Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 1395/15

POSTANOWIENIE

Dnia 27 października 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Tomasz Pawlik

Sędziowie SO Magdalena Balion – Hajduk

SR (del.) Roman Troll (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 27 października 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko K. P.

o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu

na skutek zażalenia wnioskodawczyni

na postanowienie Sądu Rejonowego w Wodzisławiu Śląskim

z dnia 3 czerwca 2015 r., sygn. akt I Co 925/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Pawlik SSO Magdalena Balion – Hajduk

Sygn. akt III Cz 1395/15

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 3 czerwca 2015 r. Sąd Rejonowy w Wodzisławiu Śląskim oddalił wniosek o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu, gdyż oświadczenie dłużnika zawarte w umowie z 20 czerwca 2007 r. o poddaniu się egzekucji nie czyni zadość przepisom ustawy Prawo bankowe, ponieważ termin, do którego bank może wystąpić o nadanie temu tytułowi klauzuli wykonalności został określony w sposób ogólny jako „do 2015 r.”. Orzeczenie to zapadło w oparciu o art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo Bankowe i art. 786 2 § 1 k.p.c.

Zażalenie na to postanowienie złożyła wnioskodawczyni zaskarżając je w całości i wnosząc o jego zmianę poprzez nadanie klauzuli wykonalności oraz zasądzenie kosztów postępowania. W uzasadnieniu podniosła, że przedłożony bankowy tytuł egzekucyjny spełnia wymogi określone przez ustawę Prawo bankowe, a określony w umowie termin, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie tytułowi klauzuli wykonalności ma charakter prekluzyjny i przy jego określaniu zastanowienie mają przepisy Kodeksu cywilnego, zaś użyte w umowie sformułowanie, że „bank może wystąpić o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności w okresie do 2015 roku” jest jednoznaczne i oznacza, że ostatnim momentem, w którym czynność wierzyciela może być skutecznie dokonana jest koniec grudnia 2015 r.

Sąd zważył, co następuje:

Z umowy pomiędzy stronami z 20 czerwca 2007 r. wynika, że „bank może wystąpić o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności w okresie do 2015 r.”. Zgodnie z art. 97 ust. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 128 ze zm.), warunkiem poddania się egzekucji jest określenie terminu, do którego wierzyciel może wystąpić o nadanie bankowemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności. Termin ten jest terminem prawa materialnego i może być ustalony konkretną datą lub konkretnym zdarzeniem, które go rozpoczyna, np.: przez określenie, że bieg tego terminu rozpocznie się od daty rozwiązania przez bank umowy będącej podstawą wystawienia tytułu egzekucyjnego (por.: uchwałę Sądu Najwyższego z 19 lipca 2001 r., sygn. akt III CZP 42/01, opublik. w OSNC z 2002 r., nr 2, poz. 18).

Zdaniem Sądu odwoławczego określenie zawarte w umowie, że „bank może wystąpić o nadanie klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu w okresie do 2015 r.” jest pojęciem nieostrym znaczeniowo i nie wskazuje konkretnie terminu, do którego wierzyciel mógłby zrealizować swoje uprawnienia w związku z wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego. Za nieuprawnione należy uznać stanowisko skarżącego, że oznaczenie „w okresie do 2015 r.” oznacza koniec 2015 roku, czyli 31 grudnia 2015 r. Z treści tak użytego sformułowania nie można wywnioskować jednoznacznie, czy jest to początek, czy też koniec 2015 roku. Ponadto jako do terminu prawa materialnego stosuje się tutaj także przepisy Kodeksu cywilnego (por. art. 110 i nast. k.c.), a z nich wynika, że istotna jest możliwość oznaczenia dnia, w którym termin się kończy. Oznaczenie w umowie końca biegu terminu jako „w okresie do 2015 r.” nie jest w tym zakresie na tyle ostre, aby móc ten dzień ściśle oznaczyć. Dlatego też uzasadnianie tego literalnym brzmieniem w uzasadnieniu zażalenia nie może być traktowane jako prawidłowe. Trzeba bowiem zauważyć, że termin ten nie został oznaczony w dniach (art. 111 § 1 k.c.), tygodniach, miesiącach ani latach (art. 112 k.c.) nie da się więc go zgodnie z przepisami prawidło oznaczyć przy takim określeniu w umowie. Nie został on więc na tyle skonkretyzowany, aby móc ustalić kiedy dokładnie upływa.

Zastosowana przez Sąd Rejonowy regulacja prawna jest prawidłowa.

Z powyższych względów zarzuty zażalenia są bezzasadne.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c., należało orzec jak w sentencji.

SSR (del.) Roman Troll SSO Tomasz Pawlik SSO Magdalena Balion – Hajduk