Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10.07.2015 r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.06.2015 r. odmówił K. P. przeliczenia emerytury przyznanej w myśl art. 53 ustawy emerytalnej. W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z treścią art. 55 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27 ustawy emerytalnej, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po 31.12.2008 r., może być obliczona na postawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z treścią art. 53 przywołanej ustawy. Organ rentowy podniósł, że w przypadku ubezpieczonego zgodnie z decyzją przyznającą emeryturę z dnia 30.01.2015 r., naliczono mu wysokość emerytury zgodnie z treścią art. 26 omawianej ustawy jako świadczenie korzystniejsze. ZUS stwierdził, że ustawa emerytalna nie przewiduje możliwości wielokrotnego wyboru między świadczeniem w wysokości ustalonej w zgodzie z art. 55 a art. 53 ustawy emerytalnej. Wobec powyższego organ rentowy stwierdził, iż brak jest podstaw do ponownego przeliczenia świadczenia K. P. z art. 53 ustawy emerytalnej.

Odwołanie od powyższej decyzji wniósł K. P., domagając się jej zmiany i uwzględnienia przy ustaleniu wysokości emerytury przepisów ustawy z dnia 05.03.2015 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. z dnia 21.04.2015 r.) a w szczególności art. 110a pkt 1 i 2 ustawy emerytalnej.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podnosząc, iż ustawa emerytalna nie przewiduje możliwości wielokrotnego wyboru między świadczeniem w wysokości ustalonej w myśl art. 55.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Ubezpieczony K. P. (ur. (...)) z uwagi na osiągnięcie wieku emerytalnego, tj. 65 lat, w dniu 02.03.2009 r. złożył wniosek o przyznanie prawa do emerytury, pozostając nadal w stosunku pracy z (...) Spółdzielnią (...) w B.. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. w dniu 12.03.2009 r. wydał decyzję zgodnie z którą przyznał wnioskodawcy emeryturę od dnia 01.03.2009 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z 10 lat kalendarzowych, tj. od 01.01.1989 r. do 31.12.1998 r. Przyznana emerytura została przeliczona na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej.

- dowody: wniosek o emeryturę z 02.03.2009 r. (k. 1-4 akt rentowych o nr (...)-8), decyzja o przyznaniu emerytury z dnia 12.03.2009 r. (k. 45 akt rentowych o nr (...)-8), oświadczenie K. P. na rozprawie w dniu 02.12.2015 r. (e-protokół, k. 14 akt sądowych)

W dniu 19.12.2014 r. K. P. złożył wniosek o ustalenie emerytury na podstawie art. 55 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z FUS.(Dz.U. z 2015 r., poz. 748 j.t.), w najbardziej korzystnym wariancie przy uwzględnieniu przejścia do (...).. jednocześnie, iż po przejściu na emeryturę w 2009 r. po ukończeniu 65 lat nadal pracuje i jego składki emerytalno – rentowe są odprowadzane w maksymalnej wysokości, tj. 30 – krotności średniego wynagrodzenia w gospodarce narodowej w poszczególnych latach.

W następstwie tego wniosku Zakład Ubezpieczeń Społecznych dnia 30.01.2015 r. wydał decyzję, w której przyznał ubezpieczonemu emeryturę od 01.12.2014 r., tj. od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. Organ rentowy stwierdził, że podstawę obliczenia emerytury stanowiła kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Wysokość emerytury została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej.

- dowody: wniosek o przeliczenie emerytury z dnia 19.12.2014 r. oraz decyzja ZUS z dnia 30.01.2015 r. (akta rentowe dot. sprawy znak: E/068254181/10)

.

Odwołujący K. P. w dniu 15.06.2015 r. złożył wniosek o przeliczenie emerytury (...) w związku z nowelizacją od dnia 01.05.2015 r. ustawy o emeryturach i rentach z FUS i wprowadzenia art. 110a, i ponowne przeliczenie emerytury w oparciu o osiągane wynagrodzenie za lata pracy od 1978 do 1998 roku, które znacznie przekraczało 250% wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury.

Zgodnie z treścią art. 110a. ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wysokość emerytury oblicza się ponownie od podstawy wymiaru ustalonej w sposób określony w art. 15, z uwzględnieniem art. 110 ust. 3, jeżeli do jej obliczenia wskazano podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie przepisów prawa polskiego przypadającą w całości lub w części po przyznaniu świadczenia, a wskaźnik wysokości podstawy wymiaru przed zastosowaniem ograniczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 5, jest wyższy niż 250%.

Przytoczony powyżej przepis nie ma zastosowania do świadczenia pobieranego przez odwołującego. K. P. miał od 01.03.2009 r. przyznaną emeryturę na podstawie art. 53 ust. 1 ustawy emerytalnej. Emerytura ta wynosiła:

1) 24% kwoty bazowej, oraz

2) po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych,

3) po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych.

Kwota bazowa wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne, określone w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych, w poprzednim roku kalendarzowym (art. 19 ustawy emerytalnej).

Zgodnie z brzmieniem art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, ubezpieczonemu spełniającemu warunki do uzyskania emerytury na podstawie art. 27, który kontynuował ubezpieczenia emerytalne i rentowe po osiągnięciu przewidzianego w tym przepisie wieku emerytalnego i wystąpił z wnioskiem o przyznanie emerytury po dniu 31 grudnia 2008 r., może być obliczona emerytura na podstawie art. 26, jeżeli jest wyższa od obliczonej zgodnie z art. 53. Na tej podstawie Zakład Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia 30.01.2015 r. przyznał odwołującemu emeryturę od dnia 01.12.2014 r., bowiem była ona korzystniejsza dla niego od emerytury przyznanej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej. Przyznana emerytura została obliczona zgodnie z zasadami określonymi w art. 26 ustawy emerytalnej. Emerytura ta stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia, na którą składają się:

1) kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji,

2) kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego,

3) kwota środków zewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,

przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego.

Sąd podzielił stanowisko Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wyrażone w decyzji z dnia 10.07.2015 r. Odwołującemu przysługuje obecnie emerytura ustalona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej. Natomiast treść art. 110a tejże ustawy ma zastosowanie wobec emerytur naliczonych zgodnie z zasadami określonymi w art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Przepis art. 110a odnosi się do tzw. części socjalnej emerytury, tj. 24% kwoty bazowej, która stanowi część składową emerytury ustalanej na podstawie art. 53 omawianej ustawy, a brak takiego elementu składowego w konstrukcji emerytury przyznawanej zgodnie z przepisem wyrażonym w art. 26 ustawy emerytalnej.

Emeryturę kapitałową (art. 26 ustawy emerytalnej) wylicza się według zgromadzonego przez ubezpieczonego na koncie kapitału początkowego. Przy tej emeryturze nie ma mowy o podstawie wymiaru, części socjalnej, albowiem ta emerytura nie ma tych składników. Emerytura ta jest waloryzowana w odmienny sposób.

Sąd pragnie zauważyć, iż w ramach rej samej kategorii wiekowej stosuje się odmienne sposoby obliczania wysokości emerytury. Jedni świadczeniobiorcy korzystają z emerytury wyliczonej na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej i do nich ma zastosowanie art. 110a tejże ustawy, a inni / do których należy ubezpieczony/, korzystają z emerytury wyliczonej zgodnie z treścią art. 26 ustawy emerytalnej i do nich mają zastosowanie inne rodzaje waloryzacji.

Mając powyższe na uwadze, Sąd na mocy art. 47714 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie .

SSO Elżbieta Pietrzak