Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku XVI Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący Sędzia SO Teresa Karczyńska-Szumilas (spr.)

Sędzia SO Magdalena Chrzanowska

Sędzia p.o. SO Aneta Arabas

Protokolant: Anna Kostkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2015r.,w G.

na rozprawie

sprawy z powództwa P. P.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w S.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w(...)

z dnia 30 marca 2015 r. sygnatura akt I C 444/12

1.  prostuje komparycję wyroku Sądu Rejonowego w (...) z dnia 30 marca 2015r. w ten sposób, że oznacza pozwanego jako (...) S.A. z siedzibą w S. zamiast oznaczenia jako (...) S.A. z siedzibą w S.;

2.  zmienia zaskarżony wyrok w punkcie III jedynie w ten sposób, że obciąża pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. we wskazanym w wyroku procencie pojedynczą stawką minimalną opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego;

3.  oddala apelację w pozostałym zakresie;

4.  zasądza od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w S. na rzecz powoda P. P. kwotę 1 200 zł (jeden tysiąc dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego za instancję odwoławczą.

Sygn. akt XVI Ca 679/15

UZASADNIENIE

Powód P. P. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej w S. kwoty 69.872 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 lutego 2009 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania z umowy ubezpieczenia. Na dochodzoną pozwem kwotę składało się :

- 26.840,00 zł tytułem odszkodowania za zniszczone akwarium,

- 26.522,70 zł tytułem odszkodowania za obudowę akwarium,

- 7.738,91 zł tytułem odszkodowania za zniszczony parkiet dębowy,

- 169,40 zł tytułem należnego podatku VAT (22%) od ceny blatu pod akwarium wraz z podkładem amortyzującym (770,00 zł),

- 8.600 zł z tytułem odszkodowania za zniszczone listwy podłogowe, opaski drzwiowe oraz stiuki na ścianie

Ponadto powód domagał się zasądzenia od pozwanego na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym Sądu Rejonowego w S. z dnia 20 stycznia 2012 r. powództwo zostało uwzględnione w całości.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, a także o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu. Pozwany wskazał, iż ochroną ubezpieczeniową nie było objęte akwarium, gdyż nie zostało ono zalane, a było przyczyną szkody oraz utrata zwierząt, nie wykazano, aby uszkodzeniu wskutek zalania uległa obudowa akwarium, która została zniszczona wskutek jej demontażu, listwy przypodłogowe, opaski drzwiowe oraz stiuki, zaś odszkodowanie związane z parkietem dębowym oraz blatem pod akwarium zostało ustalone według cen przeciętnych, wobec nieprzedłożenia przez powoda rachunków dokumentujących poniesione koszty.

Wyrokiem z dnia 30 marca 2015 r. Sąd Rejonowy w S. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 26.522,70 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 lutego 2009 roku do dnia zapłaty, kwotę, 7.738,91 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 lutego 2009 roku do dnia zapłaty, kwotę 169,40 zł złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 lutego 2009 roku do dnia zapłaty, kwotę 8.600,00 złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 17 lutego 2009 roku do dnia zapłaty, oddalił powództwo w pozostałym zakresie oraz na podstawie art. 108 § 1 zd. 2 k.p.c. przy uwzględnieniu art. 100 k.p.c. i art. 102 k.p.c. kosztami postępowania w proporcji 61,59% obciążył pozwanego, w tym we wskazanym procencie potrójną stawką minimalną opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, natomiast powoda w proporcji 38,41%, przy czym obciążył powoda we wskazanym procencie pojedynczą stawką minimalną opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego - pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu.

Sąd Okręgowy ustalił, że w dniu 15 stycznia 2009 roku w domu powoda nastąpiło samoczynne pęknięcie dna akwarium. Akwarium znajdowało się przy samej ścianie na specjalnym stalowym stelażu oraz na specjalnym podkładzie amortyzacyjnym. Pęknięcie akwarium spowodowało powstanie szkód w mieniu powoda w postaci zniszczenia: akwarium będącego zbiornikiem szklanym, obudowy akwarium (powstała konieczność jej demontażu i zamontowania na nowo), parkietu dębowego, blatu pod akwarium wraz z podkładem amortyzującym, listew przypodłogowych i opasek amortyzujących oraz stiuk na ścianie. Nadto zniszczeniu uległa zawartość akwarium, to jest ryby, rafa koralowa oraz cały ekosystem.

W dniu zdarzenia powód był ubezpieczony u pozwanego i zgodnie z łączącą strony umową ubezpieczeniową, ubezpieczenie obejmowało mienie ruchome i stałe elementy mieszkania od ognia i innych zdarzeń losowych oraz mienie ruchome i stałe elementy mieszkania od kradzieży z włamaniem i rozboju.

Koszty związane z wymianą uszkodzonej obudowy akwarium (bez wykonania samej obudowy) wyniosły 7.035,00 zł netto, tj. 8.582,70 zł brutto. Na powyższą sumę złożyły się następujące czynności: oszacowanie uszkodzenia, demontaż wyposażenia akwarium, oczyszczenie i zabezpieczenie wyposażenia, demontaż uszkodzonego zbiornika, wymiana podkładu pod akwarium, ustawienie nowego zbiornika, wykonanie prób niezbędnych do powtórnego założenia akwarium oraz uruchomienie techniczne i końcowe. Koszt wykonania obudowy akwarium wyniósł natomiast 18.500 zł brutto. Łączny koszt wymiany uszkodzonego na skutek zalania parkietu dębowego wyniósł 23.067,69 zł brutto. Koszt wymiany uszkodzonego blatu pod akwarium z podkładem amortyzującym wyniósł 770 zł netto, tj. 939,40 zł brutto. Koszt wymiany zniszczonych listew przypodłogowych i opasek drzwiowych wyniósł 3.720 zł brutto. Koszt wymiany uszkodzonego stiuku wyniósł 4.880 zł brutto.

Sąd Rejonowy ustalił, iż szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 17 stycznia 2009 roku.

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego pozwany przyznał powodowi odszkodowanie w łącznej wysokości 32.068,76 złotych, przy czym na kwotę tą składało się 10.200 zł tytułem odszkodowania za zniszczenie komputera obsługującego akwarium, 560 zł z tytułu demontażu wyposażenia akwarium i zabezpieczenia, 5.000 zł tytułem uszkodzenia laptopa, 15.328,76 zł z tytułu uszkodzenia parkietu dębowego, 770 zł tytułem zniszczenia blatu pod akwarium z podkładem amortyzującym, 210 zł z tytułu wymiany podkładu pod akwarium.

Powyższy stan faktyczny Sąd Rejonowy ustalił w oparciu o przedstawione dokumenty, w tym dokumentację zawartą w aktach szkody, zeznania powoda oraz opinię biegłego sądowego do spraw jakości produktów, usług meblarstwa i (...). Sąd Rejonowy w niewielkim zakresie uwzględnił natomiast treść opinii biegłego sądowego z zakresu akwarystyki M. K. z uwagi na ostateczne uznanie niezasadności roszczenia powoda w zakresie uszkodzenia akwarium, która to kwestia była zasadniczym przedmiotem zainteresowania tego biegłego. Sąd Rejonowy zwrócił jednakże uwagę, że również i ten biegły potwierdził, że wycena obudowy akwarium przedłożona przez powoda w pełni oddaje realia rynkowe w zakresie akwarystyki morskiej w 2008 r.

Oceniając wywiedzione powództwo Sąd Rejonowy wskazał na przepis art. 805 § 1 i 2 k.c. i zważył, iż zasługuje ono częściowo na uwzględnienie.

Sąd Rejonowy wskazał, że okoliczności faktyczne w sprawie były w znacznej mierze bezsporne. W szczególności pozwany nie kwestionował faktu zajścia zalania domu jednorodzinnego powoda, ani faktu swej odpowiedzialności za przedmiotową szkodę z tytułu umowy ubezpieczenia. Pozwany kwestionował natomiast wartość robót remontowych, których kosztów dochodzi powód, fakt objęcia ochroną ubezpieczeniową akwarium oraz okoliczność zniszczenia na skutek zalania listew przypodłogowych, opasek drzwiowych i stiuków na ścianie.

W pierwszej kolejności Sąd Rejonowy zważył, że powództwo w zakresie uszkodzeń akwarium podlegało oddaleniu w całości, albowiem nie było ono objęte ochroną ubezpieczeniową.

Odnośnie żądania zapłaty przez pozwanego kwoty 26.522,70 zł tytułem naprawy uszkodzonej obudowy akwarium Sąd Rejonowy uznał, że zasługiwało ono na uwzględnienie w całości. Wskazał Sąd Rejonowy, iż przedmiotowa obudowa objęta była ochroną ubezpieczeniową, jako stały element wyposażenia domu powoda, co obrazuje załączona do pozwu oraz znajdująca się w aktach szkody dokumentacja fotograficzna. Uległa ona zniszczeniu na skutek zalania spowodowanego samoczynnym pęknięciem akwarium. Akwarium to szklany zbiornik służący do hodowania ryb lub innych zwierząt, a zatem obudowa przedmiotowego akwarium nie stanowi jego integralnej części i była objęta ochroną ubezpieczeniową. Wbrew twierdzeniom pełnomocnika pozwanego, montaż nowego akwarium nie wymaga w każdej sytuacji wykonania nowej obudowy, bowiem akwarium nie musi posiadać obudowy. Skoro jednak powód na wykonanie takiej obudowy się zdecydował i uległa ona uszkodzeniu na skutek zalania, to zasadnie domaga się on naprawienia szkody w tym zakresie.

Sąd Rejonowy stwierdził, iż koszt obudowy akwarium bez jej wykonania wyniósł 7.035 zł, co po powiększeniu o podatek VAT w wysokości 1.547,70 zł daje kwotę 8.582,70 zł, zaś koszt wykonania samej obudowy akwarium wyniósł zaś 18.500 zł brutto; łącznie koszt w zakresie obudowy wyniósł 26.522,70 zł i taka też kwota należała się powodowi od pozwanego.

Sąd Rejonowy ocenił jako zasługujące na uwzględnienie również żądanie zapłaty przez pozwanego na rzecz powoda kwoty 7.738,91 zł tytułem zniszczonego parkietu dębowego, Pozwany przyznał powodowi odszkodowanie za zniszczony parkiet dębowy w wysokości 15.328,76 zł, natomiast wycena na którą powołuje się pozwany określa koszt wymiany parkietu na kwotę 23.067,69 zł brutto, przy czym wiarygodność kosztorysu złożonego przez powoda w pełni potwierdził biegły sądowy W. B..

Sąd Rejonowy uwzględnił również w całości żądanie pozwu w zakresie zapłaty przez pozwanego kwoty 169,40 zł tytułem podatku VAT od zniszczonego blatu akwarium wraz z podkładem amortyzującym. Bezsporne bowiem było w niniejszej sprawie, iż powodowi należało się odszkodowanie w kwocie brutto. Skoro więc pozwany uznał roszczenie powoda w tym zakresie w kwocie 770 zł netto, to powodowi należała się dopłata w wysokości kwoty 169,40 zł stanowiącej podatek VAT według 22%-ej stawki.

Sąd pierwszej instancji uwzględnił także roszczenie powoda co do zapłaty przez pozwanego kwoty 8.600 zł tytułem uszkodzonych listew podłogowych, opasek drzwiowych i stiuków na ścianie. Wbrew twierdzeniom pozwanego, nie ulegało wątpliwości, iż wyżej opisane elementy stałego wyposażenia domu powoda uległy zniszczeniu na skutek zalania, zaś wysokość szkody w tej części Sąd Rejonowy ustalił na podstawie opinii biegłego sądowego W. B. oraz kosztorysu prac stolarskich z dnia 9 lutego 2009 r. i wyceny firmy (...).

Odnośnie roszczenia powoda o zapłatę odsetek za opóźnienie, Sąd Rejonowy zważył, że w niniejszej sprawie zgłoszenie szkody nastąpiło w dniu 17 stycznia 2009 r., wobec czego pozwany ubezpieczyciel pozostawał w opóźnieniu z zapłatą odszkodowania od dnia 17 lutego 2009 r. Pozwany nie wykazał przy tym, by w sprawie miał miejsce wyjątkowy przypadek i wyjaśnienie w terminie 30 dni od zgłoszenia szkody okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia okazało się niemożliwe.

W konsekwencji Sąd Rejonowy na mocy art. 805 § 1 k.c. przy uwzględnieniu art. 481 § 2 k.c. w pkt 1a-d uwzględnił powództwo w wyżej wskazanym zakresie, zaś na podstawie art. 805 § 1 k.c. a contrario oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach postępowania Sąd Rejonowy orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 100 zd. 2 k.p.c. zdanie 2, przy uwzględnieniu, że powód wygrał sprawę w 61,59%, natomiast pozwany w 38,41% - pozostawiając szczegółowe ich wyliczenie referendarzowi sądowemu. Sąd Rejonowy obciążył jednocześnie pozwanego potrójną stawką minimalną opłaty za czynności radcy prawnego z tytułu zastępstwa prawnego, mając na uwadze długotrwałość niniejszego postępowania oraz stopień przyczynienia się pełnomocnika powoda do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. W szczególności Sąd Rejonowy uwzględnił starania pełnomocnika powoda poczynione w celu ustalenia osoby biegłego sądowego z zakresu akwarystyki. Nadto Sąd Rejonowy wziął też pod uwagę bierną postawę pełnomocnika pozwanego, który pomimo wezwania nie uiścił zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego. Sąd Rejonowy miał przy tym także na uwadze, że pozwany już w toku postępowania likwidacyjnego ustalił wysokość szkody w zakresie obudowy akwarium, a pomimo tego nie wypłacił powodowi stosownego odszkodowania, świadomie przedłużając postępowanie.

Apelację od powyższego wyroku wniósł pozwany, zaskarżając go w zakresie częściowego zasądzenia na rzecz powoda dochodzonego roszczenia oraz w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania.

Skarżący zarzucił wyrokowi:

1.  naruszenie art. 361 k.c. w związku z art. 233 k.p.c. poprzez dokonanie ustaleń dowolnie, w sposób nieuzasadniony treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego i z pominięciem braku związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy zalaniem i koniecznością wymiany obudowy akwarium, co skutkowało niezasadnym obciążeniem pozwanego kosztami obudowy akwarium,

2.  naruszenie przepisów art. 805 k.c. w związku z art. 233 k.p.c. poprzez pominięcie istotnych dowodów zgromadzonych w aktach sprawy oraz zgodnych stanowisk stron co do tego, iż każdorazowa wymiana zbiornika akwarium powoda wymaga wymiany obudowy akwarium oraz brak wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego, a w konsekwencji bezpodstawne zasądzenie na rzecz powódki odszkodowania za obudowę akwarium sprzecznie z zapisami umowy ubezpieczenia,

3.  naruszenie przepisów art. 102 k.p.c. i § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu poprzez niezasadne przyjęcie dla potrzeb rozliczenia kosztów procesu potrójnej stawki minimalnej opłaty za czynności pełnomocnika powoda z tytułu zastępstwa prawnego.

Skarżący wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez dalsze oddalenie powództwa co do kwoty 26.522,70 zł oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego.

W uzasadnieniu apelacji skarżący podniósł, iż bezspornym pomiędzy stronami był fakt, iż obudowa akwarium była do niego na stałe przyklejona, nie mogła być od niego oddzielona, a zatem stanowiła jego integralną część. Wobec powyższego konieczność wymiany obudowy nie pozostawała w normalnym związku przyczynowo – skutkowym z zalaniem, a z koniecznością wymiany zbiornika akwarium; konieczność wymiany obudowy akwarium przy wymianie akwarium wynika zarówno z twierdzeń powoda podniesionych już w pozwie, jak i opinii Salonu (...) w G..

Uzasadniając zarzuty w zakresie rozstrzygnięcia o kosztach postępowania skarżący podniósł, iż poszukiwanie biegłego nie leży w zakresie wykonywania zastępstwa procesowego, przy czym wnioskowanie przez stronę powodowa o przeprowadzenie dowodu z z opinii biegłego do spraw akwarystyki skutkowało jedynie niezasadnym przedłużeniem postępowania i zwiększeniem jego kosztów.

Skarżący wskazał także, iż złożył wyjaśnienia, że do uiszczenia zaliczki został wezwany omyłkowo, albowiem to powód wnioskował o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu akwarystyki, zaś obrona jego stanowiska, iż roszczenie powoda co do odszkodowania za obudowę akwarium jest niesłuszne co do zasady, nie stanowi podstawy do podwyższenia wynagrodzenia przysługującego pełnomocnikowi powoda z tytułu kosztów zastępstwa procesowego.

Powód w odpowiedzi na apelację powód wniósł o jej oddalenie oraz zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania apelacyjnego, wskazując na niezasadność wywiedzionego środka zaskarżenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że pozwany wadliwie formułuje zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. w kontekście pominięcia związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy zalaniem i koniecznością wymiany obudowy akwarium. Wymieniona kwestia nie należy bowiem do sfery ustaleń faktycznych w sprawie, lecz już do oceny prawnej poczynionych ustaleń stanu faktycznego sprawy.

Niezależnie od powyższego należy wskazać, że pozwany podnosząc zarzut dokonania ustaleń stanu faktycznego sprawy w sposób nieuzasadniony treścią zebranego materiału dowodowego, nie precyzuje, które konkretnie ustalenia poczynione przez Sąd Rejonowy są nieprawidłowe i nie wskazuje na jakiekolwiek uchybienia Sądu Rejonowego w przeprowadzonym wywodzie co do oceny materiału dowodowego, co pozostaje konieczne dla skutecznego sformułowania zarzutu naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. W żadnym wypadku jako wystarczające nie może zostać uznane ogólne stwierdzenie o wadliwości dokonanych ustaleń faktycznych. Sąd Okręgowy nie dopatrzył się natomiast uchybień w stanowisku Sądu pierwszej instancji w zakresie oceny zgromadzonego materiału dowodowego i ocenę tę w pełni podziela, czyniąc dokonane ustalenia podstawą własnego rozstrzygnięcia w sprawie.

Nie można podzielić również zarzutu pozwanego w zakresie pominięcia dowodów wskazujących na konieczność każdorazowej wymiany obudowy akwarium w przypadku wymiany zbiornika akwarium czy też zgodnego stanowiska stron w tym zakresie, albowiem nawet przyjęcie istnienia przywołanej przez pozwanego zależności nie rzutuje na ocenę zasadności roszczenia.

Sąd Okręgowy nie podziela stanowiska skarżącego negującego jego odpowiedzialność za zniszczenie obudowy akwarium. Zniszczenie obudowy akwarium pozostawało skutkiem zalania spowodowanego pęknięciem szyby akwarium; z całą pewnością nie można wywodzić tak jak w zakresie pęknięcia szyby akwarium, iż zniszczenie obudowy akwarium pozostawało przyczyną, a nie skutkiem zdarzenia, za które odpowiedzialność ponosi ubezpieczyciel.

Słusznie też wskazał Sąd Rejonowy, iż obudowa akwarium pomimo że niewątpliwie pozostaje związana z samym akwarium i do niego dopasowana nie może być traktowana jako samo akwarium; uszkodzenie samej obudowy nie mogłoby spowodować choćby takich skutków jakie pozostawały przedmiotem oceny w rozpoznawanej sprawie. Niezależnie też od kwestii czy obudowa taka musiałby być każdorazowo wymieniana przy wymianie akwarium, nie stanowi ona elementu, który w jakikolwiek sposób wpłynąłby na działanie akwarium, skoro może ono prawidłowo funkcjonować także i bez takiej obudowy; nie jest ona elementem konstrukcyjnym akwarium, a jedynie dopasowanym do pomieszczenia, w jakim się akwarium się znajduje i samego akwarium elementem dekoracyjnym. Dopasowanie obudowy do akwarium w żaden sposób nie wpływa na samodzielność funkcyjną akwarium i brak jest podstaw do traktowania obudowy w sposób odmienny od pozostałych elementów wyposażenia mieszkania powoda, w stosunku do których pozwany nie kwestionuje swej odpowiedzialności.

Konieczność wymiany obudowy akwarium powstała na skutek zdarzenia w postaci pęknięcia szyby akwarium, które skutkowało koniecznością wymiany samego akwarium, jak i innych elementów wyposażenia wnętrza, w którym akwarium się znajdowało, w tym jego obudowy. Sąd Rejonowy nie naruszył zatem art. 361 k.c. przyjmując istnienie związku przyczynowego pomiędzy zalaniem i koniecznością wymiany obudowy akwarium.

Z tego względu Sąd Okręgowy w oparciu o art. 385 k.p.c. oddalił we wskazanym zakresie apelację pozwanego.

Apelacja pozwanego podlegała natomiast uwzględnieniu w zakresie odnoszącym się do przyznania powodowi zwrotu kosztów postępowania obejmujących trzykrotność stawki minimalnej wynagrodzenia jego pełnomocnika procesowego.

Według art. 98 § 3 w zw. z art. 99 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony. Zgodnie zaś z art. 109 § 2 zd. 2 k.p.c. przy ustalaniu wysokości kosztów poniesionych przez stronę reprezentowaną przez pełnomocnika będącego radcą prawnym, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy pełnomocnika oraz czynności podjęte przez niego w sprawie, a także charakter sprawy i wkład pełnomocnika w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia; stawki opłat za czynności radców prawnych, o których mowa w art. 98 § 3 k.p.c. określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013 r. Nr 490).

Zważyć należy, że ustawodawca określając wysokość stawek minimalnych wynagrodzenia profesjonalnych pełnomocników za poszczególne czynności lub za udział w postępowaniach rozważył i uwzględnił wszelkie okoliczności charakterystyczne dla danego typu spraw. Tym samym w stawkach minimalnych odzwierciedlona została swoista wycena koniecznego nakładu pracy pełnomocnika związana ze specyfiką określonego rodzaju postępowań. Jednocześnie ustawodawca pozostawił sądom orzekającym możliwość uwzględnienia nadzwyczajnych, szczególnych okoliczności, które pojawiając się w danej sprawie zwiększają nakład pracy niezbędnej do prawidłowej realizacji obowiązków profesjonalnego pomocnika procesowego i tym samym mogą stanowić podstawę do zasądzenia wynagrodzenia wyższego niż stawki minimalnej w granicy do sześciokrotnej stawki minimalnej (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

W kontekście powyższych rozważań nie można podzielić stanowiska Sądu Rejonowego co do oceny sprawy pod kątem przyznania pełnomocnikowi powoda zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w wysokości trzykrotności stawki minimalnej.

Wprawdzie sprawa prowadzona była przed Sądem Rejonowym około 3 lata, niemniej długotrwałość postępowania nie może być automatycznie utożsamiana ze znacznym nakładem pracy pełnomocnika strony. Charakter czynności podejmowanych przez pełnomocnika powoda w sprawie nie pozwala zaś na przyjęcie, by odbiegały one od czynności zwykle podejmowanych w sprawach o podobnym charakterze. Przedmiotowa sprawa nie miała charakteru szczególnie skomplikowanego, zaś aktywność procesowa pełnomocnika powoda nie odbiegała tak od aktywności procesowej pełnomocnika pozwanego, by zasadnym było takie różnicowanie ich stawek. Sąd Rejonowy wskazując na starania pełnomocnika powoda w zakresie ustalenia osoby biegłego z zakresu akwarystyki nie uwzględnił faktu, że dowód ten przeprowadzono na wyłączny wniosek strony powodowej. Na ocenę wysokości wynagrodzenia pełnomocnika powoda nie może natomiast rzutować okoliczność braku uregulowania przez stronę pozwaną zaliczki na koszty postępowania, jak również niewypłacenie przez pozwanego stosownego odszkodowania w postępowaniu likwidacyjnym, pomimo ustalenia już wówczas wysokości szkody, w sytuacji kwestionowania przez zobowiązanego samej zasady odpowiedzialności.

Reasumując, przebieg postępowania oraz jego charakter nie pozwalają na przyjęcie by miały w sprawie miejsce okoliczności szczególne, uzasadniające przyznanie pełnomocnikowi powoda wynagrodzenia w wysokości przekraczającej stawkę minimalną wynikającą ze wskazanego wyżej rozporządzenia.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy na podstawie art. 386 § 1 k.p.c. zmienił zaskarżony wyrok w zakresie orzeczenia o kosztach postępowania.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono zaś na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za jego wynik, ustalając wysokość wynagrodzenia pełnomocnika powoda w oparciu o § 6 pkt 5 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 490 ze zm.).