Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 listopada 2015 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący – Sędzia: SO Leszek Dąbek

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2015 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

przeciwko M. T.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Raciborzu

z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. akt I C 428/14

1.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddala powództwo;

2.  oddala wniosek powódki o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego;

3.  nakazuje pobrać od powódki na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Raciborzu) kwotę 100 zł (sto złotych) z tytułu nieuiszczonej przez pozwanego opłaty od apelacji.

SSO Leszek Dąbek

Sygn. akt III Ca 1582/15

UZASADNIENIE

Powódka Bank (...) Spółka Akcyjna w W. żądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanego M. T. kwoty 2.986,02zł, odsetek ustawowych i umownych od wskazanych w pozwie kwot i za podane w nim okresy oraz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie twierdziła, że pozwany nie wywiązał się z łączącej go z jej poprzednikiem prawnym umowy kredytu.

Pozwany M. T. wnosił o oddalenie powództwa oraz zarzucił, że w 2006r. spłacił w całości kredyt

Sąd Rejonowy w Raciborzu w wyroku z dnia13 02 2015r. uwzględnił powództwo i orzekł o kosztach procesu.

W ustalonym stanie faktycznym w motywach rozstrzygnięcia stwierdził, że pozwany wbrew dyrektywom zawartym w art. 6 k.c. i art. 232k.p.c. nie wykazał by spłacił zaległe zadłużenie wskazane w wyciągu z ksiąg rachunkowych banku. Ocenił, że sposób zarachowania spłacanego przez niego długu był zgodny z prawem i znajduje umocowanie w regulacji art. 451 § 1 k.c. i uznał powództwo

za uzasadnione.

O należnych powódce od pozwanego odsetkach orzekał w oparciu regulację

art. 481 k.c. a o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 109 § 1 i 2 k.p.c.

Orzeczenie zaskarżył pozwany M. T. , który wnosił o „zmianę zaskarżonego wyroku i odrzucenie zarzutów”, bądź uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazania sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.

Zarzucił, że w następstwie oddalenia jego wniosku o ustanowienie pełnomocnika z urzędu wyrok został wydany „bez możliwości obrony przy pomocy profesjonalnego pełnomocnika z urzędu” oraz popełniono wskazane w apelacji błędy w ustaleniach faktycznych.

Powódka Bank (...) Spółka Akcyjna w W. żądała oddalenia apelacji oraz zasądzenia na jej rzecz od pozwanego zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Powódka oparła powództwo na twierdzeniu, iż pozwany nie wywiązał się w pełni z umowy Kredytu C. zawartej przez niego z jej poprzednikiem prawnym w dniu 7 04 2006r.

Pozwany ustosunkowując się do pozwu twierdził, że w dniu 28 05 2006r. spłacił w całości obciążające go należności wynikające z tej umowy i tym samym zaprzeczył twierdzeniom pozwu, co z mocy regulacji art.6 k.c. rodziło po stronie powódki obowiązek wykazania istnienia dochodzonych należności.

Na te okoliczność zaoferowała ona Sadowi dowody z : (...), (...), „Wyciągu z Ksiąg Bankowych”, „Wykazu wpłat otrzymanych na rachunek Kredytu C. nr (...)” i „Planu Spłat (...) na dzień 7 04 2006r.”.

Przedłożony wyciąg z ksiąg bankowych - zgodnie z obowiązującą obecnie regulacją art. 96 ust. 1a Prawa Bankowego - nie ma obecnie

w postępowaniu cywilnym mocy dokumentu urzędowego w rozumieniu regulacji art. 244 § 1 k.p.c.

Stanowi on zatem wyłącznie dokument prywatny w rozumieniu

art. 245 k.p.c. którego moc dowodowa – z uwagi na sporządzenie go przez pracownika powódki – jest wątpliwa, przez co sam w sobie nie może on być dowodem na istnienie dochodzonych należności.

Ich istnienie oraz ich wysokość miała wynikać z przedłożonego przez powódkę i stanowiącego przedmiot dowodu „Planu Spłat (...) z dnia 7 04 2006r.” oraz zawartego w piśmie procesowym powódki z dnia 17 12 2014r. „Zestawienia wszystkich naliczonych w niniejsze sprawie opłat” i „Wykazu opłat otrzymanych na rachunek Kredytu C. nr (...)”.

Wiarygodność zawartych w nich informacji jest jednak znikoma

a w zasadzie żadna, gdyż przywołane „Zestawienie wszystkich naliczonych w niniejsze sprawie opłat” stanowi integralną część pisma procesowego i w istocie stanowi tylko twierdzenia, które na zasadach ogólnych należało udowodnić, a „Plan Spłat (...) z dnia 7 04 2006r.” oraz „Wykaz opłat otrzymanych na rachunek Kredytu C.

nr (...)” nie zostały podpisane i co za tym idzie nie wiadomo przez kogo i na podstawie jakich danych zostały one sporządzone.

Dlatego wbrew temu co przyjął Sąd pierwszej instancji w materiale sprawy brak jest wiarygodnych informacji pozwalających poczynić pozytywne ustalenia dotyczące istnienia dochodzonych należności i tym samym powództwo jako niewykazane było bezzasadne.

Czyni to apelacje pozwanego uzasadnioną i skutkowało koniecznością zmiany zaskarżonego wyroku w oparciu o regulacje art. 386 § 1 k.p.c. przez oddalenie powództwa.

Reasumując zaskarżony wyrok jest wadliwy i dlatego apelację pozwanego jako uzasadnioną uwzględniono orzekając jak w sentencji w oparciu

o regulację art. 386 § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na mocy regulacji art. 98 § 1 k.p.c. a o nieuiszczonych w tym postępowaniu kosztach sądowych na podstawie regulacji art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 07 2005r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz.U. 2014r. poz. 1025)

w związku z art. 98 § 1 k.p.c. obciążając nimi w całości powódkę.

SSO Leszek Dąbek