Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 grudnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2015 r. w Bydgoszczy

sprawy D. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o zasiłek macierzyński

na skutek odwołania D. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 15 lipca 2015 r. nr (...)

oddala odwołanie.

SSR Piotr Pawlak

Sygn. akt VII U 1130/15

UZASADNIENIE

Ubezpieczona D. P. reprezentowana przez pełnomocnika profesjonalnego wniosła dnia 10 sierpnia 2015 r. odwołanie od decyzji ZUS znak (...) z dnia 15 lipca 2015 roku domagając się przyznania prawa do zasiłku macierzyńskiego za okres od 10 czerwca 2015 r. do 7 czerwca 2015 r.

W uzasadnieniu swojego odwołania ubezpieczona wskazała, iż odmówiono jej prawa do zasiłku macierzyńskiego za ww okres, gdyż pracodawca odwołującej nadal prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki, a zatem rozwiązanie umowy o pracę z ubezpieczoną nastąpiło z innych przyczyn niż wymienione w art. 30 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, co uniemożliwiało przyznanie prawa do zasiłku macierzyńskiego za wskazany okres. Ubezpieczona w okresie od 23 września 2014 roku do 14 maja 2015 roku była zatrudniona na podstawie umowy o pracę przez B. P. (1) prowadząca działalność gospodarczą w zakresie fryzjerstwa i innych zabiegów kosmetycznych w Ś.. W trakcie zatrudnienia zaszła w ciążę i w tym czasie od grudnia 2014 roku do dnia rozwiązania przebywała na zwolnieniu lekarskim. W trakcie zwolnienia pracodawca rozwiązał z ubezpieczoną działalność gospodarczą, co znalazło swoje odbicie w wydanym świadectwie pracy. Były pracodawca ubezpieczonej podjął decyzję o zamknięciu dotychczas prowadzonej działalności w Ś. i zdecydował się prowadzić działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej z M. P. pod inną firmą, w innej miejscowości, co uniemożliwiało dalsze zatrudnienie ubezpieczonej na dotychczasowym stanowisku.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowny wniósł o jego oddalenie. Uzasadniając swoje stanowisko Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wskazał, iż decyzją z dnia 15 lipca 2015 roku odmówiono ubezpieczonej zasiłku macierzyńskiego za wskazany okres, z uwagi na dyspozycję art. 30 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Zgodnie z wskazanym przepisem zasiłek macierzyński przysługuje również w razie urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży w skutek ogłoszenia upadłości lub likwidacji przedsiębiorstwa (pkt 1). Pozwany organ ustalił, iż zatrudnienie odwołującej ustało z dniem 14 maja 2015 roku z powodu likwidacji przedsiębiorcy, który jednak nadał prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki, a więc rozwiązanie umowy o pracę nastąpiło z innej przyczyny niż wymieniona wyżej. To jednak skutkowało odmową prawa do zasiłku macierzyńskiego za wskazany okres.

Sąd ustalił, co następuje:

B. P. (1) od dnia 01 marca 2013 roku prowadzi działalność gospodarczą, której początkowym miejsce wykonywania było Ś. ul. (...) II 1ł, a obecnie jest K. ul. (...) lok. 1. Z tytułu prowadzonej działalności został jej nadany numer NIP: (...) oraz REGON: (...).

Dowód: zeznania świadka B. P. k. 30, wykaz z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 10 i 12.

Ubezpieczona D. P. zatrudniona była od dnia 23 września 2014 roku do dnia 14 maja 2015 roku przez B. P. (1) prowadzącą zakład fryzjersko – kosmetyczny w Ś. na podstawie umowy o pracę i z tego tytułu podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Dowód: bezsporne, a nadto świadectwo pracy k. 7 akt.

Stosunek pracy D. P. z B. P. (1) zgodnie z treścią świadectwa pracy z dnia 15 maja 2015 roku, ustał z dniem 14 maja 2015 roku w powodu likwidacji działalności gospodarczej pracodawcy (art. 30 pkt 1 kodeksu pracy).

Dowód: świadectwo pracy k. 7 akt.

B. P. (1) zamknęła prowadzony w Ś. zakład (...) w połowie maja 2015 roku.

Dowód: zeznania świadka B. P. k. 30, zeznania odwołującej k. 30, wykaz z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 10 i 12.

B. P. (1) obecnie kontynuuje działalność gospodarczą, którą rozpoczęła w dniu 01 marca 2013 roku. Aktualnie prowadzi siłownię dla kobiet i mężczyzn w K..

Dowód: zeznania świadka B. P. k. 30, wykaz z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 12.

D. P. w dniu (...) urodziła dziecko i wystąpiła o wypłatę zasiłku macierzyńskiego za okres od 10 czerwca 2015 roku do 07 czerwca 2016 roku.

Dowód: okoliczności bezsporne.

Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 15 lipca 2015 roku odmówiono ubezpieczonej ustalenia prawa do zasiłków macierzyńskich za okres od 10 czerwca 2015 roku do 07 czerwca 2016 roku z uwagi na prowadzenie nadal przez pracodawcę odwołującej działalności gospodarczej w formie spółki.

Dowód: decyzja znak (...) z dnia 15.07.2015 r. k. 8 akt ZUS.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu odwołanie nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Dowody zgromadzone w sprawie były spójne, konkretne, wzajemnie zgodne oraz uzupełniające się. Sąd dał im wiarę w całości z wyjątkiem wskazanej w świadectwie pracy (k. 7) przyczyny ustania stosunku pracy w postaci likwidacji działalności gospodarczej pracodawcy odwołującej o czym poniżej. Ponadto żadna ze stron nie zakwestionowała wiarygodności środków dowodowych w postaci dokumentów. Sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. P. (1) w części dotyczącej prowadzonego przez nią zakładu w Ś. oraz jego zamknięcia w połowie maja 2015 roku, gdyż były to okoliczności bezsporne, potwierdzone zeznaniami odwołującej oraz wynikały z zestawienia wykazów Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej k. 10 i 12. Sąd nie uznał za wiarygodne zeznań ww świadka w części dotyczącej likwidacji działalności gospodarczej w Ś., gdyż można mówić jedynie o zamknięciu zakładu należącego do B. P. (1) i prowadzonego w Ś.. Przeczy temu również zestawienie wykazów Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (k. 10 i 12), gdzie dla tej samej osoby, posiadającej tożsamy numer NIP i REGON, wskazano jedynie inne miejsca prowadzonej działalności gospodarczej tj. Świecie oraz K..

Sąd oceniając materiał dowodowy kierował się zasadami logicznego rozumowania oraz doświadczeniem życiowym.

W niniejszej sprawie ustalony stan faktyczny nie był pomiędzy stronami sporny. Kwestią sporną między stronami była ocena prawna dokonanej zmiany siedziby prowadzonej działalności gospodarczej i wynikająca z tego ewentualnej likwidacji pracodawcy w jednym miejscu przy jednoczesnym kontynuowaniu działalności w innej miejscowości, co miało swoje konsekwencje w nabyciu przez odwołującą prawa do zasiłku macierzyńskiego.

Przechodząc do uwag szczególnych należy wskazać, iż w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. Dz. U. z 2014 r., poz. 159; dalej ustawa zasiłkowa) oraz ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U. 2015 r. 121. z zm.; dalej ustawa systemowa).

Zgodnie z ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek macierzyński przysługuje również w razie urodzenia dziecka po ustaniu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczenie to ustało w okresie ciąży wskutek ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy (art. 30. § 1 pkt 1).

W przedmiotowej sprawie niekwestionowanym jest fakt, że powódka była pracownikiem od dnia 23 września 2014 r. (podlegała obowiązkowemu ubezpieczeniu chorobowemu), a jej zatrudnienie ustało z dniem 14 maja 2015 roku, a więc w okresie kiedy pozostawała w ciąży, która zakończyła się urodzeniem dziecka w dniu 10 czerwca 2015 roku. Sporne jest ustalenie, czy ustanie zatrudnienia i związane z tym ustanie podleganiu ubezpieczeniu chorobowemu nastąpiło w związku z likwidacją pracodawcy będącego osobą fizyczną. Należy w tym miejscu przytoczyć sentencję wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 19 września 2012 roku (sygn.. akt III AUa 720/12) zgodnie z którą o likwidacji pracodawcy nie można mówić wówczas, gdy jest nim osoba fizyczna. Przedsiębiorca może zakończyć i wyrejestrować działalność gospodarczą, co nie oznacza, że przestaje istnieć jako podmiot zatrudniający pracowników. Osoby zatrudnione nie są bowiem pracownikami działalności gospodarczej, którą prowadzi osoba fizyczna, ale pracownikami tej osoby. Zakończenie działalności gospodarczej jest z całą pewnością uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, zatem rozwiązanie stosunku pracy z tej przyczyny może uprawniać do świadczenia przedemerytalnego, o ile spełnione są pozostałe przesłanki wymienione w ustawie z 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych. Zakończenie działalności gospodarczej nie jest jednak likwidacją pracodawcy. Również Sąd Najwyższego w wyroku z dnia 5 września 2001 roku (sygn. akt I PKN 830/00) wskazał, iż likwidacja pracodawcy nie jest zdarzeniem powodującym wygaśnięcie umowy o pracę. Wykreślenie osoby fizycznej z ewidencji działalności gospodarczej nie jest likwidacją pracodawcy w rozumieniu art. 41 ¹ KP.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie podzielając stanowiska zaprezentowane we wskazanych orzeczeniach, ustalił, iż pracodawca odwołującej kontynuuje prowadzoną działalność gospodarczą w K., pomimo zamknięcia zakładu (...) w Ś.. Jednakże w takiej sytuacji nie można mówić o likwidacji jednej działalności gospodarczej przy jednoczesnym prowadzeniu innej działalności gospodarczej przez osobę fizyczną. Odwołująca nie była pracownikiem „działalności gospodarczej” prowadzonej przez B. P. (1), ale pracownikiem B. P. (1). W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie doszło do likwidacji pracodawcy o jakiej mowa w art. 30. § 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej. To z kolej skutkować musi uznaniem, iż nie została spełniona przesłanka nabycia przez odwołującą prawa do zasiłku macierzyńskiego za ww okres na podstawie wskazanego przepisu.

Nie sposób podzielić zapatrywania prezentowanego przez stroną powodową w zakresie zamknięcia dotychczas prowadzonej działalności w Ś. i prowadzenia działalność wyłącznie w formie spółki cywilnej z M. P. pod inną firmą, w innej miejscowości. Sąd ustalił, iż B. P. (1) prowadziła działalność gospodarczą zarówno w Ś. jak i w K. (zeznania przesłuchanej w charakterze świadka B. P. k. 30), a po zamknięciu tej pierwszej, co miało miejsce w połowie maja 2015, kontynuowała ją w dalszym ciągu, z tym że jedynie w K.. Działalność gospodarcza B. P. (1) nie została zlikwidowana, nie było przerwy w prowadzonej działalności, a jedynie kontynuacja w jednej z dotychczasowych siedzib.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. Sąd odwołanie oddalił.

SSR Piotr Pawlak