Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 grudnia 2015 r.

  Sąd Rejonowy w Kłodzku, I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marzena Studzińska

Protokolant: Paulina Szkutnik

po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2015 r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa J. K.

przeciwko R. K.

o zapłatę 5 900 zł

I.  zasądza od pozwanej R. K. na rzecz powoda J. K. kwotę 5 900 zł (pięć tysięcy dziewięćset złotych 00/100)
z ustawowymi odsetkami od dnia 8 maja 2015 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1 467 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 1807/15

UZASADNIENIE

Powód J. K. wniósł o zasądzenie od pozwanej R. K. kwoty 5 900 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 8 maja 2015 roku oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu pozwu podał, że pozwana prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej odzieży i sprzętu sportowego. Powód wskazał, że nabył u pozwanej rower marki H., który okazał się niesprawny i w związku z tym został zwrócony pozwanej, celem naprawy. Podał także, iż pozwana, po wymianie uszkodzonej części, miała dostarczyć mu naprawiony rower, co jednak nie nastąpiło. Powód podniósł, że pracownik pozwanej poinformował go o kradzieży przesyłki zawierającej przedmiotowy rower, a nadto, iż zapłacona przez niego kwota 5 900 zł zostanie mu zwrócona. Pozwany podkreślił, że wobec braku zwrotu powyższej kwoty wezwał pozwaną do zapłaty.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 24 czerwca 2015 r. wydanym przez Referendarza Sądowego w Sądzie Rejonowym w Kłodzku, w sprawie o sygn. akt (...) nakazano pozwanej R. K., aby zapłaciła powodowi J. K. kwotę 5 900 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 8 maja 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 1279,50 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powyższy nakaz zapłaty pozwana R. K. zaskarżyła w całości. W sprzeciwie od nakazu zapłaty wniosła o oddalenie powództwa. Pozwana podała, że na życzenie powoda przedstawiła mu kilka propozycji przewoźników oraz, że powód wybrał przewoźnika, który miał mu doręczyć rower. Podniosła, że nie może ponosić negatywnych konsekwencji decyzji powoda. Pozwana wskazała, że w momencie wydania roweru przewoźnikowi spełniła swoje świadczenie. Podała również, że zgłosiła reklamację do firmy przewozowej, a przewoźnik zapewnił ją o przyjęciu odpowiedzialności za nierzetelnego kierowcę. Pozwana wskazała również, iż złożyła zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa w sprawie przywłaszczenia roweru, wobec czego zostało wszczęte dochodzenie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. K. zakupił u pozwanej R. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą P. w N., rower elektryczny marki W. za kwotę 3 900 zł, który został mu dostarczony – zgodnie z jego żądaniem poza granice kraju, tj. do W..

Z uwagi, iż przesłany rower był niesprawny, powód w dniu 15 lutego 2015 r. zwrócił go pozwanej za pośrednictwem firmy kurierskiej - P.

W dniu 18 lutego 2015 r. - po wcześniejszych uzgodnieniach stron, powód dokonał na rzecz pozwanej przelewu w kwocie 2 500 zł tytułem dopłaty do innego roweru (marki H. (...)) zaoferowanego mu przez pozwaną w zamian za poprzedni uszkodzony rower.

/ dowód: -przelew z 18.02.2015 r., k. 12; list przewozowy nr (...) z 15.02.2015 r., k. 11/

Po krótkim czasie powód przesłał do siedziby pozwanej we W. rower marki H. (...) celem naprawy, przy czym wymontował z tego roweru czip o wartości 500 zł. Strony procesu uzgodniły, że pozwana, po wymianie uszkodzonej części, ponownie dostarczy (za pośrednictwem firmy kurierskiej) powodowi rower do W..

/bezsporne/

W dniu 1 kwietnia 2015 r. pozwana za pośrednictwem firmy kurierskiej K., ponownie wysłała powodowi ww. rower marki H. (...) na adres jego zamieszkania na terenie W., przy czym powyższa przesyłka nie została powodowi doręczona. Powód został poinformowany, że paczka została skradziona.

Powód wybrał firmę przewozową z listy firm kurierskich zaproponowanych w drodze korespondencji mailowejprzez pracownika pozwanej.

/ dowód: list przewozowy z 01.04.2015 r., k. 24; wyciąg z wiadomości tekstowych sms, k. 28 – 29; wydruk korespondencji mailowej, k. 30 – 35/

W dniu 28 maja 2015 r. pracownik pozwanej – Ł. F. złożył w Komisariacie Policji W. we W., zawiadomienie o przestępstwie przywłaszczenia rzeczy ruchomej, stanowiącej rower elektryczny marki H. (...) o wartości 5 900 zł.

W dniu 2 czerwca 2015 r. zostało wszczęte dochodzenie o przestępstwo określone w art. 284 § 1 kk, tj. przywłaszczenie powyższej rzeczy ruchomej.

/ dowód: protokół przyjęcia zawiadomienia o przestępstwie z 28.05.2015 r., k. 38 – 41; postanowienie o wszczęciu dochodzenia, k. 37/

Pismem z dnia 30 kwietnia 2015 r. powód wezwał pozwaną do zapłaty – w terminie 7 dni – kwoty 5 900 zł tytułem zwrotu kosztów za rower elektryczny marki H. (...), który nie został mu zwrócony po naprawie.

/ dowód: wezwanie do zapłaty z 30.04.2015 r. wraz z potwierdzeniem nadania, k. 14/

Sąd zważył, co następue:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Bezspornym jest, że pozwana prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej m.in. sprzętu sportowego i w ramach prowadzonej działalności powód – jako konsument, zakupił u niej rower marki H. (...) za kwotę 6400 zł. Nie ulega także wątpliwości, że powyższy rower (bez czipa o wartości 500 zł) nie został doręczony powodowi (po naprawie w sklepie pozwanej) na podany przez niego adres poza granicami kraju, gdyż został przywłaszczony po przekazaniu go przewoźnikowi.

Zgodnie z treścią art. 548 § 3 kc jeżeli rzecz sprzedana ma zostać przesłana przez sprzedawcę kupującemu będącemu konsumentem, niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy przechodzi na kupującego z chwilą jej wydania kupującemu. Za wydanie rzeczy uważa się jej powierzenie przez sprzedawcę przewoźnikowi, jeżeli sprzedawca nie miał wpływu na wybór przewoźnika przez kupującego. Postanowienia mniej korzystne dla kupującego są nieważne.

Powyższe uregulowanie dotyczy jedynie sytuacji, kiedy rzecz sprzedana ma zostać przesłana przez sprzedawcę kupującemu będącemu konsumentem i możliwe modyfikacje umowne mogą jedynie rozszerzyć zakres odpowiedzialności sprzedawcy wynikający z chwili przejścia niebezpieczeństwa, a więc prowadzić do powstania odpowiedzialności w tym zakresie nawet w przypadku kiedy nie miał on wpływu na wybór przewoźnika dokonany przez kupującego.

Zdaniem Sądu uregulowanie prawne zawarte w art. 548 § 3 kc znajduje zastosowanie nie tylko przy sprzedaży rzeczy, ale również w trakcie realizowania przez konsumenta roszczeń przysługujących mu wobec sprzedającego w związku z niezgodnością towaru z umową, co miało miejsce w przedmiotowej sprawie (powód przesłał pozwanej rower w celu naprawy).

Zatem skoro powód jest konsumentem i rzecz (rower) miała mu zostać przesłana przez pozwaną - sprzedawcę (przedsiębiorcę) do jego miejsca zamieszkania to w takim przypadku niebezpieczeństwo utraty lub uszkodzenia tejże rzeczy przeszłoby na powoda - konsumenta z chwilą wydania mu rzeczy przez przewoźnika, chyba że pozwana - sprzedawca nie miałaby wpływu na wybór przewoźnika przez powoda - konsumenta. W przedmiotowej sprawie taka sytuacja nie zachodzi albowiem pozwana miała wpływ na wybór przewoźnika (pracownik pozwanej wskazał powodowi firmy kurierskie, za pośrednictwem, których może dostarczyć mu rower oraz podał ceny takich usług) i ostatecznie zaakceptowała przewoźnika wybranego przez powoda z listy wskazanej przez nią (pozwaną) pomimo, iż firma ta zaoferowała rażąco niską cenę za przewóz roweru do W..

W ocenie Sądu, ryzyko dotyczące wyboru przewoźnika obciąża osobę prowadzącą działalność gospodarczą i to ona powinna brać pod uwagę reguły należytej staranności w wyborze przewoźnika i zadbać o to, aby przesyłka została przekazana właściwemu p rzewoźnikowi. Wobec powyższego to na pozwanej, jako sprzedawcy spoczywało ryzyko i obowiązek spełnienia świadczenia wzajemnego tj. dostarczenie rzeczy (roweru) na adres wskazany przez powoda. Stąd też ryzyko przypadkowej utraty roweru, bądź jego uszkodzenia w toku przewozu spoczywało na pozwanej.

Na marginesie wskazać należy, iż z okoliczności sprawy wynika, że to pozwana, jako prowadząca działalność gospodarczą złożyła zawiadomienie o przywłaszczeniu rzezy w toku przewozu i jako osobę pokrzywdzoną wskazała siebie, a nie powoda.

Nadto w piśmie procesowym z 10 listopada 2015 roku powód cofnął wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z jego zeznań. Nadto na rozprawie 7 października 2015 roku pozwana cofnęła wniosek dowodowy o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka A. T. oraz wniosła o pominięcie dowodu z jej zeznań.

Wobec powyższego, w oparciu o przepis art. 548 § 3 kc i art. 495 § 1 kc, zasądzono na rzecz powoda kwotę 5900 zł (stanowiącą równowartość roweru przesłanego pozwanej przez powoda bez czipa o wartości 500 zł). Odsetki ustawowe zasądzono zgodnie z żądaniem pozwu, mając na uwadze, że termin wymagalności roszczenia wynikał z wysłanego pozwanej wezwania do zapłaty z dnia 30 kwietnia 2015 roku (art. 455 kc w zw. z art. 481 § 1 i 2 kc).

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 § 1 i 3 kpc, w związku z § 2 ust. 1 i 2 § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu , zasądzając od pozwanej na rzecz powoda kwotę 1467 zł (w tym kwotę 1200 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego przez pełnomocnika będącego adwokatem, kwotę 17 zł tytułem opłaty kancelaryjnej od pełnomocnictwa i kwotę 250 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu).