Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki

Protokolant: Małgorzata Wąchała

po rozpoznaniu w dniu 30.10.2015 r.

we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej (...)we W.

przeciwko (...) sp. z o.o. we W.

o zapłatę 75 401, 43 zł

I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda 29 914, 03 zł (dwadzieścia dziewięć tysięcy dziewięćset czternaście złotych, trzy grosze) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi:

- od kwoty 28 399, 40 zł – od dnia 01.05.2015 r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 1 514, 63 zł – od dnia 08.05.2015 r. do dnia zapłaty;

II. oddala dalej idące powództwo;

III. zasądza od powoda na rzecz pozwanego 2 182, 14 zł kosztów procesu;

IV. nakazuje pozwanemu uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu 1 495, 96 zł nieopłaconych kosztów sądowych;

V. nakazuje powodowi uiścić na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego we Wrocławiu 2 275, 04 zł nieopłaconych kosztów sądowych, a w razie nieuiszczenia tej kwoty w terminie zarządza jej ściągnięcie z roszczenia zasądzonego na rzecz powoda w punkcie I wyroku.

UZASADNIENIE

Powód – Wspólnota Mieszkaniowa (...) we W.wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego (...) sp. z o.o.we W.75 401, 43 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 01.05.2015 r. oraz kosztami procesu.

Powód podał, że pozwany jest od 03.11.2014 r. właścicielem wielu lokali użytkowych w powodowej Wspólnocie i powinien regularnie i w pełnej wysokości uiszczać opłaty eksploatacyjne za użytkowanie ww. lokali i utrzymanie części wspólnych oraz na fundusz remontowy i spłatę pożyczki, a także za zużywane media, tj. przede wszystkim wodę i gaz służący do ogrzewania lokali i podgrzewania wody. Niestety pozwany w ogóle nie płaci Wspólnocie, doprowadzając do dużego zadłużenia. Nie przyjmuje również rachunków od Wspólnoty.

Pozwany nawet nie zawiadomił Wspólnoty o zakupie lokali, tak więc powód nie był świadomy do grudnia 2014 r., że zmienił się właściciel na poszczególnych lokalach, i nie dysponował aktem notarialnym. Dopiero syndyk zawiadujący upadłą spółką, od której pozwany kupił lokale, przesłał Wspólnocie akt notarialny w marcu 2015 r. Z uwagi na brak zapisu w akcie notarialnym, iż wszelkie koszty związane z lokalami będącymi przedmiotem umowy do dnia ich sprzedaży ponosi strona sprzedająca, pozwany kupił zadłużone lokale (tj. z dobrodziejstwem inwentarza).

Pozwany pomimo wezwania do zapłaty z dnia 24.04.2015 r. nie płaci za użytkowanie „swoich” lokali użytkowych. Dług pozwanego wobec Wspólnoty liczony od dnia zakupu lokali do końca kwietnia 2015 r. z tytułu opłat eksploatacyjno-czynszowych i utrzymania części wspólnych, a także na fundusz remontowy i spłatę pożyczki oraz rozliczeń mediów wynosi 71 355, 86 zł plus odsetki w kwocie 4 045, 57 zł. Ogółem zadłużenie pozwanego na dzień 30.04.2015 r. opiewa na 75 401, 43 zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) sp. z o.o. we W. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu.

Pozwany zarzucił, że żądanie pozwu pozbawione jest jakichkolwiek podstaw faktycznych i prawnych i jako takie nie może zasługiwać na uwzględnienie.

Zakwestionował roszczenie powoda tak co do zasady, jak i wysokości. Podniósł, że żądanie powoda należy uznać za nieudowodnione, albowiem oparte zostało na dokumentach sporządzonych jedynie na potrzeby tego procesu, z których nie wynika, na jakiej podstawie wyliczone zostały przez powoda dochodzone opłaty i koszty, powód nie przedłożył też żadnych dokumentów stanowiących podstawę dla tychże wyliczeń, a pozwany ich nie zna.

Niezależnie od powyższego pozwany wskazał, że począwszy od marca 2015 r. powód przekazywał rachunki obejmujące należności na rzecz Wspólnoty także za okresy wcześniejsze, tj. za miesiące listopad i grudzień 2014 r. oraz styczeń i luty 2015 r., w których sam wskazywał wartość opłat eksploatacyjnych w znacznie mniejszej wysokości niż opłaty dochodzone przez powoda w tym procesie. Przywołane rachunki wystawione przez powoda do dnia wniesienia pozwu opiewają na łączną kwotę 34 772, 42 zł, co stanowi kwotę ponad dwukrotnie niższą niż kwota żądania w pozwie.

Zawyżona wartość roszczenia w stosunku do pozwanego wynikać może z faktu, że powód próbuje bezpodstawnie obciążyć pozwanego kosztami dostaw mediów do zakupionych lokali (woda i ogrzewanie) za cały rok 2014, a nie tylko za dwa ostatnie miesiące 2014 r.

Reasumując powód nie podołał ciążącemu na nim obowiązkowi wynikającemu z art. 6 kc i nie udowodnił dochodzonego pozwem roszczenia.

Pozwany wskazał, że syndyk masy upadłości (...) sp. z o.o. zainicjował wobec niego postępowanie w przedmiocie ubezskutecznienia czynności sprzedaży na podstawie umowy z dnia 03.11.2014 r. W związku z powyższym wniósł o zawieszenie postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 kpc. Orzeczenie, jakie zapadnie tamtej sprawie, ma istotne znaczenie. Skutkować może uznanie, że pozwany nie nabył skutecznie lokali, w związku z którymi powód nalicza opłaty eksploatacyjne. W wypadku orzeczenia o ubezskutecznieniu sprzedaży lokali pozwany utraci legitymację bierną albowiem pozbawiony zostanie własności lokali.

Postanowieniem wydanym na rozprawie dnia 30.10.2015 r. sąd oddalił wniosek o zawieszenie postępowania.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

Na podstawie umowy o zarządzenie nieruchomością z dnia 28.03.2014 r. czynności zwykłego zarządu nieruchomością wspólną przy ul. (...) oraz przekraczające zwykły zarząd przekazane stosowną uchwałą Wspólnoty wykonuje Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) we W..

/ dowód: umowa z dnia 28.03.2014 r. – k. 16-19 /

Dnia 03.11.2014 r. (...) sp. z o.o.w W.jako sprzedający oraz (...) sp. z o.o.w W.zawarli przed notariuszem G. B.we W.w formie aktu notarialnego rep. A nr (...) umowę ustanowienia odrębnej własności lokali i sprzedaży.

Sprzedający ustanowił odrębną własność i sprzedał kupującemu lokale użytkowe o nrach: (...)oraz garaż dwustanowiskowy (...), garaż sześciostanowiskowy (...), garaż trzystanowiskowy (...), położone w budynku przy ul. (...)we W.(działka nr (...), obręb L.) wraz z udziałami w częściach wspólnych budynku i prawie użytkowania wieczystego gruntu wynoszącymi łącznie (...)- § 4.

Kupujący zobowiązał się uczestniczyć w kosztach zarządu nieruchomością wspólną - § 6.2.

Strony ustaliły, że kupujący partycypuje w ponoszeniu kosztów i wydatków związanych z rzeczą wspólną w udziale odpowiadającym ułamkowi we współwłasności i współużytkowaniu wieczystym - § 7.1.

/ dowód: wypis aktu notarialnego rep. A (...) – k. 4-8 /

Zarządca powodowej Wspólnoty Mieszkaniowej wystawił pozwanemu rachunki:

- nr (...) – z dnia 26.03.2015 r. – za listopad 2014 r. – na kwotę 5 665, 63 zł, płatną do dnia 31.03.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 25.03.2015 r. – za grudzień 2014 r. – na kwotę 4 674, 63 zł, płatną do dnia 31.03.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 25.03.2015 r. – za styczeń 2015 r. – na kwotę 4 674, 63 zł, płatną do dnia 31.03.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 25.03.2015 r. – za luty 2015 r. – na kwotę 4 674, 63 zł, płatną do dnia 31.03.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 25.03.2015 r. – za marzec 2015 r. – na kwotę 4 477, 45 zł, płatną do dnia 31.03.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 25.03.2015 r. – niedopłata za sezon grzewczy od 01.01.2014 r. do 31.12.2014 r. – 1 319, 84 zł oraz niedopłata z tytułu rozliczenia zimnej wody – 727, 07 zł, tj. łącznie 2 046, 91 zł, płatną do dnia 10.04.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 02.04.2015 r. – za kwiecień 2015 r. – na kwotę 4 279, 27 zł, płatną do dnia 10.04.2015 r.,

- nr (...) – z dnia 05.05.2015 r. – za maj 2015 r. – na kwotę 4 279, 27 zł, płatną do dnia 10.05.2015 r.

/ dowód: rachunki – k. 56-63 /

Po otrzymaniu od syndyka masy upadłości (...) sp. z o.o. aktu notarialnego zarządca nieruchomości (...) pismem z dnia 02.04.2015 r. poinformował pozwanego, iż sprzedane lokale były zadłużone we Wspólnocie Mieszkaniowej (...) według stanu na 03.11.2014 r. na kwotę 40 862, 71 zł.

Podniósł, że z uwagi na brak zapisu w akcie notarialnym, iż wszelkie koszty związane z lokalami będącymi przedmiotem umowy do dnia ich sprzedaży ponosi strona sprzedająca, pozwany kupił zadłużone lokale (tj. z dobrodziejstwem inwentarza).

Wobec powyższego pozwany jest zobowiązany do uregulowania długu wobec Wspólnoty (...) długu w łącznej wysokości 67 076, 59 zł (ww. kwota + kwoty wynikające z wystawionych rachunków za utrzymanie części wspólnych oraz za dostarczane media za miesiące XI i XII 2014, I, II, III 2015, a także wynikające z rozliczeń centralnego ogrzewania i zimnej wody, tj. rachunek nr (...)).,

/ dowód: pismo z dnia 02.04.2015 r. – k. 9 /

Pismem z dnia 24.04.2015 r. zarządca nieruchomości (...) poinformował pozwanego, że zalega on z zapłatą opłatą eksploatacyjnych za posiadane w nieruchomości Wspólnoty lokale użytkowe – w łącznej kwocie głównej 71 355, 86 zł plus odsetki od nieterminowych opłat. Wezwał do zapłaty zadłużenia podstawowego w terminie 7 dni.

/ dowód: pismo z dnia 24.04.2015 r. – k. 10 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Powodowa Wspólnota dochodzi od pozwanego zapłaty należności zaliczkowych na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz należności z tytułu rozliczenia mediów.

Jak wynika z aktu notarialnego z dnia 03.11.2014 r., pozwana spółka jest właścicielem lokali użytkowych położonych przy ul. (...), a przez to współwłaścicielem części wspólnych budynku i współużytkownikiem wieczystym gruntu.

Zgodnie z art. 12 ust. 2 zd. drugie uwl w stosunku do udziałów właściciele lokali ponoszą wydatki i ciężary związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej w części nieznajdującej pokrycia w pożytkach i innych przychodach. Z kolei zgodnie z art. 13 ust. 1 uwl właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nie utrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra. Następnie zgodnie z art. 14 uwl na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności: 1) wydatki na remonty i bieżącą konserwację, 2) opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę, 3) ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publiczno-prawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali, 4) wydatki na utrzymanie porządku i czystości, 5) wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy. Wreszcie zgodnie z art. 15 ust. 1 uwl na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca. Wysokość tychże zaliczek ustalana jest z góry poprzez podjęcie przez członków wspólnoty stosownej uchwały.

Sąd oddalił wniosek pozwanego o zawieszenie postępowania, gdyż brak jest sprawy, od której wynik tego postępowania mógłby być uzależniony w rozumieniu art. 177 § 1 pkt 1 kpc. Sprawą taką nie jest sprawa X GCo 76/15 o udzielenie zabezpieczenia przed wszczęciem procesu. Natomiast – jak wynika z zapisów elektronicznych repertoriów: C w Wydziale I Cywilnym oraz GC w Wydziale X Gospodarczym – do Sądu Okręgowego we Wrocławiu nie wpłynął pozew syndyka masy upadłości (...) sp. z o.o. przeciwko pozwanej spółce o uznanie umowy sprzedaży za bezskuteczną. Tym samym wniosek o zawieszenie postępowania pozbawiony był usprawiedliwionych podstaw, wobec czego sąd przystąpił do merytorycznej oceny stanowisk stron.

Powód wskazał, że po nabyciu lokali dnia 03.11.2014 r. pozwana spółka nie uiszczała żadnych płatności na rzecz Wspólnoty z tytułu partycypacji w kosztach zarządu nieruchomością wspólną oraz z tytułu rozliczeń dostarczanych mediów. Pozwany przedłożył kierowane do niego rachunki dotyczące należności miesięcznych od 11.2014 r. oraz rozliczenia mediów.

Można zgodzić się częściowo z zarzutem pozwanego dotyczącym braku podstawy do ustalenia wysokości sumy zadłużenia dochodzonej w tym procesie. Powód nie przedłożył żadnych uchwał właścicieli lokali dotyczących wysokości i sposobu ustalenia zaliczek miesięcznych, przyjęcia planu gospodarczego Wspólnoty czy też zatwierdzenia rozliczenia mediów. Przedłożone przez powoda kartoteki, będące dokumentami prywatnymi sporządzonymi przez zarządzającą nieruchomością Spółdzielnię Mieszkaniową (...), nie mogą być uznane za wystarczające. Dokumentują bowiem wyliczenia opracowane przez tę Spółdzielnię, nie zaś faktyczne czynności powoda i zarządcy, które wygenerowały koszty związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.

Trzeba jednakże zwrócić uwagę, że pozwana spółka – po tym, jak otrzymała od powoda rachunki wystawione w marcu i kwietniu 2015 r. – nie zakwestionowała tych rachunków. Nie wystąpiła do zarządcy nieruchomości o wyjaśnienie sposobu wyliczenia kwot wskazanych w rachunkach, nie odesłała tych rachunków wraz z oświadczeniem o odmowie spełnienia świadczenia. Tymczasem w akcie notarialnym z dnia 03.11.2014 r. wyraźnie zostało wskazane, że kupujący jest zobowiązany partycypować w kosztach utrzymania nieruchomości wspólnej.

Zatem podstawą do żądania zapłaty przez Wspólnotę mogą być – niekwestionowane przez pozwanego – rachunki z dnia 25.03.2015 r., 26.03.2015 r. i 02.04.2015 r. Zgłaszana nieścisłość w porównaniu daty wystawienia i numeru jednego z rachunków nie ma znaczenia dla oceny zobowiązania.

Można dodać, że ani powodowa Wspólnota ani pozwany nie wykazali, aby zostało zatwierdzone sprawozdanie za 2014 r., natomiast dochodzone przez powoda kwoty stanowią w istocie miesięczne zaliczki na poczet kosztów utrzymania i dostawy mediów. Wynika to choćby ze wskazania jednakowych kwot w rachunkach za kolejne miesiące. Dopóki nie nastąpi zatwierdzenie sprawozdania, czyli dokonanie końcowego i pełnego rozliczenia, wspólnota mieszkaniowa może dochodzić od swoich członków zaliczek miesięcznych zgodnie z art. 15 ust. 1 uwl, a nie faktycznej kwoty wynikających z rozliczenia dochodów i wydatków wspólnoty za okres obrotowy.

W tym miejscu należy odnieść się do błędnego stanowiska powoda, jakoby istniała podstawa do obciążenia powoda należnościami sprzed daty nabycia przez niego własności lokali. Powód argumentował, że wobec braku stosownego postanowienia umowy sprzedaży pozwany nabył lokale wraz z zadłużeniem (jak to określił powód „z dobrodziejstwem inwentarza”). Tymczasem sytuacja przedstawia się wręcz przeciwnie. Przeniesienie własności nieruchomości nie oznacza przejścia na jej nabywcę także zobowiązań zbywcy wobec wspólnoty mieszkaniowej. Zobowiązanie do uiszczania na rzecz wspólnoty mieszkaniowej należności z tytułu kosztów zarządu nieruchomością wspólną, jest osobistym, a nie rzeczowym, zobowiązaniem każdoczesnego właściciela lokalu. Oznacza to, że nie jest związane z samą własnością lokalu i nie przechodzi automatycznie na jego nabywcę, chyba że zostało zabezpieczone hipotecznie. Przejście takiego zobowiązania na nabywcę może nastąpić, jeżeli w umowie sprzedaży lokalu zawarte zostało postanowienie o przejęciu długu, co zresztą musiałoby nastąpić za wiedzą i zgodą wierzyciela (art. 519 kc). Zgodnie z art. 548 § 1 kc z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą. Pojęcie ciężarów nie obejmuje jednakże zobowiązań z tytułu kosztów utrzymania nieruchomości. Nabywca ponosi odpowiedzialność wyłącznie za te zobowiązania, które powstały w okresie po nabyciu własności.

Tym samym pozwana spółka nie jest zobowiązania do zapłaty należności dotyczących okresu sprzed dnia 03.11.2014 r. Tych należności powodowa Wspólnota powinna dochodzić od poprzednika prawnego pozwanego, czyli (...) sp. z o.o. (obecnie w trybie postępowania upadłościowego).

Powód może zatem domagać się od pozwanego zapłaty zaliczek za okres od dnia

03.11.2014 r. do dnia 30.04.2015 r. (na taki dzień została wyliczona zaległość wskazywana w pozwie).

Zaliczki te według złożonych przez pozwanego rachunków wynosiły:

- za listopad 2014 r. – 5 665, 63 zł,

- za grudzień 2014 r. – 4 674, 63 zł,

- za styczeń 2015 r. – 4 674, 63 zł,

- za luty 2015 r. – 4 674, 63 zł,

- za marzec 2015 r. – 4 477, 45 zł,

- za kwiecień 2015 r. – 4 279, 27 zł.

Ponieważ pozwany stał się właścicielem lokali od dnia 03.11.2014 r., obciążająca go zaliczka za listopad 2014 r. wynosi 28/30 x 5 665, 63 zł = 5 287, 92 zł.

Dodatkowo powód może domagać się kwoty przypadającej na pozwanego z tytułu rozliczenia mediów, z tym, że również w tym przypadku pozwanego obciążać mogą należności dotyczące okresu od 03.11.2014 r. do końca 2014 r., czyli za 59 dni.

Według rachunku nr (...) z dnia 25.03.2015 r. niedopłata za sezon grzewczy od 01.01.2014 r. do 31.12.2014 r. wyniosła 1 319, 84 zł, a niedopłata z tytułu rozliczenia zimnej wody 727, 07 zł, tj. łącznie 2 046, 91 zł. Z tego na pozwanego przypada 59/365 x 2 046, 91 zł = 330, 87 zł.

Zatem łączna należność główna z tytułu zaliczek i niedopłaty wynosi 5 287, 92 zł + 3 x 4 674, 63 zł + 4 477, 45 zł + 4 279, 27 zł + 330, 87 zł = 28 399, 40 zł.

Powód doliczył do tego zadłużenia także odsetki za opóźnienie. Zgodnie z art. 481 § 1 kc, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Zaliczki uiszczane na rzecz wspólnoty mieszkaniowej płatne są z góry do dziesiątego dnia miesiąca. Powód o wysokości zaliczek zawiadomił pozwanego dopiero w marcu 2015 r. W takiej sytuacji pozwany pozostawał w opóźnieniu z zapłatą zaliczek za okres listopad-marzec dopiero po doręczeniu mu rachunków. Rachunki te należy potraktować jako wezwanie do zapłaty. Zgodnie zaś z art. 455 kc, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. W takim wypadku dłużnik zobowiązany jest do spełnienia świadczenia niezwłocznie po otrzymaniu wezwania do zapłaty (por. wyroki Sądu Najwyższego: z dnia 22.02.2007 r., I CSK 433/06, oraz z dnia 28.06.2005 r., I CK 7/05). Spełnienie świadczenia niezwłocznie w rozumieniu art. 455 kc oznacza z reguły spełnienie go w terminie 14 dni (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28.05.1991 r., II CR 623/90; wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 20.03.2012 r., I ACa 191/11). Termin ten należy liczyć od doręczenia wezwania do zapłaty. Nie wiadomo, kiedy nastąpiło doręczenie rachunków, ale z uwagi na daty ich wystawienia (25.03.2015 r. i 26.03.2015 r.) mogło nastąpić ok. 26.03.-27.03.2015 r. W takiej sytuacji termin płatności wynoszący 14 dni upływałby ok. 10.04.2015 r., co pokrywałoby się z terminem płatności zaliczki za kwiecień 2015 r. oraz terminem płatności kwoty wynikającej z rozliczenia mediów.

Zatem na dzień 30.04.2015 r. pozwany pozostawał w opóźnieniu z zapłatą 28 399, 40 zł, a opóźnienie wynosiło 20 dni. Odsetki za wskazany okres wynoszą zatem 20/30 x 28 399, 40 zł x 8 % = 1 514, 63 zł i mogą zostać doliczone do sumy głównej. Łącznie zobowiązanie pozwanego wynosi zatem 29 914, 03 zł.

Powód zażądał także dalszych odsetek za opóźnienie. Zgodnie z art. 482 § 1 kc odsetek

od zaległych odsetek można żądać dopiero od daty wytoczenia powództwa o te zaległe odsetki. Powód zażądał odsetek od dnia 01.05.2015 r., ale pozew wniósł dopiero dnia 08.05.2015 r. Wobec tego dalsze odsetki od należności głównej w kwocie 28 399, 40 zł mogą być liczone od dnia 01.05.2015 r., zaś odsetki od odsetek wynoszących 1 514, 63 zł – od dnia 08.05.2015 r.

Dalej idące powództwo podlegało oddaleniu jako nieusprawiedliwione wynikami przeprowadzonego postępowania dowodowego.

Wobec częściowego uwzględnienia żądania pozwu o kosztach procesu należało orzec zgodnie z wyrażoną w art. 100 kpc zasadą ich stosunkowego rozdzielenia.

Powód wygrał sprawę w 39, 67 %, pozwany zaś w 60, 33 %. Powód był zwolniony od kosztów sądowych i nie korzystał z pomocy prawnej, wobec czego brak jest po jego stronie kosztów procesu do rozliczenia. Koszty pozwanego to wynagrodzenie pełnomocnika procesowego ustalone na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w kwocie 3 600 zł wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł, tj. łącznie 3 617 zł, z czego 60, 33 % wynosi 2 182, 14 zł.

Na podstawie art. 113 ustawy z dnia 28.07.2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nieopłacone koszty sądowe obejmujące niepokrytą opłatę od pozwu w kwocie 3 771 zł podlegają rozłożeniu między strony w proporcji odpowiadającej wygranej w sprawie, czyli pozwanego obciąża 39, 67 %, tj. 1 495, 96 zł, powoda zaś 2 275, 04 zł podlegające ściągnięciu z zasądzonej na jego rzecz sumy.

Mając powyższe okoliczności na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.