Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IX C 884/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

W., dnia 19-09-2014 r.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu IX Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:SSR Barbara Sudnik-Hryniewicz

Protokolant:Agnieszka Senkowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19-09-2014 r. we W.

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. sp.k. w W.

przeciwko (...) Publicznemu Szpitalowi (...) we W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) Publicznego Szpitala (...) we W. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o. o. sp. k. w W. kwotę 3.200 zł (trzy tysiące dwieście złotych) wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia 28 grudnia 2010 r. do dnia zapłaty,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 717 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt IX C 884/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Sp. z o.o.w W.wniosła o zasądzenie od strony pozwanej (...) Publicznego Szpitala (...)we W. (...) we W.kwoty 3.200 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 28.12.2010r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa wskazała, że pozwany dokonał zakupu materiałów medycznych wymienionych w załączonej do pozwu fakturze VAT, za które nie zapłacił. Wystosowane do niego wezwanie do zapłaty pozostało bezskuteczne.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 04 września 2012r., powództwo zostało uwzględnione w całości.

W sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty, strona pozwana zaskarżyła go w całości i wniosła o oddalenie powództwa, podnosząc zarzut spełnienia świadczenia oraz pozorności czynności prawnej ustanowienia pełnomocnictwa w sprawie. Zarzuciła, że wobec spełnienia roszczenia przez osobę trzecią – (...) Sp. z o.o. w L. roszczenie z faktury wskazanej przez stronę powodową wygasło. Wskazała, że strona powodowa zawarła z firma (...) Sp. z o.o. z/s w L. pozorną umowę windykacji należności, która jej zdaniem miały służyć obejściu ustawy o działalności leczniczej, zakazującej cesji wierzytelności publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Strona pozwana zarzuciła, że umowa zawarta pomiędzy powodem a (...) Finanse Sp. z o.o., na podstawie której udzielono pełnomocnictwa z dnia 18 kwietnia 2012r. jest nieważna.

W piśmie procesowym z dnia 31 października 2012r. strona powodowa zarzuciła, że pozwany nie spełnił świadczenia ani osobiście, ani przez osobę trzecią, i że pozwany nie przedstawił na tę okoliczność żadnego dowodu. Wskazała, że nie dysponuje wyciągiem bankowym, z którego wynikałaby spłata za pozwanego należności dochodzonej pozwem przez (...)sp. z o.o. w L.bądź też inny podmiot. Zaprzeczyła również, jakoby zawarła z (...) Finanse sp. z o.o.pozorną umowę windykacji należności oraz że spółka ta skupuje wierzytelności objęte zakazem cesji. Nadto zarzuciła, że przedsiębiorca ten w każdym przypadku negocjuje indywidualne warunki przejęcia wierzytelności oraz, że jeśli skuteczność umowy o przejęcie długu zależy od zgody dłużnika, a dłużnik zgody odmówił, umowę uważa się za niezawartą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 16 listopada 2010r. (...) Publiczny Szpital (...) we W. zamówił u strony powodowej artykuły medyczne o wartości 3.200 zł.

Strona powodowa wystawiła list przewozowy o nr (...). Zamówione materiały zostały dostarczone stronie pozwanej.

W dniu 25 listopada 2010r. strona powodowa wystawiła fakturę VAT na kwotę 3.200 zł z tytułu zakupu produktów wskazanych w zamówieniu. Termin płatności został określony na dzień 25 października 2010r.

Dowód: kserokopia zamówienia z 16.11.2010r. nr AZ/972/10 k. 9;

kserokopia faktury VAT nr (...) z 25.11.2010r. k.10;

list przewozowy k. 62;

zeznania św. P. J..

Z uwagi na to, że strona pozwana nie spełniała swojego długu strona powodowa - (...) Sp. z o.o. S.K.A. w W. jako zleceniodawca zawarła z (...) Sp .z o.o. w L. – zleceniobiorcą w dniu 18 kwietnia 2012r. w L. umowę windykacji wierzytelności, przedmiotem której było przeprowadzenie przez zleceniobiorcę w imieniu zleceniodawcy wszelkich czynności prawnych mających na celu zabezpieczenie oraz windykację wierzytelności obejmującej należność główną wraz z przysługującymi od niej odsetkami oraz innymi kosztami w stosunku do dłużnika zleceniodawcy – (...) Publicznego Szpitala (...) we W..

Na dzień zawarcia umowy wartość wierzytelności określona została na kwotę główną - 3.200 zł, odsetki przynależne od kwoty należności głównej liczone od terminów płatności poszczególnych faktur wymienionych w załączniku nr 1 do umowy oraz dalsze odsetki liczone od dnia całkowitej spłaty przez Dłużnika (§ 1).

Strony postanowiły nadto, że zleceniodawca jest zobowiązany m.in. do umocowania zleceniobiorcy do wykonania czynności w imieniu zleceniodawcy, a także do wydania mu określonych dokumentów (§ 2).

Zleceniobiorca zobowiązał się do przekazania na rzecz Zleceniodawcy kwoty 3.200 zł stanowiącej 100 % wartości należności głównych wynikających z wierzytelności objętej zleceniem w terminie 20 dni roboczych liczonych od dnia dostarczenia zleceniobiorcy podpisanej przez zleceniodawcę umowy wraz z niezbędnymi dokumentami ( § 3 pkt 1 ). W przypadku, gdy czynności zleceniobiorcy nie doprowadzą do wyegzekwowania przedmiotowej wierzytelności w terminach określonych powyżej, zleceniobiorca zobowiązał się dokonać wpłat na poczet egzekwowanych wierzytelności w kwotach i terminach oznaczonych w pkt. 1 ze środków własnych (§ 3 pkt 2).

Strony umowy ustaliły, że za wykonanie przedmiotu umowy zleceniodawca zobowiązany jest do wypłaty na rzecz zleceniobiorcy kwoty prowizji. Strony określiły prowizję w wysokości dyskonta wynikającego z różnicy wartości wskazanych w § 1 pkt 2 (3.200 zł wraz z odsetkami) oraz § 3 pkt 1 umowy (3.200 zł) (§ 4 pkt 4).

W załączniku do umowy określono zestawienia zadłużenia (...) Publicznego Szpitala (...) we W., ze wskazaniem nr dokumentu : (...), terminu płatności 25.12.2010r. oraz kwoty 3.200 zł.

Dowód: umowa zlecenie windykacji wierzytelności z dnia 18.04.2012r. k. 53 wraz z załącznikiem nr 1 k. 58.

zeznania św. P. J. k. 178;

zeznania św. K. M..

W dniu 18 kwietnia 2012r. Strona powodowa (...) Sp. z o.o. S.K.A. w W. udzieliła pełnomocnictwa (...) Finanse Sp. z o.o. w L. do podejmowania w imieniu spółki wszelkich czynności prawnych oraz inkasa należności, zmierzających do egzekucji roszczeń mocodawcy od jego dłużnika – (...) Publicznego Szpitala (...) we W., wymienionych w załączniku do pełnomocnictwa.

Załącznik obejmował zestawienie zadłużenia w kwocie 3.200 zł, nr dokumentu (...) oraz termin płatności – 25 grudnia 2010r.

Dowód: pełnomocnictwo z 18.04.2012r. k. 11 wraz z załącznikiem nr 1 k. 12.

W okresie od kwietnia do września 2012r. Firma (...) Sp. z o.o. w L. nie dokonała żadnych wpłat na rzecz (...) Sp. z o.o. Spółka komandytowa na rachunek bankowy spółki prowadzony w Banku (...) S.A.

Dowód: wyciąg z rachunku bankowego z 30.04.2012r. k. 72-90.

(...) Finanse Sp. z o.o. w L. skierowała w dniu 25 kwietnia 2012r. oraz w dniu 08 maja 2012r. do strony pozwanej wezwanie do zapłaty na jej konto bankowe kwoty 3.200 zł wraz z odsetkami ustawowymi do dnia 11.05.2012r. Wezwania te pozostały bezskuteczne.

Dowód: wezwanie do zapłaty z dnia 25.04.2012r. k.6 wraz z potwierdzeniem nadania k. 7;

ostateczne wezwanie do zapłaty z dnia 08.05.2012r. k. 4 wraz z potwierdzeniem nadania k. 5;

zeznania św. J. S. k. 118.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

Strona powodowa domagała się w niniejszym postępowaniu zapłaty za dostarczone stronie pozwanej materiały medyczne wraz z odsetkami za opóźnienie. Strona pozwana podejmując obronę zarzuciła, że strona powodowa nie jest legitymowana czynnie bowiem wierzytelność z faktury stanowiącej podstawę żądania pozwu została przelana na inny pomiot ( (...) Finanse sp. z o.o.), a nadto podmiot ten płacąc za wierzytelność zwolnił stronę pozwaną z długu. Dodatkowo strona pozwana zarzuciła, że zawarta umowa przelewu jest nieważna jako naruszająca wynikający z ustawy o działalności leczniczej zakaz cesji wierzytelności publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Okoliczność dotyczące wystawienia faktury VAT, w tym dokonania dostawy i terminu jej płatności pozostawały poza sporem.

Okoliczności faktyczne niniejszej sprawy zostały ustalone w oparciu o wszystkie przeprowadzone dowody, które wzajemnie się uzupełniały i potwierdzały, w tym z zeznań świadków, których prawdziwości nie kwestionowały strony postępowania. Wskazać należy, że choć świadkowie to osoby współpracujące ze stroną pozwaną, to ich relacje co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w sprawie (zawarcia i wykonanie umowy z (...) Finanse Sp. z o.o., zapłata długu) znalazł oparcie w przedłożonych dokumentach (m.in. umowie, wyciągu z rachunku bankowego) i dlatego też stały się one podstawą poczynionych ustaleń co do faktów w sprawie.

Sąd oddalił wniosek dowodowy strony pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości celem ustalenia rzeczywistych przepływów finansowych pomiędzy stronami i zaspokojenia przez (...) Finanse sp. z o.o. albowiem okoliczność ta nie miała dla rozstrzygnięcia w sprawie istotnego znaczenia, o czym szczegółowo poniżej.

Dla rozstrzygnięcia o zasadności żądania pozwu rozważenia w pierwszej kolejności wymagało, z powodu najdalej idących skutków, czy strona strona powodowa, wbrew zarzutowi pozwanej, posiada legitymację czynną w niniejszym procesie.

Strona pozwana formułując ten zarzut wskazywała, że na mocy umowy zawartej w dniu 18 kwietnia 2012 r. przez stronę powodową z (...) Finanse sp. z o.o. doszło do przelewu wierzytelności dochodzonej w niniejszym postępowaniu na rzecz tej drugiej, a nadto, że na jej podstawie dług pozwanej został spełniony, co zwolniło ją ze zobowiązania i równocześnie, że zawarta umowa jest nieważna jako naruszająca wynikający z ustawy o działalności leczniczej zakaz cesji wierzytelności publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

Wskazać przy tym należy, że w chwili zawarcia umowy pomiędzy stroną powodową a (...) Sp. z o.o. obowiązywał w tej mierze zakaz wyartykułowany w treści art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (t.j. opubl. w Dz. U. z 2013 r., poz. 217).

Oceny strony pozwanej, że na podstawie umowy z dnia 18 kwietnia 2012 r. doszło do przelewu wierzytelności podzielić nie można. Z postanowień umowy wynika bowiem, aby jej przedmiotem był przelew wierzytelności. Jej postanowienia wskazują wprost (w tym o obowiązku udzielenia zleceniobiorcy pełnomocnictwa), że umowa ta została zawarta w celu zabezpieczenia i windykacji wierzytelności. Nadto strona pozwana nie wykazała i nie twierdziła nawet, że podmiot ten podejmował czynności wobec strony pozwanej w swoim imieniu, a nie strony powodowej. Poglądu tego nie zmienia sposób ukształtowania wynagrodzenia za wykonanie zlecenia i sposób jego zapłaty, bowiem nie ma w niej mowy o przejściu wierzytelności nawet po zapłaceniu kwoty 3.200 zł przez przyjmującego zlecenie (a okoliczności tej domniemywać nie można). Nadto zdaniem Sądu o pozorności tej umowy nie może świadczyć wyłącznie, co zarzucała strona pozwana, że jako przedmiot działalności tej spółki na jej stronie internetowej wskazuje się skup wierzytelności, skoro spółka ta nigdy nie twierdziła, że wierzytelność nabyła i nie podejmowała czynności wobec pozwanej jako wierzyciel.

Dodać też należy i okoliczność ta nie została przez stronę pozwaną wykazana (m.in. wyciągiem z rachunku bankowego strony powodowej), że spółka (...) uiściła kwotę 3.200 zł na rzecz strony powodowej. Zaznaczyć jednocześnie należy, że sama ta okoliczności nie przesądziłaby jeszcze o tym, że umowę tę należałoby uznać za pozorną.

Z tych też względów powyższa umowa nie można zostać uznana za nieważną, skoro nie narusza ona wynikającego z ustawy o działalności leczniczej zakazu cesji wierzytelności publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Na marginesie wskazać należy, że skoro strona pozwana zarzucała nieważność umowy, to nie może równocześnie twierdzić, że doszło na jej podstawie do przelewu wierzytelności, a tym samym, że strona powodowa nie ma legitymacji czynnej w procesie.

W związku z powyższym, a więc brakiem zapłaty kwoty wskazanej w spornej fakturze nie sposób też uznać, że spółka (...) spełniła świadczenie i zwolniła tym samym z długu stronę pozwaną.

Wskazać równocześnie na marginesie należy, że nawet, gdyby do takiej zapłaty doszło, to Sąd orzekający podziela stanowisko wyrażone w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 grudnia 2010r. (sygn. akt IV CSK 239/10, opubl. LEX 737285, http://www.sn.pl), że „ Przepis art. 356 § 2 k.c. stanowi, że wierzyciel nie może odmówić przyjęcia zapłaty wymaganej wierzytelności pieniężnej od osoby trzeciej, nawet gdyby działała ona bez wiedzy dłużnika. Brak jest tu bowiem uzasadnionego interesu dla takiej odmowy. Warunkiem zaistnienia takiej sytuacji jest jednak to, by spełniający świadczenie działał za dłużnika. Regulacja ta nie znajdzie zastosowania wówczas, gdy działanie osoby trzeciej nie będzie spełnieniem świadczenia za dłużnika, ale będzie realizacją zobowiązania tego podmiotu wynikającą z umowy zawartej z wierzycielem. Przepisy art. 356 § 2 k.c. i art. 518 § 1 pkt 1 k.c. mają wspólną cechę, mianowicie celem świadczenia osoby trzeciej jest zwolnienie z długu dłużnika..” Ze spornej umowy zaś nie wynika, aby to świadczenie, gdyby nawet zostało spełnione, zwolniło stronę pozwaną z długu. Stanowiłoby ono jedynie wykonanie własnego zobowiązania (...) Finanse sp. z o.o.

Z racji powyższego Sąd oddalił wniosek dowodowy strony pozwanej o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości celem ustalenia rzeczywistych przepływów finansowych pomiędzy stronami i zaspokojenia przez (...) Finanse sp. z o.o., albowiem okoliczność zapłaty, która nie zwalniałaby strony pozwanej z dochodzonego pozwem długu nie miała w sprawie dla rozstrzygnięcia żadnego znaczenia.

W tych okolicznościach uznać należało, że podniesione przez stronę pozwaną zarzuty są niezasadne, a stronie powodowej należy się zapłata za dostarczone przez nią towary, wobec czego orzeczono, jak w punkcie I sentencji wyroku.

Orzeczenie o kosztach, jak w punkcie II oparto na treści art. 98 § 1 k.p.c., statuującego zasadę odpowiedzialności za koszty procesu stosownie do jego wyniku. Z uwagi na to, że strona pozwana przegrała proces w całości, winna ona zwrócić stronie powodowej całość poniesionych przez nią kosztów, na które składa się opłata od pozwu, wynagrodzenie pełnomocnika w osobie radcy prawnego, które ustalono na podstawie § 6 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity opubl. w Dz. U. z 2013 r., poz. 461) oraz opłata skarbowa od złożenia dokumentu pełnomocnictwa.