Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 794/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Legionowie w II Wydziale Karnym

w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Grzegorz Woźniak

Protokolant: Monika Malanowska

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30.12.2015 r.

sprawy przeciwko

R. W. urodz. (...)

w W.

syna I. i J. z d. (...)

oskarżonego, o to, że: I. w dniu 12 maja 2014 r. w L., wbrew przepisom ustawy wspólnie i w porozumieniu z inną osobą posiadali środek odurzający w postaci ziela konopii innych niż włókniste w ilości 17,51 g,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

II. w nieustalonym dniu w okresie od końca 2013 r. do początku 2014 r. w L., wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci ziela konopii innych niż włókniste w ilości ok. 10 g,

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii

orzeka

I. Na mocy art. 4 § 1 k.k. stosuje wobec oskarżonego Kodeks karny w brzmieniu obowiązującym do wejścia w życie ustawy z dnia 20.02.2015 r. o zmianie ustawy Kodeks karny i innych ustaw (Dz. U. poz. 396) zwany dalej „k.k.”.

II. Uznaje oskarżonego R. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności.

III. Uznaje oskarżonego R. W. za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia czynu, stanowiącego przestępstwo z art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy powołanego przepisu wymierza mu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

IV. na mocy art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. kary wymierzone oskarżonemu w punktach II i III wyroku łączy i orzeka karę łączną 1 (jednego) roku pozbawienia wolności.

V. Na mocy art. 69 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 k.k. wykonanie kary łącznej orzeczonej wobec oskarżonego w punkcie IV wyroku warunkowo zawiesza na okres 3 (trzech) lat próby.

VI. Na mocy art. 71 § 1 k.k. wymierza oskarżonemu karę 70 (siedemdziesięciu) stawek dziennych grzywny, oznaczając wysokość jednej stawki na 10 (dziesięć) złotych.

VII. Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 17 ust. 1 Ustawy o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego z obowiązku zwrotu kosztów sądowych i przejmuje je na rzecz Skarbu Państwa.

Sygn. akt II K 794/15

UZASADNIENIE WYROKU

z dnia 30 grudnia 2015 r.,

ograniczone do wyjaśnienia podstawy prawnej wyroku

oraz wskazanych rozstrzygnięć, zgodnie z treścią art. 424 § 3 k.p.k.

W dniu 12 maja 2014 r. oskarżony R. W. i R. Ś. posiadali wspólnie w samochodzie marki F. (...) środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 17,51 grama. Zamierzali tą marihuanę razem wypalić, ale zostali zatrzymani przez Policję. Ponadto oskarżony w bliżej nieustalonym okresie czasu od końca 2013 r. do początku 2014 r. posiadał środek odurzający w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości około 10 gram.

Sąd zważył, co następuje:

Obowiązująca w Polsce ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, przewiduje, że posiadanie środków odurzających jest dozwolone jedynie na potrzeby instytutów leczniczych i badawczych, jak stanowi art. 34 ust. 1 i art. 35 ust. 1 i 4 tej ustawy. Posiadanie środków odurzających przez osoby fizyczne jest natomiast zabronione.

W wyniku przeszukania samochodu użytkowanego przez R. Ś., w którym znajdowali się oskarżony i R. Ś. ujawniono zawiniątek z zawartością marihuany o wadze 17,51 grama. Oskarżony i R. Ś. zgodnie wyjaśnili, że marihuana ta należała do ich obojga, zamierzali ją razem wypalić. Ponadto w bliżej nieustalonym okresie, od końca 2013 r. do początku 2014 r. oskarżony posiadał marihuanę w ilości około 10 gram.

Uznać zatem należy, że oskarżony dopuścił się popełnienia dwóch czynów określonych w art. 62 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii.

Oskarżony ma 46 lat, zdobył wykształcenie zawodowe, jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu, utrzymywał się z prac dorywczych i zarabiał około 2.000 złotych miesięcznie (oświadczenie z k. 466 akt II K 176/15), był raz karany, za rodzajowo inne przestępstwa (k.591 akt II K 176/15).

Oskarżony złożył wniosek o dobrowolne poddanie się karze i wymierzenie mu kary 6 miesięcy pozbawienia wolności za czyn I z aktu oskarżenia, kary 8 miesięcy pozbawienia wolności za czyn II z aktu oskarżenia, karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem na okres 3 lat próby, 70 stawek dziennych grzywny po 10 złotych i przepadek dowodów rzeczowych (k. 519 akt 176/15). Wyraziła na to zgodę Prokuratora.

Biorąc pod uwagę powyższe Sąd uznał, że zaproponowane kary jednostkowe i kara łączna jest adekwatna, sprawiedliwa i spełni cele prewencji indywidualnej i generalnej. Oskarżony był raz karany (k. 591 akt II K 176/15), co uzasadnia przekonanie, że nie popełni więcej przestępstwa, stąd Sąd warunkowo zawiesił wykonanie kary. Okres 3 lat jest niezbędny do weryfikacji prognozy kryminalistycznej. Zaproponowana kara grzywny jest adekwatna do okoliczności sprawy i powinna przez swą realną dolegliwość przekonać oskarżonego o konieczności przestrzegania porządku prawnego. Obecna sprawa dotyczy tylko oskarżonego R. W., a sprawa R. Ś. toczyła się pod sygnaturą akt II K 176/15. Wyrokiem z dnia 29.09.2015 r. Sąd rozstrzygnął co uczynić z dowodem rzeczowym i nie można drugi raz tego uczynić.

Oskarżony utrzymuje się z prac dorywczych, co oznacza, że sądowa egzekucja jakichkolwiek należności od niego byłaby nieskuteczna. Obciążanie go kosztami sądowymi byłoby niecelowe, tym bardziej, że oskarżony ma spłacić niemałą grzywnę.