo dochodowego wydobycia piasku i żwiru. Skoro, zatem oskarżony nie prowadził działalności, na jaką powoływał się przy podpisanych porozumieniach środki finansowe wypłacane z pierwszych umów nie mogły być wypłacane z inwestycji, a wypłacane były z wpłat otrzymywanych od innych osób, co wynika z rachunku bankowego spółki a zatem oskarżony tworzył piramidę finansową. Tym samym takie działanie – polegające na realizacji pierwszych umów miało na celu zdaniem Sądu jedynie wzbudzenie w pokrzywdzonych zaufania i przeświadczenia, iż oskarżony działa, jako rzetelny przedsiębiorca realizujący zobowiązania. Powyższe okoliczności wskazują jednoznacznie, iż oskarżony A. W. (1) już od pierwszej umowy zawartej
z pokrzywdzonymi kierował się zamiarem przyjęcia od jak największej liczby osób jak największych środków finansowych bez woli ich zwrotu tj. tworzył tzw. piramidę finansową. Wiarygodność wyjaśnień oskarżonego została całkowicie podważona również w zakresie możliwości (...) sp. z o.o., która de facto od roku 2007 nie prowadziła już żadnej działalności gospodarczej. Uwzględniając powyższy fakt, powoływanie się przez oskarżonego na ryzyko gospodarcze będące przyczyną utarty środków przez spółkę jest absurdalne.

Ponadto oskarżony celem uwiarygodnienia reprezentowanej przez niego spółki przez pokrzywdzonymi powoływał się na powiązania z dużym podmiotem zagranicznym – (...) i osobę J. D., który miał udzielić gwarancji zabezpieczających finansowo powodzenie inwestycji wydobycia pisaku i kruszyw, co formalnie nie miało miejsca. Na oszukańczy zamiar działań podjętych przez oskarżonego A. W. (1) wskazuje również zaobserwowana przez wszystkich pokrzywdzonych zmiana w zachowaniu w/w w momencie próby realizacji postanowień umów objętych aktem oskarżenia. Wypłata przez pokrzywdzonych zainwestowanych środków oraz próby kontaktu z oskarżonym stawały się wtedy bezskuteczne. Taka ocenę zachowania oskarżonego potwierdza także pośrednio jego zachowanie w toku rozprawy sądowej, w tym symulowanie, że nie zna języka polskiego.

Należy dodać, że nie zmieniają takiej oceny dokumenty przedłożone przez obrońcę oskarżonego podczas ostatniej rozprawy tj. potwierdzenia dokonanych przelewów i wpłat gotówkowych przez oskarżonego w imieniu M. na rzecz K. T. i R. T., pozorujące chęć zawarcia umów przenoszących własność nieruchomości. Świadczy o tym chociażby kwoty przelanych środków w zestawieniu z tymi wynikającymi z umów. Podobnie nie zmieniają takiej oceny Sądu listy intencyjne podpisane 31 marca 2011 r. przez R. T. ze sp. J. i Z. T. J. K. dotyczące zamiaru zawarcia umowy współpracy w zakresie dostaw kruszywa (k. 191-192, 194-195), albowiem nie mają one związku z działalnością oskarżonego i jego spółki. Podobnie dokument zatytułowany „Opis i potrzeby finansowe uruchomienia projektu kopalnia (...)” (k. 202-213) sporządzony przez R. T. jako dzierżawcę nieruchomości od M. A. (1). Z tego dokumentu wynika, bowiem, ze właścicielem całej dokumentacji i praw do eksploatacji jest R. T. a od 15 września 2008r. w części T. B.. Podobnie nie zmienia dokonanej oceny decyzja ustalająca uwarunkowania środowiskowe dla przedsięwzięcia –kopalnia kruszywa ze złoża R. W. z dnia 10 lutego 2011r. wydana na wniosek R. T. z dnia 27 stycznia 2010r. k. 214-224.

Nie wnoszą nic istotnego do sprawy w zakresie oceny działań oskarżonego: umowa na wykonanie prac geologicznych pomiędzy firmą (...) z zakładem usług geologicznych z dnia 12 lutego 2008r. (k. 241-242), zawiadomienie o przyjęciu dokumentacji geologicznej z dnia 9 października 2009r. (k. 225) jak i decyzja z dnia 15 lutego 2005r. o udzieleniu koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża R. W. dla przedsiębiorcy Passa R. T. (k 230-232). Wyżej wymienione dokumenty jedynie potwierdzają, że R. T. prowadził działalność gospodarczą związana
z wydobywaniem kopalin. Nie zmieniają dokonanej oceny zachowania oskarżonego także dokumenty w postaci: umowy użytkowania udziałów (k. 226-227) i umowy zastawu (k. 228-229), albowiem dotyczą udziałów w spółce (...) i jedynie wskazują na nieustaloną rolę w sprawie J. D., o czym była mowa powyżej. Dokumenty te jednak nie zmieniają faktu, że spółką (...) w okresie objętym aktem oskarżenia zarządzał jednoosobowo oskarżony. Ponadto to oskarżony rozmawiał
z pokrzywdzonymi przed zawarciem umów wprowadzając ich w błąd, co do faktu prowadzenia przez spółkę bardzo zyskownej działalności gospodarczej polegającej na wydobyciu żwiru i piasku i o zamiarze rozszerzenia tej działalności poprzez zakup kolejnych nieruchomości z ich złożami a następnie to on zawierał umowy.

Podobnie nie wnoszą nic istotnego do sprawy dokumenty w postaci zamówień na towar z 7 listopada 2007r. (k. 193) i z dnia 6 listopada 2007r. (k. 240) jak
i dokument w postaci pełnomocnictwa do uzyskania koncesji i poszerzenia koncesji
z dnia 7 lutego 2008 r. (k. 237), albowiem w świetle dokonanych ustaleń
i całokształtu materiału dowodowego nie budzi wątpliwości, że sp. M. w tym czasie nie prowadziła takiej działalności.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd uznał A. W. (1) za winnego tego, że w okresie od 10 czerwca 2008 r. do 14 maja 2009 r. we W. działając w wykonaniu z góry powziętego zamiaru w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości R. C., K. C., S. i M. M. (1), A. S., M. S. i K. G. w ten sposób, że działając, jako prezes zarządu (...) sp. z o.o., wprowadził w błąd pokrzywdzonych, co do faktu prowadzenia działalności gospodarczej związanej z wydobyciem i eksploatacją złóż piasku i żwiru oraz zamiaru rozszerzenia tej działalności poprzez zakup kolejnych nieruchomości z ich złożami - zawarł z nimi porozumienia na podstawie, których wyłudził od w/w pokrzywdzonych mienie znacznej wartości w łącznej kwocie 645 000, 00 złotych w tym:

10 czerwca 2008r. od R. C. 65 000, 00zł;

23 lipca 2008r. od S. i M. M. (1) 260 000, 00 zł;

19 lutego 2009 r. od K. C. 50 000, 00 zł;

19 lutego 2009r. od K. G. 50 000, 00 zł;

6 marca 2009 r. od K. C. 50 000, 00 zł;

3 kwietnia 2009r. od A. S. 60 000, 00zł;

29 kwietnia 2009r. od M. S. 30 000, 00 zł;

29 kwietnia 2009r. od S. i M. M. (1) 30 000, 00 zł;

8 maja 2009r. od S. i M. M. (1) 50 000, 00 zł, tj. przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

Orzekając w sprawie Sąd w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego wskazane w orzeczeniu z dnia 4 stycznia 2011r., iż „przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. Przypisanie przestępstwa z art. 286 § 1 wiąże się z wykazaniem, że sprawca obejmował swoją świadomością i zamiarem bezpośrednim kierunkowym wprowadzenie w błąd innej osoby oraz to, że doprowadza ją w ten sposób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (postanowienie SN z 4 stycznia 2011 r., III KK 181/10, LexPolonica nr 2488743, OSNKW 2011, nr 3, poz. 27). Mając na uwadze ustalony przez Sąd stan faktyczny niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż działania A. W. (1) podjęte przez niego w krytycznym okresie czasu wobec pokrzywdzonych noszą znamiona przestępstwa oszustwa stypizowanego przez ustawodawcę w art. 286 § 1 k.k. w zw. z art.294§ 1 k.k.

Bez wątpienia podkreślić należy, iż ustalony przez Sąd stan faktyczny jednoznacznie przesądza, iż oskarżony przed zawarciem porozumień na podstawie, których pokrzywdzeni przekazali mu pieniądze rozmawiając z nimi wprowadził ich błąd, co do sytuacji spółki. Nie może budzi wątpliwości, że ten błąd był istotny, gdyż dotyczył istotnych okoliczności sprawy, które miały wpływ na podjęcie decyzji przez pokrzywdzonych o niekorzystnym rozporządzeniu własnym mieniem. Pokrzywdzeni wpłacając środki finansowe na rachunek spółki (...) nie wiedzieli bowiem, że spółka zarządzana przez oskarżonego nie prowadzi bardzo zyskownej, jak twierdził oskarżony działalności gospodarczej polegającej na wydobywaniu żwiru i piasku a co więcej nie prowadzi żadnej działalności przynoszącej jej dochody (poza wpłatami pokrzywdzonych) oraz , że spółka nie ma środków finansowych ani majątku.

Okoliczności te powodują, że pokrzywdzeni zainwestowali środki finansowe z dużo większym ryzykiem ich utraty niż mieli świadomość i w ten sposób zostali doprowadzeni do niekorzystnego rozporządzenia mieniem. Jest bowiem oczywistym, że jest nieporównywalna różnica w inwestycji w podmiot prowadzący kopalnię kopalin i osiągający z tego tytułu duże zyski a jednocześnie zamierzający rozszerzyć swoją działalność poprzez zakup kolejnych nieruchomości ze złożami kopalin a w podmiot, który nie prowadzi żadnej działalności i nie posiada majątku.

Należy w tym miejscu dodać, że zgodnie z zawartymi umowami spółka (...) miałaby zapłacić za nieruchomości co do których miała zawarte umowy przedwstępne kwotę ponad 23 mln złotych, co przy uwzględnieniu jej sytuacji opisanej wyżej było obiektywnie niemożliwe. W ocenie Sądu zawarte umowy notarialne w dniu 9 sierpnia 2007r. tj. przedwstępna umowa sprzedaży nieruchomości w R. W. jak i warunkowa umowa zakupu nieruchomości w M. i H. miały na celu uwiarygodnienie prowadzonych przez oskarżonego działań w celu wprowadzenia w błąd pokrzywdzonych, co pośrednio potwierdza sytuacja prawna tych nieruchomości, a mianowicie wpisy w dziale IV, z których wynika, że nieruchomości te były obciążone hipotekami o bardzo dużej wartości.

Jednocześnie Sąd uznał, że podjęte przez oskarżonego zachowania stanowią zgodnie z dyspozycją art. 12 kk jeden czyn zabroniony. Za przyjęciem koncepcji czynu ciągłego przemawiają krótkie odstępy czasu pomiędzy poszczególnymi zachowaniami oraz fakt, że działania determinowane były realizacją z góry powziętego zamiaru. Zgodnie z brzmieniem art. 12 kodeksu karnego, przestępstwo ciągłe zachodzi, gdy spełnione są określone przesłanki podmiotowe i przedmiotowe. Przesłanką podmiotową jest istniejący z góry zamiar, obejmujący realizację zamierzonego przestępstwa w dwu lub więcej zachowaniach, natomiast przesłanki przedmiotowe to "krótkie odstępy czasu" między tymi zachowaniami.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 26 marca 1999 roku (IV KKN 28/99, Prok. i Pr. 1999, nr 10) podkreślił, że chodzi tu o zamiar w rozumieniu art. 9 § 1 kodeksu karnego, przy czym musi to być ten sam zamiar (a nie taki sam), a zatem wszystkie elementy składowe (zachowania) muszą być nim objęte. Oznacza to, że z góry powzięty zamiar musi się odnosić do poszczególnych zachowań składających się na przestępstwo, nie może zaś pojawiać się ani odnawiać sukcesywnie, pod wpływem powtarzającej się sposobności. O istnieniu tego zamiaru w ocenie Sądu świadczy to, że oskarżony od początku wiedział, że spółka nie prowadzi działalności, o której mówił pokrzywdzonym wprowadzając ich w błąd i sukcesywnie po początkowym uwiarygodnieniu siebie i zarządzanej spółki tworzył piramidę finansową zostali doprowadzeni do niekorzystnego rozporządzenia mieniem.

Orzekając o karze Sąd miał na uwadze, że kara jest jednym z ważnych środków zwalczania przestępczości. Karą współmierną i dającą zarazem zadośćuczynienie społecznemu poczuciu sprawiedliwości jest tylko taka kara, która uwzględnia wszystkie dyrektywy jej wymiaru, a w szczególności zawarte w art. 53 k.k. Jak wynika z art. 53 § 1 i 2 k.k., Sąd wymierza karę według swojego uznania,
w granicach przewidzianych przez ustawę, bacząc, by jej dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, uwzględniając stopień społecznej szkodliwości czynu oraz biorąc pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma osiągnąć
w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Wymierzając karę Sąd uwzględnia w szczególności motywację i sposób zachowania się sprawcy, rodzaj i stopień naruszenia ciążących na sprawcy obowiązków, rodzaj i rozmiar ujemnych następstw przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po jego popełnieniu, a zwłaszcza staranie
o naprawienie szkody lub zadośćuczynienie w innej formie społecznemu poczuciu sprawiedliwości, a także zachowanie się pokrzywdzonego.

Dokonując powyższej oceny Sąd zważył, że stopień społecznej szkodliwości przestępstwa popełnionego przez oskarżonego jest wysoki. Oskarżony doprowadził do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o znacznej wartości dużą grupę osób,
a jego działania koncentrowały się na łatwym pozyskaniu pieniędzy. Ponadto do czasu zamknięcia rozprawy oskarżony nie naprawił szkody i jej naprawienie z uwagi na jego sytuację materialną jest mało prawdopodobne.

W ocenie Sądu zachowania przynoszące sprawcom duże nielegalne zyski ze szkodą dla społeczeństwa są szczególnie naganne, stąd przy wymierzaniu kary należy pamiętać, że nie mogą się opłacać. Należy w tym miejscu wskazać, że przeciętny Polak zarabia przeciętnie ok. 3600 zł miesięcznie tj. ok. 43 200 zł rocznie, a zatem aby zarobić kwotę, która wyłudził oskarżony musi pracować ponad 14 lat. Stąd wymierzając mu karę za przestępstwo Sąd miał także na uwadze wielkość uzyskanej korzyści i fakt, że popełnienie przestępstwa nie może się opłacać.

Sposób i okoliczności popełnienia przestępstwa powodują ocenę Sądu, iż oskarżony jest jednostką wysoce zdemoralizowaną i wymagającą przeprowadzenia głębokiego procesu resocjalizacji w warunkach izolacji penitencjarnej celem wykształcenia u niego społeczno pożądanej postawy, ukierunkowanej w szczególności na poszanowanie porządku prawnego. Stąd mając na względzie okoliczności popełnionego przez oskarżonego przestępstwa, wielość osób pokrzywdzonych, rozmiar szkody majątkowej powstałej w wyniku przestępstwa jak również postawę oskarżonego w toku procesu – symulacja nieznajomości języka polskiego mającą na celu utrudnienie postępowania karnego Sąd stwierdził, iż oskarżony wymaga intensywnego i zindywidualizowanego procesu resocjalizacji w warunkach izolacji penitencjarnej.

Z tych też względów Sąd mając na uwadze ustawowe zagrożenie przestępstwa z art. art. 286 k.k. w zw. z art. 294 § 1 kk. karą od roku do 10 lat pozbawienia wolności wymierzył A. W. (1) karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz na podstawie art. 33 § 2 i 3 k.k. karę 500 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych.

Sąd ocenił pomimo uprzedniej niekaralności oskarżonego, że karą współmierną do stopnia zawinienia i stopnia szkodliwości społecznej przypisanego mu przestępstwa będzie kara 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Za celowe Sąd uznał orzeczenie wobec oskarżonego także kary grzywny. Grzywna spełnia bowiem funkcję środka podnoszącego dolegliwość kary, a ponadto wyrobienia i pogłębienia
w społeczeństwie przekonanie, że dokonywanie przestępstw w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jest nieopłacalne ( por. wyrok SA w Poznaniu z 23.03.1995 r. II Akr 114/95 Prok. i Pr. 1995/11-12/27). Zgodnie z art. 33 § 2 k.k. grzywna, jako kara kumulatywna może być orzeczona obok kary pozbawienia wolności za przestępstwo popełnione w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub przynoszące sprawcy taką korzyść. W niniejszej sprawie zaszły takie przesłanki tj. oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Przy określaniu liczby stawek dziennych Sąd uwzględnił korzyść, którą oskarżony osiągnął z przestępstwa. Natomiast rozstrzygając kwestię wysokości jednej stawki dziennej grzywny, Sąd miał na uwadze zgodnie z przepisem art. 33§3 k.k. warunki osobiste, rodzinne, stosunki majątkowe oraz możliwości zarobkowe oskarżonego.

Mając na uwadze, że oskarżony dopuszczając się popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego wyczerpującego ustawowe znamiona przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 294 § 1 k.k. nadużył przy pełnieniu funkcji prezesa zarządu spółki (...) sp. z o.o. swojego stanowiska to w ocenie Sądu dalsze piastowanie przez niego stanowisk związanych z prowadzeniem spraw spółek kapitałowych oraz ich reprezentacją zagraża istotnym dobrom chronionym prawem takim chociażby jak bezpieczeństwo obrotu gospodarczego, dlatego też Sąd na postawie art. 41 § 1 k.k. w zw. z art. 43 k.k. orzekł wobec oskarżonego zakaz zajmowania wszystkich stanowisk związanych właśnie z prowadzeniem spraw spółek kapitałowych oraz ich reprezentacją na okres 5 lat. Sąd ocenił bowiem, że działania oskarżonego w tej sprawie dyskwalifikują go, jako osobę, która może zarządzać takimi podmiotami.

Oskarżony popełnionym przestępstwem wyrządził pokrzywdzonym szkody majątkowe – wynikające bezpośrednio z faktu przyjęcia kwot pieniężnych na rzecz realizacji inwestycji. Mając na względzie okoliczność, iż pełnomocnik oskarżycieli posiłkowych złożył stosowny wniosek o naprawienie poniesionej szkody, której wysokość w odniesieniu do każdego z pokrzywdzonych została jednoznacznie ustalona przez Sąd w toku procesu, Sąd uwzględnił przedmiotowe roszenia pokrzywdzonych po pewnej modyfikacji z urzędu. Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzekł wobec oskarżonego A. W. (1) obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz oskarżycieli posiłkowych M. M. (1) i S. M. kwoty 340 000 złotych, A. S. kwoty 60 000 złotych, M. S. kwoty 30 000 złotych, R. C. kwoty 65 000 złotych oraz K. C. kwoty 100 000 złotych.

Na podstawie art. 640 kpk. w zw. z art. 628 pkt 1 kpk. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycieli subsydiarnych M. M. (1), S. M., A. S., M. S., R. C. oraz K. C. kwoty po 300 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, na które złożyły się wniesione przez każdego z oskarżycieli subsydiarnych opłaty.

Ponadto na podstawie art. 640 kpk. w zw. z art. 628 pkt 2 kpk. Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa 738, 00 zł. tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu przez adw. M. W. do czasu, kiedy oskarżony wyznaczył obrońcę z wyboru oraz na podstawie art. 2 ust 1 pkt 5 i art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych Sąd wymierzył mu opłatę w kwocie 2400, 00 zł.