Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Odwołująca A. C. wniosła odwołanie od decyzji (...) Oddział w B. , którą orzeczono o niepodleganiu przez nią w okresie od 5 lutego 2014 r. dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu. W uzasadnieniu wskazała, iż za niezrozumiałe należy uznać racje jakimi kierował się organ rentowy różnicując kategorie osób dokonujących przelewów w związku z transakcjami zawartymi przez ubezpieczoną. Fakt , że jednym z kontrahentów był ojciec dziecka ubezpieczonej nie przemawia w jej ocenie za tezą, którą postawił organ rentowy, że prowadzona przez nią działalność miała charakter okazjonalny. Z zasad doświadczenia życiowego wynika, że często osoby spokrewnione lub też pozostające w bliskich relacjach osobistych współpracują na polu zawodowym lub też występują w stosunkach profesjonalista - konsument, jak to ma miejsce w omawianym przypadku stają się swoimi klientami. Ubezpieczona czynności związane z przygotowaniem do rozpoczęcia prowadzenia działalności , m. in. wcześniejsze badanie rynku i potrzeb potencjalnych klientów rozpoczęła w okresie, w którym planowała macierzyństwo. Dotychczas posiadała ograniczoną wiedzę w zakresie funkcjonowania systemu sprzedaży internetowej , wystawiania paragonów. księgowości , gdyż interesowała się jedynie wstępnie tymi zagadnieniami w związku z planowanym rozpoczęciem działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży biżuterii artystycznej. Ubezpieczona czynności te kontynuowała również gdy spodziewała się narodzin dziecka. Jednocześnie doświadczenia osobiste związane ze wzmożonym kontaktem z innymi osobami oczekującymi narodzin dzieci pozwoliły jej na zdobycie pogłębionej wiedzy w zakresie dostępnej oferty produktów dla niemowląt, ich cen hurtowych i detalicznych, jak również kanałów dystrybucji , sposobów promocji, systemów kart lojalnościowych . Wiedzę z zakresu specjalistycznych preparatów i akcesoriów dla niemowląt wnioskodawczyni postanowiła połączyć z branżą jubilerską , aby w ten sposób zdywersyfikować ryzyko prowadzonej działalności , a po rozeznaniu funkcjonowania w praktyce obu branży i ich realiów , po kilku miesiącach wybrać wiodącą. Prowadzoną przez nią aktywność należy kwalifikować jako działalność gospodarczą wypełniającą cechy zorganizowania , ciągłości i nastawienia na uzyskiwanie dochodu . Prawodawca nie wskazał bowiem minimalnego wymogu to jest czasu prowadzenia działalności gospodarczej , aby można ją było uznać za ciągłą .

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu argumentował, iż prowadzona przez ubezpieczoną działalność miała charakter okazjonalny, nie była prowadzona w sposób ciągły , w związku z czym nie spełnia definicji zawartej w art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Zebrany w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż ubezpieczona faktycznie nie prowadziła działalności gospodarczej , a przedłożone rachunki miały jedynie na celu uwiarygodnić fakt wykonywania czynności w ramach działalności w związku z prowadzonym przez ZUS postępowaniem. Wyłącznym zamiarem ubezpieczonej było uzyskanie świadczeń z ubezpieczenia społecznego.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje :

Ubezpieczona A. C. w dniu 5 lutego 2014 zarejestrowała działalność gospodarczą pod nazwą (...), której przedmiotem miała być sprzedaż internetowa. W dniu 30 marca 2014 r. w/w- na urodziła dziecko. W okresie poprzedzającym zarejestrowanie działalności gospodarczej ubezpieczona pozostawała zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy jako osoba bezrobotna. Wcześniej – od lipca do października 2013 r. pracowała na podstawie umowy o dzieło w biurze, jeszcze wcześniej również w oparciu o umowę cywilnoprawną była zatrudniona w biurze wizytówek internetowych. W okresie od zarejestrowania działalności gospodarczej ( od lutego 2014 r. ) do momentu urodzenia dziecka w / w- na przeprowadziła kilka transakcji internetowych . W lutym 2014 r. za cenę 1070 zł sprzedała zakupiony wcześniej za 700 zł wózek dziecięcy ojcu mającego się narodzić ich wspólnego dziecka ( partnerowi życiowemu ) . W marcu 2014 r. zakupiła ( internetowo ) w firmie (...) kilkanaście sztuk biżuterii typu kolczyki do nosa, kulki, kółka itp. za łączną kwotę 148, 40 zł brutto. Prowadziła równie z korespondencję mailową z potencjalnymi nabywcami zakupionej przez siebie w outlecie kurtki H. H. wartej około 200 zł , w dniu 18 marca 2014r. sprzedała J. B. kremy, mydełka i kilka innych produktów dla małych dzieci oraz zestaw do paznokci na kwotę kilkudziesięciu złotych. W dniu 22 marca 2014 r. ubezpieczona sprzedała łącznie 6 artykułów ( kosmetyki dla niemowląt - kremy i szampon ) D. S. z P.. Obecnie nie prowadzi przedmiotowej działalności. Decyzją z dnia 20 października 2014 r organ rentowy orzekł , iż ubezpieczona w okresie od 5 lutego 2014 r. nie podlega dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie przedłożonej dokumentacji ( w postaci paru faktury, dowodów nadania, korespondencji mailowej i paragonów ), a także w oparciu o zeznania świadków – R. T. , J. B., częściowo również na podstawie zeznań samej ubezpieczonej. Zeznania świadków co do faktu sprzedaży i kupna korespondują z treścią powyższych dokumentów, sąd nie podziela jednak oceny dotyczącej prawdopodobnego profesjonalnego charakteru prowadzonej przez ubezpieczoną działalności. Po pierwsze ocena taka w oparciu o jedną transakcję byłaby miarodajna jedynie w przypadku oparcia jej na doświadczeniu zawodowym osób profesjonalnie trudniących się sprzedażą w sieci. Tymczasem J. B. takowej nigdy nie prowadził. Wskazywany przezeń fakt sprzedaży rzeczy nowych ( jak w przypadku tych sprzedanych właśnie jemu ) to jest kremów i innych kosmetyków nie oznacza, iż sprzedający prowadzi firmę, trudno bowiem nawet wyobrazić sobie sprzedaż tego rodzaju produktów już używanych ( wcześniej użytych czy częściowo zużytych ). Osobie fizycznej, która z jakiś powodów chciałaby sprzedać określone kosmetyki, z pewnością nie udałoby się tego uczynić, jeżeli oferowałaby kosmetyki używane ( nie nowe ). Zeznania świadka R. T. ( prowadzącego między innymi sprzedaż firmową w internecie ) były natomiast w tym zakresie niekonsekwentne, początkowo w/ w – ny stwierdził bowiem : „ po asortymencie zakupionym myślałbym , że to jest prywatny zakup, bo ozdoby są po jednej sztuce …”, następnie stwierdził : „ jest tu podany NIP , więc widać, że kupowała to firma … „, ostatecznie skonkludował ,iż „ nie ma wymogów podawania czy jest to firma czy osoba prywatna , chodzi tylko o chęć współpracy hurtowej „. Sąd nie dał wiary zeznaniom odwołującej odnośnie okoliczności sprzedaży wózka dziecięcego ojcu jej dziecka . Jej twierdzenia dotyczące motywów sprzedaży wózka dziecięcego przeznaczonego dla ich wspólnego dziecka partnerowi ( w/w- ny chciał mieć jakoby potwierdzenie na partycypowanie w kosztach z uwagi na nienajlepsze ówczesne ich relacje ) są mało przekonujące, jeżeli się zważy, iż jak przyznała powódka w / w- ny już wówczas partycypował w tych kosztach , a obecnie prowadzi razem z odwołującą gospodarstwo domowe . Równie mało wiarygodne są wyjaśnienia odwołującej dotyczące powodów zarejestrowania przedmiotowej działalności dopiero pod koniec siódmego miesiąca ciąży . Nie było bowiem zdaniem sądu przeszkód , aby ubezpieczona ( gdyby w istocie zamierzała zarobkowo zajmować się sprzedaż w sieci ) zarejestrowała ją znacznie wcześniej , a nie w zupełnie końcowej fazie ciąży Jej twierdzenia, jakoby rozpoczęcie działalności ( zarejestrowanie ) wymagało kilkumiesięcznego rozpoznania rynku i przygotowania się do takiej działalności , co skutkowało jej zarejestrowaniem z końcem siódmego miesiąca ciąży , w kontekście choćby rodzaju przeprowadzanych przez nią transakcji , ich znikomej ilości i relatywnie niewielkiej wartości są całkowicie nieprzekonujące W świetle doświadczenia życiowego i specyfiki sprzedaży w sieci ( na portalu allegro ) sprzedaż pojedynczej kurtki lub kilkunastu wyrobów biżuteryjnych ( czy też kremu i szamponu dla niemowląt ) z pewnością nie wymaga prowadzenia kilkumiesięcznego rozpoznania rynku.

Sąd Okręgowy zważył co następuje :

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd Okręgowy podziela stanowisko organu rentowego co do pozornego charakteru działalności gospodarczej w okresie od jej zarejestrowania przez ubezpieczoną tj. od 5 lutego 2014 r. do końca marca 2014 r. oraz konkluzję pozwanego , iż rzeczywistym i jedynym celem było uzyskanie przez odwołującą się relatywnie wysokich świadczeń z ubezpieczenia społecznego z tytułu macierzyństwa. Całokształt postępowania odwołującej się wskazuje jednoznacznie na intencje jakie legły u podstaw zarejestrowania przez nią działalności gospodarczej w lutym 2014 r. to jest , że uczyniła to właśnie w tym momencie wyłącznie w celu uzyskania świadczeń z ubezpieczenia społecznego , bez faktycznego zamiaru jej długotrwałego prowadzenia. Można wnosić, iż ubezpieczona dla wykreowania tytułu ubezpieczenia wybrała tego rodzaju działalność jak sprzedaż internetowa , gdyż nie wymagała ona od niej zaangażowania większych ( a w zasadzie jakichkolwiek istotnych ) nakładów finansowych, co pozwalało rozpocząć ją i zakończyć w dowolnym niemal momencie ( co też się stało ).

Stosownie do treści art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej działalnością gospodarczą jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Powszechne rozumienie słowa „organizowanie" wskazuje, iż jest ono związane z przygotowaniem, zakładaniem (tak zob. wyrok WSA w Opolu z dnia 7 maja 2008 r., I SA/Op 18/08, CBOSA). Zorganizowanie jako cecha działalności gospodarczej oznacza, że jej wykonywanie jest zaplanowane pod względem prawnym i faktycznym. Podmiot wykonujący działalność gospodarczą musi podjąć wiele czynności o charakterze organizacyjnym, których celem jest przygotowanie do wykonywania tej działalności. Zatem jako zorganizowanie działalności gospodarczej należy rozumieć czynności zmierzające do jej podjęcia i wykonywania ( komentarz do art. 2 ustawy Małgorzaty Sieradzkiej ). W piśmiennictwie wskazuje się na materialny i formalny aspekt zorganizowania działalności gospodarczej. Formalne zorganizowanie działalności gospodarczej należy rozumieć jako prawnie określony zakres obowiązków związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą. Należy tutaj zaliczyć rejestrację działalności gospodarczej, zgłoszenia podatkowe oraz statystyczne, obowiązki związane z ubezpieczeniem społecznym, konieczność prowadzenia działalności gospodarczej w określonej formie organizacyjno-prawnej, konieczność uzyskania określonych aktów administracyjnych, tj. koncesji, zezwolenia. Natomiast jeśli chodzi o warunki materialne, to wymienia się listę czynności organizacyjnych w zakresie uzyskania środków finansowych na podjęcie działalności gospodarczej, zatrudnienia pracowników, wynajęcia czy też zakupu lokalu. Te wszystkie wskazane czynności organizacyjne jednoznacznie przesądzają, iż działalność gospodarcza jest aktywnością, która nie ma charakteru przypadkowego (tak M. Szydło, Swoboda..., s. 50). Dalej komentatorka pisze, iż prowadzenie działalności gospodarczej to przecież proces polegający na stworzeniu odpowiednich warunków do jej wykonywania, a nie tylko faktyczne jej wykonywanie (wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2009 r., VII SA/Wa 1374/08, LEX nr 489317). Zorganizowanie to zatem racjonalny proces obejmujący nie tylko czynności organizacyjne, lecz także te, które są zaliczane do przedmiotu działalności przedsiębiorcy (tak S. Koroluk [i in.], Ustawa..., red. A. Powałowski, 2009, s. 29).

Ciągłość działalności gospodarczej oznacza, że jest to względna stałość (stabilność) jej wykonywania, przy założeniu, iż nie jest to aktywność okazjonalna, jednostkowa, sporadyczna. Ciągłość w działalności gospodarczej ma dwa aspekty. Pierwszy to powtarzalność czynności, tak aby odróżnić prowadzoną działalność gospodarczą od jednostkowej umowy o dzieło lub zlecenia albo umowy o świadczenie usługi, które same w sobie nie stanowią lub nie składają się jeszcze na działalność gospodarczą. Drugi aspekt, wynikający zresztą z pierwszego, to zamiar niekrótkiego prowadzenia działalności gospodarczej. Oba aspekty zależą od zachowania osoby podejmującej działalność gospodarczą. W przypadku wątpliwości, co do rozpoczęcia i prowadzenia działalności gospodarczej decyduje więc sfera faktów, gdyż również wola czy zamiar strony należą do ustaleń stanu faktycznego w sprawie ( patrz komentarz do ustawy )

Trzecim niezbędnym elementem działalności gospodarczej jest jej zarobkowy charakter . Zarobkowy charakter działalności stanowi podstawową, konstytutywną cechę działalności gospodarczej. Powyższe znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie. W wyroku z dnia 24 listopada 2008 r., II GSK 1219/10 Naczelny Sąd Administracyjny Warszawie przyjął, że dla oceny, iż dany podmiot wykonuje działalność gospodarczą, konieczne jest stwierdzenie zarobkowego charakteru tej działalności. Zarobkowy charakter działalności gospodarczej oznacza, że zamiarem (celem) jej podjęcia jest osiągnięcie zysku ( patrz komentarz do ustawy )

.

Przenosząc powyższe ( przytaczane za komentatorami poglądy ) na grunt niniejszej sprawy należy stwierdzić, iż odwołująca przyjęła formułę zachowania oznak prowadzenia przez nią sprzedaży internetowej, mając na celu w istocie zapewnienie jej godziwych świadczeń z ubezpieczenia społecznego . Zmierzała zatem pośpieszenie do objęcia siebie ubezpieczeniem społecznym w razie macierzyństwa , mimo , iż ubezpieczeniu takiemu nie powinna była podlegać, gdyż w istocie deklarowanej działalności gospodarczej nie prowadziła ( czy też prowadziła w szczątkowym zakresie ) . Przyjmując nawet , iż ubezpieczona w lutym i marcu zajmowała się „ handlem w sieci „ markując działalność gospodarcza to incydentalny charakter przeprowadzanych przez nią transakcji oraz ich przedmiot ( pojedyncze różne rodzajowo artykuły ) nie tylko, że były nieadekwatne do zadeklarowanej przez nią wysokości podstawy wymiary składek ( w lutym ponad 4000 zł, w marcu ponad 2000zł ) , ale nie pozwalają obecnie kwalifikować ich jako prowadzenia działalności gospodarczej . Aktywność odwołującej w tym czasie nie posiadała bowiem przymiotów działalności gospodarczej – działania ciągłego , zorganizowanego i nie opierała się na rzeczywistym zamiarze uczynienia z niej działalności zarobkowej. Należałoby określić ją jako przypadkową, okazjonalną i nieplanowaną . W ciągu dwóch miesięcy od założenia tej działalności odwołująca doprowadziła do końca jedynie parę transakcji na relatywnie niewielkie kwoty ( sprzedaż kurtki, zakup niewielkiej ilości sztuk specyficznej biżuterii , jednostkowa sprzedaż kremów i innych produktów niewielkiej wartości dla niemowlaków ). Dokonanie tego rodzaju czynności z pewnością nie zajęło jej wiele czasu – zakup czy sprzedaż w internecie ( „ na allegro „ ) pojedynczej kurtki czy kilkunastu kolczyków z jednego sklepu to kwestia co najwyżej kilkudziesięciu minut. Nawet uwzględniając konieczność wyszukania stosownej oferty, czy też podania niezbędnych danych ( jak w przypadku firmy (...) , która udzieliła powódce przy zakupie akcesoriów o wartości niecałych 150 zł rabatu ) , owe pojedyncze w istocie czynności stanowiły znikomy procent czasu , jaki w normalnych okolicznościach ( przy faktycznym prowadzeniu rzeczywistej działalności ) odwołująca musiałaby poświęcić na rozwinięcie tego rodzaju biznesu . Nie była to zatem z pewnością działalność ciągła. Trudno przyjąć zarobkowy charakter działań podjętych przez ubezpieczoną w sytuacji, w której w okresie dwu miesięcy przeprowadziła w zasadzie 4 transakcje na łączną kwotę kilkuset złotych , przy czym nie wykazała, aby np. zakupioną biżuterię ( ozdoby ) sprzedała . Z zeznań jej samej wynika, iż więcej środków finansowych spożytkowała na zakupy aniżeli uzyskała ze sprzedaży określonych artykułów. Trudno się dziwić jeżeli najbardziej w istocie rentowną transakcją (abstrahując od wiarygodności twierdzeń odwołującej w tym przedmiocie ) była ta dotycząca wózka sprzedanego ojcu własnego dziecka z zyskiem ponad 300 zł. O tym ,iż w istocie odwołująca pozorowała prowadzenie działalności świadczy właśnie ( słusznie eksponowana przez organ rentowy ) okoliczność sprzedaży tegoż wózka dziecięcego po cenie o 370 zł wyżej od tej, za którą zakupiła wózek odwołująca ojcu jej dziecka i obecnemu oraz ówczesnemu partnerowi. Z wymienionych wyżej powodów sąd uznał zeznania odwołującej w tym zakresie za niewiarygodne. O ile niewątpliwym jest , iż odwołująca podjęła czynności organizacyjne związane z formalnym aspektem działalności gospodarczej ( zarejestrowała tą działalność ), o tyle w istocie jej w sposób zorganizowany nie prowadziła. W/ w- na nie przedłożyła jakichkolwiek dowodów na potwierdzenie rzekomego wielomiesięcznego planowania, przygotowywania działalności pod względem merytorycznym ( o czym pisała w odwołaniu wskazując na zdobycie pogłębionej wiedzy w zakresie dostępnej oferty produktów dla niemowląt, ich cen hurtowych i detalicznych, jak również kanałów dystrybucji , sposobów promocji, systemów kart lojalnościowych itd. ) Nie wykazała też istnienia jakiegoś przemyślanego planu działania na polu sprzedaży internetowej . Nie wiadomo nawet, czy jednostkowy zakup kilkunastu ozdób został uwieńczony ich sprzedażą z zyskiem. Podobnie oprócz deklaracji o zakupie sprzedanych później wózka dziecięcego czy kurtki H. H., brak dowodów ich zakupu ( i to w celu sprzedaży , a nie wykorzystania, a następnie - przy nadarzającej się okazji odsprzedania ) . Pojedyńcze eksponowane przez odwołującą transakcje z lutego czy marca nie sprawiają wrażenia przemyślanej, uporządkowanej działalności sprzedażowej nakierowanej na osiągnięcie zysku. Tym samym brak przesłanek by stwierdzić zorganizowany charakter tej działalności. Co więcej w sytuacji w której odwołująca przyznała, iż od 18 – go roku życia wykazuje aktywność na portalu allegro , można postawić tezę, że transakcje przeprowadzone przez nią w czasie i pod szyldem założonej działalności gospodarczej niczym nie różniły się jeżeli chodzi o ich skalę ( ilość, rodzaj , zakres ) od tych dokonywanych przez nią w okresie uprzednim na potrzeby własne. Zdaniem sądu w istocie chodziło więc o przedmiotowe, instrumentalne wykorzystanie przepisów o ubezpieczeniu społecznym i stworzenie formalnej podstawy ubezpieczenia z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej , która w tym okresie nie była przez odwołującą realizowana . O powyższym przekonuje również fakt, iż obecnie takiej działalności odwołująca nie prowadzi , będąc zatrudnioną na etacie. Antycypując ewentualną argumentację strony odwołującej dotyczącą możliwości kwestionowania przez organ rentowy w niniejszej sprawie co najwyżej wysokości przysługującego jej świadczenia z ubezpieczenia społecznego , a nie samego podlegania przez nią ubezpieczeniu, godzi się zauważyć, iż w istocie zgodnie z utrwalonym w tym zakresie orzecznictwem ( dotyczącym umów o prace, ale znajdującym odpowiednie zastosowanie do osób prowadzących działalność gospodarczą ) samo rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej w okresie ciąży, nawet gdyby głównym motywem było uzyskanie zasiłku macierzyńskiego nie jest, jak wyżej wskazano, naganne, ani tym bardziej sprzeczne z prawem , a w przypadku zadeklarowania rażąco wygórowanej podstawy wymiaru składek można jedynie mówić o naruszeniu zasad współżycia społecznego, polegającym na świadomym osiąganiu nieuzasadnionych korzyści z systemu ubezpieczeń społecznych kosztem innych uczestników tego systemu, to jednak argumentacja ta jest nietrafna w odniesieniu jedynie pozory prowadzenia działalności gospodarczej . Przeprowadzone przez ubezpieczoną transakcje mające stanowić dowód na prowadzenie przezeń działalności gospodarczej miały po pierwsze incydentalny charakter ( raptem parę takich transakcji w ciągu 2 miesięcy ) , po drugie charakter detaliczny , obcy zorganizowanej , stałej działalności o charakterze zarobkowym ( ich zakres ograniczony do jednej kurtki , paru produktów dla niemowląt czy też kilkunastu sztuk biżuterii na łączną kwotę kilkuset złotych ).

Mając powyższe na uwadze należy przytoczyć treść art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych / DZ.U. 2009 Nr 205 poz. 1585 tekst jednolity / obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlegają osoby prowadzące pozarolniczą działalność oraz osoby z nimi współpracującymi. Przy czym obowiązek ubezpieczenia związany jest z faktycznym wykonywaniem działalności gospodarczej. Kwestie związane z formalnym zarejestrowaniem, wyrejestrowaniem czy zgłaszaniem przerw w tej działalności mają znaczenie jedynie w sferze dowodowej i nie przesądzają same w sobie o podleganiu obowiązkowi ubezpieczenia społecznego. Osoby faktycznie nieprowadzące takiej działalności nie podlegają ubezpieczeniu społecznemu, nawet jeżeli dokonały wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Informacje zgłaszane w organie ewidencyjnym o rozpoczęciu i zakończeniu wykonywania działalności gospodarczej prowadzą do domniemania, że stan faktyczny kształtuje się tak, jak to wynika z ewidencji działalności gospodarczej, ale domniemanie to może zostać obalone ( tak np. Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 15 kwietnia 2014 r. II AUa 283/13 ). W okresie luty – marzec odwołująca stworzyła jedynie pozory prowadzenia faktycznej działalności gospodarczej , a fasadowy charakter przeprowadzonych przez nią transakcji kupna i sprzedaży nie budzi wątpliwości sądu . Służyły one jedynie uprawdopodobnieniu ( jak najmniejszym kosztem ) prowadzenia zarejestrowanej działalności . W konsekwencji odwołująca nie podlega z tego tytułu ubezpieczeniom społecznym.

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c oddalił odwołanie .