Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powód (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanego A. K. kwoty 356,26 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu według norm przypisanych.

W uzasadnieniu powód wskazał, że wnosi o zasądzenie kwot z tytułu niezapłaconych należności za sprzedane pozwanemu A. K. pod adres ul. (...) w R. paliwo gazowe, na podstawie umowy nr (...) o dostarczanie paliwa gazowego zawartej z pozwanym w dniu 17 listopada 2011 r. (pozew k. 2-3).

Kurator ustanowiony w sprawie dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu wskazał, że kwestionuje autentyczność faktur oraz umowy o dostarczanie paliwa gazowego pozwanemu, ponieważ są one jedynie kserokopiami, a widniejący na umowie podpis oraz pieczęć są nieczytelne. Dodatkowo kurator wskazuje, że pozwany od dnia 8 sierpnia 2012 r. nie jest zameldowany pod adresem, na który dostarczane było paliwo gazowe, a faktury w tym okresie były naliczane (odpowiedź na pozew k. 53-54).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 listopada 2011 r. A. K. zawarł z poprzednikiem prawnym powoda - (...) Spółką Akcyjną umowę nr (...) o dostarczanie paliwa gazowego pod adres ul. (...) w R., na mocy której (...) spółka akcyjna zobowiązała się do dostarczania A. K. paliwa gazowego, a A. K. – do zapłaty za dostarczane mu paliwo. Umowa została zawarta na czas nieoznaczony.

(...) spółka akcyjna wystawił następujące faktury rozliczeniowe na nazwisko A. K., za dostarczanie paliwa gazowego do lokalu nr (...), przy ul. (...) w R.:

1.  nr (...) z dnia 19 sierpnia 2013 r. (prognoza) na kwotę 111,16 zł, z terminem płatności do dnia 3 listopada 2013 r.,

2.  nr (...) z dnia 19 sierpnia 2013 r. (prognoza) na kwotę 111,16 zł, z terminem płatności do dnia 30 grudnia 2013 r.,

3.  nr (...) z dnia 19 sierpnia 2013 r. (rozliczeniowa) na kwotę 42,99 zł, z terminem płatności do dnia 9 września 2013 r. ,

4.  nr (...) z dnia 19 sierpnia 2013 r. (nota odsetkowa) na kwotę 16,26 zł, z terminem płatności do dnia 9 września 2013 r.,

5.  nr (...) z dnia 8 lutego 2014 r. (proforma) na kwotę 114,69 zł, z terminem płatności do dnia 19 czerwca 2014 r.,

6.  nr (...) z dnia 8 lutego 2014 r. (nota odsetkowa) na kwotę 16,50 zł, z terminem płatności do dnia 23 lutego 2014 r. ,

7.  nr (...) z dnia 12 lutego 2013 r. (prognoza) na kwotę 109,10 zł, z terminem płatności do dnia 16 sierpnia 2013 r.,

8.  nr (...) z dnia 18 czerwca 2014 r. (nota odsetkowa) na kwotę 11,20 zł, z terminem płatności do dnia 2 lipca 2014 r.

Pismem z dnia 7 sierpnia 2014 r. powód wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 336,65 zł, stanowiącej należność za sprzedane pozwanemu paliwo w terminie 14 dni (dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 27-28).

Pismem z dnia 26 sierpnia 2014 r. Urząd Miejski w R., poinformował, że według zbioru meldunkowego pod adresem ul. (...) w R. od dnia 26 sierpnia 2011 r. do dnia 8 sierpnia 2012 r. zameldowany był A. K., aktualnie nie posiada on zameldowania (dowód: pismo z dnia 26 sierpnia 2014 r. k. 16).

Pismem z dnia 4 listopada 2014 roku Centrum Personalizacji Dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych poinformowało powoda, że A. K. nie posiada czasowego bądź stałego zameldowania (dowód: pismo z dnia 4 listopada 2014 r. k. 17).

Przedstawiony wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wskazanych dowodów z dokumentów oraz twierdzeń stron przyznanych wprost i niezaprzeczone przez stronę przeciwną zgodnie z art. 229 k.p.c. i art. 230 k.p.c.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Powód w niniejszym postępowaniu dochodził od pozwanego zapłaty kwoty 356,26 zł z tytułu dostarczania paliwa gazowego pod adres: ul. (...) w R..

Świadczenie usług w zakresie dostarczania paliwa gazowego uregulowane jest w ustawie z dnia 10 kwietnia 1997 Prawo energetyczne. Odbywa się ono na podstawie umowy, której obligatoryjne postanowienia określa art. 5 ust. 2 przywołanej ustawy. Umowa sprzedaży paliwa gazowego powinna zawierać postanowienia określające: miejsce dostarczenia paliw gazowych lub energii do odbiorcy i ilość tych paliw lub energii w podziale na okresy umowne, moc umowną oraz warunki wprowadzania jej zmian, cenę lub grupę taryfową stosowane w rozliczeniach i warunki wprowadzania zmian tej ceny i grupy taryfowej, sposób prowadzenia rozliczeń, wysokość bonifikaty za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców, odpowiedzialność stron za niedotrzymanie warunków umowy, okres obowiązywania umowy i warunki jej rozwiązania.

W niniejszej sprawie strony łączyła pisemna umowa, mocą której powód zobowiązany był do dostawy surowca, a pozwany do zapłaty za wykonaną usługę. Powód dostarczał pozwanemu paliwo gazowe do lokalu położonego w R. przy ulicy (...).

Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Stosownie zaś do art. 555 k.c. przepisy
o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw. Przez energię należy rozumieć wszelkie rodzaje lub postacie energii, które mogą być przedmiotem obrotu (energia elektryczna, niezależne źródła jej wytworzenia, energia cieplna, gaz, itp.) ( por. Z. Banaszczyk [w:] K. Pietrzykowski, Kodeks cywilny. Komentarz do art. 450 – 1088, Warszawa 2005, Tom II, s.242).

Umowa nr (...) przedstawiona przez powoda w ocenie Sądu jest bezwzględnie nieważna, nie może zatem stanowić źródła roszczenia. W imieniu powoda umowę podpisał pracownik biura obsługi klienta, który zgodnie z treścią niniejszej umowy działa w imieniu powoda na mocy pełnomocnictwa, niemniej jednak pełnomocnictwo to nie zostało przedstawione w niniejszym postępowaniu. Zgodnie z art. 38 K.C. osoba prawna działa przez swoje organy w sposób przewidziany w ustawie i w opartym na niej statucie. Stosownie zaś do art. 39 § 1. K. C kto jako organ osoby prawnej zawarł umowę w jej imieniu nie będąc jej organem albo przekraczając zakres umocowania takiego organu, obowiązany jest do zwrotu tego, co otrzymał od drugiej strony w wykonaniu umowy, oraz do naprawienia szkody, którą druga strona poniosła przez to, że zawarła umowę nie wiedząc o braku umocowania. Prowadzi to do stwierdzenia, że zostały naruszone zasady reprezentacji osoby prawnej, jaką jest powód. Naruszenie zasady reprezentacji osoby prawnej prowadzi do bezwzględnej nieważności umowy zgodnie z treścią art. 58 § 1. K. C.

P. należy wskazać, że zarzuty przedstawione przez kuratora ustanowionego dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego, także zasługują na uwzględnienie.

Zarówno kserokopia umowy o dostarczanie paliwa gazowego jak również faktury nie są podpisane, ani nie zostały poświadczone za zgodność z oryginałem przez pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym. Zatem nie są to nawet dokumenty prywatne w rozumieniu art. 245 k.p.c. i nie stanowią żadnego dowodu w sprawie. W ocenie Sądu także przepis art. 308 k.p.c. nie daje podstawy do obdarzenia wyżej wymienionych wydruków faktur walorem wiarygodności i mocy dowodowej.

Wskazać również należy, że zgodnie z informacją z bazy PESEL oraz informacji uzyskanych przez powoda z Centrum Personalizacji Dokumentów Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, pozwany A. K. nie jest zameldowany w lokalu położonym w R. przy ul. (...) od dnia 8 sierpnia 2012 r., natomiast w niniejszym postępowaniu powód dochodzi roszczeń wynikających z faktur, które zostały wystawione od roku 2012 tj. w okresie kiedy pozwany nie zamieszkiwał już w przedmiotowym lokalu, a co za tym idzie nie pobierał paliwa gazowego.

Należy zauważyć, że skoro materiał dowodowy dostarczony przez powoda okazał się niewystarczający dla wykazania jego twierdzeń, to na powodzie spoczywał ciężar uzupełnienia tego materiału dowodowego w stopniu umożliwiającym osiągnięcie korzystnego dla siebie rozstrzygnięcia. Nie budzi wątpliwości Sądu, że powód obowiązkowi temu nie podołał.

Sąd przyznał kuratorowi pozwanego wynagrodzenie w wysokości 30 zł na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz.U.2013.1476) w zw. z § 6 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U.2013.461 j.t.) uznając, że wynagrodzenie w tej wysokości odpowiada stopniowi złożoności sprawy oraz nakładowi pracy kuratora.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji.

SSR Paweł Szymański

Zarządzenie: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.