Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 listopada 2015 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy P. w W. IV Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Agnieszka Kowalczyk

Protokolant: Agnieszka Kurzawska

Przy udziale oskarżyciela publicznego: R. W.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26.11.2015r.

sprawy: P. K.

syna Z. i J.

ur. (...) w M.

obwinionego o to, że:

W dniu 09 lipca 2014r., tj. w dniu nadesłania wyjaśnień, w W. przy ul. (...) jako prezes firmy (...) SP. Z O.O. – będącej posiadaczem pojazdu marki P. o numerze rejestracyjnym (...), wbrew obowiązkowi nie wskazał na żądanie Straży Miejskiej m. st. W. komu powierzył wyżej wymieniony pojazd do kierowania lub używania w dniu 28 czerwca 2014r. ok. godz. 03:15,

tj. o wykroczenie z art. 96 § 3 kw w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dn. 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 108, poz. 908 z późn. zm.)

orzeka

I.  Obwinionego P. K. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 96 § 3 kw w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dn. 20.06.1997r. Prawo o ruchu drogowym skazuje go, a na podstawie art. 96 § 3 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 300 (trzysta) złotych;

II.  Zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 130 zł. (sto trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, w tym kwotę 30 zł. (trzydzieści złotych) tytułem opłaty.

Sygn. akt IV W 1213/15

UZASADNIENIE

Na podstawie materiału dowodowego ujawnionego w trakcie rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 28 czerwca 2014 r. około godz.03.15 funkcjonariusze Straży Miejskiej w składzie (...), A. B. pełniąc służbę patrolową przy ul. na ul. (...) zauważyli pojazd marki P. o nr rej. (...), zaparkowany na chodniku bez pozostawienia 1,5 metra przejścia dla pieszych, co stanowi wykroczenie z art. 97 k.w. W pojeździe pozostawiono w związku z ujawnionym wykroczeniem pisemne wezwanie kierującego pojazdem do osobistego stawiennictwa w terminie 7 dni w siedzibie Straży Miejskiej VI Oddziału przy ul. (...) w W.. Na pozostawione wezwanie nikt nie stawił się do siedziby Straży Miejskiej celem wyjaśnienia zaistniałej sytuacji. Jednakże w dniu 09 lipca 2014r. do Straży Miejskiej wpłynęła pisemna odpowiedź na w/w wezwanie, z której treści wynika, iż spółka (...) sp zo.o. w W. ul. (...) lok.20 jest użytkownikiem przedmiotowego pojazdu, jednakże spółka nie posiada obecnie wiedzy o kierującym pojazdem w dniu 28.06.2014r. o godz. 3:15. Z treści w/w odpowiedzi wynika także, iż w dniu 28.06.2014r. o godz. 3:15 najprawdopodobniej w/w pojazd został użyty wbrew woli i wiedzy K. przez osobę jej nie znana.

W wyniku prowadzonych przez Straż Miejską m st. W. czynności ustalono, iż Prezesem spółki K. jest P. K. .

W dniu 20 października 2014 r. Straż Miejska m st. W. w związku z nie stawieniem się nikogo do siedziby S. Miejskiej na pozostawione pisemne wezwanie, a także nie udzieleniem informacji w nadesłanym w dniu 09.07.2014r. piśmie, kto był użytkownikiem pojazdu marki P. o nr rej. (...) w dniu 28.06.2014r. ok. godz. 03:15 – poinformowała P. K., iż odstępuje od jego przesłuchania w charakterze podejrzanego o popełnienie wykroczenia. Dodatkowo poinformowano, iż przeciwko w/w zostanie skierowany do sądu wniosek o ukaranie za wykroczenie z art.96§3 k.k., ale jeżeli P. K. posiada dokumenty potwierdzające okoliczności, iż przedmiotowy pojazd został użyty wbrew woli i wiedzy przez osobę mu nieznaną tj. np. zgłoszenia na Policję kradzieży pojazdu aby takie dokumenty w terminie 7 dni przesłał do Straży Miejskiej. Powyższa korespondencja została osobiście doręczona P. K. w dniu 04.11.2014r. ( k. 9), co potwierdził własnoręcznym podpisem.

Na powyższe wezwanie Straży Miejskiej, P. K. nie udzielił żadnej odpowiedzi, nie dostarczył także żadnego dokumentu potwierdzającego fakt użycia wbrew jego woli i wiedzy samochodu marki P. o nr rej. (...) w dniu 28.06.2014r. ok. godz. 03:15, a więc w dniu ujawnionego wykroczenia.

Straż Miejska m. st. W. skierowała do Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Północ w W. w dniu 05 czerwca 2015r. wniosek o ukaranie P. K. jako obwinionego o popełnienie wykroczenia z art. 96 § 3 k.w.

Już w toku postępowania sądowego ustalono, iż w dniu 11.06.2014r., a więc zaledwie dwa tygodnie wcześniej niż zdarzenie objęte niniejszym postępowaniem ( z daty 28.06.2014r.) – P. K. został ukarany mandatem karnym kredytowym w wysokości 100 złotych za popełnienie w tym samym miejscu, bowiem przy ul. (...) w W. wykroczenia naruszającego również przepisy określające warunki oraz zakazy zatrzymania lub postoju ( k.34).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie następującego materiału dowodowego: notatki urzędowej (k. 1), wezwanie Straży Miejskiej (k. 2), dokumentacji fotograficznej (k. 3-3v), pisemna odpowiedź spółki (...) (k. 4-5), informacja w zakresie reprezentacji w/w spółki ( k.7), korespondencja Straży Miejskiej (k. 8), dowodu doręczenia osobiście obwinionemu korespondencji Straży Miejskiej (k. 9), notatka urzędowa ( k.10), informacji z K. i (...) (k. 33 i 34),

Obwiniony P. K. osobiście wezwany na rozprawę przed sądem, nie stawił się, nie nadesłał także żadnych wyjaśnień, ani dokumentacji potwierdzającej okoliczności aby spółka (...) utraciła w czasookresie objętym niniejszym postępowaniem faktyczne władztwo nad pojazdem P. o nr rej. (...), w tym w szczególności w dniu 28.06.2014r. ok. godz. 03:15 oraz okoliczności, iż w/w pojazd został użyty wbrew jego woli i wiedzy Prezesa spółki K., będącej posiadaczem w/w samochodu.

Sąd zważył, co następuje:

Dokonując ustaleń faktycznych Sąd oparł się na materiale dowodowym zgromadzonym w przedmiotowej sprawie, który stanowi w szczególności dokumentacja związana z ujawnieniem przez Straż Miejską m. st. W. wykroczenia drogowego popełnionego przez kierującego pojazdem marki P. o nr rej. (...) w dniu 28.06.2014r. ok. godz. 03:15 przy ul. (...) w W. , a także korespondencji kierowanej do obwinionego jako Prezesa spółki będącej posiadaczem w/w pojazdu, odpowiedzi pisemnej nadesłanej do Straży Miejskiej przez spółkę (...) w dniu 09 lipca 2014r., a także informacji z (...) w zakresie wykroczeń popełnionych przez obwinionego. Sąd uwzględnił wskazany wyżej materiał dowodowy przy ustalaniu stanu faktycznego, albowiem w sposób nie budzący wątpliwości dokumentacja ta potwierdza przebieg czynności wyjaśniających podejmowanych przez Straż Miejską w celu ustalenia danych osoby kierującej pojazdem marki P. o nr rej. (...) w dniu 28.06.2014r. ok. godz. 03:15 przy ul. (...) w W., w tym stanowisko nadesłane w powyższym zakresie przez spółkę (...) reprezentowaną przez P. K., który będąc P. w/w spółki i mając świadomość obowiązków, jakie na nim spoczywają jako posiadaczowi w/w pojazdu i konsekwencjach prawnych nie wywiązania się z tych obowiązków, nie wskazał komu powierzył ww. pojazd w dniu 28.06.2014 r. Nie sposób zgodzić się jedynie z pisemnym stanowiskiem zaprezentowanym przez spółkę (...), iż osoby odpowiedzialne za w/w spółkę , w tym Prezes spółki nie posiada wiedzy i nie był w stanie ustalić, kto użytkował przedmiotowy pojazd w krytycznym czasookresie, zasłaniając się w powyższym zakresie nie popartą żadnymi dokumentami okolicznością, iż pojazd został użyty wbrew woli i wiedzy spółki (...). Powyższe twierdzenia nie przekonujące, wręcz nieudolne szczególnie gdy uwzględni się okoliczność, iż w/w spółka nie dostarczyła w toku całego postępowania żadnej dokumentacji potwierdzającej powyższe twierdzenia, zaś jak sąd ustalił zaledwie dwa tygodnie wcześniej w tym samym miejscu P. K. został ukarany mandatem za popełnienie wykroczenia o tym samym charakterze.

Sąd nie miał wątpliwości w realiach przedmiotowej sprawy, iż obwiniony świadomie nie wywiązał się z obowiązku wynikającego z art.78 ust.4 Ustawy Prawo o ruchu drogowym, a mając wiedzę i znając tożsamość osoby, która użytkowała ten pojazd w dniu zdarzenia, wykazał całkowitą bierność i nie udzielił prawdziwej odpowiedzi na wezwanie kierowane przez Straż Miejską m. st. W..

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego Sąd uznał, iż wina obwinionego P. K. odnośnie zarzucanego mu czynu nie budzi żadnych wątpliwości, a swoim zachowaniem wypełnił on ustawowe znamiona wykroczenia z art. 96 § 3 kw w zw. z art. 78 ust. 4 Ustawy z dn. 20.06.1997r. „Prawo o ruchu drogowym”.

Mając na uwadze całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy, w tym uprzednią karalność obwinionego za wykroczenie drogowe popełnione w bardzo bliskim czasookresie, Sąd wymierzył obwinionemu karę 300 złotych grzywny, uznając ją za adekwatną zarówno do stopnia winy jak i stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, jak również realizującą swoje w zakresie zapobiegawczego i wychowawczego oddziaływania na osobę obwinionego, ponadto za sprawiedliwą w odczuciu społecznym. Orzeczona kara uświadomi obwinionemu wagę i znaczenie naruszonych przez niego przepisów oraz konieczność, a zarazem nieuchronność poniesienia odpowiedzialności za popełnione wykroczenie. Tym samym zostaną spełnione określone w art. 33 § 1 k.w. cele kary.

O kosztach postępowania Sąd orzekł stosownie do dyspozycji art. 118 § 1 k.p.w. w zw. z art. 627 k.p.k. uznając, iż sytuacja finansowa Prezesa spółki zo.o. , a także wysokość orzeczonej kary grzywny, nie uzasadnia zwolnienia obwinionego od obowiązku poniesienia kosztów sądowych.

Z tych wszystkich względów, orzeczono jak w wyroku.