Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.1172/15wz

POSTANOWIENIE

Dnia 26.11.2015r.

Sąd Okręgowy w Słupsku Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący - Sędzia SO w Słupsku Jan Filipczyk

Protokolant - sekr. sądowy Daria Staroń

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Słupsku Ireny Wojcieszak oraz Zastępcy Dyrektora Aresztu Śledczego w S. K. K.

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. - Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego K. S. s. R. i A. z d. B., ur. (...) w Z., skazanego prawomocnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Z. z dnia 29.05.2012r., sygn. akt IIK 343/12 za czyn z art.244kk na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, Sądu Rejonowego wZ.z dnia 17.04.2015r., sygn. akt IIK 277/15 pkt. wł. I za czyn z art.178a§4kk, art.178a§2kk na karę roku i 5 miesięcy pozbawienia wolności.

o warunkowe przedterminowe zwolnienie

na zasadzie art.77§1kk, art.78§1kk, art.79§1kk oraz art.161§1kkw

postanowił:

1. odmówić udzielenia warunkowego przedterminowego zwolnienia skazanemu K. S. s. R.;

2. zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany K. S. wystąpił z wnioskiem o udzielenie mu warunkowego przedterminowego zwolnienia, motywując go swoim nienagannym zachowanie w czasie odbywania kary oraz prawidłowym przebiegiem procesu resocjalizacji. Podniósł, że więcej nie wejdzie w konflikt z prawem.

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Jak wynika z wywiadów środowiskowych, zachowanie skazanego przed osadzeniem w zakładzie karnym było negatywne. Nadużywał alkoholu ,a będąc pod jego wpływem stawał się wulgarny i agresywny. Nie przestrzegał zasad współżycia społecznego.

Z informacji psychologa zakładu karnego z dnia 29.07.2015r. załączonej do akt sprawy wynika, że skazany jest osobą uzależnioną od alkoholu. Systematycznie podejmowane działania motywacyjne oparte na empatii, nie rozbudziły w nim oczekiwanego myślenia refleksyjnego. Skazany słabo pracował nad własnym oporem, rozbrajaniem mechanizmów uzależnienia, nad inną strategią radzenia sobie w życiu, gdy doświadcza negatywnych emocji. W niewielkim stopniu, skazany rozpoznał u siebie objawy uzależnienia i mało krytycznie ocenił swój tryb życia prowadzony na wolności.

Zachowanie skazanego, w czasie odbywania kary, jest właściwe. Był 5 razy nagradzany regulaminowo. Nie był karany dyscyplinarnie. Wobec przełożonych jest regulaminowy. Układa też właściwe relacje ze współosadzonymi. Karę pozbawienia wolności odbywa w systemie programowanego oddziaływania. Przebywając w Zakładzie Karnym w K. ukończył terapię dla osób uzależnionych od alkoholu, jednak jego zaangażowanie w proces terapeutyczny było minimalne i powierzchowne. Nadto, skazany brał udział w programie Zastępowania Agresji oraz zajęciach z zakresu profilaktyki uzależnień. Uwadze Sądu nie może umknąć także to, że skazany mimo poprawnego zachowania w czasie pobytu w izolacji więziennej oraz odbywania kary pozbawienia wolności w jednostce penitencjarnej typu półotwartego nie korzystał dotychczas z zezwoleń na czasowe opuszczenie zakładu karnego. Nie było zatem możliwości dokonania sprawdzenia, a następnie oceny jego zachowania na wolności, bez nadzoru funkcjonariuszy co zdaniem Sądu jest o tyle zasadne, jeśli uwzględni się jego naganne zachowanie skazanego przed osadzeniem.

K. S. odbywa obecnie karę pozbawienia wolności za dopuszczenie się przestępstw z art.178a§4kk, art.178a§2kk i art.244kk. Karę pozbawienia wolności za czyn z w sprawie IIK 343/12 Sąd Rejonowy w Z. wymierzył mu z warunkowym zawieszeniem. Jednak, z uwagi na niesprawdzenie się skazanego w warunkach wolnościowych, zarządzono jej wykonanie. Orzeczony zatem wobec skazanego środek probacyjny okazał się nieskuteczny. Należy bez wątpienia uznać, że skazany nie jest sprawcą przypadkowym a co za tym idzie ocena postępów w procesie jego resocjalizacji powinna zostać przeprowadzona w sposób szczególnie wnikliwy, z odniesieniem się do wcześniejszego sposobu życia na wolności.

W tej sytuacji, w ocenie Sądu, okoliczności popełnionego przestępstwa przemawiają przeciwko uwzględnieniu wniosku o udzielenie skazanemu warunkowego przedterminowego zwolnienia z odbycia reszty kary i nie dają podstaw do ustalenia wobec niego pozytywnej prognozy odnoście poprawnego zachowania po opuszczeniu zakładu karnego.

Warunkowe przedterminowe zwolnienie z reszty kary pozbawienia wolności jest odstępstwem od zasady odbycia kary w całości, tak jak ją orzeczono w wyroku skazującym. Tylko przekonanie Sądu rozpoznającego wniosek o warunkowe zwolnienie powzięte na podstawie analizy przesłanek określonych w art.77§1kk, że skazany będzie w przyszłości przestrzegał porządku prawnego mimo niewykonania kary w całości, uzasadnia odstąpienie od tej zasady. W niniejszej sprawie, Sąd nie ma przekonania, że skazany po udzieleniu mu warunkowego zwolnienia będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie dopuści się ponownie przestępstwa.

Właściwe zachowanie się skazanego w czasie pobytu w izolacji więziennej nie musi wcale wskazywać na to, że takie samo zachowanie będzie on prezentował w warunkach wolnościowych, gdzie wymaga się większej samokontroli i samodyscypliny. Dlatego też, zdaniem Sądu, ocena sylwetki eksponowana przez skazanego w czasie odbywania kary nie może stanowić determinującej okoliczności dla sformułowania wniosku, że proces resocjalizacji został w stosunku do niego zakończony przed upływem okresu orzeczonej kary. Skazany powinien zostać poddany dalszemu oddziaływaniu wychowawczemu, proces jego resocjalizacji nie został jeszcze zakończony. Na obecnym etapie wykonywania kary nie można jednoznacznie stwierdzić, że skazany przebywając na wolności, będzie funkcjonował właściwie oraz nie wejdzie ponownie w konflikt z prawem.

Sąd Penitencjarny dostrzega pozytywne zmiany, jakie zachodzą w osobowości skazanego, jednak uznać należy, że nie mają one charakteru trwałego rokującego osiągnięcie celów kary. Właściwości i warunki osobiste skazanego (uzależnienie od alkoholu, przejawy agresji, naruszanie zasad współżycia społecznego) w świetle okoliczności popełnionych przestępstw nie dają w chwili obecnej podstaw do przyjęcia wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej. Stąd też, mając na uwadze umiarkowaną oceną postępów skazanego w procesie resocjalizacji należy uznać, że dalszy jego pobyt w warunkach izolacji jest celowy. Dlatego też, postanowiono jak na wstępie.

O kosztach postępowania przed Sądem orzeczono na podstawie przepisu art.626§1 kpk w zw. z art.624§1 kpk w zw. z art.1§2 kkw.

III Kow 1172/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE