Pełny tekst orzeczenia

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku, II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Tomasz Jabłoński

Protokolant: Agata Zielińska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej G.-W. w G. P. W.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2016 roku sprawy

M. P. , syna K. i M. z domu W.,

urodzonego (...) w G.,

skazanego prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 17 października 2006 roku w sprawie VI K 360/06 za czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony w okresie od 3 do 15 kwietnia 2006 roku w na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 24 stycznia 2008 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

2.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 21 sierpnia 2007 roku w sprawie II K 405/07 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 278 §1 k.k. popełnionych do dnia 28 lutego 2007 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 30 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

b.  ciąg przestępstw z art. 279 §1 k.k. popełnionych do dnia 11 kwietnia 2007 roku na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 30 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat oraz karą łączną 40 stawek dziennych grzywny po 10 zł;

postanowieniem z dnia 7 lipca 2009 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

3.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 9 października 2008 roku w sprawie VI K 297/08 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 279 §1 k.k. popełnionych do dnia 10 kwietnia 2008 roku na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności

b.  czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony do dnia 9 lutego 2008 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

4.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 30 października 2008 roku w sprawie II K 223/08 za:

a.  czyn z art. 289 §2 k.k. popełniony w dniu 13 stycznia 2008 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia,

b.  czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony w okresie od 11 do 14 stycznia 2008 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

5.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 9 września 2009 roku w sprawie II K 139/08 za:

a.  czyn z art. 279 §1 k.k. popełniony w dniu 21 stycznia 2008 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony w dniu 19 stycznia 2008 roku na karę roku pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone w sprawach II K 223/08, II K 297/08 i II K 139/08 został objęte karą łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym w sprawie II K 263/10 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

6.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 października 2013 roku w sprawie IX K 682/12 za:

a.  czyn z art. 276 k.k. popełniony do dnia 12 października 2012 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12 października 2012 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności,

7.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 8 lipca 2014 roku w sprawie IX K 481/14 za ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 275 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 8 listopada 2012 roku na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

8.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 10 grudnia 2014 roku w sprawie II K 295/14 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 4 grudnia 2012 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. oraz art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 4 grudnia 2012 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone w sprawach IX K 682/13, IX K 481/14 i II K 295/14 został objęte karą łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym w sprawie II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni;

9.  Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie II K 835/14 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 297 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 24 września 2012 roku na karę roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 150 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

b.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 3 września 2012 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz karą łączną 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł;

I.  przy zastosowaniu art. 4 §1 k.k. na podstawie art. 86 §1 k.k., art. 91 §2 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku łączy jednostkowe kary pozbawienia wolności orzeczone skazanemu wyrokami:

-

Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 października 2013 roku w sprawie IX K 682/13,

-

Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 8 lipca 2014 roku w sprawie IX K 481/14,

-

Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 10 grudnia 2014 roku w sprawie II K 295/14,

-

Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie II K 835/14,

i wymierza w ich miejsce karę łączną 4 (czterech) lat pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 576 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych niniejszym wyrokiem łącznym pozostawia do odrębnego wykonania;

III.  na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie;

IV.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej skazanemu w punkcie I. wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zalicza rzeczywiste pozbawienie wolności w dniach 12 i 13 października 2012 roku w sprawie IX K 682/13 Sądu Rejonowego w Gdyni;

V.  na podstawie art. 575 §1 k.p.k. stwierdza, że stracił moc wyroku łączny Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 29 czerwca 2015 roku w sprawie II K 387/15;

VI.  na podstawie art. 624 §1 k.p.k. zwalnia skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w całości przejmując poniesione w sprawie wydatki na Skarb Państwa.

Sygn. akt II K 1182/15

UZASADNIENIE

M. P. został prawomocnie skazany następującym wyrokami:

10.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 17 października 2006 roku w sprawie VI K 360/06 za czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony w okresie od 3 do 15 kwietnia 2006 roku w na karę roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby; postanowieniem z dnia 24 stycznia 2008 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 16 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

11.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 21 sierpnia 2007 roku w sprawie II K 405/07 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 278 §1 k.k. popełnionych do dnia 28 lutego 2007 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 30 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

b.  ciąg przestępstw z art. 279 §1 k.k. popełnionych do dnia 11 kwietnia 2007 roku na karę roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz 30 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres próby wynoszący 5 lat oraz karą łączną 40 stawek dziennych grzywny po 10 zł;

postanowieniem z dnia 7 lipca 2009 roku zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności;

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 27-32 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni; k. 5-8 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

12.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 9 października 2008 roku w sprawie VI K 297/08 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 279 §1 k.k. popełnionych do dnia 10 kwietnia 2008 roku na karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności

b.  czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony do dnia 9 lutego 2008 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat i 4 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 29-32 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

13.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 30 października 2008 roku w sprawie II K 223/08 za:

a.  czyn z art. 289 §2 k.k. popełniony w dniu 13 stycznia 2008 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia,

b.  czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony w okresie od 11 do 14 stycznia 2008 roku na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 25-26 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

14.  Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 9 września 2009 roku w sprawie II K 139/08 za:

a.  czyn z art. 279 §1 k.k. popełniony w dniu 21 stycznia 2008 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn z art. 278 §1 k.k. popełniony w dniu 19 stycznia 2008 roku na karę roku pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 33-36 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni; k. 10-11 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

Jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone w sprawach II K 223/08, II K 297/08 i II K 139/08 został objęte karą łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym w sprawie II K 263/10 Sądu Rejonowego w Grudziądzu.

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 24-26 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni; odpis wyroku k. 54-56, 92 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Grudziądzu;

15.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 października 2013 roku w sprawie IX K 682/12 za:

a.  czyn z art. 276 k.k. popełniony do dnia 12 października 2012 roku na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 12 października 2012 roku na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 5 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 20-22 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni;

16.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 8 lipca 2014 roku w sprawie IX K 481/14 za ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 275 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 8 listopada 2012 roku na karę roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 17-19 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni;

17.  Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 10 grudnia 2014 roku w sprawie II K 295/14 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 4 grudnia 2012 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

b.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. oraz art. 13 §1 k.k. w zw. z art. 286 §1 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 4 grudnia 2012 roku na karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 12-15 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni;

Jednostkowe kary pozbawienia wolności wymierzone w sprawach IX K 682/13, IX K 481/14 i II K 295/14 został objęte karą łączną 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym w sprawie II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni.

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 59-60 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni;

18.  Sądu Rejonowego Gdańsk-Południe w Gdańsku z dnia 7 lipca 2015 roku w sprawie II K 835/14 za:

a.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 297 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 24 września 2012 roku na karę roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz 150 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

b.  ciąg przestępstw z art. 286 §1 k.k. w zb. z art. 270 §1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k. w zw. z art. 64 §1 k.k. popełnionych do dnia 3 września 2012 roku na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności oraz 100 stawek dziennych grzywny po 10 zł,

powyższe kary jednostkowe zostały objęte karą łączną 2 lat pozbawienia wolności oraz karą łączną 200 stawek dziennych grzywny po 10 zł;

Dowód: informacja o osobie z K. k. 11-15; odpis wyroku k. 21-29;

Skazany cieszył się dobrą opinią z okresu osadzenia Zakładzie Karnym w K. oraz w Areszcie Śledczym w G..

Dowód: opinia o skazanym k. 34; opinia o skazanym k. 48-49 akt sprawy II K 387/15 Sądu Rejonowego w Gdyni;

Skazany aktualnie odbywa karę łączną 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną w sprawie II K 263/10 Sądu Rejonowego w Grudziądzu, której data końcowa przypada na dzień 7.09.2017 roku.

W okresie od 7.09.2017 roku do 1.07.2020 roku skazany ma odbyć karę łączną orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdyni w sprawie II K 387/15.

W okresie od 1 lipca 2020 roku do 1 lipca 2022 roku skazany ma odbyć karę łączną orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Gdyni w sprawie II K 387/15.

Dowód: opinia o skazanym wraz z informacją o okresach osadzenia k. 34-39;

Sąd zważył, co następuje:

Ustalenia stanu faktycznego przedmiotowej sprawy Sąd oparł w całości na zebranych w aktach sprawy dokumentach w postaci odpisów wyroków, danych o karalności, opiniach o skazanym z Aresztu Śledczego w G. i Zakładu Karnego w K. oraz informacji o pobytach (okresach osadzenia). Przedmiotowe dowody to dokumenty urzędowe sporządzone przez uprawnione do tego podmioty w zakresie ich kompetencji i prawem przepisanej formie. Ich autentyczność ani prawdziwość treści nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Dlatego stanowią one obiektywne dowody stwierdzonych nimi okoliczności.

Wskazać na wstępie należy, że w niniejszej sprawie zachodziła konieczność rozważenia, czy zastosowania znajdą przepisy kodeksu karnego o karze łącznej obowiązujące do dnia 30 czerwca 2015 roku, czy też od dnia 1 lipca 2015 roku. Podlegające łączeniu kary zostały bowiem częściowo wymierzone przed dniem 1 lipca 2015 roku, ale kary jednostkowe w sprawie II K 835/14 tutejszego Sądu zostały orzeczone w wyroku z dnia 7 lipca 2015 roku. Tym samym nie zachodziła przewidziana sytuacja opisana w dyspozycji art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw przewidująca obowiązek zastosowania przepisów kodeksu karnego o karze łącznej obowiązujących przed dniem 1 lipca 2015 roku, gdy wszystkie kary podlegające łączeniu zostały wymierzone przed tą datą.

Zauważyć w tym miejscu należy, że treść art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw nie przewiduje obowiązku stosowania „nowych” przepisów o karze łącznej w przypadku, gdy jedna z kar podlegających łączeniu została wymierzona w dniu 1 lipca 2015 roku lub później. Przepis ten jedynie nie wyłącza w takim przypadku możliwości zastosowania ustawy nowej. Natomiast wybór pomiędzy „starymi” przepisami o karze łącznej obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2015 roku oraz „nowymi” regulacjami dotyczącymi kary łącznej obowiązującymi od dnia 1 lipca 2015 roku następuje przy zastosowaniu art. 4 §1 k.k.

Pogląd powyższy został zaprezentowany przez przedstawicieli nauki prawa: „ W myśl ogólnej zasady kodeksowej, normującej kwestię tzw. kolizji ustaw w czasie, ustanowionej w art. 4 § 1, łącząc po wejściu w życie noweli z dnia 20 lutego 2015 r. węzłem kary łącznej kary prawomocnie orzeczone przed wejściem w życie tej noweli należałoby stosować „ustawę nową", czyli przepisy rozdziału IX w brzmieniu nadanym rzeczoną nowelą, a „ustawę obowiązującą poprzednio", czyli przepisy rozdziału IX w dotychczasowym brzmieniu, tylko wtedy, gdyby była ona względniejsza dla sprawcy. Przepis art. 19 ust. 1 noweli z dnia 20 lutego 2015 r. wprowadza odstępstwo od tej zasady. Wyraża się ono w tym, że w rozważanym zakresie wyłącza się stosowanie ustawy nowej do kar prawomocnie orzeczonych przed dniem jej wejścia w życie z tym, że owo wyłączenie nie obejmuje wypadków, w których zachodzi potrzeba orzeczenia kary łącznej w związku z prawomocnym skazaniem już po tym dniu. W takim i tylko takim zakresie komentowany przepis wyłącza stosowanie art. 4 § 1.” (Jarosław Majewski: Komentarz do art.19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw)

W ocenie Sądu niewątpliwie taka była intencja ustawodawcy. W szczególności na gruncie art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw nie sposób formułować normy statuującej obowiązek stosowania „nowych” przepisów o karze łącznej, gdy wymierzone kary jednostkowe zostały wymierzone zarówno przed dniem 1 lipca 2015 toku jak i od dniu 1 lipca 2015 roku.

W związku z tym obowiązkiem Sądu hipotetyczne rozważanie wymiaru kary łącznej (i konsekwencji dla oskarżonego) zarówno na gruncie zasad obowiązujących do dnia 30 czerwca 2015 roku jak i od dnia 1 lipca 2015 roku, a następnie oceny, które z regulacji korzystniej ukształtują sytuację prawną M. P..

Sytuacja objęta dyspozycją art. 85 k.k. (znajdującego zastosowania na podstawie art. 91 §2 k.k.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2015 roku zachodziła w odniesieniu do kar jednostkowych orzeczonych w sprawach IX K 682/13, IX K 481/14, II K 295/14, II K 835/14. Cezurę czasową stanowił wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 22 października 2013 roku w sprawie IX K 682/13 jako pierwszy nieprawomocny wyrok, przed wydaniem którego zostały popełnione wszystkie przestępstwa przypisane we wskazanych sprawach. Przed jego wydaniem nie było podstaw do połączenia kar jednostkowych wydanych w tych sprawach z karami orzeczonymi wcześniejszymi wyrokami skazującymi w sprawach VI K 360/06, II K 405/07, II K 223/08, VI K 297/08, II K 139/08.

Natomiast warunki przewidziane przez art. 85 §1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku spełnia: kara łączną 3 lat i 10 miesięcy orzeczona wyrokiem łącznym w sprawie II K 263/10, kara łączna 2 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczona wyrokiem łącznym w sprawie II K 387/15 oraz kara łączna 3 lat pozbawienia wolności orzeczona w sprawie II K 835/14. Wszystkie powyższe kary są bowiem karami tego samego rodzaju i podlegają wykonaniu.

Ustalając wymiar kary łącznej na gruncie przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 2015 roku Sąd miał na uwadze dyrektywy wypracowane w orzecznictwie sądowym. Okolicznościami, które Sąd bierze pod uwagę w tym zakresie są związek podmiotowy i przedmiotowy między zbiegającymi się przestępstwami oraz czas popełnienia każdego z nich. W aspekcie przedmiotowym związek zbiegających się realnie przestępstw wyrażają kryteria przedmiotowe poszczególnych przestępstw, a to bliskość czasowa ich popełnienia (największa - gdy czyny przestępcze popełniane są równocześnie lub bezpośrednio po sobie), osoby pokrzywdzonych (największa ścisłość związku zachodzi, gdy kilkoma przestępstwami pokrzywdzono tę samą osobę), rodzaj naruszonego dobra prawnego (im bardziej zbliżone dobra, tym większa bliskości przestępstw, zatem największa przy tożsamości dóbr), sposób działania sprawcy. Im bliższy jest związek podmiotowy i przedmiotowy między czynami, tym większe znaczenie zyskuje zasada absorpcji kar, im mniejszy - zasada ich kumulacji. Popełnienie przestępstw podobnych w bliskich odstępach czasu uzasadnia znaczną absorpcję w wymiarze kary łącznej, a dopuszczenie się ich na szkodę różnych pokrzywdzonych - odstąpienie od absorpcji pełnej na rzecz częściowej kumulacji, gdyż oznacza niekompletność kryteriów ścisłego związku przedmiotowego i podmiotowego zabiegających się realnie przestępstw. Naruszenie przez sprawcę chronionych przez przepis przewidujący dany typ czynu zabronionego dóbr w różnym czasie i miejscu oraz w odniesieniu do różnych osób, z reguły przemawia przeciwko zastosowaniu przy wymiarze kary łącznej zasady pełnej absorpcji. Daleki stosunkowo związek podmiotowy i przedmiotowy pomiędzy poszczególnymi czynami nie przemawia za celowością zastosowania zasady absorpcji przy wymiarze kary łącznej. Sąd zważył, iż na wymiar kary łącznej w wyroku łącznym istotny wpływ ma również zachowanie się skazanego w zakładzie karnym albo w środowisku, w którym znajduje się po prawomocnym skazaniu poszczególnymi wyrokami (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 września 1985 r., II KR 245/85, OSNKW 1986/5-6/39.).

Za zastosowaniem wobec M. P. zasady absorpcji kar jednostkowych przemawiał bliski związek czasowy pomiędzy przestępstwami lub ciągami przestępstw, a także relatywnie związek przedmiotowy. Przypisane oskarżonemu przestępstwa lub ciągi przestępstw godziły przede wszystkim w dobro prawem chronione, jakim jest mienie. Część z nich godziła także we wiarygodność dokumentów. W przypadku jednego z przestępstw z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii przedmiotem ochrony było zdrowie w ujęciu społecznym. Natomiast za zastosowaniem zasady kumulacji kar jednostkowych przemawiał brak związku podmiotowego wobec popełnienia przestępstw na szkodę szeregu różnych pokrzywdzonych. Również celem ogólno i szczególnoprencyjne kary łącznej przemawiały za zastosowaniem zasady kumulacji kar jednostkowych. Oskarżony dopuścił się bowiem bardzo wielu poszczególnych czynów (w szczególności w ramach ciągów przestępstwa), co świadczy o jego głębokiej demoralizacji i utrwalonym nawyku naruszania obowiązującego porządku prawnego. Wymierzenie w takiej sytuacji kary łącznej z nadmiernym zastosowaniem zasady absorpcji kar jednostkowych mogłoby zrodzić w oskarżonym oraz opinii publicznej przeświadczenie o opłacalności popełnienia wielu przestępstw, gdy każde kolejne w zasadzie nie łączy się z dłuższą izolacją penitencjarną.

W tym stanie rzeczy Sąd mogąc na gruncie uprzednio obowiązujących przepisów wymierzyć M. P. karę łączną od roku i 8 miesięcy pozbawienia wolności do 7 lat i 5 miesięcy zastosował w nieco większym zakresie zasadę absorpcji kar jednostkowych i wymierzył skazanemu karę łączną 4 lat pozbawienia wolności.

Natomiast stosując przepisy rozdziału IX. kodeksu karnego obowiązujące od dnia 1 lipca 2015 roku Sąd winien kierować się dyrektywami określonym w art. 85a k.k. Zgodnie z dyspozycją tego przepisu orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Podkreślić, że dyrektywy te posłużyłyby do połączenia dwóch kar łącznych orzeczonych w wyrokach łącznych oraz jednej dodatkowej kary łącznej wymierzonej wyrokiem łącznym. Uwzględniając fakt, że kary te obejmują prawie dziesięcioletni okres działalności przestępczej M. P., że pierwotnie orzekane kary nie osiągały stawianych przed nimi celów, że kary te odnoszą się do kilkudziesięciu przestępstw należałoby zastosować prymat zasady kumulacji kar łącznych nad karą jednostkową. Za zastosowaniem zasady absorpcji kar jednostkowych jedynie w niewielkim zakresie przemawiałaby umiarkowanie pozytywna opinia o skazanym z okresu osadzenia w Zakładzie Karnym w K. oraz Areszcie Śledczym w G.. W tym stanie rzeczy mogąc wymierzyć M. P. karę łączną od 3 lat i 10 miesięcy do 8 i 8 miesięcy pozbawienia wolności Sąd w przeważającym zakresie zastosowałby zasadę kumulacji kar jednostkowych i wymierzył karę łączną 8 lat pozbawienia wolności.

Porównując skutki dla skazanego wynikające z zastosowania „nowych” lub „starych” przepisów o karze łącznej zauważyć należy, że uprzednio obowiązujące regulacje korzystniej kształtują jego sytuację. Uwzględniając konieczność odbycia kary łącznej 3 lat i 10 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem łącznym w sprawie II 263/10 oraz kary łącznej 4 lat pozbawienia wolności orzeczonej w niniejszej sprawie będzie on mógł opuścić zakład karny po 7 latach i 10 miesiącach. Natomiast wymierzenie kary łącznej 8 lat pozbawienia wolności na podstawie art. 85 §1 i 2 k.k. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 roku skutkowałoby pobytem o 2 miesiące dłuższym. W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 4 §1 k.k. zastosował ustawę obowiązującą uprzednio jako względniejszą dla skazanego.

W punkcie II. wyroku łącznego na podstawie art. 576 k.p.k. pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach objętych wyrokiem łącznym wydanym w niniejszej sprawie pozostawiano do odrębnego wykonania.

Wobec braku podstaw do wydanie wyroku łącznego w szerszym zakresie niż określony w punkcie I. wyroku na podstawie art. 572 k.p.k. umarza postępowanie w pozostałym zakresie. Dotyczy to kar jednostkowych wymierzonych w sprawach VI K 360/06, II K 405/07, II K 223/08, VI K 297/08 i II K 139/08. Zauważyć przy tym należy, że kary jednostkowe orzeczone w trzech ostatnich sprawach są objęte wyrokiem łącznym w sprawie II K 263/10.

W punkcie IV. wyrok na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet orzeczonej skazanemu w punkcie I. wyroku kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono rzeczywiste pozbawienie wolności w dniach 12 i 13 października 2012 roku w sprawie IX K 682/13 Sądu Rejonowego w Gdyni.

W punkcie V. wyroku Sąd na podstawie art. 575 §1 k.p.k. stwierdził, że stracił moc wyrok łączny Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 29 czerwca 2015 roku w sprawie II K 387/15.

Wobec faktu, że skazany odbywa kilkuletnie kary pozbawienia wolności, a stan jego konta depozytowego wynosi zero złotych Sąd na podstawie art. 624 §1 k.p.k. zwolnił skazanego od ponoszenia kosztów sądowych w całości przejmując poniesione w sprawie wydatki na Skarb Państwa.